แต่งงานสายฟ้าแลบ

“เธอกับลูกเป็นสมบัติของฉัน ถึงเธอจะหนีไปสุดขอบฟ้ายังไงก็ไม่มีทางพ้นมือฉันหรอก ฉันต้องตามหาจนเจอนั่นแหละ ของๆ ฉันยังไงก็เป็นของฉัน” วราพิชชาจ้องหน้าคนพูด แล้วก็หลุดปากต่อว่าออกไปอย่างเหลืออด “ฉันกับลูกไม่ใช่สมบัติของคุณค่ะ แต่ฉันเป็นรอยด่างในชีวิตคุณ ที่คุณพยายามจะลบมันทิ้งต่างหากล่ะคะ” โดมินิคจ้องหน้าคนพูดอย่างโกรธปนน้อยใจ ต้องให้เขาแสดงออกแบบไหนนะเธอถึงจะเข้าใจว่าเขาต้องการอะไร คนไม่เคยง้อคนอื่นคิดอย่างกลัดกลุ้มแกมวิตก ก่อนจะหันไปมองแซมการ์ดคู่ใจ แซมพยายามที่จะช่วยเจ้านายอย่างสุดความสามารถ “คุณวราและคูณหนูเป็นคนพิเศษสำหรับเจ้านายครับ เจ้านายพยายามตามหาคุณวรามานานแล้ว พอดีมีปัญหาไม่สามารถกลับมาเมืองไทยได้ตามกำหนด เพราะว่านายใหญ่ล้มป่วยพวกเราเลยต้องอยู่ดูอาการก่อน” “ไปบอกทำไมล่ะ หล่อนไม่จำเป็นต้องรู้หรอก ฉันเผลอแปบเดียว เธอก็หายไป ยังไม่ทันได้บอกอะไรคิดไปเองทั้งนั้น” โดมินิคพูดเสียงสะบัด แต่ไม่ยอมมองหน้าวราพิชชา เขาเมินหน้าหนีบอกแบบงอนๆ ทำเอาคนที่ได้ยินมองเจ้านายแบบขำๆ เพราะไม่เคยเห็นเจ้านายง้องอนใครมาก่อน

เมื่อสองหัวใจที่ไม่คิดจะพบกัน กลับถูกชะตาลิขิตให้ผูกพันกันอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ความแข็งกระด้างจึงถูกละลายด้วยไฟรักร้อนแรง ท่ามกลางความขัดแย้งและความแค้นที่ฝังรากลึก กลับกลายเป็นบ่อเกิดแห่งความรักอันร้อนแรง เมื่อหญิงสาวต้องเผชิญหน้ากับบทลงโทษจากชายผู้มีอำนาจที่เธอไม่เคยรู้จัก ทว่าภายใต้ความแข็งกระด้างและท่าทีเย็นชา กลับซ่อนเร้นความปรารถนาอันลึกซึ้งที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่ง ชิดชนก หญิงสาวผู้ต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเลวร้าย เมื่อโชคชะตานำพาเธอมาพบกับ ภาดา พ่อเลี้ยงหนุ่มผู้ลึกลับและทรงอิทธิพล ผู้ซึ่งเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล จากบทลงโทษที่แสนเจ็บปวด ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความผูกพันที่ยากจะต้านทาน ท่ามกลางความขัดแย้งและการต่อต้าน หัวใจของทั้งสองกลับถลำลึกสู่ห้วงรักที่แม้แต่พวกเขาเองก็คาดไม่ถึง

เพราะสัญญาในอดีตทำให้เธอต้องแต่งงานกับคนที่เกลียด! เขาคือเสือผู้หญิงในข่าวลือ ส่วนเธอคือหญิงสาวที่พร้อมจะทำทุกอย่างให้เขาเกลียดและยอมหย่า แต่ทำไมยิ่งร้ายเขากลับยิ่งรัก... แล้วเธอจะหนีหัวใจตัวเองได้อย่างไร

เธอและเขาถูกจับคลุมถุงชนเพราะความจำเป็นบางอย่าง ต่างฝ่ายต่างทำเพื่อคนที่ตนรักและหน้าที่ของคำว่า "ลูก" จากครั้งแรกที่ฝืนใจนานวันไปกลับกลายเป็นความรักที่ก่อตัวขึ้น ทำให้ทั้งคู่ได้พบกับคำว่า"คู่ชีวิต"

เธอ...คือเจ้าสาวที่ฟ้าส่งมาโปรด ให้เจ้าบ่าวใกล้ตายที่ถูกเทงานแต่งงานอย่าง...เขา ++++++++ “เราขอโทษที่ไม่ได้บอกแกเรื่องพี่ปุณณ์จะแต่งงาน เราแค่ไม่อยากเห็นแกอกหักน้ำตานอง แต่เอ๊ะ...ทำไมแกพูดเหมือนกับว่ารู้จักเจ้าสาว” “อื้อ...พอดีเราเป็นญาติกัน คงเหมือนแกกับพี่ปุณณ์นั่นแหละ” “โลกแม่งก็กลม” เอ่ยจบเพียงดาวก็ถอนหายใจออกมา ตอนนี้เธอมืดแปดด้านไปหมดแล้ว ไม่รู้จะแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง “แล้วแบบนี้งานแต่งงานจะเอาไงต่อ” “ป้าเรา แม่พี่ปุณณ์นะ ยื่นคำขาดให้ญาติเจ้าสาวหาทางแก้ไขอยู่” “จะหาทางแก้ไขยังไงเล่า ในเมื่อเจ้าสาวไม่อยู่แบบนี้แล้ว” ดรินทร์คิ้วขมวดอีกคน “ก็ใช่ไง อีกอย่างเราเห็นบรรดาพ่อแม่ญาติพี่น้องเจ้าสาวพากันหนีขึ้นรถแล้วขับออกไปจากโรงแรมตะกี้นี้ คงเทงานแต่งงานเหมือนเจ้าสาวแล้วแน่นอน เราฟันธงได้” “หา” เสียงอุทานด้วยความตกใจดังมาจากดรินทร์อีกครั้ง “เอาไงดีอะแก ช่วยกันคิดหน่อยสิ” “จะไปคิดอะไรให้ยุ่งยาก ในเมื่อไม่มีเจ้าสาวแล้วก็ยกเลิกงานแต่งไปสิแก จะจัดต่อทำไม”

ครอบครัวโดนฟ้องล้มละลาย เอวา จึงต้องแต่งงานเพื่อช่วยครอบครัวให้หลุดพ้น ว่าแต่สามีของเธอจะเป็นเหมือนในนิยายน้ำเน่าพวกนั้นไหมนะ...

ยามรักน้ำต้มผักก็ยังหวาน พอผ่านไปไม่ถึงปีไอ้คนดีมันกับออกฤทธิ์แล้ว นิสัยธรรมดาโลกอาจไม่จำคู่เวรคู่กรรมอย่างฉันกับมันถึงต้องสู้กันเอง "บอกให้กลับบ้านกลับช่องไม่ใช่ไปซ่องหาสาว!" "เธอบอกไม่เคลียร์เองอย่าโทษกัน" ทุกวันมันก็เป็นแบบนี้น่าเบื่อหน่ายหยุดก็แพ้ตามก็เหนื่อย ไม่มีอะไรพอดีกับชีวิตฉันสักนิด โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย อย่าให้ฉันใช้ไม้ตายสุดท้ายนะไอ้ผัวเฮงซวย รับรองถ้ายังไม่กลับก็... "จะให้บอกลูกว่าไง พ่อกำลังจะหาแม่ใหม่ให้งั้นเหรอ?"

เพราะความลื่นล้มทางเพศแท้ๆ คืนนั้นเธอได้เลยผัวออกสาว แถมเขายังเป็นท่านประธานคนใหม่ที่โคตรจะฮอตเนิร์ดและกินแซ่บ

เพราะคำทำนายบ้าบอจากซินแสแก่ ๆ และเพียงเพราะเหตุผลที่ว่า “หากเขาอยู่กับยัยเด็กเอ๋อนมเท่าตุ่มยุงกัดคนนี้เเล้วเขาถึงจะรักษาไข่และมีชีวิตรอดต่อไปได้” ทำให้เขาต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับเธอโดยไม่เต็มใจ

"เธอรับจ้างหลอกผู้ชาย...แต่เขากลับเป็นคนเดียวที่เธอหลอกไม่ได้!" เมื่อจันทร์สิตา หญิงสาวผู้ใช้เสน่ห์เป็นเครื่องมือ ทำงานลับในเงามืดเพื่อแลกกับเงินก้อนโต ต้องปะทะกับ ‘หมออนล’ ศัลยแพทย์ผู้เพียบพร้อม สุขุม เยือกเย็น และไม่เคยสนใจผู้หญิงหน้าไหน แต่เธอไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังภาพลักษณ์แสนสงบนั้น... เขาคือ ทายาทมาเฟียที่โหดเหี้ยมที่สุดในประเทศ และรู้ทันทุกเกมที่เธอกำลังเล่น เมื่อเหยื่อตีหน้าซื่อกลับกลายเป็นนักล่า และนักล่าผู้เชี่ยวชาญกลับตกหลุมพรางอารมณ์ตัวเอง เกมที่ไม่มีใครควบคุมได้จึงเริ่มต้นขึ้น “คุณไม่ได้ฉลาดพอจะล่าผม…ในเกมของผม” แต่ใครกันแน่…ที่กำลังตกเป็นเหยื่อของหัวใจ?