แก้แค้น

“ไม่ว่าใครหน้าไหนก็มาเอาเธอไปจากฉันไม่ได้ดาริน“ ”เพราะเธอคือของของฉัน!“ ”รินไม่อยากเป็นของพี่เพราะความเกลียด รินอยากเป็นของพี่เพราะพี่รักริน!“ แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะเขานั้นเกลียดแสนเกลียดเธอ!

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

ชาติก่อนนางและบุตรในครรภ์ต้องตายตก เพราะน้ำมือของสามีและคนรักของเขา มาชาตินี้นางจะไม่ยอมให้เขาสมปรารถนาแม้เพียงเรื่องเดียว

การเมืองทั้งนั้น… การแต่งงานนี้จึงเกิดขึ้น ทั้งเขาและนางไม่ได้เต็มใจ ทว่าก็มีใครบางคน ไม่อยากให้มีงานแต่งงานเกิดขึ้น จึงได้ลักพาตัวเจ้าสาวในวันแต่งงาน หน้าตายังไม่เคยเห็นกัน แถมยังไม่รู้จะเป็นจะตาย หาศพยังไม่เจอ แล้วเรื่องนี้จะคลี่คลายไปทางไหน อ๋องเหวยฉีหยางจะได้เจอกับหยวนเหมยหลัน อีกครั้งหรือไม่? ไปอ่านกันได้ค่ะ

นางจงใจเข้ารับการคัดเลือกสนม ข่าวหนาหูว่าฮ่องเต้เป็นบุรุษตัดแขนเสื้อไม่ก็โรคประหลาด นั่นย่อมดีต่อแผนการชำระแค้นมิใช่หรือ ได้เข้าวังในฐานะสนม ซ้ำยังมิต้องเปลืองตัว ผู้ใดจะคาดคิดว่านางกำลังทำผิดมหันต์!

"แลกกับร่างกายของฉัน คุณจะช่วยทำให้พวกมันพังพินาศได้หรือเปล่า" ดีแลน เขาคือประธานสุดร้าย พ่วงด้วยตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียตระกูลเดรโก เย็นชามาดเข้ม ไม่เคยรักใคร แต่กลับมีเลขาเป็นเมียในสมรสแทน ปลายฝน เธอคือเลขาสาวใสซื่อ ที่แอบมีมุมมืดที่ใครต่างคาดไม่ถึง สามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รักแม้กระทั่งการแลกอิสระที่เหลืออีกครึ่งชีวิตของตัวเอง

Love me harder 7 ปีที่เขาหายไปโดยไม่บอกกล่าวเธอสักคำ และวันนั้นยังเป็นวันที่เธอสูญเสียมากที่สุดในชีวิตอีกด้วย ‘บอกแอลเถอะนะ ว่าครอบครัวพี่ไม่ได้ทำ บอกมา…’ ข้อความสุดท้ายที่เด็กสาวอายุ 18 ส่งหาเพื่อนพี่ชายคนนั้น ก่อนที่เธอกับเขาจะจากกันไปโดยไร้ซึ่งคำพูดหรือคำอธิบายใดๆ แต่ในวันนี้เขากลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าและยังทำตัววุ่นวายเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอ ราวกับเรื่องเธอกับเขาไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น “คุณหายไปจากชีวิตแอลนานแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้น…” “งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เงยหน้าขึ้นมามองพี่ เดี๋ยวนี้!” สองสายตาสบประสานและฟาดฟันกันอย่างไม่ยอม แต่หารู้ไม่ว่าข้างในใจของทั้งสองคนนั้นกลับสั่นไหวอย่างบ้าคลั่ง…

เขาว่ากันว่า.. เวลาที่คนเราโดนความรักบังตา ความปรารถนาบดบังจิตใจ ไม่ว่าจะเก่งกาจ ฉลาด หรือร่ำรวยมาจากไหนมันก็พร้อมจะทำเรื่องโง่ ๆ โดยที่ไม่คิดหน้าคิดหลังกันได้ทั้งนั้น

[พระชายาแพทย์ + ทารกแสนน่ารัก + ผู้หญิงที่แข็งแกร่ง + รักอันแสนหวาน] แพทย์อัจฉริยะยุคใหม่ทะลุมิติไปเป็นพระชายาที่ถูกทอดทิ้ง พ่อของนางไม่เหลียวแล แถมแม่เลี้ยงยังดุด่าว่าร้ายอีก นอกจากนี้ยังมีน้องสาวลูกอนุแสนแพศยาคอยหาเรื่องนางอยู่เสมอ และที่น่าเจ็บแค้นที่สุดคือท่านอ๋องตาบอดนั่น แม้ว่าเขาจะมีฐานะเป็นถึงเทพเจ้าแห่งสงคราม แต่สมองของเขาใช้การได้ไม่ดีนัก ซูเนี่ยนส่ายหัว ไม่เป็นไร นางมีทักษะทางการแพทย์ในมือ และยังสามารถเรียกฝูงสัตว์ร้ายออกมาได้ คอยดูว่านางจะจัดการพวกผีปีศาจอสูรประหลาดเหล่านี้จนเมืองหลวงต้องพลิกคว่ำอย่างไร แต่ซูเนี่ยนมีชื่อเสียงอันเลื่องลือ ข้างกายนางมักมีชายรูปงามอยู่เสมอ อ๋องบางองค์จึงเกิดความหึงหวงขึ้นมา ซูเนี่ยนรู้สึกหมั่นไส้ ในตอนแรกทำเป็นไม่แยแสตอนนี้เจ้ากลับเอื้อมไม่ถึง ซูเนี่ยนจากไปพร้อมกับทารกน้อยแสนน่ารัก อ๋องบางองค์จึงกล่าวว่า “ออกคำสั่งของข้า ทั้งเมืองเตรียมตัวให้พร้อม จับตัวพระชายาหลี!”

รัก ของคนอื่นเหมือนสิ่งหอมหวานเสมอ แต่กับเธอมันคือยาขมที่พะอืดพะอมกลืนไม่ลงคอเสียที อยากมีความตายเป็นที่พึ่งพิงก็ไร้สิทธิ์เรียกร้อง