รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว

"ไอ้เลว ปล่อยฉันนะ!!" "ฉันเคยปล่อยเธอหลุดมือไปแล้วครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ฉันจะไม่พลาดอีก ต่อให้ต้องขังหรือล่ามเธอไว้ ฉันก็จะทำ"

เมื่อรักไม่อาจแบ่งใจนรีกุลจึงต้องแบกรับทั้ง นัฐธวีร์ คนเป็น และคนตายในคราเดียวกัน นรีกุลจะทำเช่นไรต่อไป...ความรัก แรงอาฆาตเปลวพยาบาทของพวกเขาจะเผาหญิงสาวให้ตายทั้งเป็นหรือไม่! มาร่วมค้นหาคำตอบในนิยายเล่มนี้กันค่ะ เวลานี้นรีกุลอดรู้สึกไม่ได้ว่าร่างกายของตนขยับไม่ได้อีกแล้วหากแต่ท้องของหล่อนกับปวดมากราวกับเป็นไส้ติ่งอักเสบ หญิงสาวพยายามดีดดิ้นให้รอดพ้นจากการเกาะกุมของวิญญาณร้ายที่เธอเชื่อว่าติดตามมา หญิงสาวเปิดตามองไปยังด้านบนก็พบว่าเธฮนอนใกล้คาน ไม่นานนักหญิงสาวก็ต้องหวีดร้องสุดเสียงอีกครั้ง ยามเมื่อเวลานี้มีวิญญาณร้ายนั่งอยู่บนคานสูงเหนือหัวของเธอ วิญญาณร้ายที่นั่งแกว่งขาไปอยู่นั้นราวกับว่าจะเห็นเธอ หญิงสาวรีบปิดเปลือกตาลงอย่างรวดเร็ว กลิ่นเหม็นเน่าโชยไปเข้าจมูกของหญิงสาวอย่างจัง จนเธอต้องลืมตาขึ้นมามอง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าหล่อนทำให้หญิงสาวช็อคสุดขีดเมื่อเวลานี้ศีรษะของวิญญาณร้ายค่อยๆห้อยลงมาจรดยังจมูกของเธอ นรีกุลหวีดร้องอย่างดังลั่นพลางออกปากไล่อย่างตระหนกสุดขีด หญิงสาวพยายามยกมือขึ้นสวดอ้อนวอนแต่ก็ไร้ผล เธอกลับยกมือไม่ขึ้นราวกับว่าเธอถูกผีอำอย่างไรอย่างนั้น ยังไม่ทันธรรมดาหญิงสาวจะสวดมนต์จบเธอก็ได้ยินเสียงข้างหูพูดขึ้นมาว่า

“หนูไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้ค่ะ หนูว่า...” “แล้วหนูรังเกียจคนแก่รึเปล่า” “ก็...” เธอใช้เวลาทบทวนตัวเองเพียงสามวินาทีก็ได้คำตอบ “ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ” “หนูยังไม่มีแฟนสินะ” “ไม่มีหรอกค่ะ หนูไม่เคยคิดเรื่องนี้ ว่าแต่ท่านจะสอบสวนหนูหน้าห้องน้ำในขณะที่...ไอ้นั่น” เธอชี้ที่ช่วงล่างของเขา “มันชี้หน้าหนูอยู่แบบนี้หรือคะ?” “มันไม่ได้แค่อยากชี้นะ” เขาเริ่มทะลึ่งกับเธอเรื่อยๆ สายตาของเขาจ้องเธออย่างมีเลศนัยน์ ราวกับกำลังกลืนกินเธอ “หนูอยากลองมั้ย”

เวลาเกือบสามทุ่มเห็นจะได้...ตอนที่เธอเดินเข้าไปในโรงสี ด้วยชุดนักศึกษาสวยงาม “พี่ขุน!” เธอเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงห้วนสั้นให้อารมณ์หยิ่งยโสนิดหน่อย ขณะที่นายขุนทดกับลูกน้องสองสามคนกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของงานตรงหน้า ข้าวเปลือกกองโตเป็นภูเขาหลายลูกตั้งอยู่ภายใต้แสงไฟสีส้มสลัวของโกดังขนาดใหญ่ “อ้าวคุณหนู” นายขุนทดหันมองเธอ ด้วยสายตาเป็นประกาย ความสวยและน่ารักของเธอเป็นเหมือนของขวัญของพวกคนงาน เธอรู้ดีว่าคนงานพวกนี้เอาเธอไปย่ำยีในความฝันและจินตนาการเสมอ “จะปีใหม่แล้ว ทำไมยังทำงานกันอยู่คะ ไม่หยุดงานไปเที่ยวกันเหรอ” “อ๋อ เป็นความสมัครใจน่ะครับ ใครทำงานช่วงสองสามวันนี้จะได้โบนัสพิเศษ ผมกับคนงานพวกนี้ไม่มีลูกเมียให้กลับไปหา เลยอยู่ช่วยงานเถ้าแก่ดีกว่า” “งั้นเหรอ?” ดวงตาสวยกวาดมองไปทั่ว เห็นคนงานหลายคนยังคงทำงานไปเรื่อย “ขยันกันจริง ว่าแต่ คืนนี้ทำงานกะกลางคืนกันกี่คนล่ะ?” “8คนครับ รวมทั้งผมด้วย คุณหนูมีอะไรจะใช้งานพวกผมรึเปล่าครับ” มีสิ...เธอมีงานจะให้คนงานพวกนี้ทำแน่นอน

“เมื่อคืน ตอนที่ผมออกตระเวนแถวๆ ลำธารฝั่งตรงข้ามบ้านพักครู ..ผมเห็นวิญญาณตัวใหญ่ยักษ์ยืนคร่อมอยู่บนหลังคาบ้านครู” เธอตกใจตาโต “อะไรนะคะ!!” “เมื่อคืนครูเจออะไรแปลกๆ บ้างรึเปล่า” เธอกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ หันมองรอบกายด้วยความหวาดกลัว “ค่ะ ..มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น ความจริง มันแปลกมาสองวันแล้วค่ะ” “ผมคิดว่าครูโดนของนะ ต้องรีบแก้ในเจ็ดวัน ไม่งั้น ครูจะหนีจากมันไม่ได้อีกเลย” เธออ้าปากค้าง ช็อคจนใจสั่น “โดนของเหรอคะ” “ใช่ครับ ของแรงซะด้วยนะ”

...เขา รักเธอแต่เลือกที่จะเก็บซ้อนความรู้สึกนั้นเอาไว้ เพราะมีความคิดที่ว่า เธอคือหลานสาวของเพื่อนสนิท เธอยังเด็กเกินกว่าที่คนแก่อย่างเขาจะคิดอกุศลกับเธอได้ ผิดกับ เธอ ที่รักเขาและแสดงออกชัดเจนมาโดยตลอดว่าเธอรักเขาในเชิงชู้สาว แม้ว่าเขาจะมีแฟนอยู่แล้วแต่เธอก็ไม่แคร์... ...ในวันที่เขาเผลอพลั้งมือทำร้ายเธอ เด็กดื้อคนหนึ่งก็ได้หายไปจากชีวิตเขานานนับหลายปี ทว่าในวันที่เธอกลับมา เธอกลับเมินเฉย ทำหมางเมินกับเขา จึงทำให้เขาเจ็บปวดใจเป็นอย่างมากกับท่าทีเย็นชาของเธอ...

“หากพวกคุณโอเค คืนนี้เป็นของพวกคุณ” คนพวกนั้นหันมองหน้ากันแล้วยิ้มกริ่ม ก่อนเสียงหนึ่งจะตอบรับข้อเสนอว่า... “นายอยากนั่งดูด้วยมั้ย?” จิดาภาทั้งอึ้งทั้งเจ็บร้าวอยู่ในใจ...เมื่อสำนึกได้ว่าเธอกำลังโดนคนรักทรยศหักหลังอย่างเลือดเย็น ด้วยการส่งเธอให้เป็นอาหารสวาทอันโอชะของเจ้าหนี้ตัวใหญ่ยักษ์บ้ากามพวกนี้ สำหรับเขา เธอมีค่าแค่หนึ่งแสนห้าหมื่นบาทเท่านั้น !!!

อดีตในวัยเด็ก ผลักดันให้ ธรรวา เกลียดชังผู้หญิงคนหนึ่งเข้ากระดูก!! และความเกลียดนั่นลุกลามไปยังผู้หญิงไม่รู้อิโหน่อิเหน่อีกคน... ดลยาเลยพลอยซวย...เธอตกเป็น ‘เบี้ยล่าง’ ถูกบุตรชายเจ้าของบ้านข่มเหง แต่ความอับโชคของดลยายังไม่หมดแค่นั้นหรอก... ผลพวงของความสัมพันธ์บนข้อตกลงนั่น...ก่อให้เกิดสายใยบางอย่าง... ลูก...ผู้ชายที่ขีดค่าผู้หญิงคนหนึ่งไว้ด้วยคำว่า ‘เกลียด’ จะทำยังไงล่ะ? ระหว่าง...เขี่ยหล่อนทิ้งด้วยความสะใจ!! หรือเก็บหล่อนไว้ข้างตัวเพราะรสเสน่หา?

คงกล่ำ พ่อเฒ่าวัยหกสิบปี อดีตเขาเคยเป็นขุนโจรพันธุ์เสือ ที่ชอบปล้น ฆ่าและข่มขืนมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่ปัจจุบัน ชายสูงวัยผู้นี้ละแล้วซึ่งการกระทำที่ผิดกฎหมายทุกอย่าง ส่วนเรื่องหื่นกระหายในรสสวาทนั้น บอกได้เลยว่าเลิกยาก แซมมี่ เด็กสาวแสนสวย

"บ้านหลังนี้ไม่ได้ให้เช่า...แต่มันเลือกคนที่จะอยู่" "ในบ้านนี้...สิ่งที่อยู่เบื้องหลังประตูทุกบาน อาจไม่ใช่สิ่งที่คุณคิด"