"คอยดูนะ กูจะทำให้สายรุกหน้าหวาน กลายมาเป็นรับให้ดู" คำพูดสุดแสนท้าทายดังออกมาจากปาก ของเจ้าของคาสิโนหนุ่ม โดยที่เขาไม่รู้เลยคำพูดสุดแสนจะมั่นใจนั้น จะทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปตลอดกาล "เวรเอ้ย!!"
View Moreเรือสำราญหรู
หลังจากที่ทำงานเหน็ดเหนื่อยกันมาตลอดทั้งปี การได้ออกมาท่องเที่ยวบนเรือสำราญสุดหรู มันก็ถือเป็นการพักผ่อนหย่อนใจอีกรูปแบบหนึ่ง แถมยังทำให้เราได้รับประสบการณ์ใหม่ ๆ เจอผู้คนใหม่ ๆ และยังได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศ ของธรรมชาติที่มีอยู่รอบตัว
เรือสำราญสุดหรูถูกตกแต่งไปด้วยหินอ่อน ที่ดูโดดเด่นและสวยงาม พร้อมประดับแชนเดอเลียร์ที่ทำจากคริสตัลนับร้อยเพื่อให้แสงสว่าง ยิ่งทำให้บรรยากาศบนเรือดูงดงาม และโรแมนติกมากขึ้นในยามค่ำคืน
“โอ้โห! บาร์เทนเดอร์หนุ่มคนนั้นสเปกมึงเลยนี่หว่า ไอ้ริค”
“ไหนวะ…โห! ขาวสูง หน้าตาสวยเหมือนผู้หญิงเลยว่ะ”
เสียงพูดคุยของหนุ่ม ๆ ดังขึ้น เมื่อไซออนนักธุรกิจชื่อดังสังเกตเห็นว่า เอริคเพื่อนของตัวเองกำลังนั่งจ้องไปทางบาร์ ที่มีบาร์เทนเดอร์หนุ่มกำลังยืนชงเครื่องดื่มอยู่ได้ซะพัก มังกรที่เป็นเพื่อนอีกคนได้ยินไซออนพูดออกมาแบบนั้น ก็รีบหันมองตามทันที หึหึ นี่มันสเปกเพื่อนของเขาเลยนะเนี่ย ดูถ้าการมาล่องเรือเที่ยวรอบนี้ จะไม่ได้มาเสียเปล่าแล้วสินะ
…เอริค ไซออน มังกรได้นัดกันออกมาล่องเรือสำราญเที่ยว เพื่อเป็นการพักผ่อนและเปลี่ยนบรรยากาศ หลังจากที่ทุกคนต่างทำงานกันมาหนักทั้งปี…
เอริคหนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ เจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่ของประเทศ หนุ่มโสดที่มีใบหน้าหล่อคมตามสไตล์ลูกครึ่ง ทำให้หนุ่มสาวที่ได้เห็นอดหลงใหลในใบหน้านี้ไม่ได้ เลยชอบพยายามเข้ามาตีสนิทกับเขาอยู่หลายครั้ง แต่ด้วยรสนิยมของเอริคเป็นพวกชอบผู้ชายด้วยกัน เลยทำให้สาว ๆ ที่เข้ามาพวกนั้นถูกไล่ตะเพิดออกไปอย่างไม่มีเยื่อใยแทน
เอริคครองตัวเป็นโสดมาตลอด เพราะเขาชอบชีวิตแบบอิสระไม่ชอบผูกมัด และเป็นพวกไม่มีความเชื่อในเรื่องความรักสักเท่าไหร่ ส่วนมากความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นกับเขา จะเป็นแบบวันไนท์หรือแบบคู่นอนชั่วคราวเท่านั้น เขามีความมั่นใจในตัวเองสูง คิดว่าสามารถใช้ชีวิตอยู่คนเดียวได้ โดยที่ไม่ต้องพึ่งพาความรักอะไรพวกนั้น
แล้วดูเหมือนว่าคืนนี้เอริคก็จะได้ว่าที่คู่นอนคนใหม่ดั่งหวังซะด้วย เมื่อเขารู้สึกสะดุดตาบาร์เทนเดอร์หนุ่มที่ยืนชงเหล้าอยู่ตั้งแต่เข้ามา ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าขาว ๆ ราวกับใบหน้าผู้หญิง แถมยังมีริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อ ที่ฉีกยิ้มหวานส่งให้ผู้คนรอบ ๆ ไม่ว่าจะเป็นท่วงท่าการขยันตัวที่ดูพลิ้วไหว ราวกับว่าเขากำลังร่ายรำอยู่หลังเคาน์เตอร์บาร์นั้น มันยิ่งทำให้ผู้คนที่เห็นแทบไม่สามารถละสายตาจากเขาไปได้เลย เอริคนั่งจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างเคลิบเคลิ้มแบบไม่รู้ตัว…
เอริคเหลือบตามองไปทางเพื่อน ๆ ของตัวเองแวบหนึ่ง เมื่อได้ยินทั้งสองพูดชมบาร์เทนเดอร์ที่ตัวเองกำลังนั่งมองอยู่ ก่อนจะเอ่ยเรียกหาลูกน้องของตัวเองที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ให้เข้ามาหา
“ไอ้แซม”
“ครับนาย” แซมลูกน้องคนสนิท รีบเดินเข้ามาหาเจ้านายตัวเองตามเสียงเรียก
“มึงไปติดต่อบาร์เทนเดอร์คนนั้นให้กูหน่อยสิ”
เสียงทุ่มเข้มพูดสั่งลูกน้องตัวเองออกไป โดยทำเป็นไม่สนใจสีหน้าของเพื่อนทั้งสอง ที่กำลังนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองมาทางตัวเอง เอริคไม่คิดจะปิดบังความรู้สึกสนใจที่มีต่อบาร์เทนเดอร์หนุ่มกับเพื่อน ๆ และคืนนี้เขาก็จะต้องได้ครอบครองเด็กหนุ่มคนนั้นตามที่ใจทต้องการด้วย
“ได้ครับนาย” แซมพยักหน้ารับคำสั่งอย่างว่าง่าย ก่อนจะถอยหลังเดินไปทางบาร์เครื่องดื่ม
นิสัยของเอริคถ้ารู้สึกชอบหรือสนใจใคร ก็จะให้ลูกน้องของตัวเองเข้าไปติดต่อ แล้วทำข้อตกลงกับผู้ชายคนนั้นให้ โดยที่เขาไม่เคยต้องไปคุยพูดเอง เจอกันอีกทีก็คือบนเตียงเลยเท่านั้น
เอริคนั่งมองดูแซมที่กำลังยืนคุยอยู่กับบาร์เทนเดอร์หนุ่มอย่างไม่ละสายตา ถึงเขาจะรู้คำตอบของค่ำคืนนี้แล้วก็เถอะ เพราะเขาคิดว่าคงไม่มีใครหน้าไหน โง่ปฏิเสธการมาเป็นคู่นอนของเขาอย่างแน่นอน
********************
“ว่าไง”
“เออ…”
เอริคถามแซมขึ้นเมื่อเห็นลูกน้องของตัวเองเดินยิ้มแห้ง ๆ กลับมาที่โต๊ะ แล้วเอาแต่ยืนอ้ำอึ้งไม่พูดไม่จาอะไรออกมาสักที
“อ้ำอึ้งอยู่ได้ น้องเขาตอบกลับมาว่ายังไงก็พูดมาสิวะ” ไซออนที่นั่งลุ้นรอฟังคำตอบของแซมอยู่ ก็พูดขึ้นอย่างอดใจไม่ไหว
“น้องเขาปฏิเสธครับ บอกว่าถึงจะชอบผู้ชายเหมือนกันก็จริง แต่เขาเป็นสายรุกไม่ใช่สายรับครับ”
แซมเหลือบตามองเอริคแวบหนึ่ง ก่อนจะรีบก้มหน้าหลบสายตาที่กำลังมองมาทางตัวเอง จากนั้นก็ค่อย ๆ เอ่ยพูดตอบทุกคนออกไปอย่างไม่เต็มเสียง เพราะกลัวว่าพอเจ้านายตัวเองได้ยินแล้วจะหัวเสียขึ้นมา
“สายรุก!” สามหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ
“หน้าหวานเหมือนผู้หญิงขนาดนั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นสายรุก”
“นั้นสิ น่าเสียดายหน้าตาฉิบหายเลยว่ะ”
ทุกคนที่นั่งอยู่พูดออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง เพราะคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่หน้าตาหวานราวกับผู้หญิงคนนั้น จะเป็นฝ่ายรุกเหมือนกับพวกเขา บ้าไปแล้ว หน้าตาแบบนั้นเนี่ยนะ เป็นฝ่ายรุก! พวกเขาเชื่อไม่ลงจริง ๆ
“ครับ แต่…” แซมพยักหน้าตอบกลับทุกคน ก่อนคิดจะพูดอะไรออกมาอีกครั้ง แต่ก็หยุดไปเพราะไม่กล้าพูดต่อ
“แต่อะไร”
เอริคเห็นแซมเหมือนมีอะไรจะพูดต่อ ก็เลยถามขึ้นด้วยความสงสัย เพราะเขาคิดว่าบาร์เทนเดอร์คนนั้นจะต้องพูดอะไรฝากมาอีกแน่ ๆ
“น้องเขาบอกว่า...ถ้าเจ้านายอยากลองเปลี่ยนแนวมาเป็นรับ เขาก็พร้อมเสมอครับ” แซมกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาอีกครั้ง
แกร็บ!!
“เปลี่ยนแนวอย่างงั้นเหรอ”
เอริควางแก้วเหล้าในมือลงกับโต๊ะเสียงดังลั่น พร้อมชักสีหน้าไม่พอใจใส่แซมทันทีที่ฟังจบ ไอ้บ้านั้นคิดจะให้เขาเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรับแทนอย่างงั้นเหรอ มันเป็นใครถึงกล้ามาพูดแบบนี้กับเขา
แซมที่รับรู้ถึงรังสีอำมหิตรอบ ๆ ตัวของเอริค ก็รีบก้มหน้าแล้วขยับถอยห่างทันที เพราะอย่างนี้ไงเขาถึงไม่อยากพูดมันออกมา แซมอยู่รับใช้เอริคมานาน เขารู้ดีว่าเจ้านายตัวเองคนนี้นิสัยเป็นยังไง สงสัยคราวนี้บาร์เทนเดอร์หนุ่มคนนั้น จะเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว
ดวงตาคู่คมที่อาบเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว จ้องมองไปทางเทนเดอร์หนุ่ม ที่กำลังยืนยิ้มให้ลูกค้าอยู่อย่างเคียดแค้น ตั้งแต่เกิดมายังไม่มีใครกล้าพูดหรือปฏิเสธเขาแบบนี้มาก่อน ไอ้บาร์เทนเดอร์บ้านั้นมันรู้จักเขาน้อยไปซะแล้ว
“เอาไงต่อ…จะถอยหรือเปล่าวะ”
มังกรที่นั่งดูท่าทีของเอริคอยู่ ก็พูดถามขึ้นอย่างลองเชิง เพราะเขาอยากรู้ว่าเพื่อนตัวเองคิดจะทำยังไง จะหยุดเพียงเท่านี้หรือว่าจะเดินหน้า หาวิธีจัดการพ่อหนุ่มสายรุกหน้าหวานต่อไป
“คนอย่างเอริค สะกดคำว่าถอยไม่เป็นโว้ย!”
เอริคหันมาตอบเพื่อน ๆ กลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น คนอย่างเอริคเจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่ ที่มีลูกน้องให้ความเคารพนับถือเป็นพัน ไม่มีทางมายอมถอยเพราะเรื่องแค่นี้อย่างแน่นอน คอยดูนะ เขาจะทำให้สายรุกหน้าหวานคนนั้น กลายมาเป็นสายรับให้ดู!!
ห้องทำงานของเอริคห้องทำงานกว้างที่อากาศเย็นยะเยือก บวกกับความเงียบสงัดจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจของคนในห้อง ประตูบานใหญ่ค่อย ๆ เปิดออก ด้วยมือเรียวยาวของบาร์เทนเดอร์หนุ่ม เจ้าของห้องที่รับรู้ถึงคนที่เข้ามาใหม่ ก็ชำเลืองตามองคนหน้าประตูเล็กนิด เมื่อรู้ว่าเป็นใครสายตาก็กลับมาสนใจเอกสารในมือต่ออีกครั้ง“คุณเอริคเย็นนี้กินอะไรดีครับ ผมจะได้...” “กูไม่กิน กูไม่หิว”เฟยฉีกยิ้มหวานจนเห็นฟันมาตั้งแต่หน้าประตู ก่อนจะเอ่ยถามคนในห้องออกไปเสียงใส แต่เขายังไม่ทันได้พูดจบประโยค เสียงของคนที่นั่งทำงานอยู่ก็ดังแทรกขึ้นมาซะก่อน เฟยที่กำลังก้าวเดินเข้าไปหาก็ต้องหยุดชะงักค้าง ใบหน้าที่ฉีกยิ้มหวานเยิ้มอยู่ก็ต้องหุบลงทันทีเอริคพูดแทรกขึ้นเสียงแข็ง โดยที่ใบหน้าก็คงยังก้มมองเอกสารในมืออยู่ไม่เปลี่ยนเฟยรับรู้ถึงความผิดปกติได้ทันที ว่าคนตรงหน้าจะต้องโกรธอะไรเขาอยู่แน่ ๆ เพราะถึงเอริคจะยังรู้สึกขุ่นเคือง เรื่องที่เขาพูดถึงแฟนเก่าวันนั้นอยู่ แต่เมื่อเช้าอารมณ์ของเอริคก็ไม่ได้ตึงเครียดมากขนาดนี้ แปลว่าจะต้องมีเรื่องอะไรอย
“เอ๋! หนุ่มน้อยคนนี้ใครกัน น่ารักจังเลยนะครับ”“เสือก…จะเป็นใครแล้วเกี่ยวอะไรกับมึงด้วย”เอริคตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วเดินเอาตัวมายืนขวางปิดเฟยไว้ เพื่อไม่ให้มาร์คัสมอง เขาจะพาใครมานั่งกินข้าวแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมันด้วยมาร์คัสยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างถูกใจ เมื่อได้เห็นปฏิกิริยาของเอริคตอนถามถึงเด็กหนุ่มคนนั้น ดูถ้าวันนี้เขาจะไม่ได้มาเสียเที่ยวสินะ สิ่งที่พยายามหามาตั้งนาน ในที่สุดก็หาเจอสักที ‘จุดอ่อนของไอ้เอริค’ หึหึปกติมาร์คัสจะไม่ค่อยเห็นเอริคออกมาเดินเล่นห้างแบบนี้ แถมมีเด็กหนุ่มน่ารักมาด้วยยิ่งไม่เคยเห็นเข้าไปใหญ่ ถ้าเขาคิดไม่ผิดเด็กหนุ่มคนนี้จะต้องไปคนสำคัญของเอริคอย่างแน่นอน ไม่งั้นเจ้าของคาสิโนยักษ์ใหญ่ที่หวงเนื้อหวงตัว และบ้างานอย่างเอริคคงไม่พามานั่งกินข้าวกลางห้างด้วยแบบนี้หรอก“แนะนำให้รู้จักหน่อยไม่ได้เหรอครับ คุณเอริค”มาร์คัสพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมเอียงตัว มองเฟยที่นั่งหลบอยู่ด้านหลังเอริคไปด้วย หึหึ มาถึงขั้นนี้แล้วคิดว่าจะซ่อนเขาได้อย่างงั้นเหรอฝันไปเถอะ
ห้างหรูกลางใจเมืองห้างหรูกลางใจเมืองเป็นสถานที่รวมแหล่งของแบรนด์ชื่อดังทั่วทั้งโลกมาวางขาย เลยทำให้มีพวกดาราและพวกลูกคุณหนู คนมีเงินมาเดินหาซื้อของกันเต็มไปหมด รวมถึงเจ้าของคาสิโนหนุ่มหล่อด้วย ที่ตอนนี้กำลังตกเป็นเป้าสายตาของหนุ่มสาวหลายคน เมื่ออยู่ ๆ วันนี้เขาก็มาปรากฏตัวที่ห้างแห่งนี้ แถมข้างกายยังมีเด็กหนุ่มใบหน้าสวยหวานอีกคนเดินแนบชิดมาด้วย ทำให้ทุกคนรับรู้ได้ทันทีว่าชายหนุ่มจะต้องเป็นคนพิเศษของเขาแน่ ๆ“เอาตัวนี้ เอาตัวนี้ แล้วก็เอาสี่ตัวนี้ด้วย” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยพูดกับพนักงานในร้านเสื้อแบรนด์ดัง ส่วนนิ้วมือก็ยกขึ้นชี้ชุดนั้นชุดนี้ไปด้วยไม่หยุด“เออ...คุณเอริคผมว่ามันเยอะเกินไปแล้วนะครับ” เฟยดึงแขนห้ามเอริคไว้อย่างอดไม่ได้ เมื่อตรงหน้าเอาแต่ชี้เลือกเสื้อผ้ามากองไว้เกือบยี่สิบกว่าตัวไปแล้ว แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยสักนิด“เงินกู ไม่ต้องยุ่ง มีหน้าที่ใส่ก็ใส่ไป” เอริคพูดขึ้น ก่อนจะแกะมือของเฟยออกจากแขนตัวเอง แล้วเดินดูเสื้อผ้าในร้านต่ออย่างไม่สนใจเอริคสังเกตเฟยมาได้พักใหญ่แล้ว เขาเห็นอี
คาสิโนของเอริค – เคาร์เตอร์บาร์แสงไฟสีสันฉูดฉาดสะท้อนบนพื้นกระจกเงาของบาร์ เสียงเพลงเป็นจังหวะสนุกสนานปนกับเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วของผู้คน ทั้งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเครื่องดื่มและน้ำหอมชั้นดีลอยฟุ้งไปทั่ว ทำให้บรรยากาศภายในคาสิโนยิ่งดูมีชีวิตชีวามากขึ้นเป็นเท่าตัวแต่ช่วงนี้ที่เคาร์เตอร์บาร์ของคาสิโน จะคึกคักมากเป็นพิเศษ ตั้งแต่ที่มีบาร์เทนเดอร์คนใหม่เข้ามาทำงาน หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็วนเวียนอยู่แถวหน้าบาร์มากขึ้นกว่าปกติ จนทำให้เจ้าของคาสิโนเริ่มไม่ค่อยชอบใจขึ้นมาสักเท่าไหร่“เสน่ห์แรงจังเลยนะ” เสียงพูดประชดประชันดังขึ้น พร้อมร่างสูงของเจ้าของคาสิโนนั่งลงที่หน้าเคาร์เตอร์บาร์ปกติเอริคจะไม่ค่อยลงมานั่งที่บาร์ของลูกค้าสักเท่าไหร่ แต่เพราะวันนี้มันอดไม่ได้จริง ๆ เมื่อครู่เอริคยืนมองดูจากชั้นบนอยู่พักใหญ่ พอเห็นใบหน้าขาวของบาร์เทนเดอร์คนใหม่ ยืนแจกยิ้มให้ลูกค้าไม่หยุด อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าภาพตรงหน้า มันช่างขัดหูขัดตามากจนหงุดหงิด เดี๋ยวก็ผู้ชายคนนั้นเข้ามาคุยด้วย เดี๋ยวก็ผู้ชายคนนี้เดินเข้าคุยด้วย จนตอนนี้ที่หน้าบาร์มีแต่ผู้ชาย วน
เพียะ!“โอ๊ย!...คุณเอริคตีผมทำไมครับ” เฟยร้องขึ้นทันที เมื่อถูกฝ่ามือของเอริคฟาดลงที่กลางหลังเต็มแรง“ไอ้เฟย! ไอ้เร็ว! มันเป็นแผนของมึงใช่ไหม ที่ให้กูมาหาที่นี่นะ” เอริคด่าเฟยสุดเสียงอย่างฉุนเฉียวตอนนี้เอริคเริ่มจับต้นชนปลายเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว เมื่อพอมารอคิดดูดี ๆ แล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นนี้มันก็ดูแปลกมากจริง ๆ เพราะตอนแรกเขาให้ลูกน้องตามหาตัวเฟยตั้งนาน กลับไม่มีวี่แววเลยสักนิด แต่อยู่ ๆ ครั้งนี้กลับมีชื่อของเฟยโผล่ขึ้นมาบนเรือลำนี้ซะดื้อ ๆอีกอย่างดูเหมือนเฟยจะมีการเตรียมพร้อม คอยรับมือเขาทุกอย่าง ตอนเจอกันที่บาร์ เฟยก็ไม่มีท่าทีตกใจที่ได้เจอเขาเลยสักนิด แปลว่าไอ้จีนหื่นนี่ มันจะต้องเป็นคนวางแผนล่อเขามาที่นี่แน่ ๆโอ๊ย! นี่เขาหลงกลไอ้จีนบ้ากาม ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นเรือเลยสินะเนี่ย!! พอเอริคคิดย้อนกลับไปแล้ว ก็อยากด่าตัวเองจริง ๆ ทำไมเขาถึงไม่เอะใจเรื่องนี้เลยนะ“ที่ผมทำไป ก็เพราะผมคิดถึงคุณมากไงครับ” เฟยขยับตัวกอดเอริคไว้แน่น พร้อมเอ่ยยอมรับกับข้อกล่าวหาทุกอย่างของอีกฝ่าย“หึหึ คิดถึง
“แล้วน้องบาร์เทนเดอร์คนนั้นไม่มาด้วยเหรอวะ”ไซออนพูดถามออกมาอย่างสงสัย พร้อมหันซ้ายหันขวามองหาไปรอบ ๆ เอาน้องเขาไปนอนกกข้ามวันข้ามคืนขนาดนั้น ก็น่าจะพามาแนะนำให้เพื่อนรู้จักบ้างสิ ไม่ใช่หวงเก็บไว้ดูคนเดียว“หรือว่า ยังลุกจากเตียงไม่ขึ้นวะ” มังกรพูดเสริมขึ้นเพราะคิดว่าบาร์เทนเดอร์หนุ่มจะต้องอาการหนักกว่าเพื่อนของตัวเองแน่ ๆ ขนาดเอริคยังสภาพย่ำแย่แบบนี้เลยนี่นา แล้วน้องเขาจะสภาพย่ำแย่แค่ไหน จริงไหม“กูว่าเป็นไปได้วะ ขนาดตัวพ่อยังเสียศูนย์ขนาดนี้เลย” ไซออนหันหน้าไปพูดออกความเห็นกับมังกรอย่างเป็นตุเป็นตะ“พวกมึงนี่นะ...มันก็มาพร้อมกูนี่ละ แต่แวะไปซื้อเครื่องดื่มอยู่”เอริคส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอากับความคิดของพวกเพื่อน ๆ ก่อนจะเอ่ยพูดบอกออกไปอย่างเหนื่อยใจแต่พวกมันจะคิดกันแบบนั้นก็ไม่แปลก เพราะเอริคถูกเฟยกักตัวต้มยำทำแกงอยู่ในห้องนานตั้งสองวันเลยนี่นา เขาไม่อยากคิดเลยว่า ถ้าตัวเองไม่ยอมทำตามข้อเสนอนั้นเวลานี้เขาจะได้ลงจากเตียงหรือยัง“อ๋อออ” ทั้งสองยกยิ้มขึ้น ก่อน
Comments