Mengalah Demi Kebaikan

Malam setelah aku didiagnosis hamil, vilaku tiba-tiba terbakar. Aku menahan rasa sesak dan mempertaruhkan nyawaku untuk berlari ke kamar putraku. Namun, ternyata tidak ada siapa pun di dalam sana. Tiba-tiba, aku mendengar sorakan bahagia di luar sana. "Kak Tasya, kamu keren sekali. Kamu pasti dapat juara satu pada lomba nanti!" Aku ingin menegur putraku yang membuat onar ini, tetapi tubuhku malah tertimpa tembok yang runtuh. Ketika kesadaranku mulai melemah, aku mendengar suamiku yang selalu bersikap tegas, memuji keberanian seorang wanita. Jika tebakanku tidak salah, seharusnya suami dan anakku membakar vila ini demi menyenangkan hati wanita itu. Aku hanya bisa menatap pintu yang begitu dekat denganku. Sebelum mati, aku mengirim sebuah pesan kepada suamiku.

Aku melahirkan lima anak untuk Cedric Clark, tetapi empat di antaranya meninggal dini. Awalnya, aku mengira bahwa itu hanya kecelakaan. Sampai saat aku membawakan makanan untuk Cedric, aku mendengar percakapannya dengan asistennya. "Untung saja sumsum tulang anak ini akhirnya cocok dengan Cindy," kata Cedric. "Kalau nggak, dia juga akan kubunuh!" Aku baru menyadari semuanya. Namun, aku tetap tenang, seperti biasanya. Hanya saja, pada hari perusahaannya Cedric diumumkan, aku mengungkapkan kenyataan bahwa Cedric membunuh empat anakku di hadapan semua orang. Pada hari itu, Cedric Clark yang sombong berlutut di lantai sambil menangis dan meminta maaf padaku.

Ayu Renjana tak menyangka dirinya kala Harsa Jayabaya memintanya jadi istri kedua pria itu. Padahal dulu, keduanya sudah memutuskan perjodohan dengan baik-baik. Terlebih, istri pertama Tuan CEO Muda itu baru saja melahirkan. Apa yang sebenarnya terjadi? Lalu, apakah Ayu akan menerima pernikahan yang secara tak langsung menjadikan dirinya sebagai orang ketiga?

Suamiku adalah seorang presdir yang bertemperamen dingin. Kami sudah menikah selama enam tahun, hubungan kami pun dingin bak es. Untuk kesekian kalinya, dia meninggalkanku dan pergi ke Disneyland bersama sekretarisnya, bahkan menyewa seluruh pertunjukan kembang api untuknya. Saat itulah aku sadar, dia memang bukan milikku sejak awal. Tiga hari setelah dia pulang, aku pergi ke luar negeri bersama putra kami, meninggalkan surat perceraian di meja. Tak kusangka, dia malah bersedih dan berusaha mencariku gila-gilaan.

Karina baru saja tiba di Jakarta. Rencananya ia akan mencari pekerjaan di Jakarta. Namun, setelah sampai di Jakarta, Karina langsung dipaksa menikah oleh kakaknya yang bernama Aldo.  Karina sudah menolak keinginan sang kakak. Tetapi, Aldo malah mengancam Karina dengan ancaman tidak memberikan uang lagi untuk biaya pengobatan ibunya yang sedang sakit di kampung. Akhirnya, Karina rela menikah dengan laki-laki yang Karina sendiri belum mengenalnya. Lalu bagaimanakah kisah rumah tangga mereka? Mampukah Karina bertahan dengan sikap suaminya yang arogan dan selalu kasar pada dirinya? Apakah Karina mampu hidup bersama suaminya disaat suaminya memiliki kekasih di belakang Karina? Atau, Karina memilih menyerah dan pergi meninggalkan suaminya?

Scarlett is a twin of Oliver that was born to Alpha's parents. She and her twin possessed unimaginable abilities aside from being a wolf. This became an issue especially after a prophecy arose concerning their powers as well as the troubles that were involved. To cage their powers, Scarlett's mother sent her to a town thereby splitting the twins. However, it seemed that trouble lurks even in the dark. With a power-lusting witch on her neck that would stop at nothing to get control of her power, fate drove Scarlett right into her mate's arms, an Alpha that would fight to the end of the world on behalf of his mate. It then became a fight between the league of Alphas led by Luna. Would they succeed in their mission? Will Scarlett and Oliver's power be accepted eventually? Find out.

Ma sœur Aurora et moi sommes liées aux jumeaux Alpha. À mes cinq mois de grossesse, je suis attaquée par un groupe de renégats. Je contacte mon compagnon Alpha Alexander par lien mental pour avoir son aide. Mais il m'ignore neuf fois. Les renégats m'entourent et me mordent aux bras et aux jambes. Mon sang gicle à chacune de leurs attaques. La douleur transperce mon corps. Je réussis à lier mon compagnon pour la dixième fois, en pleurant de manière désespérée. Cette fois, sa voix froide résonne dans ma tête : « Tu n'as pas marre de faire de la comédie ? Ma sœur Vicky a été enlevée, alors ne m'embête plus. » Vicky est la demi-sœur d'Alexander et Éthan, elle est celle qu'ils aiment réellement. Maintenant que plus rien ne les freinent, les renégats se jettent sur moi. L'un d'entre eux ouvre mon estomac avec ses griffes, pour que je les regarde déchiqueter mon enfant pas encore né avec horreur. Quand je suis presque morte, Aurora me trouve et se bat contre les renégats. Mais ils sont trop nombreux. En peu de temps, Aurora se retrouve ensanglantée et blessée à côté de moi. Elle lie son compagnon Éthan par lien mental, mais ce qu'elle reçoit comme réponse est : « Je cherche Vicky. Ne me dérange pas. » Aurora n'a pas d'autre choix que de se transformer pour me prendre sur le dos de sa louve. Elle descend rapidement de la montagne, mais un glissement de terrain provoqué par le temps orageux nous piège. Heureusement, la patrouille des frontière nous trouve. Aurora et moi réussissons à survivre. Quand je me réveille à la clinique de la meute, la première idée qui me traverse l'esprit est simple : mettre fin à mon lien de compagnons.

“You look perfect like this,” one whispered, fingers down my thigh. “I wondered if you really killed her, did you?” Cuffed, wrists above my head, legs bare and open, one ran a flogger over my belly. I arched back, gasping. Another leaned in, breath hot at my neck. The third stood at the edge of the bed, watching me squirm. “We don’t even need to touch you to make you beg.” Then he finally did, he slipped two fingers straight between my legs, slow and deep. “Oh my god,” I moaned, hips bucking. “You’re this wet already?” he growled, curling his fingers inside me. “And we haven’t even started fucking you yet.” The one at my neck licked a trail down to my collarbone. “You killed her. Admit it.” I shook my head, but my body gave me away. My legs were shaking. I was clenching around his fingers like I’d never been touched before. "I didn't do it." I moaned again “Say whose hole this is,” he demanded. “M-mine—” The flogger struck my thigh. “Try again." I looked up, breathless. “Yours. Fuck. It’s yours.” ******** Chloe was sent to Nightshade Academy, the same elite school where her sister allegedly took her own life. To earn her father’s approval and uncover the truth, she had no choice but to go. Now, after another student is found dead, Chloe was the prime suspect due to the circumstances surrounding the death. Tied by an unbreakable bond to the three Alpha triplets sent to catch the killer. Now, Chloe is caught in their dangerous web. Worse? She’s mated to all three who are determined to make her accept to the crime.

"You shouldn't shouted at her, you should have listened to her. Now she is gone for good." Eveth shouted her son after his Personal Assistant left him with her grandsons. "I didn't believe that child was mine." He tried to defend himself. ****** Melanie, who was Dexter personal assistant was persuaded to use the last three months with her cold boss by living with him. She had to do it because she has no choice, in just these months the two became so close even with the hindrances. Unfortunately for her, she started loving him and got pregnant for her cold boss that has been treating her in a bad way for the past three month.

J'avais oublié de ramener la maîtresse de mon compagnon, la laissant seule dans la nature pendant trois heures. Fou de rage, il m'a jetée dans un vieux puits abandonné, en pleine campagne. « Toi aussi, tu dois goûter à la souffrance qu'a endurée Ria. » Le puits, profond et étroit, m'obligeait à me recroqueviller sous ma forme de louve. L'air me manquait. Je lui ai demandé pardon, j'ai supplié qu'il me sorte de là — mais tout ce que j'ai obtenu, ce sont ses reproches indifférents. « Repens-toi comme il faut. Il faut que tu comprennes, une bonne fois pour toutes, les responsabilités d'une Luna. » Il a ordonné qu'on scelle l'ouverture du puits avec une lourde pierre. J'ai hurlé, désespérée. Encore et encore, j'ai essayé de grimper, mais chaque fois je retombais. La paroi du puits s'est couverte de traces de mes griffes, témoins de ma lutte acharnée. Jusqu'à ce que ma gorge, brûlante de soif, ne puisse plus émettre le moindre son. Deux semaines plus tard, en découvrant le cadeau d'anniversaire que j'avais commandé pour lui, son cœur a flanché. Pris d'un élan de remords, il a décidé d'enlever ma punition. Mais il ne savait pas qu'au fond du puits, mon cadavre, déjà dévoré par les vers et les serpents, n'avait plus rien d'humain.