All

เราก็แค่จำใจทนอยู่กันไปเพื่อรอวันหย่า แต่การกระทำของเขากลับทำให้ฉันเผลอคิดเข้าข้างตัวเอง ยอมถลำก้าวขาเข้ากองไฟ พอรู้ตัวอีกทีก็ดันรู้ว่าที่ผ่านมา แม่ง ไม่มีอะไรจริงเลยสักอย่าง

เนื้อเรื่องของ "เพลิน" เด็กสาวธรรมดาๆ จากวิทยาลัยสายอาชีพธรรมดาคนนึงที่เธอคิดว่าชีวิตคงไม่มีอะไรทำให้เธอพลิกผันไปได้มากกว่าการสอบแล้ว แต่แล้วจนกระทั่งเธอได้พบกับ "อาจารย์ทัช" อาจารย์ประจำวิชาภาษาอังกฤษคนใหม่ หน้าตาดีแต่มีนิสัยที่เข้มงวด จนเธอรู้สึกถึงกับไม่อยากเรียนกับเขาเอาซะเลย แต่แล้ว..ภาพถ่ายที่บังเอิญเปิดขึ้นกลางห้องสอบ ทำให้เธอได้เจอกับรอยยิ้มของเขาชัดๆ ครั้งแรก จากความรำคาญ กลายเป็นความใส่ใจ จากความไม่ชอบ กลายเป็นการมองหา จากแค่ "อาจารย์" กลายเป็น "ความรู้สึก" ที่ไม่อาจห้าม อายุที่ห่างกันถึง "สิบเอ็ดปี" สถานะระหว่าง "ครู" กับ "ศิษย์" ที่ไม่ควรเกินเลย แต่หัวใจไม่เคยถามกฏของโลก มันแค่เต้นแรงทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มนั้น ความรักที่ดูไม่อาจเป็นไปได้ เพลินกับอาจารย์ทัชจะสามารถรักกันได้หรือไม่ ความเหมาะสมหรือความรักเป็นคุณ...จะเลือกอะไร

‘หากหัวใจปราศจากความแค้น คงไร้แล้วซึ่งลมหายใจ’ สำหรับหล่อน เขาคือชายชุดดำ บอดี้การ์ดหน้านิ่งของพ่อ เคร่งขรึม เก๊กหล่อ หมางเมินใส่ราวหล่อนไม่สำคัญ ก็แน่ล่ะ เพราะพี่สาวเขากำลังจะมาเป็นเมียใหม่ของพ่อ แต่มีเหรอที่หล่อนจะยอม นารีมีรูปเป็นทรัพย์ฉันใด หล่อนก็พร้อมจะลงทุนเพื่อสิ่งที่ได้มา ภายใต้แว่นดำนั้น หล่อนต้องรู้ให้ได้ว่า ‘หัวใจ’ หรือเปล่าที่ซุกซ่อนอยู่ แต่สำหรับเขา... หล่อนคือ เหยื่อ! ที่ความแค้นจะได้เอาคืน

เพราะการดูดวงบ้าๆ ของครอบครัวตัวเอง ทำให้ฉันจะต้องมาแต่งงานโดยไม่รู้ตัว เพราะครอบครัวกลัวจะล้มละลาย เลยจับฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ ฉันเลยรับบินมาจากอังกฤษมาดูว่าที่สามีตัวเอง พอฉันเห็นสามีของตัวเองครั้งแรก ฉันก็ตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาทันที!!

มุขลินสาวลูกครึ่งสวยหน้าตาดี หุ่นนางแบบ เพิ่งเรียนจบยังไม่มีงานทำประจำเป็นหลักแหล่ง เธอยังคงยึดอาชีพงานพาร์ทไทม์เด็กเสิร์ฟในผับ มันคืองานที่เคยทำในระหว่างที่เรียน เพื่อเป็นค่าขนมแบ่งเบารายจ่ายให้กับผู้เป็นมารดา อยู่ท่ามกลางบรรดาเสือหนุ่มและเสี่ยหัวงูทั้งหลาย ที่ต้องการเชยชม แต่เธอก็ไม่ขาย ยึดอาชีพเสิร์ฟอาหารและเครื่องดื่มเป็นหลัก บิดาของเธอเป็นชาวเยอรมัน ซึ่งเสียชีวิตด้วยโรคร้ายไปหลายปีแล้วมิหนำซ้ำเวลานี้มารดาของเธอ ก็มาล้มป่วยด้วยโรคไต เงินเก็บที่มีมารดาได้นำมาเป็นค่าใช้จ่าย ในการเรียนของเธอจนสิ้น เวลานี้มุขลินหมดสิ้นแล้วหนทาง เมื่อมารดาต้องทำการฟอกไตอาทิตย์ละสองครั้ง ที่สำคัญหมอแนะนำให้ผ่าตัดเปลี่ยนไต และต้องใช้เงินก้อนโต เพื่อรักษาชีวิตของมารดาเอาไว้ มุขลินจึงยอมแลกด้วยชีวิตของเธอ สิ่งที่หญิงสาวทำได้คือการเสนอขายเรือนร่าง ที่หวงแหนให้กับใครก็ได้ ที่เขายอมจ่ายให้เธอในราคาที่พอจะเป็นค่ารักษามารดาให้หายได้ ภาคินหมอหนุ่มฝีมือดี ลูกชายคนเล็กของพ่อเตชินกับแม่พุฒตาลความเก่งความฉลาดอัจฉริยะเขาได้มารดามาเต็ม ส่วนนิสัยหนุ่มเจ้าสำราญเขาก็ได้จากบิดามาร้อยเปอร์เซ็นต์เช่นกัน ภายในใจเขาก็แอบชอบหญิงสาวที่คอยมาบริการเสิร์ฟอาหาร

เธอ...คือเจ้าสาวที่ฟ้าส่งมาโปรด ให้เจ้าบ่าวใกล้ตายที่ถูกเทงานแต่งงานอย่าง...เขา ++++++++ “เราขอโทษที่ไม่ได้บอกแกเรื่องพี่ปุณณ์จะแต่งงาน เราแค่ไม่อยากเห็นแกอกหักน้ำตานอง แต่เอ๊ะ...ทำไมแกพูดเหมือนกับว่ารู้จักเจ้าสาว” “อื้อ...พอดีเราเป็นญาติกัน คงเหมือนแกกับพี่ปุณณ์นั่นแหละ” “โลกแม่งก็กลม” เอ่ยจบเพียงดาวก็ถอนหายใจออกมา ตอนนี้เธอมืดแปดด้านไปหมดแล้ว ไม่รู้จะแก้ไขปัญหานี้ได้ยังไง “แล้วแบบนี้งานแต่งงานจะเอาไงต่อ” “ป้าเรา แม่พี่ปุณณ์นะ ยื่นคำขาดให้ญาติเจ้าสาวหาทางแก้ไขอยู่” “จะหาทางแก้ไขยังไงเล่า ในเมื่อเจ้าสาวไม่อยู่แบบนี้แล้ว” ดรินทร์คิ้วขมวดอีกคน “ก็ใช่ไง อีกอย่างเราเห็นบรรดาพ่อแม่ญาติพี่น้องเจ้าสาวพากันหนีขึ้นรถแล้วขับออกไปจากโรงแรมตะกี้นี้ คงเทงานแต่งงานเหมือนเจ้าสาวแล้วแน่นอน เราฟันธงได้” “หา” เสียงอุทานด้วยความตกใจดังมาจากดรินทร์อีกครั้ง “เอาไงดีอะแก ช่วยกันคิดหน่อยสิ” “จะไปคิดอะไรให้ยุ่งยาก ในเมื่อไม่มีเจ้าสาวแล้วก็ยกเลิกงานแต่งไปสิแก จะจัดต่อทำไม”

นลิน เด็กสาวที่ไม่เคยได้รับความรักความอบอุ่นจากคนในครอบครัวเลย ยิ่งไปกว่านั้นพอเรียนจบก็ถูกเจ้าหนี้ลากตัวไปทำงานใช้หนี้ก้อนโต ทั้งที่ตัวเองไม่ได้ใช้สักบาท นั่นทำให้เธอเจอกับอิทธิพัทธ์ นายหัวหนุ่มผู้แยกถูกผิดชัดเจน เขากำลังโกรธจัดเมื่อรู้ว่าทรัพย์ก้อนโตหายไปในพริบตา ขณะเดียวกันก็ผิดหวังที่ช่วยและเชื่อใจคนผิด เขาเกลียดสิ่งที่ครอบครัวของเธอทำ ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาก็พอรู้เรื่อง(แย่ ๆ)เกี่ยวกับเธอ นั่นทำให้การชดใช้หนี้ของนลินมีแต่อุปสรรค ส่วนความรู้สึกของเธอนั้นก็ไม่ได้ต่างจากเขานัก อาจจะมีมากกว่าเสียด้วยซ้ำ อยากหนีก็หนีไม่ได้ อยากตุยก็ไม่ใช่นิสัยของเธอ นลินจึงทำทุกย่างเพื่อเดินไปให้ถึง คำว่าอิสระภาพ ทว่าทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิด ชีวิตของนลินจะจบลงอย่างไรนั้น ผู้อ่านคงต้องติดตามนะคะ บทแซ่บ อะ! มันต้องมีให้ได้ยิ้มให้ได้ลุ้น…

“ผู้กองเพลิง” นายตำรวจหนุ่มแห่งหน่วยปฏิบัติการพิเศษได้เข้าจับกุมทลายแก๊งค้ามนุษย์ข้ามชาติ จนได้พบกับ “ณิชญารีย์” หรือ หนูนิด ที่กระโดดเอาตัวขวางหน้ารถระหว่างที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน หญิงสาวอ้างตัวว่าไม่มีที่ไป ออกจากบ้านมาหางานทำแต่กลับไม่มีใครรับ ทั้งที่บ้านก็ยากจนข้นแค้น เมื่อได้ฟังเรื่องราวที่ถูกเธอปั้นแต่งผู้กองหนุ่มจึงรับเธอมาเลี้ยงต้อย เอ๊ย! เลี้ยงดูด้วยความจำใจ ทว่าความจริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้น เพราะเธอคือลูกสาวของผู้บังคับบัญชาผู้เป็นนายของเขา เขาจะทำอย่างไรเมื่อหนูนิดคนนี้ทั้งเอาแต่ใจและดื้อรั้น แต่ก็มากไปด้วยความอ่อนหวานไร้เดียงสาที่พร้อมจะเขย่าหัวใจเขาตลอดเวลา ผู้กองหนุ่มจะตัดสินใจแบบไหน ระหว่างส่งคืนเธอให้ผู้เป็นพ่อ หรือ! เก็บเธอไว้ข้างกาย ติดตามได้ใน เล่ห์รักผู้กองเพลิงนะคะ ^^ ............................... ซีรีส์เล่ห์รักผู้กอง ประกอบด้วย 1. เล่ห์รักผู้กองเพลิง 2. ผู้กองปราบกำราบรัก

เมื่ออุบัติเหตุในคืนฝนตกหนักนำพาให้เธอและเงือกสาวอีกม่านมิติได้สลับร่างกัน เป็นบ่อเกิดของเรื่องราวอันแสนวุ่นวายที่ยากจะจบสิ้น... เงือกสาวอย่างมนตรามัจฉาไม่รู้เลยว่าเพราะอะไรเธอถึงได้มาอยู่ในร่างของมนุษย์สาวที่เป็นถึงครูสอนศิลปะ และไม่ใช่ศิลปะธรรมดา แต่เป็นศิลปะการต่อสู้ เธอไม่คุ้นชินกับการเป็นอยู่หรือการพูดคุยเช่นมนุษย์ปกติแม้แต่น้อย อีกทั้งยังมารู้ว่าตัวเองมีสามีแล้ว ทว่าก็ยังดีที่ได้มีเพื่อนคู่คิดที่เป็นนางไม้ และ เจ้าที่ในบ้านของเธอ จึงไม่รู้สึกโดดเดี่ยวในโลกใบใหม่ที่ไม่คุ้นเคยนัก เธอต้องเร่งสร้างบุญกุศล เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เธอมีโอกาสได้กลับไปอยู่ในที่นี่ตนเองจากมา หลังจากเหตุการณ์รถเสียหลักจนเกิดอุบัติเหตุกับเธอและสามี ชมชีวันก็ตื่นขึ้นมาอยู่ในร่าวของเงือกสาวที่น่าจะอยู่กันคนละมิติกับโลกที่เธอเคยใช้ชีวิต เธอต้องทำใจเรียนรู้การมีชีวิต ณ แห่งนี้ไม่พอ ยังต้องถูกส่งตัวไปแต่งงานกับโอรสของครุฑ อุปสรรคที่เธอจะต้องเจอไม่เพียงแค่ต้องดิ้นรนเพื่อไม่ให้ตัวเองไม่ต้องตกไปเป็นเมียของครุฑแล้ว เธอยังต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตหลายตนที่ตั้งแง่กับความแปลกประหลาดของเธออีก

เมื่อเมรี่หญิงสาวแห่งตระกูลนักสืบชื่อดังถูกผู้เป็นลุงบีบบังคับให้ไปอยู่โรงเรียนสอนกุลสตรีหลังผู้เป็นพ่อสิ้นใจ เธอเลยวางแผนที่จะหนีและออกเดินทางทำตามความฝันและหาพี่ชายทั้ง 2 คนของเธอที่เป็นนักสืบโด่งดังอยู่เมืองอื่น

เซี่ยเหยียนอวี่ถูกใส่ร้ายจนโดนองค์ชายจวิ้นอี่เนรเทศ เขาตรอมใจตาย แต่ความแค้นสุดท้ายก่อนวิญญาณดับสิ้นพาเขาย้อนเวลากลับไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเพื่อแก้ไขมัน

ฟ้าพริตตี้สาวถูกพาไปหลังจากรับงานโดยไม่รุู้เลยว่าตัวเองไปนอนกับใครมา ชีวิตสาวสวยจะเริ่มเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นบ้างหลังจากนี้

“พ...พอได้แล้ว...อึก...ท...ท่านกำลังข่มขืนเราอยู่นะ” “ข่มขืนแล้วมันยังไง!” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “โอ๊ย!อ๊ะๆๆๆ ถึงเราจะเป็นภรรยาของท่าน อึก ท่านก็ไม่มีสิทธิ์ทำกับเราแบบนี้” “มีสิทธิ์หรือไม่มีสิทธิ์พี่เป็นคนตัดสิน!”

—คุณรู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ใช่มั้ย? เขาถามขณะไขว่ขาและยกคิ้วข้างหนึ่งขึ้น ริมฝีปากของเทียน่าเม้มเล็กน้อยและดวงตาของเธอก็หรี่ลงขณะที่เธอจ้องมองเขา — ตราบใดที่คุณจ่ายเงินให้ฉัน ฉันจะทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ นิคลอสรู้สึกประหลาดใจกับความกล้าหาญที่เกิดขึ้นกะทันหันนี้ แต่เขาเชื่อว่าเธอแค่ทำเป็นเล่นๆ และพยายามทำหน้ากล้าหาญเท่านั้น เขารู้จักเธอ หรืออย่างน้อยเขาก็คิดว่าเขารู้จักเธอ เธอมีจิตใจที่เปราะบางและสั่นไหว พยายามซ่อนความเปราะบางของตนเองอย่างสิ้นหวัง รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของเขาในขณะที่ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในใจเขา — ทั้งหมดที่ฉันต้องการเหรอ? เขาถามอีกครั้ง เทียน่าตอบทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย: — ครับ คุณนิคลอส อะไรก็ได้ที่คุณต้องการ -เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ฉันอยากให้คุณถอดเสื้อผ้าแล้วนอนลงบนเตียง เขาไม่ได้ตั้งใจจะแตะตัวเธอเลย เขาแค่อยากดูว่าเธอจะตอบสนองอย่างไร แต่สิ่งที่เทียน่าทำต่อไปทำให้เขาพูดไม่ออก

ฉันมีแฟนอยู่แล้ว เราเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่สมัยมัธยม ก่อนที่จะตกลงปลงใจคบกันในที่สุด ฉันเคยความจำเสื่อม ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ 'ใครสักคน' หล่นหายไปในความทรงจำ เเละเขากำลังจะมาทวงมันกลับคืน “ก็แค่ชู้ ผัวเธอไม่รู้หรอก”

"คนคนนั้นชื่อมะลิ" "ฉันไม่ได้อยากรู้" "มะลิเกิดวันที่ยี่สิบเก้ากุมภาและปีเดียวกับพี่" เขาคิดจะทำอะไร จะจับผิดงั้นเหรอ "ประเทศนี้มีคนหกสิบล้านคน นายรู้หรือเปล่าว่าในหนึ่งวัน มีเด็กเกิดวันเดียวกันกี่คน" "..." "เรื่องบังเอิญอะไรแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "..." "ฉันจะกลับบ้าน" ฉันพูดพลางจะก้าวขาเดินต่อเหมือนไม่สนใจอะไร "แต่มะลิมีปาน..." "..." "เหมือนที่พี่มี" ฉันชะงักและครั้งนี้รู้สึกได้เลยว่าหัวใจฉันไหววูบไปมากแค่ไหน ฉันเม้มปากเข้าหากันอย่างตึงเครียดและรู้สึกกดดันมากขึ้น ฉันคงไม่ถามหรอกว่าเขาเห็นปานของฉันได้ยังไง ถ้าพูดมาขนาดนี้ก็คงจะเป็นคืนนั้นที่บ้านเขา... ฉันแค่ไม่คิดว่าเขาจะได้เห็นมัน ไม่คิดจริงๆ! "ปานดำรูปคล้ายขนนกที่กลางหลังตำแหน่งเดียวกับพี่" "..." "ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าในหกสิบล้าน มันจะบังเอิญมีคนที่มีอะไรตรงกันไปหมดแบบนี้กี่คน" "แล้วยังไง!"

"บนโลกใบนี้...มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังไม่เข้าใจและเรามีหน้าที่ต้องค้นหาคำตอบ เช่นเดียวกันกับทุกๆปัญหาย่อมมีทางแก้ไขเสมอแต่อาจต้องใช้เวลาในการแก้ปัญหานั้นๆ..." ฉันคิดแบบนั้นมาตลอดทุกครั้งที่ฉันเจอกับเรื่องแย่ๆหรือปัญหาที่คิดว่าไม่มีทางแก้ไข ฉันจะลองคิดหาทางออกทุกทางเพื่อให้หลุดพ้นจากปัญหานั้นๆ แต่ถ้าสุดท้ายแล้วฉันไม่อาจหาทางออกของปัญหานั้นได้ สิ่งที่ฉันจะทำก็คือ..."การปล่อยวาง แล้วก้าวต่อไป" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมาริสา สิริสุวรรณ อายุ 27 ปี จบจากมหาวิทยาลัยหนึ่งจากภาคเหนือด้วยเกียรตินิยมอันดับ1 สาขาบริหารธุรกิจ แต่ทำไม๊ทำไมฉันถึงไม่มีงานทำกับเขาเสียที ฉันไปสมัครงานมาทั้งหมด29ที่ ได้เข้าไปในรอบสัมภาษณ์ทุกทีแต่สุดท้ายฉันก็ไม่ได้งานสักที่ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้! ฉันจะต้องลุกขึ้นก้าวต่อไป! และบริษัทที่30 ที่ฉันกำลังจะไปสมัครนี้จะเป็นอย่างไร? จะได้ทำงานหรือไม่? เอาใจช่วยฉันกันด้วยนะคะ

เขาได้พบกับเธอในวันที่ฝนตกหนัก และทำให้เขาต้องพาเธอกลับมาเพื่อดูแล เพื่อรอให้เธอหายจากอาการป่วย

ธนิดาถูกจับไปเป็นตัวประกันระหว่างรอชดใช้หนี้ให้มาเฟียอย่างนาวิน ความใกล้ชิดค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความรัก ทว่าท่ามกลางอันตรายและความลับที่ปิดซ่อนไว้ ทั้งสองจะเอาชนะโชคชะตาและความเสี่ยงของโลกมาเฟียได้หรือไม่

ซ้อนรักเมียเก็บ เขียนโดย ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว) การที่เธอเป็นเลขาให้กับเขามันไม่ได้หมายความว่าเธอนั้นอยากที่จะเดินเข้ามาเป็นผู้หญิงที่เรียกว่ามือที่สามของคนอื่น แต่ใครจะไปรู้ว่าการที่เธอ เดินออกมายืนที่ที่เธอคิดว่าเป็นของเธอกลับเป็นที่ที่มีอีกคนยืนอยู่ก่อนแล้ว “ถ้าการที่คุณเอกจะให้ วดีเดินออกไปจากตรงนี้มันคงเป็นสิ่งที่นะคะ” “คนอย่างเธอรู้จักฉันดี เธอคงรู้ว่าฉันทำอะไรได้บาง” “ไปเอามันออก…” “แต่เขาเป็นลูกคุณนะ” “ใช่ลูกฉัน แต่คนที่สามารถจะมีลูกให้ฉันได้มีแต่เอมเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์” “เมื่อไหร่…เมื่อไหร่จะปล่อยวดีไป” “……” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอนี้เอง…รู้อะไรไหม ถ้าการเดินเข้ามาเป็นเลขาให้เอกแล้วหวังจะขึ้นมาเป็นเมียเขา ฉันว่าเธอคิดผิดนะ ราชาวดี…ผู้หญิงอย่างเธอ เป็นได้แค่อีตัวให้เอกเขาปลดปล่อยเท่านั้นแหละ” “แล้วต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันคะที่คุณเอกยอมแต่งงานด้วย แต่ไม่ยอมนอนด้วย” “ราชาวดี…นักแพศยา แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดจากับฉันแบบนี้” “แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันก่อนละคะ”