พระชายา

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…

องค์ชายสี่หลี๋อ๋องแห่งแคว้นต้าหลี่ เพราะความเก่งกาจวรยุทธ์ล้ำเลิศกว่าองค์ชายคนอื่นๆ เขาจึงได้ขึ้นเป็นแม่ทัพใหญ่กุมอำนาจทหารทั้งหมดในต้าหลี่ แม้จะขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมแต่เหล่าสตรีในต้าหลี่ต่างก็อยากแต่งเป็นชายาของเขาทั้งนั้น มีหรือที่คนอย่างเขาจะสนใจ ก็คงจะมีแต่นางเท่านั้นที่เขายอมโอนอ่อนให้ องค์หญิงน้อยตัวแสบผู้นั้น เยว่เหวินหลิงหรือเฟยหลิงจวิ้นจู่ บุตรสาวที่เกิดจากอ๋องฉินเยว่เหวินหมิงอนุชาของฮ่องเต้แคว้นเป่ยฉี นางจะทำเช่นไรเพื่อสงบศึกสงครามที่จะกำลังจะเกิดขึ้นระหว่างสองแคว้นในครั้งนี้ * * * * * "ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายสี่ผู้นี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมมากทั้งยังเย็นชาไม่มีหัวใจ หากข้าแต่งกับเขาไปจะมีความสุขได้อย่างไรกัน" "เช่นนั้นข้าจะแต่งแทนท่านเอง" "เสด็จอาจะยอมหรือ" "ไม่ว่าข้าต้องการสิ่งใดท่านพ่อย่อมไม่มีทางขัดขวาง" "แล้วหลี๋อ๋อง.." เยว่เหวินหลิงส่ายหน้าให้นางก่อนจะยิ้มบางๆไร้ซึ่งคำตอบใดๆออกจากริมฝีปากเรียวงามนั้น 'อย่างองค์ชายสี่หลี๋อ๋องน่ะหรือจะหยุดนางได้ ไม่มีวันนั้นหรอก' ************** นิยายเรื่องนี้นำเสนอเนื้อหาของตัวละครผู้เป็นบุตรสาวของอ๋องฉินในเรื่อง เกิดใหม่ในร่างพระชายาร้ายๆ เนื้อเรื่องไม่ได้มีเนื้อหาต่อเนื่องกันสามารถอ่านแยกเล่มกันได้นะคะ

น้ำหนึ่ง คุณแม่มือใหม่ที่สูญเสียลูกน้อยวัยหกเดือนไปด้วยโรคระบาดสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่มียารักษาพร้อมดวงใจที่แตกสลายๆ แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้งกลับพบว่าตัวเองตื่นมาในสถานที่ ที่ไม่คุ้นเคยและอยู่ในร่างของใครก็ไม่รู้ แต่ที่เหลือเชื่อไปกว่านั้น นางได้เจอกับบุตรชายตัวน้อยอีกครั้ง แล้วนางจะทำอย่างไรต่อไปดี เพื่อให้ได้อยู่ใกล้ชิด และได้ดูแลเขา

เมื่อฉู่อันหลานต้องตกอยู่ในวังวนของการแย่งชิงอำนาจ นางถูกทรยศหักหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากชายที่นางรัก เมื่อหยางตงหยางต้องทำทุกวิถีทางเพื่อทวงคืนฐานะให้แก่ตนเอง แม้จะต้องยอมทรยศต่อหญิงอันเป็นที่รักก็ตาม

เหลียนฮวาหลานสาวของแม่นมของท่านอ๋องหรู่หยาง ผู้ที่มาอาศัยอยู่ในจวนท่านอ๋องหรู่หยางผู้แสนจะเย่อหยิ่ง เกิดถูกเข้าใจว่าวางยาปลุกกำหนัดเขา จนตกเป็นของอ๋องหนุ่ม ทั้งที่เขาไม่ได้สนใจใยดีนางมาก่อน และก็มิอาจจะรับผิดชอบใดๆนางได้เพราะฐานะของนางไม่่คู่ควรกับเขา เหลียนฮวาจึงแบกร่างอันบอบช้ำจากไป โดยสัญญาว่าจะไม่มารบกวนใจของเขาอีก แต่กลับกลายเป็นว่าท่านอ๋องหรู่หยางกลับเป็นฝ่ายไปวอแวนางเอง จนกระทั่งกลับกลายมาเป็นชายาที่เขาเองแสนจะเต็มใจยกย่องนาง เรื่องราวความรักที่สถานะแตกต่างกันมากเช่นนี้จะลงเอยได้อย่างไร เอาใจช่วยเหลียนฮวานางเอกของเราไปด้วยกันนะคะ

พลอย ไพลิน เพียงอยากมีชีวิตธรรมดา...หลุดพ้นจากกรงขังที่ครอบครัวสร้างขึ้น แต่โชคชะตากลับโยนให้นางทะลุมิติมาเป็นองค์หญิงไร้ค่าในตำหนักเย็น ‘ขนมไทย’ กลายเป็นสิ่งเดียวที่ยึดให้นางอยู่รอด ทว่า... “ข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์...เหตุใดชะตาข้าถึงหนีไม่พ้น?”

เมื่อบุรุษที่หมายปองมีใจให้กับสตรีอื่น และสตรีผู้นั้นก็เป็นถึงสหายรักของตน เฉินเส้าหว่านจึงรับอาสาเป็นแม่สื่อให้กับเขา พร้อมกับหาทางพิชิตใจชายในดวงใจให้สำเร็จ

จากนักฆ่าผู้เคยไร้หัวใจ กลับต้องแสร้งเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ อวี้หลัน หรือที่วงการนักฆ่ารู้จักกันดีในนาม "เงาสีชาด" นักฆ่าอันดับหนึ่ง ผู้ที่ลงมือเมื่อใด ไม่มีเป้าหมายใดรอดชีวิต กลับพบว่าตัวเองฟื้นขึ้นมาในยุคโบราณ และยังอยู่ในร่างของเด็กสาวอ่อนแอชื่อแซ่เดียวกันที่ถูกวางยาพิษจนตาย การใช้ชีวิตในยุคที่เต็มไปด้วยเล่ห์เพทุบาย ผู้หญิงคือเครื่องมือทางการเมือง บุตรีขุนนางคือหมากตัวหนึ่งในกระดานอำนาจ และตอนนี้ อวี้หลัน อดีตหญิงสาวยุคใหม่ที่เคยใช้ชีวิตอย่างมีเหตุผลและวิทยาศาสตร์ ต้องเผชิญกับโลกที่คำว่า "อำนาจ" สำคัญยิ่งกว่าความถูกต้อง ด้วยสติปัญญาและมุมมองจากยุคปัจจุบัน นางพยายามเอาชีวิตรอดในโลกที่เต็มไปด้วยเล่ห์กล แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ในขณะเดียวกัน นางก็ต้องเลือกว่าจะเล่นตามเกมของผู้อื่น หรือจะวางเกมของตนเอง

"แม้ว่าองค์ชายจะได้กายหม่อมฉัน แต่ท่านไม่มีทางได้หัวใจ""ทั้งๆที่เจ้าเป็นพระชายาของข้าแต่เจ้ายังหวนคิดถึงบุรุษอื่นเช่นนั้นหรือ?หึข้าจะทำให้เจ้าลืมมันเอง" "ต่อให้ท่านฆ่าข้าให้ตายอย่างไรข้าก็ไม่มีทางลืม"

เมื่อเทพจันทราได้ดลบันดาลให้องค์ชายฉินเสวี้ยนกง ผู้ปราดเปรื่องในยุคอดีกาล เพียรเฝ้าฝันถึงหญิงงาม ซึ่งมีนามว่า ฟ่านชิงเชียง ธิดาเพียงคนเดียวของเจ้าสัวฟ่านเต๋อหมิง พระองค์ฝันถึงนางตั้งแต่มีพระชนม์เพียง 9 ชันษาจนถึงชันษาในปีที่ 21 จนกลายเป็นความรัก ข้ามกาลเวลา ข้ามภพชาติและข้ามศตวรรษ ขวางกั้นกลางระหว่างยุคอดีตกาลและยุคปัจจุบัน ความรักและความคิดถึงที่มีต่อฟ่านชิงเชียง ข้ามภพ ข้ามชาติ จนหญิงสาวที่อยู่ในยุคปัจจุบัน ได้ยินเสียงเพรียกหาของพระองค์ “ชิงเชียง! ชิงเชียงจ๋า”เสียงทุ้มละมุน กระซิบแผ่วเพรียกหาเจ้าของนามดังกล่าว ใบหน้าละมุน สวยคมเซ็กซี่ รับกับผมสีนิลดำขลับขึ้นเป็นมันเงางดงามประดุจดั่งเช่นชาวเอเชียหากแต่มีเลือดผสมสองชาติคือไทยและจีน ดวงหน้าเริ่มส่ายไปมาเมื่อได้ยินเสียงเพรียกหานั้นราวกับว่าเสียงดังกล่าวอยู่แนบชิดริมหูของเธอก็ว่าได้ “จ๋า!”เสียงหวานตอบเสียงเพรียกหาปริศนานั้นกลับไปทั้งๆ ที่กำลังหลับสนิท “ชิงเชียงจ๋า มาหาข้าเถิด ข้ารอคอยเจ้ามานานแสนนานแล้วรู้หรือไม่”เสียงเพรียกหานั้นยังคงกล่าวกับเธอ ไม่รู้”เธอตอบกลับไปเสียงแผ่วเบาทั้งๆที่ยังคงหลับสนิทอยู่เช่นเดิม จีนโบราณ