ฉลาด

ในคืนที่เต็มไปด้วยเงาและความลับ ไป๋หลิง สตรีผู้รอดชีวิตจากการล้างตระกูลที่ถูกใส่ร้าย กลายเป็นนางรับใช้ในเรือนหลวง ภายใต้ใบหน้าที่อ่อนหวานและท่วงท่าที่เย้ายวนซ่อนเสน่ห์ร้ายกาจที่พร้อมจะลุกโชนในใจของผู้ชายคนหนึ่ง — หลี่เหวิน องค์ชายเงาผู้มีสายตาเย็นชาราวกับดาบ เมื่อแผนลับสืบทอดความแค้นถูกปะทุขึ้น ทุกสัมผัสที่แทบจะเผาไหม้ในความมืดกลับกลายเป็นกับดักแห่งไฟปรารถนาและความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้ได้ ทั้งคู่ถูกดึงดูดด้วยเสน่ห์อันตรายที่ท้าทายขอบเขตแห่งหัวใจและร่างกาย รักและแค้นปะทะกันจนลุกเป็นเปลวไฟ ใต้หน้ากากของความรักคือสงครามลับที่อาจทำลายทุกสิ่งให้พินาศ คืนนี้… การถวายตัวไม่ได้มีแค่ความบริสุทธิ์ แต่มันคือการเปิดประตูสู่เกมอันตราย ที่ซ่อนทั้งความหวังและความตาย เสน่ห์ร้ายในคืนถวายตัว คือเรื่องราวของหญิงสาวผู้กล้าท้าทายชะตากรรมด้วยเสน่ห์ที่ร้อนแรงจนใครก็ไม่อาจต้านทาน เธอจะพิชิตแค้นได้หรือหัวใจจะถูกเผาไหม้ในเปลวเพลิงแห่งเสน่ห์นี้?

เรื่องราวของเมย์ทายาทตระกูลดังเธอเป็นแค่คนธรรมดาที่อยากจะลองมีแฟนดูสักครั้งเธอจึงได้โหลดแอบหนึ่งมาในมือถือที่สามารถแชท โทรคุย แชร์จอ ส่งรูปภาพได้ ทำให้เธอได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งในแอปที่ตรงสเป็คเธอมาก เขานั้นใจเย็น ใจดี มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่ แถมยังทำงานแล้วและอายุมากกว่าเธอหนึ่งถึงสองปี ก็ดันตรงสเป็คเธอทุกอย่างขนาดนี้ชอบก็ต้องจีบแล้วมั้ย? หลังจากที่เธอรู้ว่าเขาทำงานอยู่ที่คาเฟ่ใกล้บ้านนั้นแหละสาเหตุที่เธอชอบเขาคิดถึงเขา ชอบเขารู้ตัวอีกทีก็รักไปแล้วทั้งใจ เหมือนเจอคนที่ตามหามาทั้งชีวิตเลยเธอไม่ได้สนใจเรื่องฐานะหรือหน้าตาของเขาเลยเพราะเธอชอบเขาที่นิสัย

นิยายรักโรแมนติก ตลก อีโรติก ครอบครัว จั๊กจี้หัวใจ... เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ พรฟ้าสาวน้อยผู้ความแข็งแกร่ง อดทน มีฐานะค่อนข้างลำบาก ต้องดิ้นรนส่งตัวเองเรียน และพยายามเก็บเงินเรียนต่อต่างประเทศตามคนที่ตัวเองแอบชอบ จับพลัดจับผลูมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับลูกชายสุดดื้อของ “อารัญ” เธอต้องรับมือกับพฤติกรรมของเด็กชาย และต้องเข้าไปวุ่นวายกับบรรดาผู้หญิงของพระเอก“อารัญ” แบบตกกะไดพลอยโจน จนเกิดเป็นความผูกพันและได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนั้น วันนึงดันตกหลุม“อารัญ” แบบไม่รู้ตัว แต่ก็ยังหลอกตัวเองคิดว่าชอบคนที่ตัวเอง ชอบมาตั้งแต่เด็กๆ และเมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกระหว่างความฝันกับความรู้สึกที่แท้จริงของใจ เธอจะเลือกทางใด ???

เมื่อโชคชะตานำพาให้ "ภาคิน" และ "พิมพ์ดาว" บังเอิญพบกัน จากคนแปลกหน้ากลายเป็นเพื่อนสนิท ความผูกพันค่อย ๆ ก่อตัวเป็นความรัก แต่เมื่อทั้งคู่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน กลับพบกับความจริงที่ทำให้พิมพ์ดาวต้องหนีจากภาคินไป “น้องสาวนายคือคนที่ชั้นเกลียดที่สุด ชั้นไม่มีวันลืมสิ่งที่น้องสาวนายทำไว้กับพี่ชายชั้นหรอก!”

ทันทีที่พยุงตัวได้ เขมจิราก็หันมาเล่นงานคนที่อยู่เหนือน้ำ เธอต้องตกเป็นเป้ากระสุน เธอเกือบตายเพราะเขา แต่คนเลวนี่ยังถีบเธอจนตกน้ำ รู้ว่าสิ่งที่เขาทำทั้งหมด ก็เพื่อช่วยชีวิตเธอ แต่บอกให้เธอโดดลงมาดีๆก็ได้ นอกจากจะเจ็บเพราะแรงกระแทกแล้ว บั้นท้ายเธอคงเขียวช้ำเพราะแรงถีบของเขาอีกด้วย "นี่แนะๆ ไอ้บ้า ไอ้เลว แกถีบฉันทำไม!"เขมจิรา ตวาดแหว ทันทีที่พยุงตัวเองลุกได้ เธอก็พุ่งเข้าหาเข้ม อาการเจ็บที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ไม่ได้ครึ่งกับที่เจ็บในใจเลยสักนิด "โอ๊ย!!!อะไรวะ"เข้มร้องลั่น เมื่อคนตรงหน้ากระโจนเข้าใส่ ร่างสูงหงายหลังลงไปในน้ำ ก่อนจะลำลักน้ำ เมื่อหญิงสาวพยายามจับหัวเขากดลงไปในน้ำอีกหลายครั้ง "ถีบฉันทำไม ห๊ะ! ถีบทำไม!"เขมจิราโมโหหนัก เมื่อรู้สึกเจ็บที่สะโพก ก็ยิ่งอยากทำให้เขาเจ็บเช่นกัน เขาถีบเธอเต็มรักขนาดนั้น กระดูกเธอไม่หักก็บุญแค่ไหนแล้ว "แค่กๆๆ"เข้มสำลักน้ำ เป็นเพราะไม่ทันตั้งตัว จึงถูก หญิงสาวเล่นงาน แค่วิ่งหนีก็เหนื่อยจะตาย ยายบ้านี่ยังมาจับหัวเขากดน้ำอีก มันจะมากเกินไปแล้วนะ ไม่สำนึก เขาช่วยเธอไว้แท้ๆ จะขอบคุณสักคำ

"พ่อ..." น้ำเสียงที่เอ่ยออกมา ไม่พ้นริมฝีปาก เมื่อภาพที่ปรากฏ คือพ่อเลี้ยงธงชัยกำลังโอบกอด แม่ของ ธาวินทร์เอาไว้ในอ้อมแขน มือที่สั่นระริก แกะซองจดหมายออกอ่าน ข้อความในจดหมาย ทำให้นวลแพรกรีดร้องออกมา "กรี๊ดดด!!! ไม่จริง!!! ไม่จริง!!!" ประคองสติที่เหลือเพียงน้อยนิด ฝืนอ่านข้อความบรรทัดต่อไป ถึงพี่ธงที่รัก ดาวคลอดลูกของเราแล้วนะพี่ ลูกเราเป็นผู้ชาย ร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ดี ดาวยังไม่ได้ตั้งชื่อให้ลูก ดาวรอให้พี่มาตั้งชื่อให้ลูกของเรา ทำไมพี่ไม่มาหาดาวเลย ดาวคิดถึงพี่มากนะ ดาวกับลูกรอพี่ทุกวันเลยนะ แค่นี้ก่อนนะพี่ ลูกร้องนะ รักและคิดถึงเสมอ อิงดาว

ตราบาปที่เขาทำกับเธอในวันนั้น กลายมาเป็นของสำคัญในวันนี้ พสิกาตัดสินใจใช้ร่างกายใช้หนี้ให้ปภังกร เพื่อจบปัญหาหนี้สินที่เธอไม่ได้ก่อ วันหนึ่งเธอรู้ว่าสิ่งที่ได้มาจากเขา มันมากกว่าความเจ็บปวด "ทำไมไม่รับโทรศัพท์!"เสียงแหบห้าวตะโกนถาม เมื่อหันมามองหน้าเธอเต็มสองตา "ฉัน..."พสิกาหาเสียงตัวเองไม่เจอ จะบอกว่าไม่สบายมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่รับสายเขาไม่ได้ ใบหน้าสวยเชิดขึ้น เมื่อหันมาสบตากับเขา ไม่มีอะไรต้องกลัวเพราะอีกไม่นานเธอจะเป็นอิสระ เธอมีช่องทางหาเงินมาคืนเขาแล้ว "ฉันไม่อยากรับ!"เขาแรงมาเธอก็แรงกลับ คำตอบและน้ำเสียงของเธอทำให้หัวคิ้วเข้มกระตุก ตาคู่คมมองหน้าหญิงสาว มองตากลมโตที่มีแววถือดีอยู่ในนั้น "กล้ามากนะที่พูดแบบนี้กับผม ลืมแล้วเหรอว่าฐานะคุณคืออะไร แล้วมีหน้าที่ทำอะไร!" "ฉันไม่เคยลืมหรอกค่ะว่าฉันเป็นลูกหนี้ของคุณ คุณนั่นแหละที่ลืมสถานะของตัวเอง คุณเป็นเจ้าหนี้ไม่ใช่เจ้าชีวิตฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้"

เมื่อบุรุษที่หมายปองมีใจให้กับสตรีอื่น และสตรีผู้นั้นก็เป็นถึงสหายรักของตน เฉินเส้าหว่านจึงรับอาสาเป็นแม่สื่อให้กับเขา พร้อมกับหาทางพิชิตใจชายในดวงใจให้สำเร็จ

“ข้าวหอม” หญิงสาวบ้านรวย ชีวิตไม่เคยลำบาก พ่อแม่เลี้ยงดูดุจไข่ในหิน ชีวิตแสนสบาย จนกระทั่ง... ผู้เป็นแม่ได้ไปขอพรกับเทวดา เทวดาจึงบันดาลตามคำขอของคุณแม่ จากคุณหนูแสนสบายจึงได้ไปอยู่ชนบทแสนลำบาก ข้าวหอมจะกลับมาร่ำรวยได้หรือไม่ ต้องเอาใจช่วยกัน

"ถอยไป ฉันจะพาลูกกลับบ้าน" "ไม่! วิวต้องรักษาคำพูดสิ" "เหอะ! ที่นี้มาทวง หน้าด้าน" "เออ! หมอกหน้าด้าน หน้าทน หน้าหมา หน้าแมว หน้าอะไรอีกด่ามาเลย หมอกยอมหมดแหละ" "ไม่ต้องมาพูดดี ฉันเกลียดคุณ"เมื่อเจอไม้นี้ ภัทรทิราก็ไปไม่เป็น สินธรทำแบบนี้อีกแล้ว ออดอ้อน แล้วก็ไล่ต้อนให้เธอจนมุม "ย้ำอีกแล้ว ไม่เหนื่อยเหรอ ที่ต้องโกหกหัวใจตัวเอง วิวไม่เคยเกลียดหมอก หมอกรู้" "อย่ามารู้ดี พูดมาก รำคาญ!"พูดพร้อมกับเบี่ยงหลบ ทำท่าจะเดินไปที่ประตู "วิว...หกปีแล้วนะ ที่เราเป็นแบบนี้"ร่างบางชะงักเท้า ที่กำลังจะก้าวต่อ "หกปีที่เรา ต้องคอยหลอกตัวเอง ว่าเราเกลียดกัน"หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้น หยุดฟังว่าสินธรจะพูดอะไรต่อ "วิวรู้ไหม ว่าหมอกทรมานแค่ไหน ที่ต้องบอกตัวเองว่าอย่าคิดถึง ใจวิวทำด้วยอะไร ทำไมมันถึงได้แข็งแบบนี้ บอกหน่อยได้ไหม ว่าหมอกต้องทำยังไง ถึงจะได้หัวใจของวิวคืนมา" ภัทรทิรายกมือขึ้นปาดน้ำตา ที่อยู่ๆมันก็ไหลออกมา