สะใจ

เมื่อผู้ชายเพลย์บอยถูกเเม่บังคับให้เลือกคู่หมั้นเพียงคนเดียวจากผู้หญิงทั้งหมด 5 คน ที่อยู่ๆ ก็มาให้เขาเลือกถึงที่ เเต่ดูเหมือนจะมีเพียงคนเดียวที่คอยทำท่ารังเกียจเขาอยู่ตลอดเวลา เเต่กับผู้ชายคนอื่น….

นี้เป็นเรื่องราวสาวออฟฟิตธรรมดาที่ชอบเล่นเกมจีบหนุ่มมากเธอมีความฝันอยากจะสร้างเกมขึ้นมาจึงไปสมัครงานที่บริษัทเกม แล้วเธอกลายเป็นผู้เล่นเกมนี้ มีชื่อว่า " Love and fanstry world" ทำให้ได้หลุดเข้าไปในเกมนี้ แล้วได้เจอกับตัวละครที่มีอยู่จริงเธอคิดว่านี้มันต้องเป็นของขวัญที่ทางบริษัทมอบให้อย่างแน่นอน แล้วหลังจากเธอก็ได้รับโบนัสและของขวัญจำนวนมาก

💙 อิษวัติ เคยเชื่อว่าความรักเป็นเพียงภาพลวงตา... เขาเติบโตมาในครอบครัวที่แตกสลาย แม่จากไปด้วยน้ำมือของโชคชะตาอันโหดร้าย ส่วนพ่อ...คือชายที่สอนให้เขาเกลียดคำว่า “ครอบครัว” เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรักใครจริง ๆ ได้เลยด้วยซ้ำ จนกระทั่ง พิมพิศา ก้าวเข้ามาในชีวิตของเขา 💖 พิมพิศา ความรักคือสิ่งที่ทำให้เธอสูญเสียทุกอย่าง... เธอเคยมีชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่ทุกอย่างกลับพังทลายเพราะพ่อผู้ให้กำเนิดและชายคนรักที่หักหลังเธออย่างเลือดเย็น เธอสูญเสียศรัทธาในความรัก สูญเสียศักดิ์ศรี และเกือบสูญเสียแม้กระทั่งชีวิต จนกระทั่งได้พบกับ อิษวัติ พวกเขาต่างเป็น “คนที่พังพินาศ” เพราะความรัก แต่โชคชะตากลับเล่นตลก นำพาคนหัวใจพังให้มาพบกัน เขาไม่เชื่อในความรัก ส่วนเธอไม่กล้าวางใจกับมันอีกครั้ง

“นัตตี้!! เปิดประตูหน่อย! เร็วๆ” “จ้ะแม่” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ รีบสวมกางเกงในแล้วลงจากเตียง เดินไปเปิดประตูให้แม่ “เพี๊ยะ!!” ทันทีที่ประตูเปิดออก แม่ก็ตบฉันด้วยความแรง จนทำให้ฉันหน้าหัน แก้มชาแดงเป็นริ้ว ฉันตกใจมาก ขยับถอยหลังอัตโนมัติ น้ำตาคลอด้วยความเจ็บ “แม่! ตบหนูทำไม??” แม่ชี้หน้าฉัน แววตาโกรธจัด อย่างกับนางร้ายในละคร “มึงทำไรกับผัวกูหะอีลูกร่าน อีลูกทรพี ผู้ชายมีเยอะแยะทำไมมึงไม่ไปแบให้มัน มึงอย่าคิดนะว่ากูไม่รู้ว่ามึงแอบยั่วผัวกูมาหลายหนแล้ว” “เปล่านะแม่!!”

จากเพื่อนสนิทข้างบ้าน ที่อยากเปลี่ยนสถานะมาเป็นสามีสุดที่รัก แต่ติดตรงที่ตัวเองดันเป็นคนเจ้าชู้ จีบผู้หญิงไปเรื่อย ทว่าความรู้สึกมันห้ามกันได้ที่ไหนกัน เพราะต่อให้เขาจะเจ้าชู้ยังไง แต่ผู้หญิงที่อยู่ในใจของเขามาตลอดก็คือเธอ...

เพราะการดูดวงบ้าๆ ของครอบครัวตัวเอง ทำให้ฉันจะต้องมาแต่งงานโดยไม่รู้ตัว เพราะครอบครัวกลัวจะล้มละลาย เลยจับฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ ฉันเลยรับบินมาจากอังกฤษมาดูว่าที่สามีตัวเอง พอฉันเห็นสามีของตัวเองครั้งแรก ฉันก็ตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาทันที!!

เธอไม่เคยพาใครกลับห้อง แต่คืนนั้นเธอ “หิ้ว” เขากลับ และเธอคือคนที่ขึ้นคร่อมเขา คืนนั้นจึงไม่มีรัก ไม่มีความผูกพัน มีเพียงเสียงเนื้อกระทบเนื้อ เสียงครางที่อัดแน่นด้วยความโกรธ และความเจ็บที่ระเบิดออกผ่านผิวกาย

'อยู่กับฉัน เป็นเจ้าหญิงของฉัน อย่าคิดหนีเด็ดขาด ถ้าฉันไม่อนุญาต...'

เพราะผลประโยชน์บางอย่าง ทำให้เขาหลอกแต่งงานกับเธอ ทว่าในวันที่เขารู้ใจตัวเองนั้น มันกลับเป็นวันที่สายจนเกินไป ตัวอย่างเล็กน้อย "ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" นพคุณทักทายคณะกรรมการ ก่อนจะนั่งลงข้างๆอลิซาเบธ ทำให้เพชรกล้า หัวร้อนขึ้นมาทันที " นี่มันอะไรกัน" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "อย่าเสียมารยาทสิคะ คุณเพชรกล้า ในเมื่อคุณยังพิสูจน์ตัวเองไม่ได้ คุณควรปล่อยให้ดิฉันได้ทำงาน" คำพูดห่างเหิน และสายตาที่จ้องมองกลับ มันดูไม่เกรงกลัวเขาเลยสักนิด ' อลิซาเบธเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ' เพชรกล้าวูบโหวงอยู่ในอก เขาไม่คัดค้านเลยหากว่า อลิซาเบธจะเข้ามารับตำแหน่งท่านประธาน แต่ผู้ชายคนนั้น "แต่นพคุณเป็นคนนอก พี่ไม่อยากจะให้อลิซพาเข้ามาในบริษัทของเรา" "ทำไมล่ะคะ ในเมื่อตัวคุณเอง ก็ยังพาทั้งเพื่อน ทั้งชู้ อุ้ย! ไม่ใช่ เพื่อนสาวคนสนิท เข้ามาทำงานในบริษัท โดยไม่ต้องถามความคิดเห็นของใคร"

“กันตาไม่ได้อยากได้อะไรของพี่เลยสักนิด สมบัติที่คุณย่าครอบครองอยู่ มันก็เป็นของพี่ทั้งนั้น กันตาเป็นแค่คนอื่นจะไปมีสิทธิ์ได้อย่างไร?” กันตาพยายามอธิบาย แต่เหมือนเป็นหนึ่งจะไม่ยอมฟัง “รู้แล้วก็ดี หัดเจียมเอาไว้ อย่าคิดใฝ่สูงเกิดตัว เพราะคนอย่างเธอ จะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ไปปฏิเสธคุณย่าให้พี่ด้วย ว่าเธอไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่” “กันตา...” หญิงสาวอึกอัก คุณย่าพระคุณล้นหัว เธอจะกล้าขัดได้อย่างไร อีกทั้งความรู้สึกบางอย่างในใจ ความรู้สึกที่เธอพยายามซ่อนเอาไว้ลึก ในก้นบึ้งของหัวใจ มันกลับไม่อยากให้เธอขัดเจตนารมณ์ของคนที่เลี้ยงดูมา “กันตาทำไม่ได้” “พี่ว่าแล้ว คนอย่างเธอมันคิดใหญ่ใฝ่สูงเกินตัว เธอมันก็แค่เด็กในบ้าน ไม่รู้จักเจียมกะลาหัว”