มาเฟีย

อัยยา...หญิงสาวที่ต้องแต่งงานกับ....ปรินท์....เพื่อใช้หนี้บุญคุณ เธอไม่เหลือทางเลือกแม้แต่ทางเดียวเพราะคำว่า ""บุญคุณของผู้มีพระคุณ"" ค้ำคอ

'นิสา' เด็กสาววัย 12 ขวบ ที่แอบหลงรักเพื่อนสนิทของพ่อตัวเองอย่าง 'ขุนศึก' หนุ่มใหญ่วัย 30 เขาจะรับมือกับเด็กอย่างเธอได้อย่างไร

พิมพ์ชนก หรือ "พิม"นักศึกษาปี 4 คณะนิเทศศาสตร์ ผู้ใฝ่ฝันอยากเป็นนักเขียนบทละครมืออาชีพ เธอเป็นคนฉลาด มีไหวพริบ และมุ่งมั่น เธอเลือกทำงานพาร์ทไทม์ในผับ "Black Velvet" เพื่อหาข้อมูลสำหรับเขียนบทละครส่งอาจารย์ โดยหวังว่างานชิ้นนี้จะเป็นใบเบิกทางสู่วงการบันเทิงโดยไม่รู้เลยว่า เธอกำลังเดินเข้ามาในโลกที่เต็มไปด้วยอันตราย และผู้ชายที่มีอิทธิพล ปกรณ์ มีโครงหน้าเข้มคมชัด หนวดเคราเพิ่มเสน่ห์และความเป็นผู้ใหญ่ ตาแสดงความมั่นใจและดูสุขุม ผมสั้นจัดทรงอย่างดี สวมชุดสูทสีเข้มให้ความรู้สึกภูมิฐานและน่าเชื่อถือ บุคลิกดูสุขุม อบอุ่น แต่แฝงด้วยความมั่นใจในตัวเองเจ้าของผับสุดหรูที่มีชื่อเสียงและอำนาจในวงการกลางคืน ไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของผับ"Black Velvet"เท่านั้น แต่เขายังมีธุรกิจหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับ ธุระกิจสีเทาและยังมีบริษัทส่งออกสินค้าไปยังต่างประเทศอีกด้วยและ บริษัทส่งออก ภายใต้ภาพลักษณ์ของชายหนุ่มหล่อที่ดูสุขุมและมีเสน่ห์ เขาคือคนที่ทุกคนต้องเกรงกลัว และในวันที่เขาเห็นพิมพ์ชนกครั้งแรก เขารู้ทันทีว่าเธอจะทำให้เขาไม่สามารถละสายตาได้

"วันนั้นเมา...วันนี้มีสติ...เธอรู้ไหมวันนั้นเธอทำฉันค้างแค่ไหน??" "ค้างอะไรของคุณ?" "ก็เธอเสร็จ แต่ฉันยังไม่เสร็จ!! เพราะฉะนั้นวันนี้เธอต้องรับผิดชอบ!!

วิวาห์รอหย่า : เมื่อเธอกับลูกไม่สำคัญ เขาก็ควรปล่อยกันไปเสียที : : : : “เธอต้องเป็นตัวแทนของลลิษ” ทิวัตถ์บอกด้วยน้ำเสียงที่เข้มกว่าปกติ แต่สายตายังว่างเปล่าเหมือนเคย “โปรดตัวเล็กกว่าเธอ” ปรีดิทารู้สึกขมปร่าไปทั้งลำคอ แต่ก็พยายามแจกแจงให้คนตรงหน้าได้หวนคิดสักนิดว่า เธอกับผู้หญิงคนนั้นต่างกัน “ไม่ติด” ทิวัตถ์ยกไหล่สูง “เธอขาวกว่าโปรด” หญิงสาวยังพยายามอธิบาย “แต่ก่อนยังกระเดือกได้” คนใจร้ายเบ้ปากนิดๆ ตาจ้องปรีดิทาก่อนตอบ “โปรดไม่เหมือนเธอ” เธอยังย้ำพร้อมมองไปทั่วร่างกายของตัวเอง แล้วได้ยินคำย้ำกลับมาให้เจ็บสะท้าน “ก็ไม่เคยบอกว่าเหมือน ก็แค่ตัวแทนปะวะ” ประโยคท้ายถูกกล่าวออกไปด้วยเสียงหนัก เป็นการยืนยันสถานะอย่างชัดเจน แค่ตัวแทน

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”

เธอจะใช้หนี้ฉันยังไงพ่อของเธอหนีไปแล้ว?อยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มา และถามอันนาด้วยคำถามว่าจะใช้หนี้แทนผู้มีพระคุณอย่างไร "จะหาเงินใช้หนี้หรือจะไปอยู่กับฉันที่คฤหาสน์ทำงานใช้หนี้จนกว่าฉันจะพอใจ..!"

จะแปลกไปไหม หากมีคอนโดที่เปิดไว้ สำหรับคนโสดชอบS×× "เมื่อไหร่พวกแก จะหยุดทำตัวแบบนี้สักทีฮะ!" "อะไรอีกว่าพวกเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ" "ฉันล่ะปวดหัวกับพวกแกจริง ๆ เลยเมื่อไหร่จะหยุด นิสัยมั่วไปทั่วซะทีฮะ ฉันขอสั่งนะว่าให้หยุด"

เลขาของเจ้านายหน้าตาย ที่ฉันได้ขายเวลาของฉันให้เขาเพื่อเงิน! ให้ตายสิ เอาเวลา 24 ชั่วโมงของฉันคืนมานะ ฉันไม่ไหวแล้ว! . " เป็นเลขาฉันเงินเดือนหลักแสน ถึงเธอจะมาทำในตำแหน่งรักษาการแทน แต่ก็รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำงานยังไง " " รู้ค่ะ " " แล้วจำกฎข้อสำคัญของการเป็นเลขาฉันได้มั้ย " " ยี่สิบสี่ชั่วโมงของดิฉัน..เป็นของคุณค่ะ " " พรุ่งนี้ย้ายของเธอมาที่คอนโดฉัน " " อะ อะไรนะคะ "

เขาไม่คิดจะรัก แต่เมื่อเธอจากไป เขากลับไม่ยอมปล่อย เขาฉุดรั้ง ดึงเธอกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง พันธนาการเธอไว้ด้วยความรักในวันที่เธอไม่ต้องการ “แต่งแล้วจะหย่าเมื่อไหร่” สองขาที่กำลังก้าวเดินชะงักกึกกับคำถามที่ถูกโพล่งออกมาไม่มีปี่มีขลุ่ย เงยหน้าขึ้นสบตากับนัยน์ตาสีมรกตที่มองมาอยู่ก่อนแล้ว “คะ?” เอ่ยถามซ้ำ เพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองหูฝาดไปหรือเปล่า “เธอคงไม่คิดจะแต่งงานกับฉันไปตลอดหรอกใช่ไหม” ดารินทร์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เจ็บไม่น้อยเมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว คล้ายกับถูกผลักลงไปในเหวลึก ใจวูบโหวงจนต้องขบริมฝีปากแน่นเพื่อดึงสติ เธอก็ไม่ได้คาดหวังว่าต้องแต่งงานกับเขาไปตลอดชีวิต แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดเรื่องหย่าออกมาได้อย่างง่ายดายทั้ง ๆ ที่แต่งงานกันยังไม่ทันข้ามวัน “ค่ะ รินไม่คิดจะแต่งงานกับคุณไปตลอดหรอกค่ะไม่ต้องเป็นห่วง” ตอกย้ำว่าให้ตายยังไง รอยด์ก็คงไม่มีวันรักเธอ... ไม่แม้แต่...คิดจะรัก “งั้นก็ดี ครบหนึ่งปีเมื่อไหร่ ช่วยไปบอกพ่อให้ด้วยว่าเธออยากหย่า”

อะไรของคุณเนี้ย!!! เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะทำอะไร ไปไหน มันก็เรื่องของฉัน ปล่อยนะปล่อยอิตาบ้า!!! .....นี่!!! ผมขอเตือนเป็นครั้งสุดท้าย "อย่าทำมาอวดดีกับผม...ทั้งที่....ไม่มีอะไรให้อวด

คำโปรย ใครจะไปรู้ว่า..การมีความรักครั้งใหม่นี้จะได้พร้อมกันถึงสองคนเชียว!!! เนื้อเรื่องย่อ หัวใจดวงน้อยต้องมาแตกสลาย เมื่อได้รู้ว่าถูกคนรักหักหลังอย่างกะทันหัน คนสวยจึงหวังไปผ่อนคลายอารมณ์ที่ Zeed Club ดื่มแอลกอฮอล์จนขาดสติและเป็นเหตุให้เผลอต่อยหน้าผู้ชายคนหนึ่ง ภายในชีวิตประจำวันที่เคยสงบสุขจึงต้องเปลี่ยนผันไปตลอดกาล..

คุณหนูมาเฟียผู้ขี้เกียจเรียนวิชาการต่อสู้ จนบิดาต้องหาบอดี้การ์ดมาคอยปกป้องคุ้มครองความปลอดภัยให้ จนมีเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตต้องเปลี่ยนไป

'เหตุบังเอิญทำให้ทั้งคู่ได้มาพบเจอกัน เมื่อวันเวลานำพามาพบกันอีกครั้ง เธอต้องกลายมาเป็นผู้หญิงของเขาด้วยเหตุจำเป็นบางอย่าง' ป้าของเเสงเหนือประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เลยต้องเข้ารับการผ่าตัดสมอง ทว่าการผ่าตัดในครั้งนี้ต้องใช้จำนวนเงินมหาศาลเเละหมอผู้เชี่ยวชาญทำให้เเสงเหนือต้องเดินทางเข้ามาในกรุงเทพเพื่อมาดูเเลเเละหาเงินรักษาป้าของเธอจนได้มาเจอกับเขาคนที่สามารถช่วยเธอได้ คนคนนั้นที่เธอบังเอิญเจอเเละเป็นผู้ชายคนเเรกที่เธอพาเข้ามาในบ้าน ฟินน์ ฟรานซิส ฟาเรน หนึ่งในห้ามาเฟียหนุ่มกลุ่ม The Beast ผู้ที่มีอิทธิพลโด่งดังเลื่องลือไปทั่วโลก เเละที่เลื่องลือมากที่สุดคือ ความโหดเหี้ยมของเขา เเละที่สำคัญเขามีใบหน้าที่หล่อคมเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์อันน่าหลงไหล ผมสีน้ำตาลเข้ม จมูกโด่งเป็นสันสวยงามเข้ากับรูปหน้าที่ฟ้าประทานมาให้ เเละที่ไม่พูดถึงไม่ได้เมื่อได้สบตา เขามีนัยตาสีมรกตคมดั่งเหยี่ยวบนเวหา เเสงเหนือ ธาราลักษณ์ นักจิตกรรมที่ชื่นชอบการวาดภาพเป็นชีวิตจิตใจ เธอมีนิสัยเป็นผู้หญิงขี้อ้อน ขี้เล่น ซุ่มซ่าม พูดมากเเต่พูดจาไพเราะเสนาะหู เธอมีใบหน้าที่สวยหวานงดงามราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย

เพราะมีหน้าที่สำคัญต้องทำ แต่ก็โดนรุ่นน้องจอมป่วนอย่างเลโอ Nightshade มาวุ่นวาย ตามจีบไม่เว้นแต่ละวัน "ทฤษฎี 21 วัน" เลยถูกใช้เป็นไม้ตายเด็ดของฉัน คิดว่ามันจะกันคนกะล่อนอย่างหมอนี่ให้พ้นทางได้มั้ย?!

เริ่มต้นด้วยหน้าที่ จบลงด้วยความรัก.. เรื่องราวความรักระหว่างคุณหนูบ้านล้มละลายกับคู่แฝดโคตรbadboy เรื่องที่พวกเขาได้มาเจอกันมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ..

เธอถูกส่งมาขัดดอกแทนเงินกู้ที่พ่อเลี้ยงของเธอกู้มา ทว่าชายเจ้าของเงินกูนั้นดันเป็นผู้มีอิทธิพล แถม เธอยังตกอยู่ในสถานะ นางบำเรอ!

เธอเปรียบเสมือนน้ำมัน ส่วนเขาเป็นไฟเมื่อมาเจอกันจึงพร้อมแผดเผากันและกันให้มอดไหม้ "ฉันเคยเตือนเธอแล้วใช่ไหมอลินดาว่าให้เลิกยุ่งกับน้องสาวฉัน" "ฉันกับน้องสาวคุณเรารักกัน ฉันจะไม่มีวันทำตามคำสั่งคุณ" "เธอดื้อรั้นเองนะอลินดาจะมาหาว่าฉันใจร้ายกับเธอไม่ได้" "คุณคิดจะทำอะไร ออกไปนะ!" "ฉันจะทำให้เธอรู้ไงว่าท่อนเอ็นของผู้ชายมันดีกว่านิ้วเล็ก ๆ เป็นไหน ๆ"

'อยู่กับฉัน เป็นเจ้าหญิงของฉัน อย่าคิดหนีเด็ดขาด ถ้าฉันไม่อนุญาต...'

"เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันเป็นพ่อของเธอ?" "ผมเห็นรูปพ่อในข่าว ผม... ผมมาตามหาพ่อฮะ" วายุตอบเสียงสั่น มือน้อยๆ ยื่นออกมาหา ฟรานเชลมองมือของวายุ แต่ไม่ได้ยื่นมือไปจับ "ฉันยังไม่แน่ใจว่าเธอเป็นลูกของฉันจริงหรือเปล่า เราต้องรอผลตรวจดีเอ็นเอก่อน" น้ำตาไหลอาบแก้มของวายุด้วยความเสียใจกับคำตอบของบิดา "พ่อไม่เชื่อผมเหรอครับ?" "ในโลกของฉัน เชื่อใจใครง่ายๆ ไม่ได้ มีคนมากมายที่พยายามจะหลอกฉันและคิดกำจัดฉัน" ฟรานเชลตอบเสียงเรียบ "แต่ผมพูดความจริงนะครับ ผมเป็นลูกของพ่อจริงๆ แม่บอกว่า..." วายุสะอื้นไห้จนไหล่เล็กสะท้าน "พอ รอผลตรวจก่อน แล้วค่อยคุยกัน" ฟรานเชลยกมือห้าม วายุหุบปากฉับ น้ำตายังคงไหล แต่ไม่มีเสียงสะอื้นออกมาอีก เด็กชายพยายามกลั้นน้ำตา เชิดหน้าขึ้นมองพ่อ ท่าทางดื้อดึงนั้นช่างคุ้นตา... มันเหมือนกับตัวเขาเองตอนเด็กๆ ไม่มีผิด ฟรานเชลลุกขึ้นยืน พยายามสลัดความรู้สึกประหลาดในอกทิ้งไป "ฉันจะกลับมาเมื่อได้ผลตรวจ