พื้นที่พิเศษ

เมื่อเธอข้ามมิติมาเป็นตัวเองในชาติก่อน พร้อมกับพรที่ได้เพียงหนึ่งข้อจากท่านเทพชะตา หากชีวิตในชาติก่อนของเธอกับแม่มันรันทดอดสูขนาดนี้ และท่านแม่คิดได้จึงตัดสินใจจะหย่าขาดกับบิดาผู้ไม่เคยแยแสนางแล้ว นับจากนี้เป็นต้นไปข้าผู้กลับมายังชาติก่อน จะขอดูแลท่านแม่และอนุญาตให้ท่านแม่มีสามีใหม่ที่ทั้งหล่อเหลา มีอำนาจมากกว่าบิดาผู้นั้นต่อไปย่อมไม่มีใครกล้ามารังแกพวกเราสองแม่ลูกได้อีก

ถูกส่งไปตายดาบหน้าที่ชนบทในยุค 70 ทว่าสวรรค์ยังมีตา เมื่อ เสวี่ยหรง เจ้าของไร่ฟาร์มจากอนาคตไม่ได้มาตัวเปล่า แต่มาพร้อมมิติฟาร์ม งานนี้ใครหน้าไหนก็อย่าหวังว่าจะได้ข่มเหงเธอ!

...เกิดเป็นสตรีไฉนจะยอมพ่ายให้แก่บุรุษเสมอเล่า ในใต้หล้าเหนือปรภพหามีใครเทียมขุนพลสตรีเช่นนาง

[มิติ + นางเอกเก่ง + หมอเทวดา + อ่านแล้วสะใจ + สร้างเนื้อสร้างตัว + เนรเทศลี้ภัย + ขวัญใจทุกคน] มู่หนิง ทะลุมิติมาเป็นภรรยาที่กำลังจะตายไปพร้อมกับลูกในท้องของโม่จิ่นยวน ขุนพลผู้เกรียงไกรที่สุดในประวัติศาสตร์ เพิ่งจะรักษาชีวิตน้อย ๆ ไว้ได้ไม่ทันไร ก็ดันมาเจอเรื่องอีก เพราะตระกูลโม่มีคุณงามความดีสูงส่งจนเกินหน้าเกินตา จึงถูกฮ่องเต้หวาดระแวงและใส่ร้ายป้ายสี จนต้องถูกยึดทรัพย์และเนรเทศ มู่หนิงจึงตัดสินใจเปิดใช้มิติ ขนคลังสมบัติของศัตรูจนเกลี้ยง ระหว่างทางเนรเทศ นางก็ใช้ชีวิตอย่างอิสระและสุขสบาย แถมยังถือโอกาสช่วยรักษาโรคระบาด บรรเทาภัยพิบัติ ขจัดเภทภัยต่าง ๆ ที่เกิดจากมนุษย์ และยังให้กำเนิดลูกแฝดชายหญิงสุดน่ารักคู่หนึ่ง ขณะเดียวกันนางก็ยังค้นพบว่า เพียงแค่ได้แนบชิดกับสามี มิติก็จะสามารถอัปเกรดได้ไม่จำกัด เฮ้~ ระหว่างทางเนรเทศ นางบังเอิญช่วยคนโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เหตุใดจึงกลายเป็นรัชทายาทของแคว้นเพื่อนบ้าน แถมยังถูกตามตื๊อไม่เลิกอีก แค่ให้ซาลาเปา ทว่าคนที่นางช่วยให้อิ่มท้องนั้นคือตัวร้ายที่โหดเหี้ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ ผลสุดท้ายเขาดันกลับตัวกลับใจ กลายมาเป็นแฟนบอยของนางในทันที ส่วนชายคนที่ถูกนางใช้ดาบแทงจนเกือบตาย ก็ดันกลายเป็นราชาพิษหน้าปีศาจอีก เมื่อไปถึงดินแดนที่ถูกเนรเทศ มู่หนิงก็ทำการค้าสารพัด จนชีวิตเจริญรุ่งเรือง อยู่มาวันหนึ่ง เหล่าแฟนบอยก็พากันมาท้าทายใครบางคน “ตาเฒ่า ถ้าข้าชนะท่าน ข้าก็จะได้แต่งงานกับพี่สาวใช่หรือไม่” พี่สะใภ้ทั้งหกคนก็ชักดาบออกมา “ใครกล้าคิดไม่ซื่อกับน้องสะใภ้เจ็ด ผ่านด่านพวกเราไปให้ได้ก่อน” แม่สามีหันไปมองใครบางคน “กล้ามาแย่งลูกสะใภ้ข้า ถ้าไม่ซัดพวกเขาให้หมอบ ก็อย่าพูดว่าเป็นสายเลือดของตระกูลโม่” หลายปีต่อมา กองทัพกบฏบุกเข้าเมือง ฮ่องเต้ชั่วเห็นว่าชีวิตของตนกำลังจะไม่รอดแล้ว จึงส่งราชโองการสิบเอ็ดฉบับติดต่อกัน เพื่ออ้อนวอนให้แม่ทัพเจิ้นกั๋วกลับเมืองหลวงเข้าควบคุมสถานการณ์ โม่จิ่นยวนฉีกราชโองการทิ้ง กล่าวด้วยรอยยิ้ม “น้องหญิงบอกว่า ลูกชายข้ามีดวงชะตาเป็นถึงฮ่องเต้ ขอโทษด้วย ข้ากลับเมืองหลวงคราวนี้ เพื่อมาก่อกบฏต่างหาก”

สาวน้อยเย่วเย่วเกินจากครอบครัวสายรองที่ยากจนที่มีย่าที่น่ารังเกียจคอยกดขี่ข่มเห่งรักลูกไม่เท่ากันพอบิดาของเธอทำงานไม่ได้ก็โดนขับไล่ออกจากครอบครัวใหญ่และไม่ให้อะไรติดตัวสักอย่างและตัวบุตรสาวที่ป่วยหนัก

ปีค.ศ. 2500 โลกที่เต็มไปด้วยนวัตกรรมแปลกใหม่ จือหลินเธอคิดค้นตัวยาเพื่อยืดอายุมนุษย์ขึ้นมาแต่การทดลองของเธอผิดพลาด ยาที่ใช้ทดลองชุดแรกทำให้มนุษย์ที่จบชีวิตลงกลายเป็นซอมบี้

หลี่เล่อเยียน สาวออฟฟิศทั่วไปตื่นขึ้นมาในสถานที่ไม่คุ้นเคยพบว่าตัวเองอยู่ในยุคที่ปัญญาชนจะต้องทำงานแลกแต้มค่าแรง เธอจะเอาชีวิตรอดยังไงกับค่ายปัญญาชนแห่งนี้

เฉียวลู่นักแสดงแถวหน้าของจีนต้องย้อนเวลากลับมาที่ยุคโบราณเพราะหนังสือเก่าหนึ่งเล่มที่ได้รับมาโดยบังเอิญแถมตอนนี้ยังพ่วงเด็กชายฝาแฝดถึงสองคนที่เธอต้องเลี้ยงดูถึงเวลาต้องงัดวิชาการแสดงของเธอออกมาใช้แล้ว แต่เมื่อต้องมาพัวพันกับเรื่องราวในอดีตของฉินอี้เหยา เฉียวลู่จำต้องช่วยนางทวงสิทธิ์ในตำแหน่งฮองเฮาแคว้นเซียวกลับคืมมาได้สำเร็จ จากนั้นนางจึงออกเดินทางสู่แคว้นฉีพร้อมกับชินอ๋องฉีหมิงเยี่ยนผู้เป็นสามี แต่ทุกอย่างเป็นอันต้องล้มเหลว เพราะระหว่างทางได้มีโจรสลัดบุกปล้นเรือ เฉียวลู่ที่ใช้ร่างกายปกป้องบุตรชายทั้งสองทำให้นางพลัดตกลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก หลังจากฟื้นคืนกลับมากลับพบว่าตนเองไร้ได้ความทรงจำและได้กลายเป็นซูเม่ยไปแล้ว โชคดีที่ข้างกายของนางมีซูหลีที่คอยช่วยเหลือระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ในจวนเว่ยอ๋อง จากนี้นางจะทำอย่างไรเพื่อให้ตนเองได้ชีวิตในอดีตกลับมา  

ภาพฉายมาที่เมืองใหญ่ที่มีตึกระฟ้าจำนวนมากตั้งเบียดเสียดกันอย่างหนาแน่น แสงนีออนบาดตา เสียงแตรดังระงม กลิ่นดินปืนคละคลุ้งในอากาศเย็นเยียบของเครื่องปรับอากาศ เห็นเงาสะท้อนของตนเองในกระจก เป็นหญิงสาวในชุดดำขลับ เรือนผมสั้นกุด ดวงตาเย็นชาเฉียบคม ในมือถือปืนเก็บเสียงกระบอกยาว นักฆ่ามือหนึ่งโค้ดเนมไคเมร่า ก่อนที่ภาพจะฉายมาอีกที่หนึ่ง เรือนไม้โบราณที่อบอวลไปด้วยกลิ่นยาจางๆ สัมผัสอ่อนโยนของฝ่ามืออบอุ่นที่ลูบศีรษะ รอยยิ้มของสตรีงดงามผู้หนึ่งที่เรียกว่าท่านแม่ แต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็เริ่มซีดจางลง กลายเป็นเสียงไอและใบหน้าที่ซูบตอบ ความทรงจำถัดมาคือความหิวโหยที่กัดกินลำไส้ ไอเย็นของพื้นไม้ที่นอนทับ เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของเหล่าพี่น้องและบ่าวไพร่ที่ตราหน้าว่าปัญญาอ่อน ทุกภาพล้วนพร่าเลือนและชุ่มโชกไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความน้อยเนื้อต่ำใจ “ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดหรอกเหรอ?” ภาพความทรงจำทั้งสองสายวิ่งเข้ามาปะทะกันอย่างรุนแรง เสียงระเบิดที่ปลิดชีวิตในโลกอนาคตดังประสานกับเสียงฟ้าร้องคำรามในอีกภพหนึ่ง แสงไฟจากปากกระบอกปืนสาดส่องทับซ้อนกับแสงตะเกียงน้ำมันที่ริบหรี่ ความเจ็บปวดจากการถูกทรยศหักหลังในชาติก่อน ผสมปนเปกับความรวดร้าวจากการถูกทอดทิ้งในชาตินี้

รลิน เป็นหมอศัลยแพทย์ทั่วไปประจำอยู่รพ.ในปักกิ่ง เธอพบคนไข้คนหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล