ราชวงศ์

ชะตาทำให้เธอต้องตายตั้งแต่อายุยังน้อย แต่สวรรค์กำหนดให้ฟู่หลินหลินนั้นได้ข้ามทะลุมิติไปอยู่ใต้ร่างของท่านแม่ทัพรั่วเฉิน ที่เขาเกลียดเธอเพราะคำว่าเธอคือของบรรณาการ และเมียเชลย แต่เกลียดอย่างไรท่านถึงได้จับกดข้าบ่อยเหลือเกิน นางผวากอดรัดร่างของเขาที่ทาบทับลงมากอดรัดนางแน่น ๆ เช่นกัน คนทั้งคู่หายใจโกยเอาอากาศเข้าปอดอย่างหนัก ช่างเป็นอะไรที่เสพสุขสมใจของเขายิ่งนัก บุรุษผู้นั้นสุขสมกับการครอบครองและได้บอกให้นางได้รู้ว่าได้ตกเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แล้ว ต่อมาเขาก็ได้เอนกายลงบนเตียง นอนก่ายกอดเคียงข้างกายฟู่หลินหลิน แล้วหายใจสม่ำเสมอคล้ายคนหลับ เสียงหายใจแผ่วเบาของเขา ทำให้นางรู้สึกกลัวเล็กน้อย ที่ว่ากลัวคือ... กลัวว่าเขาจะลุกขึ้นมาทำอะไรตนเองอีก "นี่คืออะไรกันแน่ ทำไมข้าถึงมาโผล่ที่นี่ บนเตียงหลังนี้ ที่มีบุรุษผู้นี้อยู่ด้วย แล้วข้าก็เสียตัวให้เขา โอ้... สวรรค์ช่างแกล้งข้า เอ๊ะ! หรือว่านี่เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น" ฟู่หลินหลินบ่นพึมพำ นางก็ใช้นิ้วมือหยิกตามร่างกายของนางปรากฏว่าก็รู้สึกเจ็บตามปกติ "โอ๊ะ โอ๊ย..." นี่ไม่ใช่ความฝัน ถ้าไม่ใช่ความฝันฟู่หลินหลินงงงวย

แม่สื่อมือหนึ่ง VS รัชทายาทผู้มีโชคอัปมงคล...ศึกนี้ใครจะอยู่ ใครจะ(โดน)ฟ้าผ่า!? "เสิ่นอวี้เจา" แม่สื่ออันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง ผู้ปฏิเสธงานจากตระกูลใหญ่ได้หน้าตาเฉย กล้าแว้ดใส่องค์จักรพรรดิ และตั้งปณิธานว่าจะไม่มีวันหาคู่ให้ "องค์รัชทายาท" ผู้มีโชคดั่งดาวหายนะเป็นอันขาด! แต่แล้ว...ด้วยแผนลวงอันแนบเนียน นางกลับถูก จับย้ายเข้าตำหนักรัชทายาท เสียเอง! การอยู่ร่วมชายคากับ "ฉู่มู่ฉือ" บุรุษผู้ปากร้าย พลังทำลายล้างสูง แต่หน้าตาดีระดับปีศาจ นับเป็นฝันร้าย หรือจุดเริ่มต้นของเกมอันตรายหัวใจ!? เมื่อนางยิ่งหนี เขายิ่งไล่ เมื่อนางคิดแก้เผ็ด เขากลับยิ้มรับราวกับถูกจีบ และเมื่อ "แม่สื่อ" ต้องมาคัดเลือก พระชายาให้ผู้ชายที่ตนเองไม่อยากยุ่งด้วยที่สุดในแผ่นดิน เรื่องวุ่นๆ จึงเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน!

เด็กน้อยถูกตระกูลทอดทิ้ง เพียงเพราะไร้พลังธาตุทั้งที่ความจริงมีเบื้องหลังชั่วร้ายแอบแฝง แต่นางกลับได้รับพรจากสวรรค์ทั้งมีมหาเทพเป็นอาจารย์ แม้แต่สัตว์อสูรในตำนานสุดเก๋ายังยอมเป็นคู่หู ความฮาป่วนกวนล้นจึงบังเกิดไม่รู้จบ จากขยะของตระกูลกลายเป็นธิดาเทพผู้สูงส่ง เมื่อถึงเวลานางจะกลับทวงทุกสิ่งคืนอย่างสาสม กระทั่งจอมอหังการแห่งอาณาจักรยังทำทุกอย่างเพื่อพิชิตหัวใจของนาง

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

หลินอิงฮัวเด็กสาวกำพร้าที่ได้แม่ทัพเฉินอี้หรานรับมาอุปการะ เนื่องจากบิดานางที่เป็นรองแม่ทัพของเขาเสียชีวิตเพราะเข้ารับธนูที่ข้าศึกยิงมาแทนเขา จึงทำให้เสียชีวิตทันที ทิ้งบุตรสาวคนเดียวไว้เพียงลำพัง ด้วยนางมิมีมารดามาตั้งแต่เด็กเนื่องด้วยมารดาทอดทิ้งบิดาไปและไม่เคยกลับมาอีกเลย แม่ทัพเฉินจึงต้องอุปการะเลี้ยงดูนางแทนบิดา หลายปีผ่านมานางเติบใหญ่เป็นหญิงงามปานจะล่มเมือง มีบุรุษมาพึงใจนางและส่งแม่สื่อมาทาบทามนางแต่นางมิรับหมั้นผู้ใด เพราะนางรักปักใจเพียงแม่ทัพเฉิน เขาก็รู้แต่พยายามหลีกเลี่ยงนางทุกวิถีทางเพราะเขาเกรงมันจะไม่เหมาะสม แม้เขามิใช่บิดานางแต่เขาก็รับเลี้ยงนางมาถึง 6 ปีแล้ว มิอาจจะกล้าคิดกับนางเป็นอื่นแม่ทัพเฉินอี้หราน อายุสามสิบปี ใบหน้าคมคายหล่อเหลา ผิวสีแทน รูปร่างล่ำสัน สูงสง่าองอาจดั่งเช่นชายชาตินักรบ แต่เพราะไม่ค่อยสนใจหญิงใดและมัวติดพันการรบที่ชายแดนจึงยังมิมีภรรยาหรือหญิงอุ่นเตียง หลินอิงฮัวจะทำเช่นไร รักของนางจะสมหวังหรือไม่

อาเฟย (ลูกอนุภาคจบ) อาเฟย เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่รู้ว่า พ่อแม่เป็นใคร เขาถูกทิ้งไว้ในพงหญ้าข้างทางตั้งแต่แรกเกิด และถูกชาวบ้านเก็บได้ ก่อนที่จะกลายเป็นเหยื่อของสัตว์ใหญ่น้อย ทว่าชาวบ้านที่เก็บเขาได้ก็ไม่มีปัญญาจะเลี้ยงดูเขา จึงนำเด็กน้อยไปขายให้แก่จวนชินอ๋อง ด้วยราคา 20 ตำลึงเงิน นับแต่นั้น...อาเฟยก็เติบโตขึ้นมาพร้อมกับปณิธานว่า จะเก็บเงินไถ่ตัวของตนเอง และสร้างเนื้อสร้างตัว เป็นอิสระและแข็งแกร่ง!!! แต่อนิจจา...ปณิธานของอาเฟยถูกอ๋องสี่ ผู้มีร่างสูงใหญ่แข็งแรง กล้ามเนื้อทรงพลัง คอยบั่นทอน ด้วยการจับอาเฟยหนีบรักแร้!!!

พระชายาเว่ยเยว่ซินโฉมงามบรรณาการ มอบร่างให้วิญญาณนางบุตรสาวของเจ้าสำนักหมื่นพิษที่ถูกฆ่าตาย การแก้แค้นและทำหน้าที่พระชายาจึงได้เริ่มต้นขึ้น

หวังเต๋ออี้นั้นไร้ยางอาย อยากครอบครองกระทั่งร่างไร้วิญญาณ วิปลาสนัก การแต่งเข้าตระกูลอวิ๋นเช่นนั้น หาใช่ที่ยอมรับไม่

ในตำหนัก 1 แดนที่เป็นแดนเจ้าแห่งมังกรจันทราเมื่อ 10 ปีก่อนได้บุกรุกในแดนมนุษย์ ได้กับกาย กลายร่างเป็นมนุษย์เมื่อ 500 ปีก่อนดังนั้นจึงโดนเก็บผนึกวิชาตัวเองไว้จึงกลับกลายให้ตัวเองเป็นชาวบ้านอาศัยอยู่ตามหลักซุ้มนาพื้นที่และหมู่บ้านทั่วไปทำมาค้าขายทั่วไป ดังนั้นเจ้าแห่งมังกรนั้น จึงได้เปลี่ยนผ่านชีวิตตัวเองเป็นคนธรรมดาซึ่งได้ตกใจ ในการมาพื้นที่ถิ่นแปลกใหม่โดยที่ไม่รู้ตัว ดังนั้นเขาจึงตกน้ำลงมาและหลับไหลอยู่เป็นเวลาช้านานเพราะตัวเขานั้นได้โดนกักขังแห่งดวงวิญญาณให้หลับไหลดังนั้นมีชาย CEO ผู้เป็นเจ้าของบริษัทนั้นได้เกิดเหตุการณ์ตลาดไม่พลาด คาดฝัน ในการได้พบเจอทะลุข้ามมิติในครั้งนี้ดังกล่าวดังนั้น เจ้าแห่ง มังกรจันทราจึงได้ตกไปในสระน้ำโดยที่ CEO นั้นไปว่ายน้ำในสถานที่สระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง ในย่านแถวฝังชุย จึงทำให้เขานั้นได้ตกใจและ

สายลมหนาวจากเทือกเขาฉู่เป่ยพัดเอื่อยเฉื่อยลงมายังลุ่มแม่น้ำซานหลิง สายลมที่ขาวโพลนด้วยเกล็ดหิมะละเอียดระยิบระยับราวเกล็ดแก้วโปรยปรายไปทั่วผืนแผ่นดิน อากาศเหน็บหนาวจนอาจทำให้เนื้อไม้แตกระแหง ทว่ากลับมิอาจทำลายกลีบดอกเหมยที่บานท่ามกลางฤดูเหมันต์ได้