โรงเตี๊ยมร้อนรัก

โรงเตี๊ยมร้อนรัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-03
โดย:  ดอกลิลลี่สีม่วงอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
34บท
47views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

หากคุณกำลังมองหาที่พักสักแห่งหนึ่ง เราขอแนะนำโรงเตี๊ยมฟูหลิว ที่ล่ำลือกันทั้งยุทธภพว่ามีนางฟ้านางสวรรค์ นามว่าหลิวซือซือ มาให้การต้อนรับนักเดินทาง ที่ผ่านมาพำนักที่โรงเตี๊ยมแห่งนั้นด้วยความสุข...

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

ตอนที่1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว

ตอนที่ 1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว

โรงเตี๊ยมฟูหลิวตั้งอยู่บนหุบเขาเร้นลับของหุบเขาหยางจี ผู้ใดเดินทางผ่านหุบเขานี้ในยามค่ำคืน หากมีวาสนาอาจได้พบเจอเจ้าของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ซึ่งมีเรื่องเล่าขานกันว่านางงดงามดั่งนางฟ้านางสวรรค์ 

หมิงเจ๋อ คือบุรุษรูปงาม มีใบหน้าหล่อเหลาคมสัน และมีรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ กำลังควบม้ามุ่งหน้าสู่เมืองหยางปิน ด้วยความเร่งรีบ บัดนี้เขาต้องรีบเร่งส่งสารลับไปยังสำนักฮุ่ยเปียว เพื่อขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน เขาควบม้ามาจากเมืองหลานคุน อย่างรีบเร่งทั้งวันทั้งคืน

บัดนี้ยามอิ่ว ใกล้เข้ายามซวีแล้ว ยังไม่ถึงตัวเมืองเสียที ว่ากันว่า ถ้าผ่านหุบเขาหยางจีไปได้ก็จะเข้าใกล้ตัวเมืองหยางปินแล้ว ตอนนี่เขาทั้งเหนื่อย ทั้งล้าเต็มทน คงต้องหาลำธารข้างหน้าแวะล้างหน้าล้างตาเสียหน่อย แล้วค่อยออกเดินทางต่อ

เมื่อใกล้ถึงลำธารเขาก็เห็นแสงไฟสลัวๆ อยู่ไม่ไกลมากนัก เขาควบม้าเข้าไปใกล้ๆ จึงเห็นเป็นโรงเตี๊ยม ตอนนี้เขาเหนื่อยและล้าเต็มทน คงต้องแวะพักโรงเตี๊ยมเสียหนึ่งคืน แล้วค่อยเร่งรีบออกเดินทางในยามเหม่าคาดว่าคงจะทัน เมื่อเขาเดินทางมาถึงโรงเตี๊ยม เขาก็ชะลอฝีเท้าม้า พลันสายตาของเขาเห็นหญิงสาวงดงามกำลังมองตนอยู่จากระเบียงชั้นสองของโรงเตี๊ยม

เขาไม่เคยพบเห็นสตรีในใต้หล้าคนใด งดงามเท่าแม่นางผู้นี้มาก่อน นางมีใบหน้าเล็กและงดงามดั่งเทพเซียน รูปร่างบอบบางอรชรอ่อนแอ่น เห็นแล้วต้องตาตาใจเขายิ่งนัก

"นายท่านมีอะไรให้ข้าน้อยรับใช้หรือไม่ขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยประจำโรงเตี๊ยมเห็นบุรุษหนุ่มนั่งนิ่งอยู่บนหลังม้า เขารีบเดินเข้ามาต้อนรับในทันที

หมิงเจ๋อจึงได้สติตื่นจากภวังค์ "ข้าต้องการห้องพัก และอาหาร"

เขากล่าวขณะลงจากหลังม้า แล้วส่งเชือกให้เด็กหนุ่มทันที แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไปบนระเบียงชั้นสองอีกครั้ง กลับไม่พบแม่นางผู้งดงามเสียแล้ว

"เชิญ..เชิญ นายท่าน ข้าน้อยจะนำทางท่านไปห้องพักขอรับ" หลังจากเด็กหนุ่มผูกเชือกม้าเสร็จ เขารีบนำทางหมิงเจ๋อไปยังห้องพัก ซึ่งเป็นห้องพักชั้นสอง ตรงระเบียงที่เขาพบนางเมื่อครู่ เขาจึงค่อนข้างแปลกใจเมื่อไม่พบนางอยู่บนระเบียง

"ช้าก่อนเสี่ยวเอ้อ เมื่อครู่ข้าเห็นมีแม่นางผู้หนึ่งสวมชุดสีขาว งดงามดั่งเทพเซียนยืนอยู่บนระเบียงแห่งนี้ มิใช่ว่านางพักอยู่ที่ห้องนี้หรอกหรือ" หมิงเจ๋อรีบถามเสี่ยวเอ้อน้อยก่อนที่เขาจะเดินจากไป

"อ้อ..ท่านคงจะหมายถึง แม่นางซือซือ นางเป็นเถ้าแก่ของที่นี่ นางอาจจะมาเดินตรวจตราความเรียบร้อย นางมิได้พักที่นี่หรอกนะขอรับ เรือนของนางอยู่ทางด้านหลังขอรับ ท่านรอสักครู่ ข้าน้อยให้คนครัวเตรียมอาหารแล้ว ประเดี๋ยวข้าน้อยจะรีบไปยกมาให้ท่าน" เมื่อเสี่ยวเอ้อน้อยพูดจบ เขาก็เดินจากไป เพียงครู่ใหญ่ๆ เสี่ยวเอ้อน้อยกลับมาพร้อมถาดอาหาร

"เชิญท่านทานตามสบายขอรับ ข้าน้อยจะเตรียมน้ำอาบให้ท่าน ท่านคงเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" หลังจากเขายกถาดอาหารมาให้หมิงเจ๋อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสี่ยวเอ้อน้อยก็กลับออกไป และยกถังน้ำอุ่นมาใส่ถังให้หมิงเจ๋อได้อาบ เมื่อเขาเตรียมน้ำใส่ถังให้หมิงเจ๋อเรียบร้อยแล้ว หมิงเจ๋อก็อิ่มพอดี

"ข้าน้อยขอตัวก่อนขอรับ ขอให้ท่านพักผ่อนตามสบาย" เสี่ยวเอ้อน้อยจึงขอตัวออกไป

หลังจากเสี่ยวเอ้อน้อยปิดประตูห้องพักของหมิงเจ๋อ เขาก็ลุกขึ้นปลดเปลื้องอาภรณ์เพื่ออาบน้ำ เนื่องจากเขารู้สึกเหนียวตัวเต็มทนแล้ว เมื่อปลดอาภรณ์ออกจนหมด เขาก็หย่อนตัวลงในถังอาบน้ำ จู่ ๆ ก็มีมือขาวนวลลูบไล้ผิวกายเขาจากด้านหลัง เขาจึงจับข้อมือขาวก่อนจะหันไปมองด้วยความตกตะลึง แม่นางซือซือที่เขาเห็นนั้น มีใบหน้างดงาม ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวนวล นั้นช่างเข้ากับดวงตาที่ฉ่ำน้ำและแสนหวานเย้ายวน ริมฝีปากบางสีชมพูมันวาวนั้นช่างน่าลิ้มลอง 

หมิงเจ๋อตกตะลึงในความงดงามของแม่นางซือซือ พลันเขาได้สติขึ้นมา เมื่อนางค่อยๆ เลื่อนใบหน้าของนางเข้ามาใกล้ ๆ จนกระทั่งลมหายใจอุ่นๆ ของนางสัมผัสอยู่ที่ปลายจมูกของเขา เขาอดใจไม่ไหวจึงจับท้ายทอยของนางให้ขยับเข้ามาใกล้ ๆ แล้วบดจูบนางอย่างหิวกระหาย ช่วงนี้งานที่สำนักกำลังวุ่นวาย จึงไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้ว เมื่อมีนางฟ้านางสวรรค์อยู่ตรงหน้าทำไมเขาจะทิ้งโอกาสนี้เสีย เขาบดจูบนาง และดูดดึงริมฝีปากอวบอิ่มของนางจนเกิดเสียงน่าอายขึ้น ก่อนจะส่งลิ้นร้อนไปเกี่ยวกระหวัด และพัวพันกับลิ้นของนาง นางดูดดึงลิ้นแล้วเกี่ยวพันลิ้นของเขาตอบ จนน้ำใสไหลยืดออกมาจากมุมปากของนาง เมื่อเขาถอนริมฝีปากออกมาจากกลีบปากอวบอิ่มของนาง เขาก้มลงไปบดจูบซ้ำอีกครั้งอย่างร้อนแรงและหิวกระหาย 

ตูม.....เขาคว้าเอวบางของนางลงมาในถังน้ำอย่างรวดเร็ว ชุดสีขาวบางเบาเมื่อเปียกน้ำก็แนบกายจนเห็นสัดส่วนชัดเจน หน้าอกอวบอิ่มบัดนี้ยอดปทุมถันตั้งชูชัน อวดสายตาเขาอย่างชัดเจน เขาจึงก้มลงไปดูดดึงยอดปทุมถันผ่านเนื้อผ้าบางเบาตรงหน้า มือหนาข้างหนึ่งรั้งแผ่นหลังบอบบางของนางมาแนบชิด มือหนาอีกข้างหนึ่งก็นวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มที่ล้นทะลักมือ

"อิ้มม ท่าน อย่ารีบร้อนนักซิเจ้าค่ะ" นางเอ่ยเสียงกระซิบแหบพร่า

บัดนี้เขาหมดความอดทน เจ้ามังกรลำเขื่องที่เคยสงบมานานหลายเดือน กำลังตื่นขึ้นมาผงกหัวตั้งชันขยายลำตัวใหญ่เต็มที

หมิงเจ๋อรีบปลดอาภรณ์บางแนบเนื้อของนางออกทันที เมื่อผิวกายผุดผ่องขาวนวลเนียนและเรียบลื่นสู่สายตา เขาขยับใบหน้าลงไปซุกไซ้และดูดเม้มคอขาวระหงของนาง ก่อนจะขยับมือหนาลูบไล้เรือนกายนุ่มลื่นมือลงไปเรื่อย ๆ จนถึงบุปผางามกลางกายของนาง เขาจึงใช้นิ้วมือถูไถจนเกิดเสียง และสอดใส่นิ้วมือลงไปในกายนางอย่างช้าๆ

นางเสียวซ่านเมื่อถูกมือแกร่งถูไถตรงกลีบบุปผากลางกาย นางจึงแอ่นหน้าอกอวบอิ่มขึ้นมา และบิดกายอย่างเสียวซาบซ่าน "อ่า...อ่า..ซี๊ด ท่าน...ใจเย็นๆ"

เมื่อหมิงเจ๋อถูกหน้าอกอวบอิ่มบดเบียดบนใบหน้าเขาก็ก้มลงดูดเม้มยอดปทุมถันที่บัดนี้กำลังแข็งเป็นไตทั้งสองข้าง และเมื่อเขาชักมือที่สอดใส่ออก เขาก็เพิ่มนิ้วมือเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว

"อ่าๆๆ...ท่าน ซี๊ด ข้าเสียวซาบซ่านยิ่งนัก" นางบิดกายไปมาทุกครั้งที่เขาเร่งจังหวะ จนเขาสัมผัสได้ถึงน้ำที่กำลังไหลลื่นของนางจากกลีบบุปผา เขาชักจะทนไม่ไหวแล้ว เขาจึงเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว และเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

"อ่า..อ่า...ซี๊ด...ท่าน...อ่า..เร็วอีกนืดหนึ่งเจ้าค่ะ...อ่า..อ่าห์" ในที่สุดนางก็ปลดปล่อยออกมาแฉะเต็มนิ้วมือของเขา บัดนี้มังกรของเขากำลังผงกหัวตั้งชูชันพร้อมรบแล้ว เขาจึงรวบเอวนางเข้ามาหาตักแกร่งของเขาที่อยู่ในน้ำ เขาจับนางนั่งลงช้าๆ ค่อยๆ สอดใส่แก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ลงไปในตัวนางช้าๆ นางกอดคอเขาแน่นด้วยความเสียวซ่าน

"อ่า....อ่า" นางครางเสียงหวานเมื่อเขารั้งนางลงมานั่งทับบนมังกรของเขาจนสุด

"อ่า" เมื่อนางดูดกลืนแก่นกายของเขาจนหมด เขาเองก็เสียวขึ้นมาทันที กลีบบุปผานางที่เพิ่งปลดปล่อยไป บัดนี้กำลังขมิบรัดแท่งมังกรของเขาจนเสียวซ่าน

"อ่า...อ่า...อ่า...ซี๊ด...อ่า" เขาเริ่มขยับสะโพกช้าๆ เมื่อนางพร้อม ก่อนจะกระแทกรัวเร็วด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นไปทุกที

"อ่า...อ่า...ท่าน เร็วอีก...อ่า...ซี๊ด...อ่า" ซือซือเร่งจังหวะควบทะยานของคนที่กำลังกระแทกแก่นกายเข้ามาในตัวนางอย่างรัวเร็ว จนนางครางกระเส่า

"อ่า..อ่า..ซี๊ด...อ่า" หมิงเจ๋อก็เสียวไม่แพ้กันเขาเร่งจังหวะ จนสุดท้ายทั้งคู่ก็ปลดปล่อยพร้อมกัน "อ่าห์"

เขากระตุกและปลดปล่อยเข้าไปในตัวนางทุกหยาดหยด ก่อนจะจับนางลุกขึ้นยืนเกาะขอบถัง และยกสะโพกนางให้อยู่เหนือน้ำ เขาจึงลุกขึ้นยืน และกระแทกแก่นกายเขาเข้าไปในตัวนางอีกครั้งจนสุด "อ่า..แม่นางท่านช่างตอดรัดมังกรของข้าดีเหลือเกิน อ่า...อ่า..ซี๊ด" เขาเริ่มเสียวซ่านและมังกรกลับมาผงกหัวอีกครั้ง เมื่อผนังอ่อนนุ่มในกายนางยังคงตอดรัด แก่นกายของเขาจนเสียวซ่านอีกครั้ง

ตั๊บๆๆๆ ตั๊บๆๆๆๆ เสียงสะโพกขาวนวลกระแทกหน้าขาแกร่งของหมิงเจ๋อดังทั่วห้อง 

หมิงเจ๋อที่เสียวซ่านเห็นแผ่นหลังขาวนวลของนางก็ก้มลงไปใช้ลิ้นร้อนละเลงเลีย ก่อนจะดูดเม้มขนขึ้นสีกุหลาบทั่วแผ่นหลัง 

ด้านแม่นางซือซือ เสียวซาบซ่านยิ่งนัก นางถูกเขากระแทกกระทั้นจนหัวโยกหัวคลอน ซ้ำเขายังมาดูดเม้มแผ่นหลังนาง ทำให้นางครางไม่เป็นภาษา "อ่า..อ่า...ซี๊ด....อ่า  เร็วอีกเจ้าค่ะ...อ่า..อ่า  ซี๊ดดดดด" 

เมื่อหมิงเจ๋อได้ยิน เขาก็เร่งจังหวะกระแทกนางจนสุด

"อ่า...อ่า....อ่า....ซี๊ดดดดดด" เมื่อซือซือโดนกระแทกเร็วขึ้น ยิ่งเสียวซ่านจนในที่สุดนางก็ปลดปล่อย และบีบรัดแก่นกายแข็งขึงของหมิงเจ๋อที่กำลังเร่งจังหวะกระแทกทำให้หมิงเจ๋อเสียวสุดๆ จึงได้ปลดปล่อยแและพุ่งอัดฉีดเข้าไปเต็มกลีบบุปผานาง น้ำขาวขุ่นมันล้นทะลักเต็มกลีบบุปผาของนาง มันจึงไหลย้อยออกมาเต็มขาของนางที่ยังคงยืนเกาะถังอาบน้ำอยู่

แฮ่ก....แฮ่ก...แฮ่ก  เสียงหอบหายใจของหมิงเจ๋อและ ซือซือยืนหอบอยู่ในถังน้ำ

เมื่อนางหันหน้ากลับมามองหมิงเจ๋ออีกครั้ง หมิงเจ๋อจึงรั้งใบหน้าของนางมาจูบอย่างดูดดื่ม เสียงจ๊วบ จ๊าบ ดังขึ้นไม่หยุด จนเมื่อทั้งสองผละออกจากกัน หมิงเจ๋อก็ช้อนตัวนางมาอยู่ในอ้อมกอด แล้วไปวางบนเตียงนอน ก่อนจะขึ้นคร่อมนางอีกครั้ง แล้วก้มลงจูบนาง เขาส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของนางอย่างหิวโหย กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม 

เมื่อผละออกจากริมฝีปากของนางเขาก็ไล้ลิ้นร้อนลงมายังซอกคอขาวแล้วดูดเม้มจนขึ้นสีกุหลาบอีกครั้ง ก่อนจะไล้ลิ้นร้อนลงมายังหน้าอกอวบอิ่ม ที่บัดนี้กำลังล้นทะลักหลังจากเขาใช้มือหนึ่งนวดเฟ้นทรวงอกนุ่มหยุ่นในมือ แล้วจึงใช้มือเขี่ยยอดปทุมถันของนาง และอีกข้างเขาก็ละเลงลิ้นร้อนลงบนยอดอกอวบอิ่ม และใช้ลิ้นเขี่ยยอดปทุมถันจนแข็งเป็นไต นางได้แต่ครางกระสันเสียวบิดกายไปมาอบู่บนที่นอนนุ่ม "อ่า...อ่า...ซี๊ดดดดดด อ่า"

เขาใช้ลิ้นร้อนละเลงเลียต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องน้อย ก่อนจะจับขาขาวนวลของนางแยกออกจากกัน เผยให้เห็นกลีบบุปผาแสนสวยที่ยังคงมีน้ำนมสีขาวขุ่นไหลออกมาตามง่ามขา เขาใช้ลิ้นร้อนเลียใจกลางบุปผานาง จนนางเสียวซ่านบิดกายไปมา และขยำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ "อ่า...อ่า...อ่า..ซี๊ดดดด อ่า ท่านเร็วขึ้นอีกๆ อ่า" 

หมิงเจ๋อจึงแทงลิ้นเข้าไปยังกลีบบุปผานางทันทีที่นางบิดกายไปมา และแทงเข้าออกระรัวเร็วจนนางครางกระเส่าไม่หยุด "อ่า..อ่า...ซี๊ด ข้า..ข้า..ต้องการมังกรของท่าน อ่า" นางเริ่มจะทนไม่ไหวเมื่อใหล้ถึงขีดสุด จึงร้องของมังกรที่บัดนี้กำลังผงกหัวรอจ่อเข้าปากถ้ำเช่นกัน 

เมื่อได้ยินนางร้องขอ เขาจึงเงยหน้าขึ้น แล้วจับหัวมังกรมุดเข้าถ้ำไปทันที "อ่า..." นางครางเมื่อถูกแก่นกายของเขาแทงพรวดลงมา และช่องภายในของนางก็ตอดขมิบรัดเขา จนเขาเสียวซ่านตามนาง จึงได้ก้มลงไปบดจูบนางอย่างบ้าคลั่ง และกระแทกแก่นกายเข้าไปในตัวนางอย่างแรงจนนางหัวโยกหัวคลอน 

เสียงเตียงลั่นเอี๊ยด อ๊าด เอี๊ยด อ๊าด ยิ่งปลุกกำหนัดในกายของหมิงเจ๋อเป็นอย่างดี เขาจึงเร่งจังหวะแรงกระแทกแรงขึ้น

"อ่า..อ่า..ซี๊ด...อ่า" นางครางกระเส่า แล้วใช้สองมือจับหัวเตียงไว้หลังจากหมิงเจ๋อเพิ่มแรงกระแทกเข้ามา

"อ่า..อ่า...ซือซือ...อ่า...ซี๊ดดดด ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว อ่า...อ่าห์" ในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง 

น้ำนมขาวขุ่นบัดนี้ล้นทะลักจากกลีบบุปผาของนาง ออกมาจนเลอะเต็มที่นอน นางนอนหอบหายใจรัวเร็ว ก่อนจะผลักหมิงเจ๋อนอนลง และนางก้มลงใช้ลิ้นร้อนเลียมังกรที่กำลังนอนสงบให้ตั้งขึ้น นางดูดกลืนหัวมังกรเข้าไปเต็มปากก่อนจะใช้ริมฝีปากรูดรั้ง ให้มันผงกหัวขึ้นอีกครั้ง จนมังเริ่มผงกหัวขึ้น นางจึงขึ้นควบมังกรที่กำลังสงบไปแล้วแทน

นางค่อยๆ ยกสะโพกลงเพื่อกลืนกินมังกรตัวเชื่องช้าๆ จนสุด จากนั้นนางจึงโยกขยับ หมิงเจ๋อเห็นทรวงอกอวบอิ่มตรงหน้าเด้งขึ้น เด้งลง จึงผุดขึ้นนั่งและงับเอายอดปทุมถันหายเข้าไปในปากเขา และเขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันจนจะติดปากออกมา และปล่อยจากนั้นเขาก็ก้มลงดูดเม้มทั่วทรวงอกขาวนวล ที่บัดนี้เกิดรอยแดงรอบๆ ทรวงอก

"อ่า...อ่า...ซือซือ ท่านนี่ยอดเยี่ยมที่สุดเลย อ่า ซี๊ด อ่า อ่า " หมิงเจ๋อครางเมื่อเขาใกล้ถึงขีดสุดแล้ว เขาจึงกระแทกแก่นกายเขาสวนนางที่กำลังกระแทกลงมาเช่นกัน "อ่า..อ่า...อ่า...ซี๊ดดด" เมื่อนางโดนหมิงเจ๋อกระแทกสวน นางก็เสียวกระสันขึ้นมาทันที จึงครางเสียงหวานกระเซ่าซาบซ่าน

"อ่า...อ่า..ซี๊ดดด ข้าจะไม่ไหวแล้ว ท่านเร่งอีกหน่อยเถอะ" ซือซือบอกพลางกระแทกกระทั้นลงมาอย่างรัวเร็ว จนในที่สุด "อ่าห์" นางก็ไปแตะถึงสวรรค์อีกครั้ง แต่หมิงเจ๋อยังไปไม่ถึง จึงยกนางแล้วลุกขึ้น ทั้งที่แก่นกายยังคงเชื่อมต่อกลีบบุปผานางอยู่ เขาอุ้มนางเดินกระแทกไปทั่วห้อง จนนางเริ่มจะเสียวขึ้นมาอีกครั้งตามแรงกระแทกของเขา

"อ่า อ่า ซี๊ดดด ท่าน อ่า...ซี๊ด...อ่า" นางเริ่มครางอีกครั้ง

หมิงเจ๋อจึงวางนางนอนลงบนโต๊ะกลางห้องที่เขานั่งทานมื้อเย็น แล้วจับนางแยกขา จนเขาเห็นกลีบบุปผาของนางกำลังกลืนกินมังกรของเข้าเข้าๆ ออกๆ เขาจึงเร่งจังหวะรัวเร็วอีกครั้ง เสียงโต๊ะจึงดังลั่นเมื่อหมิงเจ๋อออกแรงกระแทกมังกรระรัวเร็ว จนในที่สุดเขากับนางก็ไปแตะสวรรค์พร้อมกัน "อ่าห์" ทั้งหมิงเจ๋อ ทั้งซือซือ หอบหายใจหนักหน่วงหลังจากเขาพานางผู้เป็นเทพเซียนกลับไปยังสวรรค์ หมิงเจ๋อจึงล้มลงทับทรวงอกซือซือที่ยังคงกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลง

เมื่อซือซือเห็นหมิงเจ๋อหลับคาอกนาง นางก็ดันกายลุกขึ้น และเดินจากไป

รุ่งเช้าหมิงเจ๋อตื่นขึ้นมา เขามองไปรอบๆ ห้องทุกอย่างยังคงเรียบร้อยดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บนที่นอนเรียบตึง ไม่มีปม้แต่น้ำคาวกามโลกีย์ที่เขาปลดปล่อยมานับไม่ถ้วน หรือเมื่อคืนเขาคงจะฝันไป เขาคงจะเห็นแม่นางซือซือผู้งดงามขนเก็บมาฝัน เขาลุกขึ้นนั่งตบหัวตัวเองเบาๆ ก่อนจะลุกไปล้างหน้าล้างตา คงจะเป็นเสี่ยวเอ้อน้อยคนนั้น นำกะละมังมาให้เขาล้างหน้า หลังจากเขาทำธุระเสร็จเรียบร้อย เขาก็ลงไปด้านล่าง มีอาหารเช้าเป็นข้าวต้ม ซาลาเปา และกับข้าวอีกสองสามอย่างวางตั้งอยู่

"อ้อ..นายท่านมาแล้ว ข้าน้อยกะว่าจะไปตามนายท่านลงมาอยู่ เชิญๆ ทานอาหารเช้า กำลังร้อนๆ เลยขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยเรียกหมิงเจ๋อที่กำลังเดินลงบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นล่าง

"อ้อ..ขอบใจเจ้ามากนะ" เขาเดินมาทานอาหารเช้าพลางครุ่นคิดถึงเรื่องเมื่อคืนว่าคือความฝันหรือความจริง หากแต่จะถามเสี่ยวเอ้อน้อย เขาก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เรื่องแบบนี้หากพูดไปก็มีแต่ขายหน้า จึงได้แต่เก็บไว้ในใจ และก้มหน้าทานอาหารเช้าเงียบๆ

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว หมิงเจ๋อจึงออกเดินทางจากโรงเตี๊ยม เมื่อคืนเบาหลับสบายมาก เดิมตั้งใจจะรีบออกเดินทางยามเหม่า แต่สุดท้ายก็ได้ออกเดินทางยามเฉินแทน เขาค่อยๆ ควบม้าวิ่งเหยาะๆ ออกไปนากโรงเตี๊ยม เมื่อเขาหันหลังกลับมามอง เขากลับเห็นแม่นางซือซือที่ยังคงสวมใส่ชุดสีขาว งดงามดั่งเทพเซียนยืนมองเขาอยู่ เขาเริ่มจะไม่แน่ใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

หมิงเจ๋อตั้งมั่นในใจว่าเขาจะต้องกลับมาพิสูจน์ให้ได้ ว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงหรือฝันไป รอเขาไปทำธุระให้อาจารย์ให้เรียบร้อยเสียก่อน เขาจะต้องกลับมาที่โรงเตี๊ยมฟูหลิวอีกครั้งแน่ๆ

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

บทอื่นๆ

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
34
ตอนที่1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว
ตอนที่ 1 โรงเตี๊ยมฟูหลิวโรงเตี๊ยมฟูหลิวตั้งอยู่บนหุบเขาเร้นลับของหุบเขาหยางจี ผู้ใดเดินทางผ่านหุบเขานี้ในยามค่ำคืน หากมีวาสนาอาจได้พบเจอเจ้าของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ซึ่งมีเรื่องเล่าขานกันว่านางงดงามดั่งนางฟ้านางสวรรค์ หมิงเจ๋อ คือบุรุษรูปงาม มีใบหน้าหล่อเหลาคมสัน และมีรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ กำลังควบม้ามุ่งหน้าสู่เมืองหยางปิน ด้วยความเร่งรีบ บัดนี้เขาต้องรีบเร่งส่งสารลับไปยังสำนักฮุ่ยเปียว เพื่อขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน เขาควบม้ามาจากเมืองหลานคุน อย่างรีบเร่งทั้งวันทั้งคืนบัดนี้ยามอิ่ว ใกล้เข้ายามซวีแล้ว ยังไม่ถึงตัวเมืองเสียที ว่ากันว่า ถ้าผ่านหุบเขาหยางจีไปได้ก็จะเข้าใกล้ตัวเมืองหยางปินแล้ว ตอนนี่เขาทั้งเหนื่อย ทั้งล้าเต็มทน คงต้องหาลำธารข้างหน้าแวะล้างหน้าล้างตาเสียหน่อย แล้วค่อยออกเดินทางต่อเมื่อใกล้ถึงลำธารเขาก็เห็นแสงไฟสลัวๆ อยู่ไม่ไกลมากนัก เขาควบม้าเข้าไปใกล้ๆ จึงเห็นเป็นโรงเตี๊ยม ตอนนี้เขาเหนื่อยและล้าเต็มทน คงต้องแวะพักโรงเตี๊ยมเสียหนึ่งคืน แล้วค่อยเร่งรีบออกเดินทางในยามเหม่าคาดว่าคงจะทัน เมื่อเขาเดินทางมาถึงโรงเตี๊ยม เขาก็ชะลอฝีเท้าม้า พลันสายตาของเขาเห็นหญิงสาวงดงามกำลังมอง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-16
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2 รัญจวนใจ (1)
ตอนที่ 2 รัญจวนใจ (1)หวงลู่ ควบม้าออกจากเมืองหยางปิน เพื่อรีบเดินทางกลับไปหาคนรักที่เมืองหยางอิน ด้วยได้สัญญากับแม่นางซูเจียว หญิงงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองหยางอินไว้ว่า หลังจากได้นำส่งสินค้าเรียบร้อยแล้ว จะรีบเดินทางกลับไปหานางทันที เพราะตอนนี้มีแต่คุณชายทั้งหลายมาแย่งกันเกี้ยวนาง เขาเป็นแค่พ่อค้ากลัวว่านางจะเปลี่ยนใจ ดังนั้นเขาไม่อยากเสียเวลารั้งรอที่จะออกเดินทางในเช้าวันถัดไป ระยะทางจากเมืองหยางปิน ไปถึงเมืองหยางอิน ถ้าควบม้าด้วยความเร็วก็ใช้เวลาไม่กี่ชั่วยาม แต่ว่าตอนนี้กว่าเขาจะได้เดินทางออกจากเมืองหยางปินนั้นช้าเกินไป เมื่อเช้าที่เขามาถึง กว่าจะตรวจเช็กสินค้า และ รับเงินเสร็จก็ปาเข้าไปยามเซินแล้ว หลังจากนั้นหวงลู่ ก็รีบเดินทางออกจากเมืองหยางปินทันที ก่อนที่ประตูเมืองจะปิดในยามอิ่วนี่ก็ใกล้เข้ายามซวีแล้ว หลังจากเขาควบม้ามาได้เกือบ สองชั่วยาม เมื่อหวงลู่ขี่ม้าออกนอกเมืองมา เขาขี่ม้าเข้าป่าตามเส้นทางที่เริ่มเลี้ยวลดคดเคี้ยว ยามนี้พระอาทิตย์ตกดินลับฟ้าไปแล้ว ได้แต่อาศัยแสงจันทร์นำทาง เมื่อเริ่มผ่านเข้าหุบเขาหยางจี เขามองเห็นแสงไฟสลัวๆ อยู่ข้างหน้า เขาจึงชะลอฝีเท้าม้าให้ช้าลง เมื่อเห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-16
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3 รัญจวนใจ (2)
ตอนที่ 3 รัญจวนใจ (2)เมื่อกลับถึงห้องพัก เขาก็วางซือซือลงบนเตียงหนานุ่ม แล้วหวงลู่ก็ขึ้นคร่อมนางทันที ทั้งสองตาจ้องตาก็เกิดความร้อนรุ่มขึ้น เขาก้มลงบดจูบนางอีกครั้งอย่างร้อนแรง ริมฝีปากหนาไล่งับริมฝีปากบาง ก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัด เมื่อเขาถอนริมฝีปากหนาออกมาซือซือก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วผลักหวงลู่หงายหลังลงไปนอนบนที่นอน นางค่อยๆ ลุกคลานมาหาเขาช้าๆ ก่อนจะจับแก่นกายของเขาที่สงบไปแล้วขึ้นมาชัดรูดช้า"อ่า แม่นาง ท่านจะทำอะไร อ่า..อ่า" หวงลู่เพิ่งเคยถูกหญิงสาวรูดรั้งแก่นกายครั้งแรกก็กระสันเสียว ซูเจียวเป็นสตรีขี้อาย นางไม่เคยจับของเขารูดรั้งมาก่อน ความรู้สึกแปลกใหม่นี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง อุณหภูมิในร่างกายเริ่มร้อนขึ้นตามแรงรูดรั้ง "อ่า อ่า อ่า แม่นาง ซี๊ด อ่า เจ้าทำให้ข้าเสียวยิ่งนัก" หวงลู่ครางอย่างเสียวซ่านซือซือจึงก้มลงไปก่อนจะใช้ลิ้นร้อนไล้เลียแก่นกายที่เริ่มขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง นางค่อยๆ ละเลงลิ้นขึ้นลงช้าๆ ก่อนจะเร่งความเร็ว เมื่อหวงลู่เริ่มครางไม่เป็นภาษานางก็ใช้ปากครอบครองแก่นกายที่ขยายใหญ่โต แล้วค่อยๆ ดูดกลีนขึ้นลงช้าๆ "อ่า อ่า อ่า ซี๊ดดดดด เร็วขึ้นอีก อ่า อ่า อ่า ซี๊
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-17
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4 อิ่มเอม
ตอนที่ 4 อิ่มเอมหลังจากหมิงเจ๋อไปทำธุระที่เมืองหยางปินเสร็จเรียบร้อย บัดนี้เขากลับมาที่สำนักได้ราวๆ ครึ่งเดือน เรื่องในคืนนั้นยิ่งคิดยิ่งเสมอเหมือนความจริง เขาอยากหาทางพิสูจน์ให้ได้ แต่ก็เกรงว่าจะเป็นเช่นเดิม ดังนั้นจึงหาใครสักคนที่เขาไว้ใจได้พาไปด้วย จะได้แน่ใจในเรื่องที่ค้างคามาตลอดครึ่งเดือนเมื่อเขาเห็นหานลู่ ศิษย์น้องที่สนิทกันเข้ามาหาที่ห้องหนังสือ จึงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หานลู่ฟัง เขาได้ชักชวนหานลู่ให้ไปด้วย ในทีแรกหานลู่ปฏิเสธ แต่ด้วยความเคารพในตัวศิษย์ทำให้เกิดความเกรงใจจึงได้เผลอตกปากรับคำหลังจากได้ขออนุญาตอาจารย์ออกมาทำธุระสักวันสองวัน ก็ได้พากันควบม้าออกเดินทางมาจนถึงหุบเขาหยางจี แต่ทั้งสองได้วนหาโรงเตี๊ยมทั่วหุบเขาก็หาไม่พบ จึงควบม้าวนไป วนมาจนพลบค่ำ"เฮ้อ..ศิษย์พี่ใหญ่ นี่เราก็วนหาตั้งนานแล้วนะขอรับ ยังหาโรงเตี๊ยมที่ท่านว่ายังไม่พบเลย หรือว่าคืนนั้นท่านจะฝันไปขอรับ" หานลู่ชักจะถอดใจ หลังจากพวกเขาขี่ม้าวนทั่วหุบเขากลับไม่พบโรงเตี๊ยมที่หมิงเจ๋อกล่าว"ข้าก็คิดเช่นนั้น งั้นเรากลับกันเถอะ" ในที่สุดหมิงเจ๋อก็ถอดใจ เขาจึงขี่ม้านำทางเพื่อกลับสำนัก "ช้าก่อน..ศิษย์พี่ใหญ่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-17
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5 ทางผ่าน
ฮุ่ยหมิ่น เดินทางรอนแรมมาหลายวัน เพื่อเข้าไปสอบที่เมืองหลวง เขาต้องเดินทางหลายร้อยลี้กว่าจะไปถึงเมืองหลวง เดิมฮุ่ยหมิ่นเป็นชาวจิ่นกวาง ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆ อยู่ติดแถบชายแดนทางทิศตะวันออกของเมืองหยางปิน เขาเดินเท้าเปล่ามาหลายวันแล้วกว่าจะเข้าเมืองหยางปิน หลังจากพักจนหายเหนื่อยเขาก็ออกเดินทางต่ออย่างไม่เร่งรีบ เพราะกว่าจะถึงวันสอบก็ราวๆ อีกครึ่งเดือนเขาออกเดินทางมาจากเมืองหยางปินตั้งแต่ยามเฉิน และเดินเท้าเปล่าลัดเลาะมาเรื่อยๆ เดินบ้าง พักบ้าง เมื่อเข้าเขตหุบเขาหยางจี ก็เป็นยามอิ่วแล้ว ดังนั้นเขาจึงเริ่มมองหาริมแม่น้ำ และบริเวณที่ปลอดภัยสำหรับพักค้างคืนขณะที่เขาเดินเซาะหา แม่น้ำลำธารอยู่นั้น เขาบังเอิญเห็นแสงไฟสลัวๆ ช่างน่าแปลกจริง นี่ยังไม่มืดเลย เหตุใดเขาจุดตะเกียงกันแล้ว หรือว่าเป็นบ้านคน เมื่อคิดได้ดังนั้นฮุ่ยหมิ่นจึงรีบเดินตามแสงไฟไป ถ้าหากว่าเป็นบ้านคนจริง คืนนี้เขาจะขอพักอาศัยด้วยสักคืนหนึ่งเมื่อเขาเดินมาถึงก็พบเรือนไม้สองชั้น ชั้นบนมีห้องพักแบ่งเป็นห้องทั้งหมด 5 ห้อง และมีระเบียงทอดยาว ส่วนชั้นล่างเป็นโถงใหญ่ มีโต๊ะสำหรับนั่งรับประทานอาหาร 5 โต๊ะ ดูตามรูปการณ์แล้วที่นี่น่าจะเป็
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-26
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 6 เสพสุข 1
ตอนที่ 6 เสพสุข 1หลังจากที่หวงลู่กลับมาจากเมืองหยางปิน หวงลู่ก็ไม่เคยไปพบกับแม่นางซูเจียวอีกเลย เขาไม่สามารถลบภาพแห่งความฝันนั้นออกไปจากห้วงความคิดได้ จึงได้แต่ทำตัวยุ่งวุ่นวายกับการค้าขาย"คุณชายหวง คุณหนูให้ข้าน้อยนำของสิ่งนี้มาให้ท่านเจ้าค่ะ" ชิงเถา สาวใช้ประจำกายของคุณหนูซูเจียว ยื่นจดหมายขนาดเล็กให้หวงลู่ ก่อนจะรีบเดินออกมาจากร้านของชายหนุ่ม หวงลู่ได้แต่มองตามนางเดินออกไปอย่างหนักใจ ก่อนจะเปิดจดหมายอ่านใจความว่า" คืนนี้ยามจื่อ ข้าจะรอท่านที่เดิม"หวงลู่กำลังคิดหนัก เขาเข้าหน้านางไม่ติด เป็นเขาที่ผิดเอง เขาควรจะไปหานางดีหรือไม่ พรุ่งนี้จะต้องรีบเดินทางแต่ฟ้ามืด อีกหลายวันกว่าจะได้พบกัน เขาจึงตัดสินใจไปพบนางอีกครั้ง หากครั้งนี้เขาร่วมรักกับนางไม่ได้เช่นเดิม ก็จะได้รู้เสียทีว่าควรปล่อยนางไปดีหรือไม่ยามจื่อ หวงลู่กลับมาหาซูเจียวเช่นเดิม เขาแอบปีนหน้าต่างเข้ามา เมื่อมาถึงก็พบซูเจียวนั่งรออยู่บนเตียงก่อนแล้ว เขาจึงเดินไปหานางและนั่งลงบนเตียง"ไม่พบหน้าเจ้าหลายวัน เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง" หวงลู่ถามพลางยกมือลูบใบหน้าขาวนวล"ข้าจะสบายได้เช่นไร ในเมื่อคนรักของข้าไม่เหลียวแล" นางกล่าวด้วยควา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-26
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 7 เสพสุข 2
ตอนที่ 7 เสพสุข 2เมื่อทั้งสองเดินตามมาจนถึงเกวียนสินค้า กลับไม่พบหวงลู่"พี่ลู่ฉี เหตุใดพี่ใหญ่ถึงไม่อยู่ที่นี่ขอรับ ข้าถามอาไฉแล้ว เขาบอกไม่เห็นพี่ใหญ่ลงมาที่นี่เลย" หลังจากหยางมู่ได้สอบถามลูกจ้างก็ไม่พบว่าหวงลู่ได้มาที่นี่"นั่นสิ ถ้าเช่นนั้นพี่ใหญ่ไปที่ไหนกัน"ลู่ฉีเองก็สับสนหยางมู่ได้แต่ส่ายหน้าด้วยความไม่รู้"ถ้าเช่นนั้นพวกเราลองตามหาพี่ใหญ่แถวๆ นี้ก็แล้วกัน บางทีพี่ใหญ่อาจมาเดินเล่นด้วยเพราะคิดถึงแม่นางซูเจียวก็เป็นได้" ลู่ฉีจึงเสนอความคิดซึ่งหยางมู่ก็เห็นด้วย จึงช่วยกันออกเดินตามหา เผื่อพี่ชายต้องการระบายความในใจจะได้ช่วยกันปลอบประโลม เพราะมู่ฉีเองก็ทราบมาว่าพี่ชายเขาไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่กับแม่นางซูเจียวมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว พวกเขาอาจมีปัญหากันก็เป็นได้ทางด้านหวงลู่ ทนคิดถึงแม่นางผู้งดงามไม่ได้ จึงได้ออกเดินตามหานางที่ลำธาร เขามาถึงก็ไม่พบนางเสียแล้ว หรือนี่อาจจะเป็นเวลาดึกดื่นแล้ว นางอาจกลับไปแล้วก็เป็นไปได้ หรืออีกทางหนึ่งก็คือนางเป็นแค่ความฝันที่ไม่มีอยู่จริงหวงลู่จึงเดินกลับห้องพักด้วยจิตใจที่หดหู่ เมื่อเขาผลักประตูเข้าไปในห้องนอน เขาก็ต้องตกตะลึง เมื่อนางในฝันของเขานอนรอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-26
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 8 เสพสุข 3
ตอนที่ 8 เสพสุข 3 หลังจากหวงลู่ ลู่ฉี และซือซือ ล้มลงบนที่นอน ยังคงเหลือไว้แค่เพียงหยางมู่เท่านั้นที่ยังคงค้างคาซือซือจึงลุกขึ้น คลานเข่าช้าๆ มายังข้างเตียงที่หยางมู่ยืนชักรูดแก่นกายอยู่ นางยกยิ้มอย่างยั่วยวนด้วยริมฝีปากบางสีชมพูมันวาว ก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งจับมือของหยางมู่ออก แล้วใช้มือของนางจับแก่นกายของหยางมู่ที่กำลังขยายใหญ่จนเต็มมือของนาง นางค่อยๆ ก้มลง และใช้ลิ้นเล็กเลียจากด้านบนไล้ลงไปด้านล่างจากช้าๆ ก็เริ่มเร็วขึ้นๆ จนหยางมู่เสียวซ่านซือซือจึงใช้ปากเล็กของนางดูดกลืนแก่นกายของอย่างมู่จนสุดลำคอ แล้วจึงเริ่มชักเข้า และออกเร็วขึ้นๆ จนกระทั่งในที่สุดหยางมู่ก็ไปแตะถึงสวรรค์ จึงได้ปลดปล่อยเข้าไปเต็มปากบางของนาง นางกลืนกินน้ำนมสีขาวขุ่นจนหมดลู่ฉีที่เห็นบั้นท้ายกลมกลึงขาวเนียนนวล บิดส่ายไปมาอย่างเย้ายวนอยู่ด้านข้าง เขาจึงลุกขึ้นมาจับขยำบั้นท้ายนาง แล้วใช้ลิ้นร้อนลามเลีย และขบเม้มจนบั้นท้ายขาวนวลขึ้นรอยช้ำสีกุหลาบ เขาไล้เลียลิ้นร้อนจนมาถึงรอยรีบสีชมพู ก่อนจะใช้ลิ้นหนาแทงกระหน่ำลงไป "อ่า...อ่า ซี๊ด อ่า" ซือซือครางเสียงหวาน แล้วจึงบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่านหยางมู่ที่เพิ่งเสร็จสมไปด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-26
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 9 เสพสุข 4 (จบ)
ตอนที่ 9 เสพสุข 4(จบ)เมื่อหวงลู่ ลู่ฉี และหยางมู่ นำสินค้าจัดส่งจนเป็นที่เรียบร้อย ก็พากันหาโรงเตี๊ยมสำหรับพักผ่อน "พวกเจ้ามีใครสนใจจะไปร่ำสุรากับข้าหรือไม่"หวงลู่ยังไม่หายค้างคาใจเรื่องเมื่อคืนจึงตั้งใจชวนน้องชาย และน้องเขยไปดื่มสุรา เพื่อที่จะลอบสอบถามเรื่องเมื่อคืน"พี่ใหญ่ ข้าเหน็ดเหนื่อยยิ่งนัก ข้าขอตัวพักผ่อนขอรับ" เป็นหยางมู่ปฏิเสธ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเดินทางมาร่วมขบวนสินค้า ทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้ามาก"อืม ตามใจเจ้า" หวงลู่ จึงหันมาถามลู่ฉี "แล้วเจ้าหล่ะ ลู่ฉี" "พี่ใหญ่อันที่จริงข้าก็สนใจเช่นกัน แต่วันนี้ข้ารู้สึกเหน็ดเหนื่อยเช่นกัน จึงขอตัวด้วยขอรับ" ลู่ฉีนั้นใจจริงก็อยากดื่มสุราเช่นกัน แต่พอได้จิบสุรา เขาก็มักจะพูดมาก เกรงว่าจะหลุดพูดเรื่องเมื่อคืนให้อับอาย จึงปฏิเสธผู้เป็นพี่ไปเช่นกัน"อืม ถ้าเช่นนั้นพวกเจ้าพักผ่อนเถอะ ข้าไปหล่ะ" เมื่อได้ยินทั้งสองปฏิเสธ หวงลู่ก็ไม่ได้กล่าวอะไร จึงได้ออกมาจากห้องของน้องชาย และน้องเขยเมื่อชวนน้องทั้งสองไม่สำเร็จ เขาจึงเปลี่ยนแผนเป็นเดินเล่น เพื่อผ่อนคลายที่ตลาดในยามเย็นแทน เขาเดินมาเรื่อยเปื่อยจนมาถึงตรอกโคมแดง ซึ่งมีสตรีรูปร่างอร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-26
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 10 ความลับของซือซือ 1
ตอนที่ 10 ความลับของซือซือ 1หลังจากซือจงอุ้มนางกลับมาส่งที่เรือน นางก็ก้าวเท้าลงอ่างอาบน้ำ ที่ลอยด้วยกลีบดอกไม้หอมนานาชนิด นางนอนหลับตาแช่ในอ่างไม้อย่างอิ่มเอิบใจย้อนนึกไปถึง ตอนที่นางกำลังอยู่ในวัยแรกแย้ม มารดาของนางนั้นงดงามไม่แพ้สตรีใดในใต้หล้ามารดาของนาง มีนามว่า หลิวซือเชี่ยน นางเป็นสตรีที่งดงามไม่แปรเปลี่ยน ตั้งแต่นางเยาว์วัยจนเติบโตเป็นกุลสตรีที่เพียบพร้อม"ท่านแม่เจ้าค่ะ เหตุใดท่านจึงงดงามมิเปลี่ยนแปลงเลยเจ้าค่ะ" ซือซือถามซือเชี่ยนผู้เป็นมารดา"หึๆๆ เจ้าเด็กโง่" นางเรียกบุตรีด้วยความเอ็นดู "เราเป็นสตรี สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความงามเช่นไรหล่ะ ""ท่านแม่ ท่านบอกข้าได้หรือไม่เจ้าค่ะ ว่าจะทำเช่นไร ถึงจะคงความงดงามเช่นท่านได้เจ้าค่ะ" ซือซือถามด้วยความอยากรู้ "หึๆๆ ได้ซิจ๊ะ ซือเอ๋อของแม่จะต้องงดงามกว่าสตรีใดในใต้หล้า" ซือเชี่ยนยกมือลูบศีรษะผู้เป็นบุตรีด้วยความรัก"ถ้าเช่นนั้น ลูกควรทำเช่นไรเจ้าค่ะ" ซือซือสบตามารดาด้วยดวงตาสดใสเป็นประกาย"เจ้าจงจำไว้นะ ซือเอ๋อ เราเป็นสตรี จึงทำให้เรามีธาตุหยินที่อ่อนแอ แต่บุรุษนั้นมีธาตุหยางที่แข็งแกร่ง ดังนั้นเราต้องดูดดึงธาตุหยางมาจากบุรุษ ย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-03
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status