โรแมนติก

เขาทำร้ายหัวใจของเธอที่มีความรักให้เขาเต็มร้อยจนแทบจะเหลือศูนย์ เธอพยายามอดทนเพื่อหวังว่าสักวันเขาจะเห็นหัวใจของเธอบ้าง ทว่าเมื่อรักคนอื่นแล้วต้องเจ็บ เธอก็ขอหันกลับมารักตัวเอง เมื่ออยากจะหลุดพ้น แต่เขากลับมายื้อเธอเอาไว้ เขาทำแบบนี้เพื่ออะไรกัน ราเดน... มาเฟียผู้คลุมคลังอาวุธขององค์กร สนใจแต่งาน ไม่ได้สนใจการมีชีวิตครอบครัว เขามีสัมพันธ์กับผู้หญิงแค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่เคยอยากรู้สึกผูกพันธ์กับผู้หญิงคนไหน ที่เคยได้ชื่อว่าเป็นสามีของเด็กสาวรุ่นราวคราวหลานก็เพราะต้องเข้าพิธีแต่งงานกับเธอด้วยความจำเป็นเท่านั้น ปารวี... หญิงสาวโลกสวย อ่อนหวาน แอบรักราเดนตั้งแต่แรกเห็น ถึงแม้เขาจะไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาจริงๆ แต่เธอก็ยังยกย่องเขาเป็นสามีและให้เกียรติเขาเสมอมา ยอมบอกกับทุกคนที่เข้ามาจีบว่ามีสามีแล้ว ทั้งที่เขาแทบจะลืมไปด้วยซ้ำว่าเคยเข้าพิธีแต่งงานกับเธอ

เขาแค้นที่เธอทำร้ายหัวใจเขาอย่างไม่ใยดี เมื่อถึงวันเอาคืนเขาจะขังเธอไว้ในกรงสวาทให้เธอได้เจ็บปวดทรมานมากกว่าที่เขาเคยได้รับ

“อย่าปฏิเสธสิ่งที่ฉันต้องการเลยนาง เธอก็รู้ว่าเธอไม่มีทางขัดขืนฉันได้...” “คุณไม่มีสิทธิ์ คุณทำแบบนี้ไม่ได้ คุณกำลังจะลักพาตัวฉัน...” หญิงสาวพยายามพูดให้เขาตระหนักในสิ่งที่ทำว่ามันไม่ถูกต้อง แต่ปฐวิน กลับยักไหล่ไม่สนใจซ้ำยังพูดให้เธอได้เจ็บและอาย... “เดี๋ยวเธอก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์อะไรในตัวเธอ อย่าครางเสียงดังก็แล้วกันเวลาที่ฉันอยู่ในตัวเธอ...” “หยาบคาย...” อังศณากัดกรามแล้วต่อว่าเขาลอดไรฟันอย่างเจ็บใจที่ไม่สามารถเอาชนะเขาได้เลย...

ชายหนุ่มที่ถูกเจ้าสาวเททิ้งกลางอากาศ เขาจึงต้องแต่งงานกับน้องสาวว่าที่เจ้าสาวแทน และนั่นทำให้เขาเกิดความแค้นขึ้นในใจกระทำต่อเมียที่ไม่ปรารถนาด้วยความโหดร้าย เธอคือเมียที่ไม่ต้องการ เขาจึงทำร้ายจิตใจเธออย่างโหดเหี้ยม ขยี้หัวใจเธอด้วยปลายเท้า

ก็คนมันชอบ ก็ไอ้ฉลามดุหัวโจกเเห่งอาชีวะคนนี้มันชอบเธอ จะให้ทำยังไง

คู่เดทห่วยแตก ที่พ่อแม่บังคับจับคู่ ผ่านไปสองปี เขากลับมาตามจีบเธอราวกับไม่ได้ทำอะไรไว้

ความรักของเขากับเธอจบลงแล้วเมื่อ 5 ปีก่อน เมื่อต้องมาเจอกันอีกครั้งในฐานะใหม่ นิ้วนางข้างซ้ายของเขาและเธอไม่ว่างเสียแล้ว ถ่านไฟเก่าจะเผาไหม้พวกเขาเพราะพิษรักและแรงปรารถนาหรือไม่ ความรักต้องห้าม หรือ ความรักที่รอคอยและโหยหา ร่วมกันตามหาไปพร้อมกันกับพวกเขา

จาก ‘ของเล่น’ ชั่วคราว ก้าวเข้าสู่สถานะ ‘ของตาย’ ไร้ราคา แต่นั่นไม่ใช่ ‘ม่านบุษยา’ ที่หล่อนยอมเป็นของเล่นของ ‘พชร’ ก็เพราะความจนตรอกบีบคั้น แต่เมื่อสัญญาสิ้นสุด ของเล่นอย่างหล่อนจะโบยบิน แม้จะเจ็บเจียนตายที่ต้องควักหัวใจตัวเองทิ้ง ก็จะไม่ยอมเป็น ‘ของตายไร้ค่า’ ของใคร

เขาเกลียดเธอที่เป็นต้นเหตุให้คนรักต้องตาย ส่วนเธอยอมเป็นเมียข้ามคืนเพื่อชดใช้บาปกรรมที่ไม่ได้ตั้งใจจนถักทอสายใยอีกหนึ่งชีวิตขึ้นมา

ชนิษฐารักคณิศร แต่เขารักอีกคน อ้อมกอดเขามีให้เธอ แต่ในใจเขาคิดถึงใคร ทำดีสักเท่าไร สุดท้ายคณิสรมองชนิษฐาเป็นเพียงเครื่องมือผลิตลูก การแต่งงานอันหลอกลวงต้องจบลง ถึงเวลาแล้ว ที่เธอจะหย่า!

คืนเดียวเปลี่ยนชีวิต! ก็เพราะอกหักอยากประชดชีวิตแท้ ๆ จ้างผู้ชายมานอนด้วยทั้งที แต่ก็ดันเข้าใจผิด ไปนอนด้วยผิดคน! แล้วจะทำยังไงได้ ในเมื่อฉันกระโจนใส่เขาอย่างเร่าร้อนไปแล้ว! แถมระบบบ้า ๆ นี่ก็มาจากไหนไม่รู้ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ไม่ทำตามภารกิจมันก็หักเงินฉัน! จะบ้าตายรายวัน! ฉันไม่ไหวแล้วโว้ยยย….!! เกิดแต่กับกู!!!

หญิงสาวออกตามหา ชายหนุ่มที่เคยช่วยชีวิตเธอไว้เมื่อ 2 ปีก่อน ..เธอได้เจอเขาอีกครั้งในฐานะประธานโรงแรมที่เธอทำงานอยู่แต่เธอดันไปรู้ความลับของเขาเข้าว่าเขาอยู่ในห้องลับ(เซ็กซ์โฟน)ที่ตามจีบเธออยู่

"อาชา" ประธานจอมเจ้าเล่ห์ ส่วน "พอใจ" เป็นผู้ช่วยเลขาจอมพยศ ****** “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า “อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย “อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผล

หลักฐานในที่เกิดเหตุบ่งชี้ว่าใครคือหญิงสาวในคืนนั้น อชิระจงใจให้สัมปันนีเห็นสร้อยข้อมือที่เธอบังเอิญทำตกไว้ เธอคือ…ผู้หญิงที่ทำให้เขาอยากรู้ว่าเป็นใคร เขาคือ…ผู้ชายที่เขาได้ครอบครองเธอเป็นคนแรกและโหยหาทุกค่ำคืน สัมปันนีจะยินยอมรับสารภาพหรือยอมจำนนด้วยหลักฐาน ตามให้กำลังใจสายสืบที่แสนเร่าร้อนอย่างอชิระรวมถึงผู้ร้ายปากแข็งอย่างสัมปันนีกันได้ใน ท่านประทานขา อย่ารังแกหนู นะคะ

....การเจอกันครั้งแรก ด้วยอุบัติเหตุ...จึงนำพามาสู่ความใกล้ชิด... คนหนึ่งที่ตั้งใจรัก...แต่อีกคนกลับเข้าหาเพื่อหวังพียงได้เชยชมร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอ...

คบกันมาหลายเดือน แต่จู่ๆ เขามาบอกว่าขอห่างกันสักพัก ด้วยเหตุผลว่า "ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้" โอเคค่ะ ถ้าอย่างนั้นเชิญใช้เวลาจมปลักอยู่กับแฟนเก่าต่อไป เพราะตอนนี้เขาคือ "แฟนเก่า" ของเธอแล้วเหมือนกัน!

เจ้าบ่าวบางทีอาจไม่ได้เป็นของเจ้าสาว และเจ้าสาวบางทีอาจไม่ใช่คนที่แต่งงานด้วยในตอนแรก

รวมเรื่องสั้นโรมานซ์-อีโรติก ที่จะมาพร้อมกับเรื่องราวที่นำไปสู่ความสัมพันธ์ที่แสนวาบหวาม *** นิยายผู้ใหญ่และผู้ที่มีความชอบเฉพาะกลุ่ม ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน***

"เธออยากได้สมบัติมาก จนต้องยอมเสนอตัวมาเป็นนางบำเรอของฉันเลยเชียวเหรอ" เสียงหนักแน่นดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้แพงขวัญสะดุ้งจนต้องหันกลับไปมอง ก่อนจะเห็นร่างกำยำในชุดลำลองของเจ้านายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ใกล้แค่เพียงเอื้อมมือ "คุณอรรถ!" "เธอไม่คิดว่าการลงทุนของเธอมันมีความเสี่ยงเหรอ เพราะถ้ามันผิดพลาดเธออาจจะขาดทุนย่อยยับ" "หนูไม่เข้าใจว่าคุณพูดอะไร หนูขอตัวกลับห้องนะคะ" ร่างบางหมุนตัวจะเดินจากไป แต่ถูกเจ้าของมือใหญ่คว้าเอวบางไว้ ก่อนจะกระชากเข้ามาในอ้อมกอดของตัวเอง "คุณอรรถ! ปล่อยหนูนะคะ" "เธอคิดว่าเธอมีอะไรดีพอให้ฉันพิจารณาเหรอ แค่คุณสมบัติของนางบำเรอเธอยังมีไม่ครบ แล้วเธอจะเอาอะไรมาผูกมัดใจฉันให้อยู่กับเธอ ความสามารถแบบนางบำเรออ่อนหัดของเธอน่ะเหรอ เหอะ... ช่างน่าขำ" แพงขวัญจ้องหน้าเขาด้วยสายตาตัดพ้อ จนน้ำตาเอ่อไหลออกมา กิริยาวาจาที่เขาแสดงถึงการบั่นทอนคุณค่าของเธอ มันช่างสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้แก่เธออย่างแสนสาหัส "แล้วนางบำเรอของคุณอรรถ ต้องเจนจัดถึงขนาดไหนเหรอคะ คุณถึงได้คิดว่าหนูขาดคุณสมบัติข้อนั้น"

เมื่อคำบอกรัก กลายเป็นเพียงคำโกหก และการขอแต่งงานแสนหวาน เป็นเพียงแค่เกมสนุกของเขา ! เธอจะทำยังไงกับแผนลวงรักของเขาในครั้งนี้ “คนเลว” “ใช่ ผมมันเลว แต่ก็เลวเฉพาะกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้นแหละ เพราะคนอย่างคุณมันสมควรได้รับแล้ว คุณต้องร้องไห้แบบนี้แหละ ร้องออกมาเลย ร้องสิ!!”