โหดร้าย/เหี้ยมโหด

เพราะรักคำเดียวทำให้ ‘หัสวีร์’ ถึงกับสูญสิ้นทุกอย่าง พ่อแม่จากไปด้วยอุบัติเหตุ ธุรกิจจากความรักของครอบครัวล้มละลาย น้องสาวที่ปกป้องจนวินาทีสุดท้ายทั้งที่เขาเคยใจร้ายขนาดนั้น เพราะรักที่มีให้ ‘สรัล’ เป็นได้แค่บันไดดอกไม้ให้เหยียบย่ำพยุงตัวไม่เหลือสักอย่างแม้กระทั่งลมหายใจ' จิตสุดท้ายที่ยังไม่ไปไหนทำให้ได้รู้ว่าพ่อที่แม่เคยบอกว่าเสียตั้งแต่เขายังไม่เกิดเป็น 'มาเฟีย' แถมช่วยเหลือในฐานะคู่ค้ามาตลอด เกิดชาติหน้าฉันใด ‘พุดซ้อน’ ดอกนี้ไม่ขอส่งกลิ่นหอมเพื่อใครและจะทำตนเยี่ยงต้นสลัดไดที่คุณมากมายแต่ก็ตายได้ถ้าไม่ระวัง ด้วยแรงอธิษฐานหรือแรงแค้นก็ไม่ทราบได้ทำให้เขาย้อนเวลากลับมาจัดการเอาคืนให้สาสมกับสิ่งที่พวกมันเคยทำและการใช้อำนาจในฐานะลูกชายมาเฟียมันก็ไม่ได้แย่หรอกนะ

“จำใส่หัวของเธอเอาไว้ ฉันไม่เคยรักเธอเลย แม้แต่คิดก็ยังไม่เคย สิ่งที่ฉันทำ ลงไปทั้งหมดมันเป็นแผนการของฉันเอง แผนที่จะทำให้เธอรักเธอหลงฉันจนโงหัวไม่ขึ้น แล้วต่อจากนั้นฉันก็จะเขี่ยเธอออกไปจากชีวิตของฉัน เหมือนกับที่เธอเคยทำกับผู้ชาย หลายคนยังไงล่ะ ให้เธอเจ็บเจียนตาย ให้สาสมกับสิ่งที่เธอทำเอาไว้” คำพูดประโยคไร้ซึ่งความใยดีของเขา มันมีอานุภาพความเจ็บที่รุนแรงโหมซัด มันทิ่มแทงทะลุผิวเนื้อชั้นนอกแทรกซอนเข้าไปถึงเนื้อใน บริเวณหัวใจคือจุดที่เธอเจ็บช้ำ จากเข็มเหล่านี้มากที่สุด เจ็บลึกลงไปถึงขั้วหัวใจ ลมหายใจของเธอนั้นก็ไม่ต่างกันเลย วชิราภรณ์กำลังสูดความปวดร้าวความเสียใจเข้าไปในร่างกาย หล่อรวมกับเจ็บช้ำที่อัด แน่นในหัวใจ ไม่ต้องบอกเลยว่าตอนนี้เธอมีความรู้สึกอย่างไร ตรอมตรมเกินกว่าที่จะ หยั่งได้ว่ามากน้อยแค่ไหน

วีร์หมอศัลยกรรมแพทย์อันดับหนึ่งของเมืองไทยถูกแม่บังคับให้แต่งงานกับมัดหมี่ลูกสาวของเพื่อน เขายอมแต่งงานกับมัดหมี่ตามคำสั่งของแม่ทว่ามัดหมี่ก็เป็นได้แค่ตัวแทนของพิพิมแฟนเก่าของหมอวีร์เท่านั้น โดยที่ไม่มีทางได้มาเป็นตัวจริง มัดหมี่ก็ยอมเข้าไปเป็นตัวแทนของแฟนเก่าเขา ยอมแม้กระทั่งเสียตัวตนของตัวเอง ยอมแม้กระทั่งเก็บเรื่องที่ตัวเองแพ้กุ้งแม่น้ำเพราะแฟนเก่าของเขาชอบกิน เธอก็เลือกที่จะกินยาแก้แพ้แทน แต่ทว่าสุดท้ายความอดทนของเธอก็หมดลง เมื่อแฟนเก่าของเขากลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง มัดหมี่จึงตัดสินใจไม่ขอทนเป็นตัวแทนของเขาอีกแล้ว ต่อแต่นี้ไปเธอขอเป็นตัวเองและขอเดินออกมาจากชีวิตของเขาเองพร้อมกับลูกในท้องที่เขาจะไม่มีวันได้รู้

“โอ๊ย…ฉันเจ็บนะ” เธอพึมพำ น้ำเสียงแผ่วเบาที่ไม่อาจหยุดยั้งความรุนแรงนั้นได้ ทันทีที่ผ้าห่มหลุดออกจากร่างความเงียบงันก็เข้าปกคลุมเสียงลมหายใจของเขาหนักแน่นขึ้น

เขาลักตัวเธอไปขังและทรมาน เพื่อจะแก้แค้นพี่ชายฝาแฝดให้รู้จักความรู้สึกที่อยู่เหมือนตายทั้งเป็น แต่สุดท้าย เขาก็พ่ายแพ้ให้แกเธอ หญิงสาวที่ทำให้คนเลวอย่างเขา กลายเป็นคนดี!!!

อรวิภา...เคยติดใจความหอมหวานจากแฟนสาวหล่อจนคิดว่านั่นล่ะ คือความสุขของชีวิต กระทั่งได้ลองอะไรใหม่ๆ ความคิดของเธอก็เปลี่ยนไป

"ฉันน่ะเหรอจะหึงแก แกจะไปไหนก็ไป ฉันรำคาญ" "ก็นึกว่าอยากลองเป็นเมียกู เห็นชอบถามกูนักว่ากูหายไปไหน ถ้าจะสนใจเรื่องของกูขนาดนี้มาเป็นเมียกูเลยไหม"

คนนึงก็ร้าย อีกคนก็ไม่ยอมใคร มันจะเป็นความรักได้จริง ๆ หรอ? หรือสุดท้ายมันก็แค่ความสัมพันธ์ที่บิดเบี้ยว?

เมื่อพี่สาวฝาแฝดต้องจบชีวิตอย่างเป็นปริศนา​ นั้นเลยเป็นที่มาของการล่าและก็ล้างแค้นของเล่ย์นักฆ่ารับจ้าง​ ที่ต้องกลับมาสืบหาความจริงของการตายของพี่สาว

อินอวิ๋นหยาง สมญานามอุปราชอำมหิตจากแคว้นหยวนเป่ย รูปงามเลื่องลือไปทั่วหล้า ทว่ากลับเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์หญิงแคว้นซางที่แสนจะอัปลักษณ์ดุจปีศาจ พระชายาหน้าผีถูกพระสวามีกักขังอยู่อย่างโดดเดี่ยว ณ จวนเดียวดาย ท่ามกลางเทือกเขาสูงเสียดฟ้า ไร้สิ้นข้าทาสบริวารเฝ้าคอยดูแล สาเหตุเพราะต่างหวาดกลัวพระชายาหน้าผี จนตกใจหัวใจวายตายไปแล้วมากมาย พระชายาหน้าผีตรอมใจตายท่ามกลางแรงแค้นที่ลุกโชน ก่อนสิ้นใจพระนางให้สัญญาว่าจะต้องหวนกลับมาล้างแค้นพระสวามีใจโฉดผู้นี้ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเฝ้ารอนับหลายพันปีก็ตาม พระนางจะต้องชำระหนี้แค้นนี้ให้สำเร็จ