รักสามเส้า

ความรักวุ่นๆ ระหว่างปิติญาดาและคณิน ที่บิดามารดาของทั้งคู่ เล่นละครฉากใหญ่เพื่อที่จะจับบุตรสาวและบุตรชายของพวกเขาให้ได้แต่งงานกัน แต่การแต่งงานครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะราบรื่น เมื่อมีอุปสรรคจากถ่านไฟเก่าเข้ามาแทรกแซง

เมื่อความสัมพันธ์มาถึงจุดเปลี่ยน... เปลี่ยนจาก ‘คนรัก’ กลายเป็น ‘คนอื่น’ จากคนอื่นเป็น ‘คนใจร้าย...’ กว่าจะรู้ตัวว่ารักมากแค่ไหน ก็เกือบสูญเสียคนสำคัญของหัวใจไปแล้ว

👉 "เมื่อเธอ... ผู้หญิงธรรมดาที่ต้องดิ้นรนทุกวัน 👉 ต้องกลายมาเป็นลูกไล่ของเขา... วิศวะหนุ่มหล่อ ดุ รวย และเจ้าของธุรกิจ 👉 เขาไม่คิดจะรักใครอีก แต่เธอกลับทำให้หัวใจเย็นชาของเขา... ร้อนแรงจนแทบหลอมละลาย" "อย่าคิดหนี เพราะเธอเป็นของฉันแล้ว!" 🔥❤️

ขอบคุณที่ช่วยสอนให้รู้ว่าความรักนั้นหอมหวานเพียงใด ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าความรักนั้นทรมานคนที่แตกสลายได้เจ็บเจียนตายได้เพียงใด ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตและขอบคุณมากถ้าจะช่วยออกไปจากชีวิตและจิตใจฉันเสียที แรกเริ่มเกิดจากเขาผู้ชายแสนดีและอบอุ่น เข้าหาเธอดูแลเธอ ด้วยความรัก อย่างจริงใจ แต่ใครจะไปรู้เมื่อวันเวลาผันเปลี่ยน ใจคนก็แปรเปลี่ยน ผู้ชายแสนดี ไม่ได้แสนดีกับเธอแค่เพียงผู้เดียว เขาแสนดีกับผู้หญิงอีกคน เธอเฝ้าตรอมตรมด้วยหัวใจแหลกสลาย เพราะความรักจึงยอมจำทน หวังสักวันคนที่เคยรัก จะกลับมาเหมือนเดิม วันแล้ววันเล่าเหมือนสิ่งที่เธอเฝ้ารอนั้นจะเปล่าประโยชน์ เมื่อคิดดูดีๆ แล้วจึงรู้ว่าอย่าให้ใครมาด้อยค่าชีวิตของตัวเอง ใครจะไปรู้ผู้หญิงอ่อนโยนอ่อนหวานอย่างเธอเมื่อถึงเวลาตัดใจ เธอตัดได้ขาดได้คมยิ่งกว่ากรรไกร เล่มไหน เวลาเลยผ่าน เขาเริ่มล่วงรู้ ถึงความสำคัญของเธอ แต่คิดว่าสายเกินไปไหม เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามค่ะ

ผ่านมาเกือบสี่ปี แทบไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึงเขา... กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่อ่านข้อความจากเขา มันเป็นข้อความสุดท้ายที่เขาตอบกลับมาหลังจากที่หล่อนทักไปหาเพื่อจะบอกเรื่องสำคัญ ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย... พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง 'แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ' สำหรับไปรยา ไม่ใช่เวลาหรอกที่ช่วยเยียวยารักษาแผลในใจ แต่เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อนต่างหาก --------------- “หนูอยู่บ้านนี้ใช่ไหม” “ใช่ครับ นี่บ้านของอชิ” “แล้วพ่อเราไปไหน” “อชิไม่รู้ครับ แต่อชิมีคุณตาตัวใหญ่ๆ ใหญ่กว่าคุณลุงด้วย อชิไม่กลัวคุณลุงหรอก” “พ่อเราหนีไป ไม่อยู่เลี้ยงเราใช่ไหม” เพิ่งรู้ตัวว่าตนใจร้ายเกินไปก็ตอนที่เห็นดวงหน้าเล็กนั้นเบ้ ทำท่าจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ได้ไหลออกมา เพราะเจ้าตัวฮึบไว้ได้ทัน “อชิโป้งคุณลุง ไม่ให้คุณลุงมาบ้านอชิ”

เส้นทางความรักระหว่าง นาตาเซียและลูคัส นั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้หวานชื่นดั่งคู่รักในเทพนิยาย เมื่อนาตาเซียหลบหนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่เธอเหมือนหนีเสือปะจระเข้เมื่อมาพบกับลูคัส ชายผู้สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

เมื่อพี่สาวฝาแฝดต้องจบชีวิตอย่างเป็นปริศนา​ นั้นเลยเป็นที่มาของการล่าและก็ล้างแค้นของเล่ย์นักฆ่ารับจ้าง​ ที่ต้องกลับมาสืบหาความจริงของการตายของพี่สาว

ชีวิตของเขาถูกพันธนาการไว้กับความเป็นทาส วันใดหนอจะมีแสงสว่างช่วยให้เขาหลุดพ้นจากวังวน จบสิ้นวาสนากับคนผู้นั้นเสียที

เมื่อพี่น้องสองสาวต่างมารดา มีปัญหาที่ต้องปะทะปะทังกันตลอด ความที่ต่างคนต่างไม่ยอมกัน การเอาชนะคะคานระหว่างเธอทั้งสอง จึงเริ่มขึ้น โดยมี “เขา” เป็นหมากบนกระดาน ให้เธอทั้งสองใช้ต่อสู้ชิงไหวชิงพริบ ทว่าปัญหามิได้อยู่ที่เธอทั้งสอง ว่าใครจะฉลาดกว่า ใครจะเหนือกว่า ใครจะแพ้ และใครจะชนะ แต่ปัญหามันอยู่ที่ “หมาก” บนกระดานนั่นต่างหาก! ยิ่งเมื่อเธอทั้งสองนั้นอ่อนต่อโลก อ่อนต่อประสบการณ์ชีวิต และที่สำคัญ อ่อนต่อความรัก เธอจึงไม่รู้ว่า พลานุภาพแห่งความรักนั้น มันรุนแรงและอำมหิตกว่าพลานุภาพแห่งความแค้นยิ่งนัก!