การให้อภัย

ความแค้นของกัลป์ฝังรากลึก เขาออกตามล่าตัวต้นเหตุที่ทำให้น้องสาวกลายเป็นคนเสียสติ แต่คนที่ต้องรับกรรมคือ น้องสาวของตัวการ "เธอเลือกเอาเองว่าจะนอนกับฉันคนเดียว หรือให้ลูกน้องฉันร่วมสนุกด้วย"

“นอนกับพ่อก็นอนมาแล้วแค่นอนกับลูกอีกคนมันจะเป็นไรไป! ว่าไหม?” ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน มองสำรวจเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนใต้ร่างที่นอนตัวสั่นน้ำตาไหลอาบสองแก้ม

เลือกสามีผิดคิดจนตัวตาย!เป็นเช่นไรรู้ก็เมื่อสายไปเสียแล้ว ลูกต้องตายจาก พ่อแม่พี่ชายพลัดพราก ด้วยหน้าที่ของเขาในฐานะเจ้าเมือง ช่วยชีวิตทุกคนไว้ได้ เว้นแต่นาง เว้นแต่ครอบครัวของนาง

กูฆ่ามึงไม่ได้แต่กูทรมานให้มึงเจ็บได้ จำไว้....อย่าริอาจจะหนีไปไหนเพราะกูจะไปตามทบต้นทบดอกที่แม่กับพี่มึง แต่ถ้าคนที่เขากำลังแก้แค้นอยู่เป็นพี่ชายฝาแฝดของคนที่เขาแค้นล่ะ ขอโทษแล้วมันจะหายกันไหม

หนิงฮวาบุตรสาวคนโตของใต้เท้าโจต้องมาเสียมารดาของตนโดยโรคร้าย เพียงไม่นานท่านพ่อก็ได้พาเมียอีกคนเข้ามาในเรือนแถมยังมีน้องต่างมารดาอีกด้วย แต่นางก็ไม่ได้ต่อว่านางยินดีด้วยซ้ำที่จะมีน้อง แต่แล้วความสุขความสงบก็ได้จบลงเมื่อทั้งสองเข้ามาอยู่ในเรือนแห่งนี้ทั้งสองต่างทำกับหนิงฮวาราวกับสาวใช้ และต้องการแย่งคนรักของนางไปจนกระทั่งทั้งคู่วางแผนกำจัดนางเมื่อพิธีงานจะเริ่มขึ้นอีกเพียงไม่กี่ชั่วยาม ทำให้หนิงฮวาต้องมาตายก่อนที่จะได้เข้าร่วมพิธีแต่งงาน แต่แล้วเหมือนฟ้าจะรู้ดีถึงความไร้ยุติธรรมในครั้งนี้ทำให้นางได้ย้อนกลับมาแก้ไขอดีต ครั้งนี้นางจะไม่ยอมอ่อนแอให้ผู้ใดมาทำร้ายนางได้อีกและจะไม่ให้ผู้ใดมาแย่งคนรักของนางไป

พอ.เอาความโกรธแค้นพี่ชายนอ.ทั้งหมดที่เคยทำไว้กับเขา มาลงกับคนเป็นน้องสาว นั่นก็คือนอ.ด้วยการหลอกบังคับให้นอ.เป็นแฟนหลอกให้รัก และจับนอ.จ้ำจี้จนได้นอ.ตามที่ได้วางแผนเอาไว้ แต่กลับหลงรักนอ.เข้าให้ เมื่อนอ.รู้ความจริงว่าพอ.มาหลอกจึงบอกเลิกและให้พอ.ออกไปจากชีวิต พอ.เลยโบ้หนักมากเพราะง้อยังไงนอ.ก็ไม่ยอมเข้าใจ แถมยังเอาผช.คนใหม่มาเย้ยอีกนี่สิมันยิ่งเจ็บกว่า สปอย นอ.แอบได้ยินพี่ชายทะเลาะกับพอ.เกี่ยวกับเรื่องของตัวเองจึงรู้ความจริงทั้งหมดว่าพอ.แค่มาหลอก นอ.จึงบอกเลิกกับพอ.ท้นที "เมื่อสาแก่ใจของนายแล้ว ต่อไปก็อย่ามายุ่งกับฉันอีก ในเมื่อทุกอย่างที่นายทำลงไป มันก็แค่ระบายความไค.ร่กับผู้หญิงไร้ค่.าที่น่าขย ะแข ยง นายแสดงได้เหมือนจริงจนฉันเชื่อสนิทใจ ฉันจะทิ้งทุกอย่างไว้ที่นี่ และตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ฉันและนาย...เรา...ขาดกัน!...ล่าก่อน...ตองเก้า ” “อันนา!...”

จากความรักกลายเป็นความเกลียด จากความเกลียดกลายเป็นความแค้น และก็เป็นเขาที่ฆ่าฮั่วเฉาซีให้ตายเองกับมือ "หากต้องมาใช้ชีวิตในโลกนี้แล้วต้องข้องเกี่ยวกับคนแบบนั้น.. เหยาเหยาคนนี้ไม่เอาด้วยหรอกนะ!"

หยูเพ่ยอันบุตรอนุของจวนขุนนางขั้นสอง ได้รับราชโองการให้แต่งงานกับท่านอ๋องอี้เหวิน แต่เขานั้นคืออ๋องตกยากถูกริบทรัพย์และบรรดาศักดิ์ไปจนสิ้น เหลือเพียงแต่ตัวและถูกส่งมาให้อยู่ด้วยกันในจวนร้างเล็กๆ แถมเขานั้นยังพิการขาหักเพราะป้องกันการก่อกบฏจนตนเองบาดเจ็บ แต่สุดท้ายด้วยความหวาดกลัวว่าเขานั้นจะขึ้นไปเป็นใหญ่เสียเอง จึงได้กำจัดเขาโดยป้ายสีในความผิดที่เขาไม่ได้ก่อ และให้แต่งงานกับบุตรของอนุของขุนนางขั้นสองที่มิได้มีอำนาจใดจะช่วยเกื้อหนุนเขาได้ และอ๋องผู้นี้ยังมีลูกติดหนึ่งคนอีกด้วย หยูเพ่ยอันจึงจำต้องดูแลทั้งพ่อและลูกในเรือนร้างแห่งนี้……

จากที่ได้ยินเสียงที่ดุเดือดทุกคืน ไม่คิดว่าเธอจะ "หลงกล" เดินเข้ามาในถ้ำเสือที่กำลังหิวอย่างเขาเสียเอง “พี่รู้นะว่าบางคน ได้ยินเสียงบางอย่างในห้องนี้ ไม่อยากรู้เหรอว่าเสียงมาจากไหน” ใครจะไปคิดว่าเพื่อนบ้านที่เธอสงสัยจะเป็นเขา "1 ใน 4 จตุรเทพคณะวิศวะกรรมศาสตร์" ที่โด่งดังไปทั่วมหาวิทยาลัย "หล่อ โปรไฟล์ดี เรียนเก่ง แต่ก็...เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าชู้ เรื่องมาก แต่พวกเขาไม่เคยขาดผู้หญิง" นี่เป็นคุณสมบัติของพวกเขา “เอากุญแจห้อง คืนมาได้แล้วค่ะ” "ไม่เห็นเหรอว่าพี่เจ็บอยู่ อยากได้ก็มาทำแผลให้ก่อนสิ ไม่ต้องทำหน้าแบบนี้ ช่วยเป็นเพื่อนบ้านที่ดีสักวันไม่ได้เหรอ น้ำใจน่ะรู้จักไหมครับคุณเพื่อนบ้าน" “หาเรื่องเจ็บตัวเองแล้วมาถามหาน้ำใจเหรอ คนบ้าอะไรเนี่ย” “หรือจะไม่เอากุญแจแล้ว ไอ้สายยูนั่นน่ะ ป้องกันอะไรไม่ได้หรอกนะจะบอกให้ มันช่วยให้คนรู้มากขึ้นด้วยว่า เจ้าของไม่อยู่ห้อง” “รีบเข้าไปสิคะ!” “ดุจังเลยนะ เชิญครับ” เชิญตามไปอ่านเรื่องราวจากนี้ของทั้งคู่ได้เลยจ้าา....

คนตายด้านความรู้สึก อย่าง ‘แจน’ วิศวกรรมเครื่องกลปี 3 ทายาทมาเฟีย กลับมีความรู้สึก ปะทุร้อนเพราะเห็นเขา ‘เวลล์’ แพทย์ปี 5 เพียงทั้งคู่สบตา ก็เกิดคืนอันเร่าร้อนไฟลุกโชนในชั่วข้ามคืน