วัยรุ่น

'ข้าวหอม'ซึ่งโคตรขี้เหร่ ใส่แว่นโคตรหนา ถักผมเปียสองข้าง เชยๆ ไม่สวยอะไรเลย ( ถ้าถอดแว่นหนาๆออกจะเป็นคนที่โคตรน่ารักมากเลย) แต่โชคโคตรดีที่เธอได้สามีที่เป็นถึงหนุ่มฮอตของมหาลัย ซึ่งก็คือ 'ซันเดย์'

เมื่อฉันต้องมาอยู่บ้านเช่าในราคาถูกแสนถูกในความที่เงินน้อย ฉันจึงไม่มีสิทธิ์เลือกมากนัก ฉันได้บ้านเช่าราคาถูกแถมรูทเมทสุดหล่อลากที่วันๆพาสาวๆมานอนเล่นจ้ำจี้กันไม่ซ้ำหน้าแทบจะทุกคืน!!!!! “ทำไมนายไม่ใส่ถุง?” “ก็พี่ยังไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน…พี่ปลอดภัยผมเลยไม่ใส่” “แต่นายผ่านผู้หญิงมาเยอะ..นายไม่ปลอดภัย!” “ถึงผมจะมีอะไรกับผู้หญิงมาเยอะ…แต่ผมสวมใส่ถุงทุกครั้งและทุกน้ำนะครับ…”

เธอทำทุกอย่างเพราะรัก แต่เขากลับไม่เห็นค่าและคิดว่าเธอทำทุกอย่างเพื่อเงิน!!

เมื่อตรงหน้าคืออดีตคนรักที่ยังไม่ตาย และปัจจุบันยังมีผู้หญิงที่เขารักกำลังรอเขาอยู่...

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาได้เด็กในบ้านเป็นภรรยา ความรักที่ต้องหลบซ่อนเอาไว้ภายใต้ความกดดันจะต้องแก้ไขกันอย่างไร

หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวด้วยสัมผัสอันร้อนแรงของร่างใหญ่ ที่กำลังบอกใบ้ให้เธอได้รู้ว่า... ในค่ำคืนนี้... ขวัญยิหวาไม่สามารถหนีพ้น...จากคนที่อยู่ด้านบนของตนเอง... ชารัณ อายุ 35 อาชีพ นักธุรกิจ ขวัญยิหวา อายุ 22 นักศึกษาปี 4 ที่มีจุดยืนเป็นของตัวเองชัดเจน และเมื่อเธอตัดสินใจยอมเป็นเด็กไซด์ไลน์ครั้งแรกก็ได้พบกับชารัณ ซึ่งเขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลล้นฟ้า แต่ที่เขาเลือกเธอมาเพราะต้องการว่าจ้างให้เธอทำอะไรบางอย่างให้เขานั่นเอง... นอ.เป็นเด็กไซส์ไลน์ที่จำเป็นต้องทำงานนี้เป็นครั้งแรกแต่เมื่อได้เจอกับพอ.นอ.จึงคิดเปลี่ยนใจไม่ทำในนาทีสุดท้าย และขู่ฆ่าตัวตายหากพอ.ไม่หยุดคุกคาม ด้วยความเสียดายของพอ.จึงยอมตกลงและว่าจ้างให้นอ.ทำงานให้อย่างหนึ่งซึ่งได้ตั้งเงื่อนไขไว้ในสัญญาทั้งหมดแต่พอ.ก็ดันแหกกฎของตัวเองทุกข้อเพราะมันคือแผนการหลอกล่อให้นอ.มาอยู่ด้วยใกล้ๆนั่นเอง

“ทีตอนที่ไปคลินิกแล้วขึ้นขาหยั่งไม่คิดจะอายบ้างเหรอ แล้วถ้าวันนี้คนที่ตรวจคุณเป็นผู้ชายคนอื่นล่ะคุณจะทำยังไง” เธอคอยส่งทั้งขนม กาแฟและมักจะเดินมาให้เขาเห็นบ่อย ๆ แต่เขาไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่เพราะไม่ต่างกับพวกโรคจิต ไม่ว่าเขาจะทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่นที่ห้องไหน ทำไมต้องเจอกับเธอทุกทีสิน่า!! ** นิยายเรื่องนี้พระเอกเริ่มแรกไม่ใช่คนดีนะคะ ปากร้ายและเอาแต่ใจ นิยายเป็นแนว 18+ มีฉากอีโรติกค่อนข้างละเอียด ควรใช้วิจารณญาณในการเสพ ** สำคัญโปรดอ่าน ** นิยายของไรต์อาจจะถูกจริตกับบางคน เพราะเป็นแนวรักโรแมนติก อีโรติก มีการพูดจารุนแรง

พี่ยังไม่เคยหรอกนะ แต่บอกได้เลยว่าเชิงทฤษฎีพี่แน่นมาก แต่เชิงปฏิบัติ คงได้ลองอีกในไม่ช้านี้แน่นอน

“พี่รักรุ้งเหลือเกิน...” “พี่ไรอัน?...” หญิงสาวอุทานกับคำที่รอฟังมาถึงสามปีกว่า “รุ้งรักพี่บ้างหรือเปล่า?” ไรอันกระซิบเบาๆ ด้วยเสียงกระเส่าซ่านที่ยังไม่คลายความเสียว “รักตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น” หญิงสาวกระซิบ “วันนี้เป็นวันเกิดรุ้ง...ของขวัญที่พี่ให้ รุ้งเข้าใจความหมายของมันใช่ไหมคะ?” ไรอันถาม ทอรุ้งยกแหวนที่นิ้วนาง จากมือข้างซ้ายขึ้นอวด เพชรน้ำงามอวดประกายอยู่ในแสงจันทร์กระจ่าง “รุ้งคงไม่รู้หรอกว่าพี่ต้องทรมานในความรู้สึกแค่ไหน ...ที่พยายามจะไม่แตะต้องรุ้งมากไปกว่านี้ พี่อยากให้รุ้งเก็บความสาวเอาไว้ให้พี่ เก็บความรักของรุ้งเอาไว้รอพี่จนกว่าจะถึงวันแต่งงานของเรานะคะคนดี” “ค่ะ...คุณผู้ปกครอง” ทอรุ้งกระซิบเบาๆข้างๆแอ่งอารมณ์ที่หลังใบหู “พี่สัญญาว่าเราจะแต่งงานกันให้เร็วที่สุด...ทันทีที่รุ้งเรียนจบ…นะคะ แม่สาวน้อยในปกครองของพี่” “.....” ทอรุ้งไม่ตอบ ทว่าเบียดตัวเข้าสู่อ้อมแขนของเขา ซุกไซร้ใบหน้าไปที่ข้างลำตัวหนา

"หนู พรุ่งนี้เช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนบนอกพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ "ฮะ!" "เฮียพูดว่า พรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ " "ขอเหตุผลที่เฮียคิดจะทำแบบนั้นได้มั้ยคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถาม "...เพราะเฮียมั่นใจหนูไง เฮียเลยอยากให้หนูมั่นใจเฮียด้วย" "แล้วถ้าพีชไม่มั่นใจล่ะ??..