มาเฟีย

เมื่อเจ้าพ่อให้เลขแม่นจนชาวบ้านพากันถูกหวยทำให้เจ๊ศรีเจ้ามือหวยประจำอำเภอต้องไปกู้เงินจากมาเฟียเพื่อมาจ่ายคนที่ถูกหวย จนเงินต้นทบดอกเป็นเงินหลายล้าน ลูกสาวเลยต้องใช้หนี้แทน ไม่รู้ไปใช้หนี้กันอีท่าไหนเจ้าหนี้ถึงอยากได้ลูกหนี้มาเป็นเมีย

“งานมันไม่ยุ่งหรอกคุณ ผมว่ามันติดผู้หญิงมากกว่าวัน ๆ เอาแต่คลุกอยู่กับผู้หญิง “ทอลสันโพล่งเสียงแข็ง เขารู้ความเคลื่อนไหวของลูกชายมาตลอด “ถึงผมจะเป็นอย่างที่พ่อว่าแต่ผมก็ทำงาน!” “หึ! อย่าให้พลาดท่าเหมือนสามปีก่อนก็แล้วกัน ติดผู้หญิงจนเกือบเสียงาน ถ้าฉันไม่ตามสืบเรื่องผู้หญิงคนนั้นป่านนี้แกพ่ายให้ศัตรูไปนานแล้ว!!” พรึบ ! “พ่อหยุดพูดเรื่องนี้ได้ไหม!!! “แพททริคพรวดพราดลุกขึ้นตวาดลั่นด้วยความโมโห เจอหน้าผู้เป็นพ่อทีไรมักจะพูดเรื่องที่เขาไม่อยากจำ และ ต้องการลืมมันให้สนิทใจอย่างนี้ทุกที “ใจเย็น ๆ ก่อนลูก” “ผมขอโทษครับแม่..ผมขอตัว! “แพททริคทิ้งท้ายแค่นั้น ก่อนจะหันหลังเดินออกไปทันที ใบหน้าคมคายฉายสีแดงซ่านเต็มไปด้วยอารมณ์เดือดดาล ยามที่นึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ทีไรความต่ำต้อย และ ความน่าสมเพชที่ฝังใจมานาน เป็นสิ่งที่ไม่อาจขจัดออกไปได้ง่าย ๆ ผุดขึ้นมาในโซนความคิดทันที คล้ายกับถูกตอกย้ำให้จมดินจนหาทางออกไม่เจอ

'สำหรับผม เด็กดื้อไม่ใช่เด็กแลาด แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ' ‘หนูต้องโตแค่ไหนถึงจะยืนข้างเทนต์ในฐานะคนรักได้คะ’ ‘ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะครับ เป็นเด็กต้องตั้งใจเรียนก่อน’ ‘หนูพิ้งค์ไม่เคยขาดเรียนเลยนะคะ เทนต์บอกให้เรียนเก่ง ๆ หนูพิ้งค์ก็ทำตามที่บอก หนูสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดเลย’ เด็กสาววัยละอ่อนยิ้มแก้มป่องอวยอย่างภูมิใจ ‘หนูจะได้ของขวัญจากเทนต์อีกไหม’ ‘เอาไว้คุณหนูสอบได้ที่หนึ่งอีกผมก็จะให้อีกครับ’ ‘สัญญาก่อน’ นิ้วก้อยน้อย ๆ ชูขึ้นมาหมายจะเกี่ยวก้อยทำสัญญากับชายหนุ่มทว่าพี่เลี้ยงสาวกลับจูงมือเธอเดินเข้าไปในโรงเรียนก่อน เด็กน้อยหันมามองตาละห้อยพลางเม้มปากแน่น แววตาฉาบด้วยม่านน้ำตาจนแพรวพราว ‘หนูอยากยืนอยู่ข้างเทนต์..เหมือนที่หม่าม้ายืนอยู่เคียงข้างปะป๊า’

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”

เขา ผู้ชายธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ในรั้วมหาลัยใครๆ ต่างก็รู้ว่าคิมหันต์นั้น หล่อ รวย เก่ง เท่ห์ ฮ็อต และ โหด!!! แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าแท้จริงแล้ว เขาคือทายาทมาเฟียที่กำลังจะขึ้นมาสื่อทอดตำแหน่งต่อจากพ่อ แต่มีข้อแม้ว่าเขาจะต้องหานายหญิงคนใหม่ และแต่งงานก่อน ถึงจะขึ้นรับตำแหน่งได้ ส่วนเธอ ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่อยากมีชีวิตที่สงบสุข นิสัยนิ่ง และเย็นชาเป็นบางครั้ง จนหลายคนคิดว่าเธอนั้นหยิ่ง! โลกส่วนตัวสูง! เข้าถึงยาก! และที่คริสตัลต้องแสดงออกแบบนั้น นั่นก็เพราะว่ามีเหตุผลบางอย่าง…แต่จริงๆ แล้วน้อยคนนักที่จะรู้ว่าตัวตนจริงๆ ของเธอนั้น ทั้งแสบ ซน ดื้อ และขี้อ้อนมากๆ เมื่อผู้ชายโหด และผู้หญิงที่ใครๆ ก็คิดว่า หยิ่งและโลกส่วนสูง มาเจอกันความวุ่นวายจึงได้เกิดขึ้น… “คนอะไร ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย” “ไม่มีความเป็นผู้หญิงแล้วมันยังไง…เอาพี่ทำผัวได้แล้วกัน!” “งั้นก็เอาต้องนี้เลยสิ!!”

ฉันถูกทิ้ง จากคนที่รักมาก จึงตั้งใจจะ….กับคนแปลกหน้า แต่พอตื่นเช้ามากลับเจอเด็กชายคนหนึ่งถามฉันด้วยประโยคที่ว่า ….พี่มาทำอะไรในห้องพ่อ….

ความรักต้องห้ามระหว่างลูกเลี้ยงกับพ่อเลี้ยงที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วกับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาแห่งความเสียใจไม่รู้จบสิ้น ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนความเจ็บปวดที่ได้รับจะถูกเยียวยา

เขา คือเฮดว้ากตัวร้ายที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความดุ! โหด! ส่วนเธอคือเด็กปีหนึ่งที่ไม่เคยเกรงกลัวเขาเลยสักนิด ยิ่งได้รู้จักทำให้เขารู้ว่า เธอ! ไม่ใช่วัยรุ่นธรรมดาทั่วไป เธอปิดบังอะไรอยู่กันแน่ เขาจะต้องรู้มันให้ได้! ............................... ซีรีส์ชุดมาเฟียตามรัก ประกอบด้วยเรื่อง 1.ยัยตัวร้ายกับนายสายโหด จบแล้ว 2.เฮดว้ากตัวร้ายกับยัยมาเฟีย จบแล้ว

“หมอไฮน์” หมอหนุ่มไฟแรง สุภาพ อ่อนโยน เฉพราะบางคน เฉพาะบางเวลา เมื่ออยู่ในชุดกราวน์ หมอไฮน์คือแพทย์หนุ่มมากฝีมือในขณะที่อายุยังน้อย แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกชุดกราวน์ หมอไฮน์คือ “เสือ” เมื่อตัวตนที่แสนน่ากลัวต้องปิดซ่อนเอาไว้ แม้ใจจะรักแต่กลับต้องผลักเธอออกจากชีวิต นั่นคือสิ่งที่เขาทำพลาด

หัวใจที่เคยรักสุดชีวิต ถูกความจริงอันโหดร้ายบดขยี้จนแหลกสลาย เธอตัดสินใจจากไปพร้อมลูกในท้อง เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ไม่มีเขา