มาเฟีย

หญิงสาวที่ถูกพ่อแม่เอามาขายให้กับแก๊งมาเฟีย ได้ถูกโชคชะตาให้เข้ามาผูกพันกับมาเฟียจอมทรหดที่กำลังจะกลายเป็นตำนานของวงการ แต่ดูเหมือนชีวิตมาเฟียจะไม่ง่าย เมื่อเป้าหมายของเขาคือการพิชิตทุกแก๊งในเมืองนี้

เมื่อไฮโซสาวเจ้าของ ฉายา Evil Lady ต้องมาเจอกับทายาทมาเฟีย เรื่องราวความรักของสาวแสบสุดเพอร์เฟคและมาเฟียหนุ่มคลั่งรัก

เรื่องราวของหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งเธอนั้นเป็นแม่มด บังเอิญมาเที่ยวผับกับเพื่อนทำให้ได้เจอกับใครบางคน หาได้รู้ไม่ว่าเขานั้นปีศาจที่มีหน้าตาหล่อเหลาด้วยความที่เขานั้นแซ่บทำให้อยากลองขึ้นเตียงกับเขาดูสักครั้ง แต่ว่าชีวิตเธอนั้นกลับเหมือนในนิยายที่เธอนั้นเคยอ่านนี้มันเรื่องอะไรกัน ทำไมเธอถึงได้เจอกับปีศาจสุดหล่อที่ต้องการสัญญากับเธอ เธอคิดว่าแค่ทำพันธสัญญาไหนกลายเป็นการแต่งงานตามสัญญา เดี๋ยวนะครอบครัวเธอไปสัญญาอะไรกับเขาเอาไว้ แถมทุกคนยินดีจะยกเธอให่กับเขาอย่างเต็มใจ

. นี่หรือคำว่ารัก ? “ หยุดนะมิน พี่บอกให้หยุด จะไปไหน ! ! ! ” “ ปล่อย ฉันไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ต้องเห็นหน้าคุณ ! ” “ อย่าฝันไปเลย ” “ มินหยุุด ! ” การฉุดกระฉากดึงและผลักของทั้งภวิชทั้งมินตราทำให้ทุกคนชะงัก มินตราสะบัดมือออกจากเขา ภวิชเองก็เริ่มโกรธจัดแล้วเหมือนกัน “ พี่บอกให้หยุด มิน ปัง ๆ ๆ ๆ ” เสียงปืนหลายนัดที่ดังขึ้นมาทำให้ทุกคนตะลึงตกใจ รฎายกมือขึ้นปิดปากไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำ ภวิชมองปืนในมือตัวเองที่เล็งไปที่มินตราเขาเล็งลงพื้น ทุกคนในบริเวณนั้นไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ มินตราเองก็นิ่งงันไม่แพ้กัน เขายิงเธออย่างนั้นเหรอ เขาทำแบบนี้ได้ยังไง ควันจากกระบอกปืนที่ยิงลูกกระสุนออกไปทำให้ภวิชถึงกับมือสั่น ไม่มีใครในบริเวณนั้นขยับไปไหนสักคน อากาศบริสุทธิ์ไม่น่าพิสมัยเช่นเดิม มันอึดอัดยิ่งกว่าอะไรดี...

นางบำเรอชั้นสูงแบบนี้ ลองครางดังๆ สิแล้วฉันจะให้พัก " เมื่อไหร่จะปล่อยฉันไปสักที ไอ้ชั่ว ไอ้คนสารเลว แกไม่ตายดีแน่! " อัญชันเอ่ยออกมาด้วยความเหลืออด ความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัดเหมือนกัน ซึ่งเธอก็ใช้มันหมดลงไปแล้วในตอนนี้ " หึ! ตอนไหนน่ะหรอ ตอนที่ฉันพอใจแล้ว สะใจแล้ว สิ่งที่เธอทำกับคนของฉันมันมากเกินไป ไม่มีใครเคยทำร้ายคนในตระกูลพิษณุกรแล้วรอดกลับไปได้สักคน เธอลองเดาเล่นๆดูสิว่าเธอจะเป็นอิสระตอนไหน " " นี่คุณกะจะฆ่าฉันให้ตายเลยหรือไงถึงจะพอใจ คุณมันบ้าที่สุด โรคจิต! " " เธอเป็นของฉันตั้งแต่ฉันพามาที่นี่แล้ว ถ้าคิดจะหนีก็แหกตามองดูรอบๆ ถ้ากล้านักก็ลองดู แต่เตือนเอาไว้ก่อนนะที่นี่มันเป็นป่าลึก สัตว์ป่าก็ตัวใหญ่ๆทั้งนั้น ที่สำคัญลูกน้องฉันทุกคนขาดผู้หญิงมาแล้วหลายเดือน คงจะกลัดมันน่าดู อยากเป็นอาหารชั้นเลิศให้พวกมันขย้ำกันเล่นๆก็ไป ไปสิ!!! " เสียงตะโกนขู่ของเขาประโยคสุดท้ายทำเอาเธอสะดุ้งกลัวจนต้องถอยร่นไปชิดกับมุมแคบๆ " ฉันไม่ไปแล้ว ไม่ไป... "

“.......” "ดูซิว่าจะคุ้มค่ากับเงินที่ฉันจ่ายไปหรือเปล่า เธอคิดว่ามันจะคุ้มไหม ดูท่าทางจะไม่เป็นงานด้วยซ้ำ!" ชายหนุ่มพ่นคำพูดออกมาด้วยวาจาที่แข็งกระด้าง ใบหน้าและแววตาของเอเดนที่มองมายังพลอยชมพูนั้น ช่างดูเจ้าเล่ห์และเหมือนหื่นกระหายในกามตลอดเวลา เขาเป็นดั่งเสือที่พร้อมจะขย้ำกระต่ายน้อยอย่างเธอได้ทุกเมื่อ หญิงสาวรู้สึกหวาดกลัวเสียจนตัวสั่นเทา เมื่อพลอยชมพูสัมผัสได้ถึงความป่าเถื่อนของเขา ซึ่งชายตรงหน้าดูมีอายุ น่าจะไล่เลี่ยกับบิดาของเธอด้วยซ้ำ แต่ก็ยังคงความหล่อเหลา แม้ว่าใบหน้าของเขาจะเต็มไปด้วยหนวดเครารุงรังก็ตามที ถ้าวันนี้เธอต้องเสียความสาวที่มีให้กับผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยพลอยชมพูก็รู้สึกว่า หน้าตาของเอเดนก็พอที่จะสะกดใจเธอ ให้รู้สึกเสน่หาปรารถนาในตัวเขาอยู่บ้าง

ภัคพงศ์ไม่เคยรู้สึกหัวเสียเท่านี้มาก่อน ทันทีเมื่อเขาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าผู้หญิงที่เขาตั้งใจ'ตก'มาจากคลับเมื่อคืนนั้นหายไปหลังจากเขาและเธอผ่านค่ำคืนอันแสนร้อนแรงมาหมาด ๆ คาสโนว่าฆ่าไม่ตาย กลับถูกผู้หญิงชิ่งหนี แบบนี้ไม่ต่างอะไรกับการถูกฟันแล้วทิ้งชัด ๆ 'โรสริน อย่านึกว่าคุณจะหนีผมพ้น'

'อยู่กับฉัน เป็นเจ้าหญิงของฉัน อย่าคิดหนีเด็ดขาด ถ้าฉันไม่อนุญาต...'

รองรับความเจ็บปวดให้ไหว ทรมานแค่ไหนก็ต้องทน เพราะหน้าที่นางบำเรอสำหรับเธอมันมีแค่นี้.....

"ล้านบาท สำหรับวันนี้ ถ้าคุณมือขึ้น ผมขอเงินคืน ถ้าคุณเสียหมด คุณจะเป็นหนี้ผมสิบล้าน รวมกับของเก่าอาทิตย์ที่แล้ว" ชายหนุ่มพูดภาษาอังกฤษน้ำเสียงหนักแน่น ชัดเจน บอกออกไป โยธิน ยิ้มกว้าง ออกมาทันที ขอเเค่คืนนี้ได้ต่อทุน คืนนี้จะต้องเป็นวันของเค้า ชายหนุ่มวัยสามสิบปียิ้มกว้างออกมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินออกไปข้างนอก เพื่อใช้เงินล้านคืนนี้ต่อทุนเป็นสิบล้าน นิอร ยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะวางจานขนมใบเล็กลงบนโต้ะอย่างเอาใจคนตรงหน้า "คุณป้าขา อย่าโมโหเลยค่ะ พี่โย อาจจะแค่เมาไม่กลับเท่านั้นเองค่ะ อย่าห่วงไปเลยค่ะ" เสียงหวานปลอบใจผู้มีพระคุณ ก่อนจะตักขนมช่อม่วงชิ้นสวย ให้คุณป้าได้ลองชิม "อรลองทำช่อม่วงค่ะ คุณป้าช่วยชิมให้อรได้ไหมคะ ถ้าเผื่ออร่อยจะได้เอาไว้รับรองแขกที่บริษัท" สาวน้อยทำทีเปลี่ยนเรื่อง เพื่อหันเหความสนใจ ป่านนี้พี่โยอยู่ที่ไหน ทำไมไม่กลับบ้าน