All

คำโปรย ความรักที่ไม่ใช่แค่ทางผ่าน เป็นความใส่ใจลุ่มลึก จากคนที่เคยผิดหวังรักมาแล้ว ย่อมไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยแม้ในใจจะมีรอยด่างจากครอบครัว “อภิวานต์”เป็นพี่คนโต มีน้องชายที่เหมือนลิ้นกับฟัน “ศามิน” กระทบกระทั่งกัน จนน้องชายหนีไปเรียนที่ต่างประเทศ อภิวานต์รับอุปการะลูกสาวของอดีตคนรัก “ช่อดมิสา” แต่ก็หนีข้อกล่าวหา สมภารกินไก่วัดไม่พ้น ญาติผู้ใหญ่ของเขาต้องการให้หลานดำรงวงศ์เผ่าด้วยความยึดมั่นดีงามในศีลธรรม อาจจะค้านไปหน่อยที่บิดาบังเกิดเกล้าของเขาเป็นคนเจ้าชู้ และมีส่วนสาเหตุทำให้แม่ที่เป็นคุณหญิง ห่างจากบิดาหลายปี นั้นต้องตรอมใจตาย อภิวานต์จึงใช้ความรักเป็นบทเรียนและอยากยืนหยัดตัวเองด้วยสติ และมีเหตุผล เพื่อหล่อเลี้ยงหัวใจรักของเขากับผู้หญิงที่ปรารถนา ที่ไม่ใช่คำว่า”เมียเลี้ยงต้อย”

ทั้งวัยเยาว์และตอนนี้...เธอเป็นคนสำคัญสำหรับเขาเสมอ เช่นเดียวกับเขา...ที่เป็นแค่คนอื่นในสายตาของเธอมาตลอดเช่นกัน

เขาคือผู้สูญเสีย เธอคือผู้รับกรรม เขาคือผู้ทวงความเป็นธรรม เธอคือผู้เก็บงำความจริง เขามีครอบครัวอันแสนสุข เธอนั้นมีทุกข์มากกว่าทุกสิ่ง เขามีภรรยาคอยแอบอิง เธอต้องยืนนิ่งมองทั้งสองรักกัน

ครูเอ๋ยกับหมอมาร์ค อดีตคนรัก ที่ต้องเลิกราเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อย โคจรมาเจอกันอีกครั้ง... โดยมีดอกเหมยหลานสาวตัวน้อยเป็นสื่อรักชักนำพา ครูสาวที่กำลังคบหากับชายคนใหม่.. หมอหนุ่มที่เดินหน้าง้อเต็มที่... ชายใดจะชนะใจครูเอ๋ยกันนะ..

ชาติก่อนนางตายอย่างทรมานพร้อมกับลูกในท้องครอบครัวถูกประหาร นางมีโอกาสกลับมาอีกครั้งและจะแก้แค้นสามีกับสหายสารเลวไม่ให้ตายดีแต่ใครจะคิดว่านางไม่ต้องลงมือเองเพราะเขาผู้นั้นเอาแต่คลั่งรักนางจัดการเองหมด

“กลัวพี่เหรอ” ปากถาม แต่ร่างหนายังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ “เปล่านิ” ฉันเดินถอยหลังมาจนชนเข้ากับโต๊ะตัวยาวในห้อง “แล้วถอยหนีทำไม” พี่ราเรซจ้องมองสบตาฉันนิ่ง แววตาของเขาดูราบเรียบ ฉันเดาไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ “ก็พี่เดินเข้ามาใกล้ทำไมล่ะ” ฉันมองเขาอย่างระแวง แขนหนาสองข้างยื่นเข้ามากักตัวฉันไว้กับโต๊ะ ฉันรีบยกแขนของตัวเองขึ้นมาดันอกแกร่งไว้ไม่ให้เขาเข้ามาชิดกว่านี้ พี่ราเรซโน้มหน้ามาใกล้ ปลายจมูกโด่งเฉียนแก้มฉันไปนิดเดียว “คิดถึงมั้ง..” เขากระซิบตอบที่ข้างหู ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ตึกๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จะเต้นแรงอะไรหนักหนา ไอ้หัวใจบ้า เดี๋ยวเขาก็ได้ยินหมดหรอก “คิดถึงทำไมค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” ฉันเผลอสบตากับตาคมเข้าอย่างจัง กลิ่นตัวหอมแตะจมูกชวนหลงใหล “ต้องเป็น...ก่อนใช่ไหม ถึงจะคิดถึงได้” พี่ราเรซยังจ้องมองสบตาฉันไม่ห่าง “งะ..งั้นมั้ง...” ฉันตอบอย่างตะกุกตะกัก “พี่คิดถึงต้านะ..”

**นิยายเรื่องนี้ มีการบรรยายกิจกรรมบนเตียงโดยละเอียด** ดราม่าในบทแรก และจบแบบ happy ending ในตอนท้าย "คะ คุณหมี ปล่อยในเหรอคะ?" "อื้ม ผมเอาออกไม่ทัน" "ทีหลังไม่ทำแบบนี้นะคะ" เธอเอ่ยดุพลางย่นคิ้วอย่างไม่พอใจ ก่อนจะดึงแพนตี้ออกจากหว่างขา "แต่ผมชอบ ผมอยากทำแบบนี้อีก" ------------------------------------------- เรื่องย่อ : ส้มโอ สาวโสดในคืนเปลี่ยวหลังจากเพื่อนสนิทผิดนัด เธอจึงไปนั่งดื่มคนเดียวทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์ โดยมีสายตาของชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ ที่เฝ้ามองเธอด้วยความเป็นห่วง+สนใจ จึงลุกไปนั่งดื่มด้วย ก่อนจะพาเธอไปส่งที่ห้อง แต่เมื่อถามชื่อชายแปลกหน้าเธอกลับโวยวายลั่น เพราะชื่อดันซ้ำกับแฟนเก่าเธอ ส้มโอจึงตัดสินใจทำ ... ในสิ่งที่เธออยากทำมาตลอด

เธอ : เกลียด เขา : รัก สองความสัมพันธ์ตรงกันข้ามต้องมาเจอกัน เขาทำทุกอย่างให้ได้เธอ เธอทำทุกอย่างให้หลุดจากเขา เธอ แรง ตรง เข้มแข็ง ไม่เคยอ่อนให้ใคร แต่ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับคนที่ตัวเองเกลียด และยังเข้าใจว่าเขาเป็นคนทำให้น้องสาวของเธอต้องฆ่าตัวตาย กำแพงที่สร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเองให้ห่างจากความรัก เพราะกลัวการสูญเสีย เธอยังต้องมารับมือกับบรรดาผู้หญิงที่ต้องการตัวเขาไปครอบครองอีก เพราะเธอคือ ภรรยาของเขา "คิดว่าฉันเป็นนางเอกที่จะงอมืองอเท้านั่งรอคนมาช่วยหรอ สบายใจได้เลย...นางเอกแบบฉันนี่แหละ ที่ตบนางร้ายหน้าแหกมานักต่อนักแล้ว!" เขา ผู้ทำลายความเกลียดชังในใจของเธอ เขามีทั้งอำนาจ เงิน หน้าตา และการศึกษา หนุ่มหล่อในฝันของสาวๆ แต่สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงแค่เธอเท่านั้น ไม่ใช่เพียงแค่ต้องการร่างกาย แต่รวมไปถึงหัวใจของเธอด้วย "ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เก่งแค่ปาก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรื่องอื่นจะเก่งจริงที่บอกหรือเปล่า"

เพราะคำว่าสายเกินไปมันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้! แม้กระทั่งความรู้สึกที่เสียไป สำหรับเขามันอาจตายไปนานแล้ว แต่สำหรับเธอมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บที่ย้อนกลับไปรักษาไม่ได้

คำเตือน!! เรื่องราวอาจจะมี NC18+ บ้าง หากใครละเอียดอ่อนในเรื่องนี้ไม่แนะนำนะคะ ............. หลังจากสูญเสียเพื่อนรักได้ไม่นาน ก็ถึงคราวที่นางต้องตายบ้าง แต่ใครจะคิดว่าความตายนี้กลับเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวที่แสนเร่าร้อน ก็จะไม่ให้เร่าร้อนได้อย่างไร ในเมื่อโผล่มาตอนที่เจ้าของร่างนี้กำลังถูกกระทำก่อนจะเป็นฝ่ายพลิกมากระทำด้วยตัวเองหวังลดความเร่าร้อนแสนทรมานในร่างกาย แต่ขึ้นชื่อว่าชะตาชีวิตของอดีตนางร้ายมีหรือจะราบรื่น ไหนจะต้องพยายามเอาชีวิตรอดจากกระทำของบิดา แม่สามีก็จ้องจะงับหัว ใครไม่เป็นนางไม่รู้หรอก... ปล.นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวพันกับเรื่อง ‘พระเอกคลั่งรักข้ามาก รู้หรือไม่’ สามารถแยกอ่านได้แต่... เพื่ออรรถรสควรไปอ่านเรื่องดังกล่าวก่อนเพื่อความเข้าใจในเนื้อเรื่อง

เพราะพี่สาวฝาแฝดถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเมียน้อย น้องสาวอย่างเธอจึงยอมไปเป็นจำเลยของเขา แต่เมื่อเขารู้ความจริงเธอก็กลายเป็นจำเลยที่เขาแสนรัก

ศิลา **หนุ่มใหญ่ในวัยใกล้ 40เขาต้องสูญเสียมารดาไปเพราะนักเลงเก่ารุ่นพ่อ เขาก็กลับมาเพื่อทวงคืนความยุติธรรมในฐานะทายาทเพียงคนเดียวของนักธุรกิจที่ทรงอิทธิพล สายป่าน **สาวน้อยอายุ23 ลูกสาวอุดมนักเลงเก่าเธอถูกเลือกเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้ ศิลากลับมาครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแต่ใครจะรู้ว่าแท้จริงแล้วผู้หญิงที่เขาเลือกใช้เป็นเครื่องมือ เธอก็คือคนที่ถูกทำร้ายจากศัตรูของเขาเหมือนกัน ทุกอย่างมันไม่จบง่ายอย่างที่คิดเพราะผลพวงจากความแค้นก่อให้เกิดอีกชีวิตหนึ่งขึ้นมาด้วย...............

one night stand กับคนแปลกหน้าในวันนั้นตามหลอกหลอน 'เธอ' อยู่เสมอแม้แต่ในฝัน แต่ใครจะคิดว่าเธอจะได้เจอ 'เขา' อีกครั้งในสถานะที่เกินคาดคิด คุณพระ ผู้ชายที่เธอชิ่งหนีหลังจากคลุกวงในกันอย่างดุเดือดคือเพื่อนเก่าคนนั้นที่ไม่เจอมานาน

รักแรกในวัยเรียน ก่อเกิดเป็นรอยร้าวในหัวใจ กระทั่ง 10 ปีผ่านไป ‘พราวฟ้า' กับ 'ริว' ก็หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง และการพบกันครั้งนี้มันก็มีแต่ความเร่าร้อน (ชุดรวมเรื่องรักฉบับติดเรท 1)

เชื่อจริงๆหรอว่าความรักที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้มีความหลอกลวงอยู่ในนั้น เหมือนกับที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคำว่าของตายที่ยังหายใจ ในเมื่อรักมากก็ต้องยอมเจ็บปวดเพื่อแลกกับความรักที่ใครต่อใครก็ต้องการ "ฉันมีเขาแค่คนเดียว แต่เขากลับมีใครอีกหลายคน" รักนอกใจ...นิยามแห่งความเจ็บปวด

“โต้งชอบมิริน” “มิรินขอบใจนะที่โต้งมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่ว่าเราเป็นพี่น้องกันดีกว่าเนอะ” คำพูดฟังดูดีแต่ผมกลับไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด “ทำไม" “จะต้องให้พูดตรงๆ ใช่ไหมถึงจะเข้าใจ” “ก็พูดมาดิ” ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่ “โต้งยังเด็กเกินไป แค่นี้ยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย หัดใจเย็นซะบ้าง” เหตุผลแค่นี้เองเหรอ ห่างกันแค่ปีเดียวมันจะอะไรกันนักหนาว่ะ “เหตุผลแค่นี้เหรอ” ผมจ้องหน้ามิรินไม่วางตา “พี่ชอบคนที่มีวุฒิภาวะสูงกว่าพี่และมีความเป็นผู้นำ” “ชอบคนแก่ว่างั้น” ผมเดินเข้าชิดตัวแสดงความกวนตีนใส่มิรินนิดๆ “ไม่มีไรแล้วพี่กลับก่อนนะ” มิรินหันหลังให้เตรียมจะเดินหนี “บอกว่าไง... อย่างแทนตัวเองว่าพี่” ผมพูดย้ำอีกครั้ง “ฉันเป็นพี่นาย..” มิรินเดินกลับมายัดช่อดอกไม้ใส่มือผมพร้อมกับพูดย้ำชัดถึงสถานะระหว่างผมกับเธอ ใจร้ายไปแล้วนะ อย่าให้ถึงทีผมบ้างก็แล้วกัน เธอไม่รอดแน่ มิริน...

ผ่านมาเกือบสี่ปี แทบไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึงเขา... กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่อ่านข้อความจากเขา มันเป็นข้อความสุดท้ายที่เขาตอบกลับมาหลังจากที่หล่อนทักไปหาเพื่อจะบอกเรื่องสำคัญ ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย... พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง 'แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ' สำหรับไปรยา ไม่ใช่เวลาหรอกที่ช่วยเยียวยารักษาแผลในใจ แต่เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อนต่างหาก --------------- “หนูอยู่บ้านนี้ใช่ไหม” “ใช่ครับ นี่บ้านของอชิ” “แล้วพ่อเราไปไหน” “อชิไม่รู้ครับ แต่อชิมีคุณตาตัวใหญ่ๆ ใหญ่กว่าคุณลุงด้วย อชิไม่กลัวคุณลุงหรอก” “พ่อเราหนีไป ไม่อยู่เลี้ยงเราใช่ไหม” เพิ่งรู้ตัวว่าตนใจร้ายเกินไปก็ตอนที่เห็นดวงหน้าเล็กนั้นเบ้ ทำท่าจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ได้ไหลออกมา เพราะเจ้าตัวฮึบไว้ได้ทัน “อชิโป้งคุณลุง ไม่ให้คุณลุงมาบ้านอชิ”

จากคุณหนูลูกสาวเพียงคนเดียวของมหาเศรษฐีหมื่นล้าน ต้องกลายมาเป็นสาวน้อยตกอับในชั่วข้ามคืน เมื่อชีวิตถึงทางตันเธอจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดของครอบครัวที่เธอยังเหลืออยู่

เขาคือผู้ชายอันตราย ที่คนหัวใจอ่อนแออย่างเธอไม่ควรเข้าใกล้ แม้เธอจะได้สถานะแฟนมาครอบครอง แต่กลับไม่เคยได้หัวใจของเขา

บาลีเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ที่มีลูกชายวัยเจ็ดขวบที่หล่อมาก หล่อแบบวัวตายควายล้มมีอยู่จริง ก็จะไม่ให้หล่อขนาดนั้นได้อย่างไรเล่า เพราะพ่อของลูกชายบาลีนั้น เป็นถึงซุป’ ตาร์อันดับต้นของวงการ แต่น่าเสียดายที่เธอบอกใครไม่ได้ แม้แต่ผู้เป็นพ่อของลูก!