Hukum Ketiga Newton

“Harusnya aku tidak menerima perjodohan ini jika akhirnya begini. Aku hanya menjadi orang ketiga di hubungan mereka.” Widuri Yasmin terpaksa menikah dengan Emran Hafiz atas perjanjian kedua orang tua mereka. Namun, baru sebulan menikah, Emran sudah menikah lagi dengan Mawar Rosdiana yang tak lain kekasihnya sendiri tanpa sepengetahuan keluarga. Dalam kehidupan pernikahannya ternyata Emran tidak bisa berlaku adil. Dia lebih sering memperlakukan Widuri dengan buruk. Kehadiran Widuri tidak pernah diharapkan oleh Emran. Dia hanya orang ketiga yang tidak seharusnya ada. Mampukah Widuri bertahan dengan status orang ketiga atau dia memilih menyerah dan pergi meninggalkan pria yang ia cintai?

Di malam pertama pernikahan yang seharusnya menjadi malam yang indah berubah menjadi malam penuh luka, Fatan meninggalkan Jingga di hari itu dan lebih memilih menemui Elsa, mantan kekasih, yang meninggalkannya. Jingga merasa bahwa banyak sekali perbandingan antara dirinya dengan Elsa, hingga bingung, apakah dia seorang istri atau hanya simpanan? Mengapa Fatan membuatnya merasa seperti menjadi orang ketiga dalam hubungan mereka?

Bagaimana rasanya jika kita memiliki suami, mertua, adik ipar yang toxic? Seperti kisahnya Embun Hartawan. Don't Judge Book by it's Cover, Lempar Batu Sembunyi Tangan, Air Tenang Menghanyutkan, adalah peribahasa yang membenarkan dalam kisah rumah tangganya Embun. Belum lagi Embun harus dihadapkan dengan keluarga pasangan yang terlalu cinta harta, membuat mereka pelit. Tidak hanya itu, sifat pelit itu ternyata menurun kepada anaknya yang menjadi suami Embun, yaitu Toro Kusnadi. Peribahasa "Buah Tidak Jatuh Jauh dari Pohonnya" membenarkan dalam kisah Embun. Wajah polos dari suami Embun, mertua, dan iparnya menjadi senjata andalan mereka untuk berlindung dibalik topeng palsu itu. Ditambah lagi keluarga dari suami memiliki saudara angkat yang menjadi sendok dalam rumah tangga Embun. Kerikil dalam rumah tangga Embun yang seolah melemparinya, semakin lama semakin berubah hingga kerikil-kerikil kecil menjadi Batu yang semakin besar, yang terus menghantam rumah tangganya. Bagaimana akhir kisah cinta Embun? Apa sajakah bentuk dari batu yang menghantam rumah tangga Embun? Apakah dirinya akan sanggup mempertahankan rumah tangganya? atau merelakan rumah tangganya hancur?

Dia adalah Raja Naga yang mampu menggemparkan semua penguasa di seluruh dunia. Dia juga dikenal sebagai Dewa Medis yang misterius. Dengan berbekal sikap rendah hati, dia kembali ke kota, tetapi dia malah diremehkan oleh Keluarga Lianto. Bahkan, tunangannya juga ingin membatalkan pertunangan dengannya. Lalu, kisah pun bermula dari batalnya pertunangan itu ....

Angela Kawsya adalah perempuan yang memiliki alur kehidupan yang cukup rumit. Orang tuanya mengalami bankrut dan saking tidak bisa mengontrol keadaan, mereka bunuh diri meninggalkan Angela sendiri di dunia yang sulit ini. Angela memiliki seorang pacar bernama Bryan Monav. Ia adalah seorang CEO perusahaan yang bergerak di bidang real estate and property. Bryan selalu menuruti kemauan Angela, namun setelahnya harus ada imbalan yang diberikan oleh Angela sebagai balasannya. Suatu hari, Angela menemukan Bryan sedang berselingkuh dengan perempuan lain di depan matanya. Angela berusaha diam karena hanya Bryan lah yang dia punya. Namun, ternyata selama ini Angela hanya dimanfaatkan oleh pasangan kekasih itu. Angela sudah beberapa kali mencoba berhubungan pria lain selain Bryan, dan memiliki akhir yang cukup sama hingga akhirnya ia bertemu dengan laki-laki yang cukup tua darinya. Pria tua yang keji, kasar, namun mengayomi Angela dengan sikapnya. Angela yang trauma dengan sebuah hubungan, bisa merasakan indahnya cinta lagi dengan pria itu. Ini bukan kisah tentang perempuan yang mengejar kekayaan dan kemewahan dari seorang pria tua yang kaya raya, melainkan ini adalah kisah tentang pengampunan pada diri sendiri seorang Angela. *** "Aku mencintaimu, My Sugar Daddy!"

Le jour de notre anniversaire de mariage, la « muse » de mon mari a posté une échographie d’un fœtus sur Facebook, accompagnée d’un texte : « Merci à cet homme extraordinaire qui m’a soutenue pendant dix ans et m’a offert un fils. » J’ai failli m’évanouir en voyant ça, mais j’ai quand même laissé un commentaire : « Tu as eu un fils avec lui tandis que tu sais qu’il est marié ? » Quelques minutes plus tard, mon mari m’a appelée, furieux : « Tu vois le mal partout ! Je ne fais que lui prêter mon sperme pour une FIV. Elle voulait juste être maman célibataire. » Puis il a ajouté : « En plus, Réa est tombée enceinte du premier coup. Toi, tu as essayé trois fois et toujours rien. Ton ventre ne sert à rien ! » Trois jours avant, il m’avait dit qu’il partait à l’étranger pour affaires. Il ne répondait ni à mes appels ni à mes messages. Je pensais qu’il était occupé. Mais non. Il était avec elle pour son rendez-vous de suivi de grossesse. Une demi-heure plus tard, Réa a partagé une photo d’un festin. « Marre de la cuisine au Pays M. Et Luc a cuisiné pour moi, tout ce que j’aime ! » Je regardais les résultats de ma prise de sang confirmant ma grossesse, mes mains tremblantes, alors que ma joie se transformait en désespoir glacé. Huit ans d’amour fou. Six ans de compromis douloureux après le mariage. Cette fois, c’est fini. Je lâche tout.

Après avoir été poussée dans les escaliers par la première amour de mon mari, j'ai fait une fausse couche lors de ma seconde grossesse et je suis morte dans un coin d'escalier de l'hôpital privé du Groupe Thomas. Avant de mourir, mon fils de six ans a supplié son père en larmes de me sauver. La première fois, Andrew a seulement ricané : « Ta mère est devenue maligne, elle utilise son enfant pour faire semblant d'être pitoyable et tromper les autres. » Après ces mots, il a repoussé la main de notre fils et il est parti sans aucune pitié. La deuxième fois, notre fils a dit que je saignais sans arrêt. Andrew, avec un air agacé, a répondu : « Quelle exagération ! Ce n'est qu'une fausse couche, rien de grave. Elle est toujours aussi dramatique ! » Après avoir chassé son fils, il a même ordonné aux médecins de ne laisser personne s'occuper de moi. « C'est de ma faute si je l'ai trop gâtée. Tant qu'elle ne souffre pas un peu, elle ne comprendra pas ses erreurs. » La dernière fois, notre fils s'est agenouillé devant la première amour de son père en la suppliant avec désespoir. Andrew est entré dans une rage folle et a ordonné à ses gardes du corps de jeter notre fils blessé hors de la chambre, en le laissant aux moqueries des autres. « Si tu oses encore déranger le repos d'Émilie, je ferai immédiatement expulser ta mère de la famille des Thomas. Elle ne te reverra plus jamais ! » Mon fils a rampé de toutes ses forces jusqu'à moi, traînant une longue traînée de sang derrière lui. Andrew, cette fois, tu as obtenu ce que tu voulais. Nos corps à mon fils et à moi sont devenus froids, et jamais plus nous ne te reverrons.

I was six months pregnant when my husband's childhood sweetheart showed up on Christmas Eve, pregnant too, demanding her place in his life. Smiling, I welcomed her in. "Come on in. Make yourself at home." In my previous life, I had forced my husband to kick Shirley out. She collapsed from low blood sugar and froze to death that very Christmas Eve. Matthew did not hold it against me. On the contrary, he softened, stayed by my side and took care of me while I waited to give birth. However, when the baby came, despite being an obstetrician himself, Matthew sent our healthy newborn son straight to the morgue. I begged him desperately, but his face was twisted with hatred. "If you hadn't been so petty and dramatic, Shirley wouldn't have died along with her baby!" "You're heartbroken over your son? Then go freeze to death too. Pay for Shirley’s life with your own life." Just like that, I opened my eyes again, back to the moment Shirley arrived on Christmas Eve.

It was our wedding anniversary when my husband's high school sweetheart posted a sonogram picture on her social media, with her captioning a public thank-you to my husband: [Thank you to the man who's been there for me for ten years, and for giving me a son.] The room spun, and anger surged through me as I quickly commented: [So, you're proud of being a homewrecker?] Almost immediately, my husband called, his voice full of rage. "How can you think such disgusting things? All I did was help her with IVF, fulfilling her dream of becoming a single mom. "And by the way, Ruby only needed one try to get pregnant, while you’ve been through three rounds with nothing. Your body is useless!" Just three days ago, he told me he was going abroad for business—ignoring my calls and messages the entire time. I thought he was just busy. However, it turned out he was with her, attending her prenatal checkup. Half an hour later, Ruby posted again, showing off a table full of delicious food. [I got tired of French food, so Ash made me all my favorite dishes. He’s the best!] I stared at the pregnancy test in my hand, the joy I had felt earlier now completely gone. After eight years of love and six years of swallowing my pride just to keep the marriage alive, I’m finally ready to let go.

After being pushed down the stairs by my husband's first love, I suffered a difficult labor with our second child and died in a corner of their family's private hospital. Before I died, my six-year-old son cried and begged for his father to save me. The first time, Shawn sneered. "Your mom's gotten smarter, using you to play the victim and trick people." After that, he flung my son's hand away and left heartlessly. The second time, my son told him I was bleeding uncontrollably. Shawn was clearly impatient. "She's being so dramatic, it's just a miscarriage, nothing serious. She's always made mountains out of molehills!" After chasing my son away, he even told the doctors not to care for me. "It's my fault for spoiling her. She'll know what she did wrong once I let her have a hard time for a few days." The last time, my son went to my husband's first love Jasmine, kneeling in front of her and knocking his head on the ground, begging her. Shawn flew into a rage and ordered bodyguards to throw my battered and bruised son out of the hospital room, allowing others to laugh at his misfortune. "If you come bother Jasmine while she's resting again, I'll kick your mom out of our family! She'll never see you again!" My son crawled to my side, leaving behind a long trail of blood. And so, I laid there helplessly as I felt the warmth escape both my son and I. 'Are you happy now, Shawn? You'll never see us again.'