ราชวงศ์

เขากล่าววาจาว่าเกลียดชัง แล้วเหตุใดจึงกักขังไม่ให้นางหลบหนี เส้นทางนี้อย่างไรไม่อาจร่วมเดิน สาบานว่าต่อให้เขานอนตายอยู่ตรงหน้า นางจะไม่ชายตาแลเหลียว ยินยอมอยู่ใต้ทุกสิ่ง ขออยู่เหนือเพียงรักซึ่งเป็นพันธการ

เพราะมีดวงกินภรรยา ฟางเทียนอวี้จึงไปทำพิธีปัดเป่าสิ่งไม่ดีที่สำนักร้อยบุปผา สำนักที่ขึ้นชื่อเรื่องการปัดเป่าสิ่งอัปมงคลและยังขึ้นชื่อเรื่องสมุนไพรชั้นดีทำให้บุรุษและสตรีมีใบหน้าที่หล่อเหลาสวยงาม แต่ทว่าเขากลับได้พบ เซียวเหมยลี่ สตรีผู้ข้ามภพมาอยู่ในร่างของคุณหนูตระกูลเซียว ผู้ถูกเรียกขานว่า ธิดาสวรรค์ แต่นางไม่รู้เรื่องของสำนักร้อยบุปผาจึงทำพิธีมั่ว ๆ ให้กับเขา เรื่องราววุ่นวายปนฮาจึงบังเกิด

องค์หญิงเสเพลผู้โด่งดัง นางไถ่ตัวเขามาจากหอคณิกา แต่ใครจะคิดว่ากลับเป็นการพาเสือเข้าถ้ำด้วยตัวเอง "หากยังกล้าเอ่ยนามชายอื่น ค่ำคืนนี้ข้าจะทำให้เจ้ามั่นใจได้ว่า นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะได้ทำ" “ก็แค่จัดการกับสตรีบ้าตัณหาเพียงคนเดียวมิใช่หรือ มันไม่เหลือบ่ากว่าแรงข้าเท่าใดนักหรอก เรื่องบนเตียงข้าก็มิได้ด้อยไปกว่าผู้ใด ไม่ต้องห่วงหรอก” เขาจงใจใช้นางเป็นสะพาน เพื่อเข้าสู่วังหลวงของเสิ่นตู แต่ทว่า... เพราะความใกล้ชิด และใช้ชีวิตอยุ่กับนางทุกวัน จงเริ่มรู้ว่า องค์หญิงที่ผู้คนมองว่าเสเพล ไม่เอาไหนและใช้ชีวิตเหลวไหลผลาญเงินในพระคลัง กลับมิใช่อย่างที่เห็น มีความลับมากมายเกี่ยวกับนาง ที่เขาอยากรู้ สุดท้าย ก็กลายเป็น "บุรุษอุ่นเตียง" ของนาง แต่เพราะสาเหตุบางอย่าง ทำให้ต้องแยกจากกัน เมื่อมาพบอีกครา... กลับกลายเป็นว่านาง ต้องเกลียดเขาจนยากจะให้อภัย

ใครไม่ชอบข้าแล้วอย่างไร ใครๆจะเรียกข้านางมารร้ายข้าไม่สน ขอเพียงท่านชอบข้าก็พอแล้ว ท่านแม่ทัพได้โปรดรับรักข้าที ถึงข้าจะร้ายกับคนทั้งโลกแต่ข้าจะดีกับท่านเพียงคนเดียว

เป็นเซียนอยู่ดีๆ ดันไปเปลี่ยนชะตาชีวิตของมนุษย์จนเกิดเภทภัย บุรุษที่ช่วยเหลือกลายเป็นทรราชเข่นฆ่าผู้คน นางจึงถูกส่งมาแก้ไขเรื่องที่ตนเองทำผิด เรื่องย่อ : เพราะความสงสารที่เห็นหวงหยางจิ้ง องค์ชายใหญ่ของแคว้นหวง ถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ทำให้เซียนสาวที่ทำหน้าที่ตรวจตราดูความเรียบร้อยบนโลกมนุษย์ กระทำการเปลี่ยนชะตาชีวิตอันน่าสงสารนั้น ให้ถูกชินอ๋องต่างแคว้นรับไปเป็นบุตรบุญธรรม แต่ผู้ใดจะรู้ว่านั่นเป็นจุดกำเนิดของทรราช ชายหนุ่มผู้น่าสงสารเปลี่ยนเป็นบุรุษชั่วร้ายอำมหิต เข่นฆ่าผู้คนอย่างกับผักปลา เมื่อมหาเทพได้รับรู้เรื่องราวที่เซียนสาวก่อขึ้น จึงลงโทษให้ย้อนกลับมาจุติเป็นมนุษย์และแก้ไขสิ่งที่ทำผิด แต่เหมือนถูกมหาเทพกลั่นแกล้ง เซียนสาวถูกส่งมาเกิดเป็นเกาเยี่ยนฟาง ชายาชังของหวงหยางจิ้ง ที่เขาฆ่าทิ้งทันทีหลังจากที่มีอำนาจในมือ หวงหยางจิ้ง X เกาเยี่ยนฟาง “ออก! ไป!” “หม่อมฉันไม่ไปที่ใดทั้งนั้น” ร่างเล็กกลัวจะถูกลากออกไปจากจวน จึงรีบคลานไปกอดเสาศาลา หวงหยางจิ้งมองซ้ายมองขวา หันไปเห็นกิ่งไม้ข้างๆ ศาลาจึงหยิบมางัดแงะแขนขาของสตรีหน้าไม่อายคนนี้ออกจากจวน “เฮอะ ถึงขนาดใช้ไม้เขี่ยหม่อมฉันเลยหรือเพคะ” “เนื้อตัวสกปรกของเจ้า ข้าไม่คิดจะแตะให้เสียมือ”

เมื่อดวงวิญญาณของโจวหลิง หญิงสาวจากยุค 2000 ข้ามภพมาอยู่ในร่างของ องค์หญิงซ่งหลิงซู แห่งแคว้นหลง เธอคิดว่าชีวิตใหม่ในฐานะองค์หญิงจะเต็มไปด้วยความสง่างามและความสุข แต่เธอกลับต้องเผชิญชะตากรรมสุดแปลกที่ไม่เคยคาดฝันว่าจะได้พบ เมื่อองค์หญิงนั้นต้องแต่งงานกับบุรุษพร้อมกันถึงสองคน! เพียงเพราะองค์หญิงซ่งหลิงซูมีดวงกาลกิณีกินบ้านกินเมืองแล้วยังเกิดในดาวมารอีก จึงต้องแก้เคล็ดด้วยการแต่งงานกับบุรุษดวงชะตาดีเพื่อมาค้ำจุนดวงชะตาองค์หญิงให้พ้นจากโชคร้าย โจวหลิงในร่างขององค์หญิงซ่งหลิงซูจึงมีสามีในคราวเดียวถึงสองคน คนแรกคือ องค์ชายเซียวหยางชุน แห่งแคว้นเฟิงผู้เอาแต่ใจตน และ แม่ทัพเหยียนอี้ ผู้แสนอบอุ่น ทั้งสองต่างแย่งชิงหัวใจและสิทธิ์ในตัวองค์หญิงซ่งหลิงซูอย่างไม่มีใครยอมใคร โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง... สามีคนเดียวยังปวดหัว นี่สวรรค์ส่งมาให้ถึงสองคน! งานนี้โจวหลิงจะรับมือยังไงดี ในเมื่อเกิดมาเธอก็เพิ่งเคยมีสามีสองคนครั้งแรกเหมือนกัน!

ด้วยหน้าที่ทำให้จางม่านอวี้ต้องมายืนอยู่ในตำแหน่งพระสนม ทั้งที่รู้ว่าไม่คู่ควรกับตำแหน่งนี้ และเชื่อว่านางจะไม่เป็นที่พอพระทัยของฮ่องเต้ แต่คงไม่มีใครคาดคิดว่า พระสนมนอกสายตาที่ไม่มีความงามเฉิดฉาย จะเป็นนางสนมล่มเมือง ที่ฮ่องเต้ องค์ชายและแม่ทัพหนุ่ม หวังชิงดวงใจนาง

เสี่ยวเสี่ยว นักเขียนนิยาย ถูกชาวเน็ตสาปแช่งจนกลายเป็นนายหญิงผู้ชั่วร้ายในหอนางโลม ที่จับนางเอกของเรื่องมาเป็นหญิงคณิกา ก่อนที่จะถูกหลี่หยางพระเอกของนิยายสังหาร นางต้องเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเองให้ได้

หลิวหลงผิง แพทย์สาวจากยุคศตวรรษที่ 21 ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของสตรีที่มีชื่อแซ่เดียวกันและจำเป็นต้องแกล้งบ้าเพื่อความอยู่รอดของตน กับ จวิ้นอ๋อง องค์ชายสี่ที่ชีวิตเหมือนถูกสาปต้องสวมหน้ากากครึ่งซีกตั้งแต่ยังเยาว์ ภายใต้หน้ากากที่ไม่ได้แค่ปกปิดความน่ากลัวของบาดแผลเท่านั้นแต่มีบางอย่างที่ลึกลับชวนให้นางต้องค้นพบคำตอบนั้นให้จงได้ หนึ่งคนดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดแต่อีกคนดั่งมัจจุราชที่คอยตามติดเหมือนเงา นางจะรอดพ้นจากเงื้อมมือของเขาไปได้อย่างไร เมื่อปากบอกว่าเกลียดชังแต่ไม่ยอมให้นางห่างจากตัวเลยแม้เพียงก้าวเดียว - - - - - - - - - - - "ไม่ว่าเจ้าจะหนีข้าไปไกลมากเพียงใดข้าก็ตามเจ้ากลับมาได้เช่นเดิม เพราะชีวิตของเจ้าเป็นของข้า" "ท่านเป็นบ่อเงินบ่อทองของข้าเลยนะ ข้าต้องโง่เพียงใดถึงต้องหนีท่านไป" "เจ้าว่าอะไรนะ?"

อ๋องรุ่ยหยาง และเหล่าองค์ชายพี่น้องของเขา ต่างพนันขันต่อกันว่า อ๋องรุ่ยหยางจะพิชิต คุณหนูเฟยฮวา บุตรสาวเสนาบดีเฟยเทียนหลงได้ลงหรือไม่ เพราะนางนั้นอวบอ้วนยิ่งกว่าคุณหนูในจวนใด แถมใบหน้าก็มีธรรมดามิได้โดดเด่นหรืองดงาม และนางยังแต่งตัวเฉิ่มเชยหนักหนา สีสันและแบบเครื่องแต่งกายของนางก็แสนเชยดังหญิงรุ่นป้าแก่ชอบสวมใส่ แต่นางนั้นหลงไหลท่านอ๋องรุ่ยหยางยิ่งนัก นางพบเขาที่ไหนก็มองเขาด้วยตาเป็นประกายหวานฉ่ำ ด้วยความหลงไหลจนใครๆก็ดูออก ต่างนินทาว่านางนั้นไม่เจียมตัว แม้บิดาจะเป็นเสนาบดีแต่นางขี้เหร่ปานนี้ อย่าว่าแต่อ๋องรุ่ยหยางเลย บุรุษอื่นก็มิมีใครอยากได้นางเป็นภรรยา บุรุษรูปงามเช่นอ๋องรุ่ยหยางแสนจะรังเกียจนางยิ่งนัก พบเจอนางที่ไหนก็มักจะหลีกหนี จนเป็นที่ขบขันของเหล่าพี่น้องของเขา เหล่าองค์ชายจึงลงขันกันจะยอมเสียม้าตัวที่งามที่สุดของแต่ละคนให้ท่านอ๋องรุ่ยหยาง หากเขายอมพิชิตหญิงขี้เหร่เช่นเฟยฮวาได้ลง เขาจึงวางแผนเกี้ยวนาง จนนางยอมตกเป็นของเขา เมื่อสมใจเขาก็ทิ้งนางอย่างเลือดเย็นยิ่งนัก เฟยฮวาจะทำเช่นไรต่อไป…