เศร้าใจ

ยังหวังว่าเราจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้งแม้ในวันที่ทุกๆอย่างระหว่างเรามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วแต่คงไม่ใช่ชาตินี้หากชาติหน้ามีจริงขอให้พาฝันได้เป็นคนรักคนแรกและคนสุดท้ายของพี่นักรบตลอดไป

ณลิน หรือริน หญิงสาววัย 25 ปี ที่เกิดอุบัติเหตุณ์ทางรถยนต์ และได้รับโอกาสให้ได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง ในชาตินี้เธอจึงตั้งใจปฏิญาณตนว่าจะรักคนให้ถูกเสียที!

ลูก้าหนุ่มน้อยมัธยมต้นที่ค่อยตามจีบรุ่นพี่สาวมัธยมปลาย แต่จีบไปจีบมากลับตกหลุมรักไม่รู้ตัวจนหมดใจ เมเบลรุ่นพี่สาวที่ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เมื่อมีหนุ่มน้อยเข้ามาเติมเต็มในชีวิตนั้นมันก็ทำให้เธอหัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยจะได้รู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เมเบลจากสาวที่โดดเดียวก็กลายมาเป็นสาวคลั่งรักเด็กหนุ่มรุ่นน้องแบบไม่รู้ตัว ความรักของวัยรุ่นที่อายุต่างกันจะเป็นอย่างไรกันต่อนะ รอติดตามตอนต่อไปได้เลยจ้าา~ ขอค่าขนมเป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนตอนต่อไปด้วยนะคะ(≡^∇^≡)

“ปิ่น ตื่นมาเถอะนะ พี่ขอโทษพี่ไม่ได้ตั้งใจ” ปากบอกพลางใช้อีกมือหนึ่งลูบศีรษะของปาลิตาอย่างแผ่วเบาราวกับว่ากลัวจะทำหญิงสาวเจ็บตัวอีกครั้ง เวลาผ่านไปไม่นาน นิ้วเรียวของคนป่วยขยับเล็กน้อยทำให้คนที่นั่งกุมมืออยู่รู้สึกตัวขึ้นมา แพรขนตาสวยขยับราวกับปรับสายตาให้คุ้นชินกับความสว่างที่อยู่รอบตัว “ปิ่น เธอฟื้นแล้ว” เขาอย่างดีใจที่หญิงสาวตื่นขึ้นมา แต่ทว่าดวงใจของเขากลับเหี่ยวเฉาเมื่อเห็นสายตาหวานมองมาที่เขาก่อนที่จะเบนออกไปมองที่นอกหน้าต่างเมื่อกับเขาไม่มีตัวตนอย่างไรอย่างนั้น “ปิ่น พี่ขอโทษ คุยกับพี่หน่อยนะ” คนป่วยที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาเมื่อครู่ ค่อย ๆ ดึงมือของคนเองกลับเขามาและเอามาวางไว้บนหน้าท้องของตนเอง ราวกับว่ากำลังปกป้องสิ่งมีชีวิตน้อย ๆ เอาไว้ ชายหนุ่มมองการกระทำของคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียงอย่างรู้สึกผิดที่เขาขังเธอไว้เช่นนั้น อีกทั้งไม่ฟังเหตุผลของเขาอีก “ปิ่นคุยกับพี่หน่อยเถอะ”

สิ่งเดียวที่ทำให้ยังคงติดอยู่ในตระกูลนี้ก็คือคำว่า…หนี้บุญคุณ และสิ่งเดียวที่ฉันมีให้คุณ …มีแค่ความเกลียดเท่านั้น!

แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ก็น่าฟัดเสียจนเขาอดใจไม่ไหว 'ภคิน' ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา แต่ที่ยอมไม่ได้ เพราะท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้เป็นเมียออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามาฝากเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเขาเสียด้วย แถมลูกเล้าแสนสวยยังกลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าที่คิดจะบินสูง เขาก็ยิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ ‘ลลิล’ เมื่อเธอต้องการฝึกงาน เขาก็อนุญาต แต่จะฝึกแบบไหนนั้น เขาจะเป็นผู้กำหนดเอง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ‘นางบำเรอ’ คือตำแหน่งที่เหมาะสม

ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ถ้ามันต้องแลกกับการทำไปเพื่อรักษาไว้ซึ่งความเคารพ ศรัทธา และความถูกต้องที่เขามี สำหรับคนที่รักเขาอย่างฉัน...มันยอมแลกได้ทั้งนั้น

“ในวันที่ฉันควรจะได้ยืนข้างเขา…กลับกลายเป็นวันที่เขายืนอยู่กับคนอื่น” ความรักวัยมหาวิทยาลัยของเราเหมือนจะราบรื่นดี จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่เขาเปลี่ยนไป หลังจากพบว่าเพื่อนสนิทของฉันคือเพื่อนรักในวัยเด็กของเขา วันรับปริญญา วันสำคัญที่ทุกคนถ่ายรูปคู่กับคนรัก แต่ฉันกลับต้องยืนเดียวดาย มองเขายืนกอดกับใครอีกคนที่ไม่ใช่ฉัน… และนั่นคือวันที่ฉันเลือกจะหายไปจากชีวิตเขา ลบทุกความทรงจำที่เคยมี…แต่โชคชะตากลับไม่ปล่อยให้มันจบง่ายๆ เมื่อฉันกลับมาอีกครั้ง กลับต้องเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน จนฟื้นขึ้นมาในห้องมืดทึม ที่ทุกอย่างตกแต่งราวกับห้องของมาเฟียในนิยาย และที่น่าตกใจกว่าคือ…เขาลักพาตัวฉันมา! ชายหนุ่มร่างสูงกำยำ ผู้เคยเป็นเจ้าของหัวใจฉัน ก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันเอวเพียงผืนเดียว ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาหัวใจฉันแทบหยุดเต้น… :: “ได้ข่าวว่าเธอมีคู่หมั้นแล้ว?” เขาจ้องมาทางฉัน พร้อมแววตาที่เปลี่ยนไป…

ด้วยความที่ครอบครัวเป็นหนี้ เธอเลยต้องมาทำงานที่ไร่แห่งนี้ แต่ใครจะคิดว่านายหัวของไร่จะเอาเธอมาเป็นนางบำเรอ นายหัวสิงผู้ไม่เกรงกลัวใคร เขาทำเหมือนเธอเป็นของเล่น

ใครบอกอกหักนั้นเจ็บสุด แอบรักเขาข้างเดียวก็เจ็บไม่ต่างกันหรอก อยู่ที่ว่าใครจะจัดการมันอย่างไร