โอกาสครั้งที่สอง

ผม 'ตะขวด' เป็นเด็กช่างกลที่กำลังจะนั่งรถไฟฟ้ามหานครไปตีอริที่ตั้งตี้ที่สยามพารากอน เเต่เผอิญได้เจอเด็กผู้หญิง ม.ปลาย ท่าทางน่ารัก ตัวเล็ก สเป็คพี่ ผมยาวถึงเอว หุ่นบางๆ น่าขยี้ ผมรุก 'น้องมนต์' จีบเธออย่างเอาเป็นเอาตาย กะจะเอามาเป็นเมีย เเต่ชิบหาย ผมก็ยังซิงนี่หว่า สุดท้ายก็เเค่ไอ้เด็กมีปัญหาคนหนึ่งที่พยายามจะจีบผู้หญิงในสังคมที่ดีกว่า ผมพาเธอไปมั่วสุมเสพกัญชาด้วยกันกับเเก๊งเพื่อน จนสุดท้ายก็โดนจับเข้าตาราง สองปีต่อมาผมมาเจอเธออีกครั้ง เเต่มัน... ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป "ศักรินทร์สมัครใจจะมาทำงานให้หนูมนต์ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป..." ผมผกผันกลายมาเป็นบอดี้การ์ดของเธอ ในขณะที่อีกฝ่ายในวันนี้ คือคุณหนูหน้าใสที่พร้อมจะขยี้หัวใจของผมให้เเหลกลาญ

"เหนื่อยหรอ? ถ้าเหนื่อยก็ลาออกไปดิ ใครห้าม?" "อยากให้ออกก็จ่ายมาก่อน 3 ล้าน ค่าเงินเดือนล่วงหน้า ค่าโบนัส ค่าเสียเวลาหางานใหม่" "เธอมันหน้าเงิน...." "โลกมันหมุนด้วยเงินคุณไม่รู้หรอ?"

'วินตา' กับ 'จาริล' ศิลปินไอดอลชื่อดังของประเทศที่ต่างก็เคยเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทสนมกันมาก แต่แล้วค่ำคืนอันเลวร้ายกลับทำลายทุกอย่างที่เคยมี วินตายื่นข้อเสนอแลกกับการให้โอกาสอีกครั้ง ทว่าเงื่อนไขนั้นกลับเป็นสิ่งที่จาริลไม่อาจยอมรับได้ และเมื่อหัวใจของวินตาได้พบกับคนที่ใช่ เส้นบางๆ ในความสัมพันธ์ของทั้งสองก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกที่เปราะบางของทั้งสองจะแปรเปลี่ยนไปคงมั่น หรือจะกลายเป็นบาดแผลในใจของเขาและเธอ เมื่อคนหนึ่งรู้ตัวในวันที่สาย และคนหนึ่งเหนื่อยล้าไปทั้งใจ

มนทิพย์ฝันถึงหนุ่มสาวคู่หนึ่ง “คุณนพ” เด็กหนุ่มในความฝันทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหว โดยเฉพาะดวงตาคมเข้มของเขาที่ฉายแววความรักอย่างเปี่ยมล้มในทุกครั้งที่มองสบมา สิ่งที่เด็กสาวมองเห็น รู้สึก รับรู้ จนแม้กระทั่งนามที่เขาเอ่ยเรียก “ปาริชาต” มนต์ทิพย์กลับรู้สึกว่าทั้งหมดนั้นคือ.. ตัวเธอเอง “ปาริชาต” เจ้าช่อดอกสีแดงเพลิง.. ดอกไม้แห่งการระลึกชาติ กลิ่นหอมแรง.. ทว่ามนุษย์เดินดินหาได้กลิ่นไม่ ด้วยกรุ่นกลิ่นนั้นจรุงใจอยู่ในเพียงเทวโลก แล้วหากมีเจ้าช่อดอกสีแดงเพลิงเป็นสื่อเล่า.. สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นได้ไหม

คำว่ารักที่เคยบอกกัน เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน หรือว่าที่ผ่านมา มีแต่คำลวงหลอก

ผู้หญิงใจร้าย ตอนที่อยากเรียกกระผมว่าคุณ พอเสร็จสมก็จิกหัวเรียกไอ้ เรียกแก กระผมล่ะสมเพชเวทนาตัวเองเหลือเกิน อุตส่าห์เร่งลิ้นเร่งมือ ส่งคุณหนูขึ้นสวรรค์จนแทบจะเป็นตะคริว ช่างทำคุณบูชาโทษแท้ ๆ

"ความรักของเธอเคยเป็นเรื่องจริง แต่สำหรับเขามันเป็นเพียงหมากในเกมแค้น... เธอทุ่มเททั้งหัวใจ แต่เขากลับเหยียบมันลงไปโดยไม่ลังเล" สามปีผ่านไป... ผู้หญิงที่เคยอ่อนแอได้กลับมาอย่างแข็งแกร่ง พร้อมกับอำนาจที่ทำให้เธอเป็นฝ่ายเลือก "เธอเป็นของฉัน..." "ของคุณ? ฉันเคยเป็น แต่ตอนนี้คุณไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันอีกแล้ว" เขาเคยเป็นคนทำลายเธอ แต่วันนี้... เขาจะต้องเป็นฝ่ายถูกทำลายบ้าง!

เขาซื้อเธอ...เพราะใบหน้าคล้ายคนรักเก่า แต่ยิ่งครอบครอง เขากลับยิ่งกลัวจะสูญเสียเธอมากกว่าใคร—ทั้งที่เธอไม่เคยเป็นของเขาตั้งแต่แรกเลย

คนที่ไว้ใจสุดท้ายร้ายที่สุด... เมื่อเรื่องราวความรักของม่านไหมโรยไปด้วยกลีบกุหลาบที่ถูกก้องเกียรติสร้างขึ้นมา ชวนให้หลงมัวเมากับฉากหน้าอันแสนหวานยากจะถอนตัว กว่าจะรู้ตัวก็กลายเป็นว่าเธอถูกหนามแหลมคมของดอกกุหลาบที่ชื่นชอบคอยทิ่มแทงให้เธอเจ็บแล้ว ราวกับโลกทั้งโลกแหลกสลาย ความไว้ใจที่มีมาพังทลายลง! คนที่มั่นคงและซื่อสัตย์ในรักอย่างเธอต้องมานั่งเสียใจนอนร้องไห้ ต้องเจ็บปวดจากการกระทำของคนที่เธอรักและไว้ใจที่สุด เธอจะเลือกอะไรระหว่างอดทนยอมรับชะตากรรมความเจ็บปวดที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อและให้อภัยเขาในที่สุด หรือ! เดินหน้าเริ่มต้นใหม่กับใครอีกคนที่หวังดีกับเธอตลอดมา

รักกันอยู่ดีๆ แล้วเราไม่รักกันตอนไหน ทำไมเขาถึงมาบอกเลิกเธอด้วยเหตุผลน้ำเน่าว่า "เราเข้ากันไม่ได้"