ราชวงศ์

“ตวนอ๋องจำใจต้องแต่งกับข้า ข้ารู้ว่าเขาเกลียดข้า แต่ถึงขั้นต้องส่งบุรุษอื่นมาให้ข้าดูแลปรนนิบัติเลยหรือ...”

จากท่านหญิงสูงศักดิ์ต้องกลายมาเป็นเด็กสาวบ้านป่าฐานะยากจนแถมยังเป็นกำพร้า แรกเริ่มหลัวจืออจื่อที่มาเกิดใหม่ในร่างของหลินหลีฮวาก็คิดว่าตนเองจะใช้ชีวิตให้ดีไม่คิดว่าสุดท้ายพอนางตัดสินใจแต่งงานจะพบหายนะ!

ปลายฟ้าอ่านนิยายเรื่องลิขิตปรารถนาบัญชาสวรรค์จบก็เผลอหลับไป ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งกลับพบว่าตนเองทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของ เย่ซูชาง นางร้ายในนิยายเรื่องนี้ที่มีนิสัยเหี้ยมโหด ชอบทำร้ายผู้อื่น เอาแต่ใจ และใช้เงินมือเติบเสียแล้ว มิหนำซ้ำนางยังก่อเรื่องเลวร้ายไว้มากมายจนผู้คนทั้งเมืองชิงชังและมองเย่ซูชางเป็นปีศาจ ลูกเด็กเล็กแดงเห็นยังร้องไห้จ้าละหวั่นด้วยความหวาดกลัว ยิ่งพระเอกไม่ต้องพูดถึงรายนั้นรังเกียจเย่ซูชางเสียยิ่งกว่าเชื้อโควิด-19 เสียอีก ปลายฟ้ารู้ดีว่าพระเอกยังไงก็ต้องคู่กับนางเอกจึงไม่คิดแย่งชิงขอถอนตัวจากศึกรักที่ไม่เห็นหนทางชนะ หวังใจจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข และจีบพระรองไปวัน ๆ ดีกว่า ก็ในเมื่อพระเอกเป็นของนางเอก พระรองก็ควรเป็นของนางร้ายน่ะถูกแล้ว แต่เกิดเป็นนางร้ายมันจะสบายได้ยังไงในเมื่อมีเรื่องเข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน จะไปผูกมิตรกับใครคนเขาก็ชิงชัง จะเดินไปทางไหนคนเขาก็สาปแช่ง นี่สินะที่เรียกว่าอยู่ไม่สู้ตาย มีระบบลาออกจากตำแหน่งไหม เพราะนางร้ายคนนี้ก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน

ตายด้วยเงื้อมมือของเพื่อนร่วมสาขา เนเน่ เนตรนภา จึงทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กน้อยวัยสิบหนาวที่ป่วยตาย นามเซี่ยซูเหยา มีบิดา พี่สาว พี่ชายที่เป็นห่วงนางมากกว่าสิ่งใด

เมื่อหญิงสาวในยุคปัจจุบัน ได้ย้อนเวลากลับไปในอดีตอีกครั้งเพื่อพบกับรักแท้ที่รอคอยเธออยู่ จ้าวชิงชิง หญิงสาวผู้มีพรสวรรค์เกี่ยวกับความงาม เธอมีฐานะร่ำรวยและมีความสามารถและพรสวรรค์ของเธอ เธอคิดค้นครีมและสิ่งของบำรุงผิวพรรณเกี่ยวกับความงามทั้งชายและหญิง จนร่ำรวยจนไม่มีใครเทียบเธอได้เธอฉลาดและเก่ง แต่ทว่า โชคชะตาช่างโหดร้ายนัก สามีที่เธอแต่งงานด้วยเกือบสองปี นอกใจและรวมหัวกับเพื่อนสนิทของเธอฆ่าเธอเพื่อชิงสมบัติ ความรู้สึกนึกคิดสุดท้ายของเธอจบลงที่ตรงนั้น จ้าวชิงชิงตื่นขึ้นมาในยุคสมัยของราชวงศ์ต้าโจว ที่มีฮ่องเต้นามว่า จ้าวชิงเฟย และมีพระโอรสสองพระองค์นามว่า จ้าวจิ้งเทียน และ จ้าวเฟยหรง จ้าวชิงชิงตื่นมาอยู่ในร่างของหลิวลี่เซียน บุตรสาวคนโตของตระกูลหลิวที่งดงามเพรียบพร้อมแต่ขี้โรคและอ่อนแอนัก และมีน้องสาวฝาแฝดนามว่าหลิวลี่ซือที่ภายนอกดูเรียบร้อยอ่อนโยนแต่ร้ายกาจยิ่งนัก

จากสตรีน่ารำคาญข้างจวนกับแมวอ้วนตัวแสบที่มักเป็นแขกไม่ได้รับเชิญในจวน กลายเป็นสตรีที่ทำให้หัวใจของคนโหดเหี้ยม เย็นชาเช่นเขาต้องวุ่นวาย “หากยังกล้าเรียกเขาว่าพี่อีก ข้าจะจูบเจ้าต่อหน้าเขาเดี๋ยวนี้” จากสตรีที่น่ารำคาญ บุตรสาวของเสนบดีข้างจวน เขาไม่ชอบนางเพราะความไร้มารยาท อีกทั้งยังดื้อดึง แต่ก็หลีกหนีไม่ได้เพราะนางเป็นบุตรสาวของเสนาบดีกรมตุลาการ ที่เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยในคดีการทุจริต แต่เมื่อเริ่มสืบ และเริ่มอยู่ใกล้นางทุกวัน... ความรู้สึกรำคาญค่อย ๆ หายไป และเมื่อนางมีผู้อื่นเข้ามา.... เหตุใดทำให้จิตใจของเขาอยู่ไม่สงบเช่นเดิมกันนะ "ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่...มีมากกว่าสอง สามคนงั้นหรือ!!" ไม่เพียงเท่านั้น นางยังเริ่มทำเมินเฉยและไม่สนใจเขา เรื่องนี้ทำให้คนที่นิ่งราวผืนน้ำและใจเย็นดุจน้ำแข็งเริ่มร้อนจนจวนเกือบไหม้

ข้าหลินชิงชิงผ่านการคัดเลือกให้ได้รับตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องอย่างง่ายดาย เพราะผู้สมัครมีเพียงข้าคนเดียวเท่านั้นแต่เดี๋ยวก่อน ข้าเองก็ไม่ได้สมัครเช่นกัน ข้าเพียงอยากรู้ว่าใครกันที่ถีบข้าออกมา เมื่อจับมือใครดมไม่ได้ แล้วฮ่องเต้ก็เห็นว่าข้ายืนอยู่ตรงหน้าเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงเหมารวมว่าข้า ออกมาแสดงตัวว่าจะสมัครคัดเลือกตำแหน่งพระชายาของท่านอ๋องปีศาจที่ใครคร้ามเกรงนั่น แต่ข้าเองก็ไม่ได้ตั้งใจสมัครลงคัดเลือกเลย แต่ไม่รู้ใครถีบข้าออกมา นั่นคือที่มาของตำแหน่งอันสูงส่งของข้าเอง ฮือ ฮือ ช่วยข้าด้วย !!!

“ซินเหยา เจ้าแพ้แล้ว” “ท่านอย่าเขามานะ ข้าขอสู้ตาย อย่านะ ออกไป” “ดูเหมือนว่าเจ้าจะลืมข้อตกลงของเรานะ” “เว่ยจื่อหยาง นี่ท่าน อื้ออ อาา อย่านะ อื้อออ..” มือของเขาเริ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างนางผ่านชุดชั้นในบางเบาของนาง ทำให้ซีเหยาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ตรงส่วนที่เขาสัมผัส จื่อหยางเริ่มถอดเสื้อออกเผยให้เห็นอกกว้าง ทำให้นางเริ่มรู้สึกตื่นเต้น หัวใจนางเต้นไม่เป็นจังหวะ และเริ่มรู้สึกว่าควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อเขาเข้ามาใกล้ๆ และจูบนาง “อื้ออ อย่าาา อาาาา อืมมมม” ร่างน้อยบิดไปมากับสัมผัสของนิ้วที่เลื่อนไปเรื่อยๆ ตามซอกคอและร่องอกลึกของนาง ก่อนจะค่อยๆ ลูบไปที่ยอดปลายถัน ทำให้มันแข็งขึ้นมาดันชุดจนเห็นชัด เขาเริ่มใช้ลิ้นเข้าช่วยในการเชยชมมันทำที ก่อนที่คนใต้ร่างของเขาจะเริ่มร้องครางออกมาอย่างลืมตัว “อื้ออ อาาา อื้ออ” “เจ้ากลั้นเสียงทำไมกัน” “ปล่อยข้านะ ข้าไม่อยาก…” “จริงหรือ เจ้าไม่รู้สึกอะไรกับข้าเลยอย่างนั้นหรือ เหยาเหยา อย่าหลอกตัวเอง” “ข้า…อ๊าาา ไม่นะ ท่าน..หยุดนะ”

ตกลงจะเป็นแค่พระชายาจำเป็นให้เพียงหกเดือน แต่ทำไมจ้องแต่จะกินข้าเช่นนี้เล่าเพคะท่านอ๋อง....ทั้งตามหึง ทั้งรุกหนักขนาดนี้ แล้วข้าจะรอดหรือไม่ ไหนบอกว่าท่านอ๋องผู้นี้เย็นชาไง!! นี่มันหื่นเกินไปแล้ว!! "ยิ่งใกล้ ยิ่งอยากสัมผัส...." "ยิ่งอยู่ห่างสายตา กลับยิ่งมองหา" "ยิ่งเห็นคนอื่นเข้าใกล้ ก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิด" สุดท้ายก็ระเบิดอารมณ์จนเผอทำร้ายคนจนได้ เอ๊า!!....พระเอกผู้เย็นชาของชั้น "จากไม่สนใจกับเริ่มรุก.....และรุกหนักขึ้น" "จากพระชายาปลอม ๆ กลับไม่ยอมทำตามข้อตกลงเสียแล้ว" "จู่ ๆ ท่านอ๋องก็อยากกินพระชายาปลอม ๆ ผู้นี้ขึ้นมา เอาอย่างไรล่ะ จะรอดหรือไม่กันนะ....... ตามไปดูความคลั่งรักพระชายาปลอม ๆ ของท่านอ๋องที่เย็นชาดุจน้ำแข็ง จะถูกสาวน้อยเช่นอันเฟยละลายหัวใจจนกลายเป็นโบ้น้อยได้หรือไม่....

ฉู่หนิงทะลุมิติมาเป็นองค์ชายแห่งต้าฉู่ ทว่า องค์รัชทายาทต้องการให้เขาเป็นตัวตายตัวแทน! ท่านหญิงก็ไม่เต็มใจจะแต่งกับเขา! แม้กระทั่งฮ่องเต้ ยังต้องการส่งเขาไปตาย! ดังนั้น ฉู่หนิงจึงทำได้เพียงฝึกฝนกองกำลังอันไร้เทียมทานขึ้นมาเพื่อปกป้องตนเอง! ฮ่องเต้ : ฉู่หนิง องค์รัชทายาทมีอำนาจมากนัก เจ้ามีกำลังพลสองแสนนายในมือ พ่อขอยืมได้หรือไม่? องค์รัชทายาท : น้องสิบแปด พวกเรามาจัดการเสด็จพ่อกันเถอะ แล้วมาแบ่งแผ่นดินกันคนละครึ่ง! ท่านหญิง : พวกเราควรจะเข้าหอกันได้แล้ว