แก้แค้น

1.หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ คำโปรย:อันหนิงสตรีขี้อิจฉาโมโหร้ายทั้งร้ายกาจในคนเดียวกัน นางมีปมในใจมากมายในวัยเด็กจึงเติบโตมาอย่างบิดเบี้ยว ยิ่งเห็นน้องสาวถูกพ่อแม่รวมไปถึงคนที่นางแอบชอบคอยแต่เอาใจปลอบประโลมมากเท่าไร อันหนิงก็ยิ่งรู้สึกเกลียดชังอันเล่อผู้เป็นน้องสาวมากขึ้นทวีคูณ 2.เพราะอดีตข้าเคยโง่งม คำโปรย:เสวียนหนี่ได้รับโอกาสย้อนกลับมาแก้ไขเรื่องราวความผิดพลาดในอดีต เพียงเพราะต้องการความรักและการยอมรับจากครอบครัว กระทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลงเชื่อคำลวงโดยหลงลืมไปว่าคนที่มีความรักให้นางอย่างแท้จริง ชาติที่แล้วข้าละเลยคำรักของท่านกับลูก ชาตินี้ข้าจะเป็นคนให้ความรักพวกท่านมากยิ่งกว่า 3.สาวใช้ตัวน้อยของท่านอ๋องทรราช คำโปรย:จากคุณหนูเสนาบดีผู้สูงศักดิ์ชีวิตกลับเปลี่ยนผันในชั่วข้ามคืน แม้มีทางให้เลือกเดิน ซินอ้ายกลับเลือกทำตามหัวใจ จุดหมายคือตำหนักอ๋องทรราชผู้นั้น 4.หลิวเสี่ยวถิงยอดหญิงพลังหญิง คำโปรย:เมื่อนักเขียนนิยายฝึกหัดหัวใจติ่งดันมาหัวใจวายตายฉับพลัน เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งกลับกลายเป็นคนที่จ๊นจนในต่างโลก *ซีรีส์คลั่งรัก 4 เรื่อง*

เพราะถูกขอร้องจากพี่ชาย ทำให้มัดไหมต้องไปส่งของแทน แต่เธอถูกจับตัวเอาไว้ เมื่อของที่เธอไปส่งมันเป็นสิ่งผิดกฏหมาย ในเมื่อของหาย อิสรภาพของเธอ มันก็หายเช่นกัน เธอต้องกลายเป็นนกน้อยในกรงทอง ของมาเฟียสุดเถื่อนนามว่าโจเซฟ ผู้ชายใจร้ายดิบเถื่อน “เรียบร้อยแล้ว มะ... มัดของตัวกลับก่อนนะคะ” มัดไหมบอกชายหนุ่มตรงหน้า เธอต้องรีบพาตัวเองออกจากที่นี่ เธอกลัวจนสั่นไปทั้งกาย “มีกี่ถุง” เขาไม่สนใจประโยคก่อนหน้า เขากลับเป็นฝ่ายถามเธอมากกว่า “10ถุง ส่งของแล้วมัดขอตัวก่อนนะคะ” เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับหันหลังให้เขาแล้วจะเปิดประตู “พี่มึงไม่ได้บอกเหรอ....?” น้ำเสียงเย็บเฉียบทำเอาเธอสะดุ้ง มือที่จับลูกบิดประตูชะงัก “....” เธอพยายามเปิดประตูแต่มันก็เปิดไม่ออก ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามาหาเธอ “ว่ามันโกงของกู” โจเซฟบีบคางเธอแรง ๆ จนรู้สึกเจ็บ มัดไหมตกใจกับการกระทำของเขา พยายามดิ้น เขาบีบเพิ่มแรงบีบจนเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด ขอบตาร้อนผะผ่าวค่อย ๆ รื้นด้วยน้ำตา ก่อนจะไหลออกมาไม่อาจห้ามได้

เฟิงหลี่เฉียงเป็นเด็กน้อยที่อาศัยอยู่กับแม่และน้องสาว เขาต่อสู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็ก จนได้พบกับต้วนเจี่ยซิน อาจารย์ของเขาที่เป็นอดีตหมอหลวง และเส้นทางการเป็นขุนนางของเขา ก็เริ่มต้นขึ้น เฟิงหลี่เฉียงได้พบกับอาจารย์ที่มีความรู้ความสามารถหลากหลาย ทำให้เขาเก่งทั้งบู๊และบุ๋น และสอบเป็นจอหงวนอันดับหนึ่งในรัชสมัยของฮ่องเต้หย่งเล่อ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังแห่งราชวงศ์หมิงตอนต้นได้ ชีวิตของเขาขึ้นลงมาตลอด ทั้งถูกกลั่นแกล้งเพราะเป็นคนเฉลียวฉลาดและยึดมั่นอุดมการณ์ จนถูกสั่งย้ายให้ไปทำงานตามหน่วยงานต่างๆ เขาต้องทำหน้าที่ในการสืบสวนคดีและตรวจสอบการทุจริตจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด และถูกย้ายไปอยู่ชายแดนตะวันตกเฉียงเหนือ ที่แห้งแล้งและอันตราย เขาต้องต่อสู้กับเครือข่ายการทุจริตและการบุกรุกของมองโกล แต่ก็ใช้ความสามารถในการสู้รบและการทำนายสภาพดินฟ้าอากาศจนเอาชนะกองทัพมองโกลได้ เฟิงหลี่เฉียงยังพบกับบุคคลสำคัญ ทั้งขันทีที่มีอิทธิพลสูง แม่ทัพชายแดนที่มีความดุดัน องครักษ์เสื้อแพรจินอวี่เว่ย นักปราชญ์ ข้าราชการ และขุนนางที่ทั้งเป็นมิตรและศัตรู รวมไปถึงฮ่องเต้หย่งเล่อและเชื้อพระวงศ์ที่ให้คุณและโทษกับเขาได้ เส้นทางการเป็นขุนนางของเขาไม่เคยราบรื่น แต่เฟิงหลี่เฉียงก็ไม่เคยย่อท้อ เพราะมีอุดมการณ์ที่ยึดมั่นตั้งแต่เด็ก เขาจึงได้เป็นอัครเสนาบดีแห่งต้าหมิง ที่มีอิทธิพลสูงในราชสำนักในท้ายที่สุด

เธอจะทำให้เพื่อนจอมหยิ่งได้รู้สึกรู้สาเสียบ้างว่าการเสียของรักไปนั้นมันเจ็บปวดแค่ไหน “คุณไปนั่งที่เก้าอี้สิ เดี๋ยวฉันทำเอง” เธอจงใจให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ผู้บริหาร เก้าอี้ที่บุษบงกชใช้นั่งอย่างสะดวกสบาย เพื่อสั่งงานพนักงานฉอด ๆ โดยที่ตัวเองไม่ทำอะไรเลย “ได้เลย...ถ้าคุณต้องการ” เมื่อเขาทำตามที่เธอบอกแล้ว เธอก็เดินไปนั่งลงบนตักของเขา ด้วยการนั่งหันหน้าไปทางเดียวกับเขา เพื่อที่เธอจะได้เห็นรูปถ่ายของบุษบงกชชัดขึ้น... ‘ไงบุษ...เห็นรึเปล่า...ว่าฉันกับผัวแกกำลังทำกัน อยู่บนเก้าอี้ของแก และบนโต๊ะของแก!!!!’

เสียงกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังดังออกมาจากห้องเล็กในเรือนที่ใกล้ผุพังท้ายจวนตระกูลซ่ง ดวงตาปูดโปนของเถียนสวี่ หลันจ้องมองเดรัจฉานมนุษย์ทั้งห้า ที่กำลังย่ำยีร่างกายของนางด้วยดวงตาแดงก่ำ ตอนนี้นางสิ้นไร้เรี่ยวแรงที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้ว กว่าสองปีที่ถูกขังเอาไว้ในห้องที่เล็กแคบและเหม็นอับแห่งนี้ กว่าสองปีที่นางถูกทรมานและย่ำยีจากบุรุษมากหน้าหลายตา พวกที่มีจิตใจวิปริตชมชอบร่างกายที่พิการของสตรี ต่างก็จ่ายเงินให้สามีนางเพื่อที่จะได้สำเร็จความใคร่ กับร่างกายที่ไร้แขนขาของเถียนสวี่หลัน นางเคียดแค้นและชิงชังแต่กลับไม่สามารถทำสิ่งใดได้ ตอนนี้นางสำนึกผิดแล้วต่อกรรมที่นางกระทำเอาไว้กับอดีตสามี หากสามารถย้อนเวลากลับไปได้ นางจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาอีก ขอให้นักอ่านทุกท่านโปรดใช้วิจารณญาณในการเสพนิยายนะคะ เพราะนิยายทุกเรื่อง ชื่อเมืองและตัวละคร ล้วนแต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้อ้างอิงมาจากประวัติศาตร์ใด ขอบคุณนักอ่านที่น่ารักที่ยังคงติดตามผลนิยายของ Zuey มาโดยตลอด อ่านจบแล้วอย่าลืมกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจ ในการสร้างผลงานต่อไปของไรท์ด้วยน๊า ขอบพระคุณมากค่ะ

เธอมันนักแสดงตัวแม่อยู่แล้ว งั้นก็เชิญเล่นตามบทคู่หมั้นฉันไป ฉันจะไม่แฉเธอก็ได้ ฉันจะเนียนๆ แกล้งทำเป็นโง่ต่อหน้าพ่อแม่เธอ พ่อแม่ฉัน เล่นต่อไปแสดงต่อเลยที่รัก งานนี้ฉันว่าฉันคุ้มนะ

ในสายตาของผู้คนทั่วแคว้นหาน...นางคือ 'นางร้าย' ที่แย่งชิงบุรุษของพี่สาว สตรีที่แสนงดงาม แต่เต็มไปด้วยเล่ห์กลจนทำลายโชคชะตาของผู้อื่น ทว่าไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้คำครหาเหล่านั้น กัวรั่วชิง เป็นเพียงสตรีผู้ถูกพันธนาการในกรงทองที่ปราศจากความรัก และต้องทนทุกข์อยู่ท่ามกลางความเย็นชาและแผนการอันชั่วร้าย แต่ในสายตาของ 'เขา' ...นางคือสตรีผู้ถูกเข้าใจผิดและรอวันปลดปล่อย หวงเชียนเล่อ แม่ทัพผู้ชาญฉลาดและมองคนออก เขาคือคนเดียวที่ไม่หลงกลภาพมายา และกลายเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตที่มืดมิดของนาง เมื่อชะตาที่ถูกตีกรอบกำลังจะเปลี่ยนไป ด้วยความกล้าหาญของหญิงสาวผู้ไม่ยอมจำนน และ 'ลิขิตรัก' ที่ถูกเขียนขึ้นใหม่ โดยชายหนุ่มผู้พร้อมจะปกป้องนางจนถึงที่สุด เรื่องราวของสตรีผู้ลุกขึ้นทวงคืนศักดิ์ศรีและตามหาความรักที่แท้จริง จะลงเอยด้วยความสุขที่นางสมควรได้รับหรือไม่ ติดตามได้ใน พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก

"หลี่หยางเฉิงองค์ชายแคว้นต้าหยาง ผู้เปี่ยมด้วยคุณธรรม ถูกวางไว้เป็นไท่จื่อในอนาคตอันใกล้ ใชคชะตาเล่นตลก มารดาถูกใส่ความฐานคิดกบฏจนถูกประหาร สิบสองปีแห่งการลวงโลก แฝงกายเป็นเพียงคนไร้ชื่อ รอวันทวงแค้น

งานวิวาห์ไม่ปรารถนาทำให้เขาเหมือนตายทั้งเป็น แต่พอนานวันหัวใจเจ้ากรรมกลับพยศรักเจ้าสาวที่แสนเกลียดชังจนหมดหัวใจ “ทำไมฉันต้องห่วงตัวเองด้วย เธอต่างหากที่ต้องห่วงตัวเอง” “ฉันเองไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง เพราะฉันรับมือพวกคุณได้ทุกรูปแบบ ฉันหน้าหนาหน้าทนเหมือนกับที่พวกคุณต่อว่าฉัน ฉันจึงคิดว่า คุณน่าจะห่วงตัวคุณเองมากกว่าค่ะ เรื่องที่คุณวาดหวังไว้มันจะไม่สำเร็จ คุณหวานก็จะเป็นแม่สายบัวรอเก้อ ไม่มีทางมายืนแทนตำแหน่งของฉัน ส่วนคุณก็ต้องทนอึดอัดตายอยู่กับฉัน ผูกมัดตัวเองด้วยทะเบียนสมรสที่ฉันไม่มีวันเซ็นชื่อลงในใบหย่าให้” น้ำเสียงเธอนิ่งเรียบ แต่เฉือนหัวใจคนฟัง เขารู้ดีว่าศรัญญามีความอดทนมากแค่ไหน มิเช่นนั้นคงไม่มายืนเถียงเขาฉอดๆ อย่างนี้ “แต่ฉันคิดว่า ไม่…” เขาเอ่ยเสียงหนัก เน้นในคำสุดท้าย “อีกไม่นานฉันจะต้องสมหวัง เป็นเธอซะเองที่ผิดหวัง ผิดหวังในทุกเรื่องที่เธอคิดไว้ เรื่องต้าร์ ฉันขอสั่งเธอว่า ให้อยู่ห่างๆ เพื่อนฉันไว้ ฉันไม่อยากเห็นเพื่อนฉันตกต่ำคว้าเธอมาเป็นเมีย แค่เธอเป็นเมียฉันก็เต็มกลืนจะแย่ ชีวิตฉันวิบัติก็เพราะเธอ”

ขณะฝนโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ภายในป้อมยามก็ไม่ต่างกัน... ติ๊ด! ‘อย่าลืมนัดนะคนสวย ถ้าไม่มา คลิปหลุดแน่’ สองยามส่งข้อความมาขู่ซ้ำ ตอนที่เธอกำลังเดินกลับที่พัก มันเป็นอะไรที่โคตรน่ารังเกียจ อดคิดไม่ได้ว่าสองยามหื่นเคยทำแบบนี้มากี่ครั้งแล้ว