ทั้งหมด

แม่หม้ายป้ายแดงออกเที่ยวเพราะความเซ็งที่สามีของตนไปเป็นภรรยาคนอื่น เธอได้เจอกับปิญชาน์ ความสัมพันธ์เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด เธออยากหนี อยากจบ แต่สำหรับเขามันตรงกันข้าม

จะเป็นเพราะกามเทพเล่นตลกหรือพระพรหมสาบส่งก็ไม่มีใครเข้าใจ เมื่อหญิงสาวที่ ‘หม่อมราชวงศ์พิษณุนเรศวร์ โขมพัสตร์’ นักธุรกิจหนุ่มผู้ไม่เคยขายตามองผู้หญิงคนไหน เกิดถูกตาต้องใจขึ้นมาเป็นครั้งแรก กลับเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้น้องสาวสุดที่รักของเขาถึงกับคิดฆ่าตัวตาย ชายหนุ่มจึงตัดสินใจที่จะล้างแค้นด้วยวิธีที่คลาสสิกที่สุด นั่นคือวางแผนล่อลวงเธอมา... เป็นทาสรับใช้บนเตียงนอน... ‘ศศิวลัย’ ต้องประหลาดใจอย่างหนัก เมื่อจู่ๆ แอร์โฮสเตสสาวมือใหม่ ไร้ประสบการณ์อย่างเธอ กลับถูกว่าจ้างให้ไปบริการบนเครื่องบินส่วนตัวของมหาเศรษฐีหนุ่มเป็นการเฉพาะกิจ แต่ที่เซอร์ไพรซ์กว่านั้น... มันเป็นเที่ยวบินขาไปที่เธอไม่มีโอกาสจะได้บินกลับตลอดกาล

เมื่อคืนนั้นเธอเป็นคนขับรถและทำให้เมียของเขาต้องจากไป โดยที่เธอได้หัวใจของผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ในร่างกายแทน เขาโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดของเธอและเธอต้องชดใช้ วุ้นเย็นยอมรับในชะตากรรมที่เขามอบให้และเธอก็เต็มใจที่จะเลี้ยงดูเด็กแฝดที่ในคืนนั้นหมอสามารถช่วยชีวิตได้แค่ลูกทั้งสองแต่แม่ต้องจากไป เมธัชรู้มาตลอดว่าน้องสาวนอกสายเลือดคนนี้แอบชอบเขา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นสำหรับเขามันคือแผนการที่เธอจงใจให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ในเมื่อเธอทำให้เขาต้องเสียแม่ของลูกไป เธอก็ต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม....

สารวัตรหนุ่ม ผู้มีความเอกอุในการสืบคดี ไม่มีคดีไหนที่เขาจะสืบแล้วพลาด ที่จริงแล้ว เขามีใครบางคน ที่คอยอยู่ข้างกาย เป็นคนบอกด้วยสัมผัสพิเศษ ตาที่สาม

‘ช่วยตัวเองยังงั้นรึ’ หญิงสาวนึกประชดประชันคำพูดของสามีอยู่ในใจ เขาคงไม่รู้ว่านั่นคือสิ่งที่เธอแอบทำอยู่บ่อยๆ ลับหลังเขา นาวินคงไม่รู้ว่าเขาทำให้เธอต้องแอบพึ่งพากล้วยบ้าง แตงกวาบ้าง บางครั้งก็ลำนิ้วน้อยๆ ของตัวเอง พอให้อารมณ์อ้างว้างว้าเหว่ได้ทุเลาเบาบางลงชั่วครั้งชั่วคราว หากแต่ตัวเธอเท่านั้นที่รู้ว่าในความจริงแล้วมันก็ได้แค่ ‘แก้ขัด’ และก็มีหลายครั้งที่มันยิ่งทำให้อัดอั้นทรมานในอารมณ์ กระสันหายิ่งกว่าเก่า เพราะเธอต้องการมากกว่าจะเอานิ้วของตัวเองสอดใส่ เธอชอบสัมผัสปลุกเร้าของบุรุษเพศมากกว่า ชอบให้ร่างกายโดนกอดรัดแลกสัมผัสคลุกเคล้า ชอบที่ตัวเองโดนจูบไซ้ รู้สึกมีอารมณ์มากมายเมื่อได้แลกน้ำแลกเนื้อ กอดรัดกับร่างกายที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของบุรุษเพศที่เธอปรารถนา ‘อยากมากก็ช่วยตัวเองไปก่อน’ นีรชานอนนิ่งนึกถึงคำพูดของคนเห็นแก่ตัว ครั้นแล้วหยาดน้ำตากลมเกลี้ยงก็กลิ้งลงอาบนวลแก้ม บางหยดหล่นกระทบผ้าปูที่นอนแล้วซึมวาบเป็นวงคราบเปียกชื้น

เขาคือชายเดี่ยวจากเว็บชวนเสียวสุดฮิต เธอคือนักแปลสาวผู้ด้อยประสบการณ์วาบหวาม เมื่อเธออยากมีเรื่องร้อนแรงสักครั้งในชีวิต การพบกันของทั้งสองจึงเกิดขึ้นภายใต้กติกาคือ กอดได้แต่ห้ามรัก ทว่า...หัวใจถลำรัก เธอควรฉีกกติกานั้นหรือถอยห่างจากกันดี ========== “มนเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นที่ต้องได้รับการบำบัด” “ยังไง” สายตาคมไหวเหมือนจะยิ้มได้ ทำมนสิชาหน้าร้อนผ่าว ทั้งที่นั่งอยู่ในห้องแอร์ กลับเหมือนมีเปลวแดดมาลูบแก้มให้ร้อนวูบวาบ สีหน้าและลักษณะการเอียงคอมองอย่างใคร่รู้ของหญิงสาวชวนให้หนุ่มทั้งแท่ง เลือดร้อนฉ่าใคร่ลงมือสาธิตการบำบัดเสียเดี๋ยวนี้ “อย่าทำหน้าแบบนั้น” “แบบไหน” เธอนิ่วหน้า งงจัดจริงๆ ไม่ใช่การเสแสร้งมารยา กฤษฎิ์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ กวาดสายตายิ้มได้ ลูบไล้นวลแก้มละมุนที่เริ่มซับสีเรื่อ แล้ววกกลับมาสบตาคู่งาม “แบบที่กำลังมอง สนใจ ใคร่รู้ มันทำให้ผู้ชายเกิดอารมณ์ ไม่รู้หรือ...”

คำว่ารัก...ไม่ควรจำกัดไว้แค่คำว่าเพศ เพราะโลกใบนี้ไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่ทุกคนเลือกที่จะเป็นได้ เหมือนกับเขาสองคน ที่คิดว่า ความรักคือสิ่งที่สวยงามยิ่งกว่าสิ่งใด

เมื่อ “เธอ” กลายเป็นเด็กสาวที่พ่อของเขา รับเข้ามาอุปการะในคฤหาสน์หลังใหญ่หลังการจากไปของมารดา เธอเป็นบุตรสาวของผู้หญิงคนนั้น คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น “รักเก่า” ของพ่อของเขา... จากวันนั้น “เธอ” จึงกลายเป็นเงาที่ไม่พึงปรารถนา ในสายตาท่านชายผู้เย่อหยิ่ง เพราะสำหรับเขา... เธอคือ “เลือดเนื้อของผู้หญิงคนนั้น” ผู้ทำให้มารดาของเขาต้องตายทั้งเป็น!

เธอนั้นคือยัยจอมดื้อ ส่วนเขาคือคุณชายเย็นชาจอมเจ้าเล่ห์ แต่ไม่ว่าเธอจะดื้อขนาดไหน...สุดท้ายเธอก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี

เมื่อพุด หนุ่มหน้าหวาน จิตใจดี เพิ่งเรียนจบ ป.ตรี ได้งานทำหมาด ๆ โชคดีได้เช่าบ้านหลังใหญ่ทรงไทยโบราณกึ่งยุโรปในราคาแสนถูก พุดหลงรักบ้านหลังนี้มาก ๆ แต่ภายในบ้านกลับมีใครคนหนึ่งที่รอคอยเขามานานแสนนาน...แต่พุดกลับจำเขาไม่ได้ เขาจึงต้องพาพุดย้อนนิมิตเพื่อระลึกอดีตชาติ ในความโชคดีมีความโชคร้าย เมื่อเจ้านายใหม่หวังเคลมตนเอง พอพุดไม่ยอมก็บีบให้ต้องออกจากงาน แถมใส่ร้ายว่าพุดทำร้ายร่างกายเจ้านายจนทำให้พุดตกงานยาวๆ แต่มีท่านชายอย่างเขาซะอย่าง ท่านชายบอกว่า "พี่ไม่ใช่เป็นเพียงผีธรรมดา แต่เป็นผีที่ร่ำรวยมาก" ว่าซ่านนนนน

เมื่อความผูกพันตั้งแต่ครั้งเรียนมัธยมต้น ได้จบลงไม่สวยเท่าไหร่นัก จึงทำให้เขาและเธอห่างเหินกันไป จนกระทั่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ทั้งคู่ได้พบกันโดยบังเอิญ มิหนำซ้ำยังเรียนอยู่คณะเดียวกันอีกด้วย "ยังเจ็บอยู่ไหมมีแผลตรงไหนหรือเปล่า" เสียงทุ้มของชายหนุ่มเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย ในขณะที่หัวใจของกันยาเริ่มเต้นระรัว "ว้าย! จะทำอะไร" ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อชายหนุ่มในชุดนักศึกษานั่งคุกเข่าลงไปกับพื้นพร้อมกับถลกกระโปรงนักศึกษาของฉันขึ้นเลยเข่าเล็กน้อย การกระทำของเขายิ่งทำให้ทุกคนจับจ้องมองมาที่ฉัน เหมือนในหนังในละครมาก เวลาที่พระเอกก้มลงไปมองแผลและพร้อมที่จะหายามาทาให้นางเอก ส่วนเกรซกับเพื่อนๆ ของเธอนั้นกลับมองมาที่ฉันด้วยความหมั่นไส้ "อยู่นิ่งๆ สิขอดูแผลหน่อย ช้ำแบบนี้ต้องประคบเย็นเท่านั้น" น้ำเสียงของเขาที่ฟังดูอ่อนโยนและห่วงใย กำลังทำให้หัวใจของฉันแทบจะละลาย ซึ่งผลงานชุดนี้จะเป็นซีรีส์ Follow your heart. เรื่องแรกแม่ทูนหัวของพ่อเสือหนุ่ม ตามมาด้วยเล่ห์ร้ายใจปรารถนา ต่อมาเรื่องเพื่อนรัก (เผลอ) รักเพื่อน (I love my friend) และเรื่องสะดุดรัก Lady cook. ฝากติดตามด้วยนะคะ

เพราะตกงาน จากสาวชาวกรุงจึงมาเป็นสาวชาวไร่... แถมเจ้านายยังเป็นผู้ชายที่ใฝ่ฝันและสร้างแผลใจให้ยามเด็ก วราลีจะทำอย่างไร ในเมื่อเคยช้ำรักจนไม่อยากข้องเกี่ยว แต่อีกใจ...ก็ยังแอบฝันถึงพี่ชายในวันวาน

เขากลายเป็นคนเก็บตัว และ หมดไฟในชีวิตหลังจากถูกสาวเท แถมยังตกงาน แต่วันหนึ่งระบบก็ปรากฏขึ้น พร้อมเงื่อนไขสุดท้าทาย

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของครีมซึ่งเป็นพี่สาวฝาแฝดของเค้กนางเอกเรื่องคืนร้อนจำเลยแสนรัก ครีมเสียใจที่รู้ว่าคนรักอยู่กับผู้หญิงอื่นและผู้หญิงคนนั้นกำลังตั้งครรภ์ เธอจึงไปนั่งดื่มกับชายแปลกหน้าและพอเมาก็ขอเขาเป็นแฟนและขอร้องให้เขาช่วยให้เธอลืมเรื่องแย่ๆ เธอคิดว่าคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีกจนกระทั่งน้องสาวของเธอไปทำงานที่โรงพยาบาลของเขาและเขาก็ไม่ยอมให้เรื่องคืนนั้นจบลงง่ายๆ

ก่อนบิดาสุดที่รักของกรณิการ์จะจากไปด้วยโรคร้าย เขาได้ไหว้วานให้เพื่อนช่วยรับลูกสาวไปอุปการะ ขณะที่แม่เลี้ยงต้องการให้เธอแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่รัก กรณิการ์จำต้องเลือกเดินทางไปกับผู้ชายหน้าดุ เขาเป็นลูกชายของเพื่อนพ่อ ด้วยเหตุจำเป็นบางอย่างเปลี่ยนเธอจากเด็กในอุปการะกลายเป็นเมียในปกครองของผู้ชายเถื่อนคนนี้แทน **************************** “เป็นเมียฉันไม่ยาก แค่...รับให้ได้ รุกให้เป็น” กรณิการ์หน้าร้อนซ่านขึ้นทันที เงยมองหน้าคนพูดแวบหนึ่งก่อนจะก้มหน้างุด หลบสายตาคมนิ่งที่จับจ้องไม่วาง เขาจะจ้องทำไมนักหนา นี่ถ้าเธอเป็นปลากัด เธอคงท้องเพราะสายตาเขาไปแล้วมั้ง ตาหนวดนี่ “คิดอะไร ทำไมแก้มแดง” ยังจะถามอีก คนบ้า! หน้าที่ร้อนจึงยิ่งร้อนวูบวาบ สาวน้อยเผลอตวัดตาค้อน ขณะที่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ โธ่เอ๊ย! คำว่าเมียของเขานี่ มันกินความหมายลึกขนาดไหนนะ ทำไมเธอจะไม่รู้ ฟ้าครามกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะส่ายหน้า สาวใสไร้เดียงสาตรงหน้าเวลานี้ ไร้ซึ่งจริตจะกร้านแม้แต่จะปิดบังความคิดของเธอเองได้ นี่เขากำลังคบเด็กสร้างบ้าน เวรจริงไอ้คราม

สะใจเธอแล้วใช่ไหมที่แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อฉันได้ ไหนๆพ่อแม่เราก็ไปฮันนีมูนกันแล้ว ฉันว่างั้นเราก็ลองมาทดลองเข้าหอด้วยกันดูหน่อยเป็นไง

"ไหนวะ ออกมาสิ แน่จริงก็โผล่มา" ฉันพูดขึ้น เมื่อเข้าไปในห้องนอนสีทึบ ซึ่งเขาเชื่อกันว่าในห้องนี้มี....ผี (เน้นหื่นไม่เน้นสาระ)

เรื่องราวความอบอุ่นยัง ยัง ไม่จบลงในเมื่อ องค์ชายแฝดผู้ซึ่งอุปนิสัยแตกต่างกันสุดขั้ว จะมาโลดแล่นโดยฝีมือสร้างสรรค์ของจันทร์ส่องแสงอีกครั้ง เรื่องราวต่อจาก นี้จะเป็นเช่นไร จะสุขเศร้าและอบอุ่นใจแค่ไหน เตรียมน้ำตา และรอยยิ้มไว้ให้พร้อม ความรักหาบังคับได้ไม่ แต่ความผูกพันมีค่าเกินกว่าจะทำลายมัน อย่าเสียน้ำตาหากเราต้องพรากจากกัน แต่จงยิ้มรับ และเฝ้ารอว่าสักวันเราจะมาพบกันอีกครั้ง

เพราะมัวแต่ไล่ตามเขา จางเหวินชิงจึงไม่เห็นคุณค่า คงถึงเวลาที่เธอจะต้องกลับมารักตัวเองแล้วสินะ

"เราหย่ากันเถอะหิน" ประโยคนั้นทำให้หิรัญตกใจเพราะคาดไม่ถึง เขาไม่เคยคิดว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่าง 'กัทลี' จะเป็นฝ่ายพูดมันออกมาก่อน แต่ก็ดีเหมือนกันเขาเองจะได้ไม่ต้องเอ่ยให้ลำบากใจ เราแต่งงานกันมานานมาก เจ็ดหรือแปดปีเห็นจะได้ จากความผิดพลาดในสมัยวัยรุ่น เขาทำเธอท้องในตอนที่เพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย และครอบครัวของกัทลีก็ยื่นคำขาดให้เขารับผิดชอบไม่เช่นนั้นจะเอาเรื่อง บิดามารดาของเขาเกรงว่าลูกชายจะต้องโดนคดีพรากผู้เยาว์ เพราะว่าตอนที่เขาล่วงเกินเธอ กัทลียังอายุไม่เต็มสิบแปดดี เมื่อแต่งงานแล้วกัทลีเข้ามาอยู่ในบ้าน ในขณะที่ตัวเขาเองไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย เมื่อตัวห่างใจห่างและสิ่งใหม่ๆ ที่ได้พบเจอในชีวิตของนักศึกษาหนุ่มเนื้อหอม ทำให้ทั้งสองมีช่องว่างที่นับวันก็ยิ่งห่างไกล จากความรักของเด็กๆ ก็กลายเป็นอดีต ลูกที่เกิด ณ วันนั้นไม่ใช่สายใยที่จะทำให้เขาคิดหวนกลับมาหาหล่อนอีก ชายหนุ่มได้แต่ส่งของขวัญมาให้ลูกทุกวันเกิดและดูแลเด็กหญิงผ่านทางบิดามารดาของตัวเอง "ก็เอาสิ เธอพร้อมไปอำเภอวันไหนล่ะ" หิรัญยักไหล่ ได้เสมอตามที่เธอต้องการ ก็ดีเหมือนกันเขาจะได้โสดจริงๆ สักที