ทําฟาร์ม/ปลูกผัก/ทำสวน

ซ่า~~~~ สายฝนพร้อมใจกันโปรยปรายลงมายังพื้นดินชนิดที่หลบไม่ทัน “จะรอให้ถึงบ้านก่อนนี่ไม่ได้เลย กลัวไม่ได้ตกหรือไงวะ" เธอบ่นอีกครั้งก่อนขึ้นควบจักรยานและรีบปั่นไป "พี่ไปด้วย" ชายหนุ่มกระโดดซ้อนท้ายเธอพร้อมทั้งกอดเอวนั้นอย่างถือวิสาสะ “นั่งดีๆ จะมากอดทำไม" “ให้กอดแนย่านตก” (ขอกอดหน่อยกลัวตก) “ตัวอย่างกับหมีควายคนที่ต้องกลัวควรเป็นฉัน!!" เรไรไม่มีทางเลือกเธอปั่นมาจนถึงกระท่อมปลายนาของยายสายจึงจอดรถทิ้งไว้และวิ่งเข้าไปหลบในนั้นก่อน ดูท่าฝนก็คงจะไม่หยุดและยังตกแรงขึ้นอีก แถมฟ้าก็ยังส่งเสียงร้องดังจนน่ากลัว "เรไรไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร" "เรไร...บาดแผลในใจเจ้าให้อ้ายเป็นคนรักษาได้บ่"[แผลที่ใจพี่ขอรักษาให้ได้หรือไม่]

มู่หลันฮวาถูกแม่เลี้ยงกลั่นแกล้งและเป่าหูคนในหมู่บ้านให้ส่งนางไปเป็นเครื่องบูชายัญให้แก่ปีศาจพญางูบนเขา เพื่อแก้ภัยพิบัติที่แห้งแล้งในเมืองหางโจว นางจำต้องยอมรับชะตากรรม แต่เมื่อได้พบกับเขา หลี่เย่ ปีศาจงู นางก็รู้สึกชื่นชอบเขาขึ้นมา โดยเฉพาะคืนพระจันทร์เต็มดวงที่เขาจะกลายร่างเป็นมนุษย์ เขาช่างรูปงามเย้ายวนใจนางยิ่งนัก แม้ในใจจะหวาดกลัวเขาอยู่ไม่น้อย แต่นางก็อยากได้เขาเป็นสามี จะต้องทำเช่นไรกันเล่า!!!

“ช่อม่วง” เด็กสาวที่เติบโตขึ้นมาโดยปราศจากความรักของบิดามารดา ครอบครัวเธอมีเพียงตากับยายและน้องๆ เท่านั้น หากจะบอกว่าเธอเป็นเด็กบ้านแตกสาแหรกขาดก็คงไม่ผิดนัก ความฝันของช่อม่วงคือการเรียนจบสูงๆ และมีงานดีๆ ทำ เธอต้องการนำรายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ดูเหมือนว่าความฝันอันเลือนลางจะสะดุดลง เพราะสาวน้อยวัยแรกแย้มอย่างเธอต้องแต่งงานกับ “ทศพล” หนุ่มโสดวัยกลัดมันที่อายุมากกว่าถึงเจ็ดปี มิหนำซ้ำชายหนุ่มผู้นี้ยังชอบทำตัวเสเพลไม่เอาการเอางาน มาลุ้นกันว่าช่อม่วงจะก้าวผ่านอุปสรรคครั้งสำคัญไปได้หรือไม่