Time Goes So Fast

จะมารักอะไรในวันที่เธอเดินออกมา ทำไมตอนที่เราสองคนอยู่ด้วยกันเขาจึงไม่เห็นคุณค่า นี่สินะที่เรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

"อื้อออ ซี๊ดด กระแทกแรงๆ เลยค่ะที่รัก อ๊ะ อ๊ะ" ปัง! "แอล!" "เฮ๊ย! เข้ามาทำไมวะ" "ยังกล้าถามอีกเหรอ ฉันมากกว่าไหมที่ต้องถามนายว่ากำลังทำบ้าอะไร" "ซี๊ดดด เอากันอยู่ไง ไม่มีตาดูรึไง" "ก็เพราะมีตาดูไง ถึงได้ถาม นายทำแบบนี้ได้ยังไง นายคบกับฉันแต่มาเอากับผู้หญิงคนอื่นนี่นะ!" "ก็เธอไม่ให้ฉันเอา ฉันก็ต้องมาเอากับคนอื่นสิวะ รู้แล้วก็รีบออกไปสักที ขัดจังหวะฉิบ"

I was married to Gideon Strathmore for eight years, but he was unfaithful, bringing home different women. The 100th, Vesper Quinn, smirked at me and turned to him, saying, "This is your useless wife, huh?" Gideon leaned back in his chair and lazily nodded. Emboldened by his attitude, she strutted over and patted my cheek. "Listen closely to what a real woman sounds like." That night, moans filled the living room. I couldn't escape them. The next morning, Gideon ordered me to breakfast as usual. I refused, unwilling to be his puppet any longer. He forgot our marriage was based on a contract, and it was due in three days.

ผู้หญิงคนนั้นก็มีค่าเหมือนชื่อของเธอนั่นล่ะ ปกติผมกินอาหารหรูแต่ไม่ได้หมายความว่าจะติดดินไม่เป็น อาหารธรรมดาอย่าง " ข้าวแกง" ผมก็เคยกิน แต่พอได้กินแล้วก็ขอกินแค่ครั้งเดียวว่ะ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้วเพราะข้าวแกงที่ผมกิน...มันสกปรกเกินไป

My usually cold and distant wife shared a bowl of soup with her newly joined colleague. Surprisingly, I felt calm, even as I brought up divorce. She sneered at me, "Don't be ridiculous. I'm exhausted. He's just a colleague of mine." "Even if we're married, you have no right to interfere with what I do with my colleagues." "If that's what you think, then I can't help you." When I actually put the divorce papers in front of her, she flew into a rage. "Ryan, do you think the Wagners were still what they used to be? You're nothing without me!"

เมื่อเฮดว๊ากสุดโหดของวิศวะ มาตกหลุมรักเด็กน้อยแก้มกลมคณะเภสัช

ทั้งที่เธอแค่แอบรักเขาที่เป็นเหมือนเพื่อนสนิทแต่แล้ววันหนึ่งเขากลับย่ำยีเธอจนแหลกละเอียด และยังแบล็คเมล์เพื่อให้เธอเป็นแค่คู่นอน!

Amelyce Sarraditcz, tak pernah menyangka, semenjak dirinya menulis cerita bergenre fantasi dengan judul 'Last Secret'. Membawanya ke suatu hal yang tak masuk akal, dimulai dari mimpi aneh yang selalu muncul dalam tidurnya dan entah mengapa dia merasa rangkaian alur mimpi itu ada sangkut pautnya dengan cerita yang sedang dia buat. Hingga saat itu tiba, tepat pada malam bulan purnama, listrik seketika padam. Anehnya lagi, ada suara ketukan dari pintu belakang rumahnya, karena rasa penasaran, Amelyce pun membuka pintu itu. Dia terkejut, disana, ada seorang pria misterius berdiri memandangnya. Amelyce curiga, ada satu hal yang mengganjal. Sosok itu, hampir mirip seperti karakter di dalam ceritanya. Mungkinkah? "Siapa kau!?" "Seseorang yang akan menjemput kematianmu lebih cepat!" Deg!

Summer was faced with a life and death situation after the accident. But she is lucky enough to be given a second chance. A chance to go back 10,000 hours ago. Secrets unveiled. Truths being told right before her eyes. A love to keep, and people to she needs to protect from getting hurt. Is it still worth it to go back if in the end, you have to choose between life and death?

We can't really control time, if time paused we can't really do anything about it. If the time starts to move again then take chances before it's too late. During their past life, they already know will come to an end. But a chance was given for them to live and find each other to love again.