พระชายา

เคยอ่านเจอแต่ในนิยาย ว่าคนเราสามารถทะลุมิติไปในโลกที่คิดว่าเป็นแค่จินตนาการได้เหมือนฝันเพียงตื่นหนึ่ง ใครจะไปคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง "นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!"

“อากิระ” บุตรสาวของเสนาบดีฝ่ายบู๊ ถูกบังคับแต่งงานกับ “ขุนศึกคาเงะ” แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมแห่งแคว้นตะวันตก เพื่อยุติสงครามกลางเมือง แต่ในคืนเข้าหอ เธอพบว่าเขาคือชายผู้ที่เคยฆ่าพ่อเธอต่อหน้าเมื่อสิบปีก่อน ระหว่างที่เธอแสร้งเป็นภรรยาผู้ซื่อสัตย์ เพื่อหาทางแก้แค้น ขุนศึกคาเงะกลับเผยด้านที่ไม่มีใครเคยเห็น — ชายผู้เคยเชื่อในอุดมการณ์ แต่ถูกหักหลังจากคนที่รัก เมื่อความรักเริ่มผลิบานในสนามรบ อากิระต้องเลือกระหว่าง “หัวใจ” กับ “เลือดแค้น” และเบื้องหลังการแต่งงานนี้ มีพันธสัญญาลับจากแคว้นเหนือที่ต้องการปลุกปีศาจสงครามอีกครั้ง…

สำหรับบางคนการแต่งงานอาจเป็นบทสรุปที่หวานชื่น แต่สำหรับเยี่ยนเยว่ฉีการแต่งงานกับมู่เลี่ยงหรงเป็นจุดเริ่มต้นเท่านั้น เยี่ยนเยว่ฉีต้องออกจากอ้อมอกบิดามารดามาใช้ชีวิตของตนเอง ทว่าการได้รับตำแหน่งชายาเอกฉินอ๋องไม่ได้เรียบง่าย นางต้องพบเจอกับแรงกดดันในฐานะสะใภ้หลวงจากไทเฮา ซึ่งบางเรื่องพี่ชายแสนดีทั้งสองไม่อาจยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือโดยตรงได้ นางจึงต้องงัดทุกสิ่งทุกอย่างที่มารดาได้สั่งสอนอบอรมมาทั้งชีวิตมาใช้เพื่อที่จะยืนอยู่บนตำแหน่งสูงสุดนี้อย่างมั่นคง แต่ยิ่งสูงยิ่งหนาว ผู้ใดจะรู้เล่าว่าภายใต้รอยยิ้มของสตรีมากมายในเรือนหลังจะมีคมมีดซ่อนอยู่หรือไม่ แล้วมู่เลี่ยงหรงจะมีเพียงนางเป็นยอดดวงใจไปถึงเมื่อไร และสุดท้ายนางจะทนใช้บุรุษร่วมกับสตรีนับสิบได้จริงๆ หรือ

อยู่ๆก็มาเกิดใหม่กลายเป็นสาวใช้ของ กู้เหยียนฉี ท่านอ๋องที่ผู้คนหวาดกลัวกันทั้งเมืองหลวง จินฝู จำต้องหาทางรอดชีวิตไปวันต่อวัน นางไม่มีความสามารถใดพิเศษนอกจากการกิน กินและกิน และไม่หวังในลาภยศอันใดทั้งสิ้น แต่สวรรค์ นางพยายามทำทุกทางแล้ว แต่เหมือนยิ่งเกลียดยิ่งเจอ สุดท้ายนางก็ต้องกลายเป็นสาวใช้คนสนิทของเขา แต่ทว่าเมื่อได้อยู่ใกล้เขา มันกลับทำให้นางได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา เดิมทีนางคิดจะเป็นปลาเค็มนอนสบายๆไปวันๆ แต่ผู้ใดจะรู้ว่านางจะต้องร่วมเป็นร่วมตายกับเขาอยู่บ่อยครั้ง จนสุดท้ายก็กลายเป็นความรักที่แสนโรแมนติกในชีวิตของนาง

เหอชุนหลานย้อนเวลามาสู่ยุคอดีต ยังไม่ทันตื่นก็ถูกบุรุษแปลกหน้าจับขึ้นเตียงทั้งคืน โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าจับสตรีมาผิดตัว

เมื่อรักนางจึงทำทุกอย่าง ทั้งสกัดไม่ให้หญิงใดเข้าใกล้ท่านชินอ๋องชายยอดดวงใจของนาง แม้คนที่เขาพึงใจนางก็ระรานทุกครั้งเมื่อพบกัน ขอร้องท่านพ่อที่เป็นท่านราชครูเป็นอาจารย์เมื่อวัยเยาว์ของฮ่องเต้ ให้ขอพระราชทานสมรสให้แก่นางกับชินอ๋อง เมื่อได้เป็นพระชายาสมดังใจ เข้าหอคืนแรกนางก็วางยาปลุกกำหนัดเขาจนต้องตกเป็นของเขาสมใจนาง จากนั้นก็ทอดทิ้งนางไว้โดดเดี่ยวในเรือนท้ายจวนของเขา นางตรอมใจจนเดินลงไปในสระบัวข้างเรือน แต่เมื่อฟื้นมาอีกครั้งวิญญาณกลับเป็นใครอีกคนที่มาจากอนาคตไกล เมื่อตั้งสติว่าต้องใช้ชีวิตในร่างใหม่โดยไม่มีหนทางจะหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว หยางซิ่วอิงจึงจะหาทางหย่าร้างสามีที่ไม่ได้ใยดีตนเองให้ได้ เฮ้อจะแคร์ทำไมกับผู้แค่คนเดียว ผัวที่ดีคือผัวใหม่ แซ่บ กว่านี้มีออกมากมาย 555

เมื่อจิตพญานาคีกลับมาจุติใหม่ที่โลกมนุษย์ในยุคปัจจุบันหลังจากที่สลายหายไปเพราะถูกกระทำในอดีต...เขาผู้เป็นกษัตริย์นาคาเฝ้ารอคอยการกลับมาของนางผู้เป็นที่รัก...แต่ทว่า..นางนั้นเปลี่ยนไปจนเขาต้องกุมขมับ!

รวมนิยายอีโรติกจีนโบราณขนาดสั้น หลากหลายเรื่องราว นิยายชวนหวาม สำหรับผู้มีไฟรักในหัวใจ

ไหนเล่าชินอ๋องผู้เย็นชา โหดเหี้ยมและหยิ่งยโสที่นางเคยร่วมเตียงกับเขาในชาติก่อน ตรงหน้านางยามนี้มีเพียงบุรุษหน้าหนาที่ชอบทำหน้าออดอ้อนขอความเห็นใจ หรือที่เขาเปลี่ยนไปเช่นนี้เพราะมีจุดประสงค์ใดแอบแฝง . “เจ้าคิดว่าเปิ่นหวางรูปงามหรือไม่” “หะ! พระองค์เอ่ยถามหม่อมฉันว่าอันใดนะเพคะ” “เจ้าคิดว่าเปิ่นหวางรูปงามหรือไม่” “ก็...รูปงามเพคะ” หากไม่รูปงามก็คงไม่มีสาวงามมากมายหลงใหลเขาหรอก เอ๊ะ! แต่นางไม่แน่ใจว่าหลงใหลเขาหรืออำนาจที่เขามีกันแน่ “หากเจ้ากล่าวว่าเปิ่นหวางรูปงาม เช่นนั้นก็เลือกเปิ่นหวางเถิด” “เอ่อ...ท่านอ๋อง พระองค์เมาสุราใช่หรือไม่” เขากำลังเอ่ยอันใดรู้ตัวอยู่หรือไม่ “เปิ่นหวางมิได้เมาสุรา ก่อนหน้านี้เปิ่นหวางได้ยินเจ้าบอกว่ารองเจ้ากรมพิธีการหลี่อยากได้หลานตัวอวบอ้วน เปิ่นหวางสามารถช่วยเจ้าได้ บิดารูปงามมารดาน่ารักน่าเอ็นดู บุตรหรือจะขี้ริ้วขี้เหร่ไปได้” “มิรบกวนท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันขอตัว” หลี่เย่หรงที่คล้ายจะตกใจกับวาจาของชินอ๋องรีบก้าวเท้าเดินจากไปอย่างรวดเร็ว หัวใจไม่รักดีเต้นแรงอย่างไม่อาจห้ามปรามได้ “เปิ่นหวางจะรอเจ้าเปลี่ยนใจ” หม่าเซี่ยอวี้ส่งเสียงตะโกนตามหลัง

"บุษกร" นักอ่านธรรมดาวัยยี่สิบห้าปี จู่ ๆ ก็ไปโผล่ในนิยายจีนเรื่องหนึ่งหลังจากถูกรถชนตาย นิยายจีนที่เธอเคยอ่านแถมยังอ่านไปด่าไปเพราะหาความสมจริงไม่ได้!