ฉลาด

ในคืนเดือนดับชายนุ่นมีนามว่าณภัทรเขาเดินออกมานั่งสูบบุหรี่อยู่กระท่อมกลางทุ่งนา ที่นี่โรงเรียนสบายจนเขาอยากจะหอบผ้าหอบผ่อนมานอนเสียที่นี่ เขาไม่ได้อยากอยู่ในพื้นที่ทุรกันดารแบบนี้ แต่ด้วยธุรกิจของเขาที่กำลังก่อสร้าง เขาจึงต้องอยู่ดูงานให้เสร็จทันกำหนด โรงแรมที่นี่มันก็ไม่ได้สะดวกสบายเหมือนจังหวัดใหญ่ๆ เขาจึงต้องมาอาศัยอยู่บ้านของแม่นมผู้หญิงที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็ก มันจึงทำให้เขาได้เจอกับหลานสาวของแม่นมที่แสบยิ่งกว่าแอลกอฮอล์!

เมื่อสัตวแพทย์อย่างนางฟ้าของน้องหมาน้องแมว(หมอบลู) จะต้องมารักษาเสือที่ปากหมาอย่าง (คอป) จะลงเอยกันอย่างไร

ระหว่างอังเดรกับทรายทอง ทุกอย่างมันคือธุรกิจ ไม่มีความรัก ไม่มีความรู้สึกอื่นใด พอจบงานก็จ่ายเงิน เป็นค่าเช่าที่เธอมาอยู่บนเตียง ทว่าความรักมันขับเคลื่อนตัวเอง ถักทอหล่อหลอมอยู่ในหัวใจของใครคนหนึ่ง แต่มิอาจแสดงให้รู้ ด้วยว่าฐานะที่เป็นอยู่ ไม่ต่างจากเมียเช่า ชั่วครั้ง...ชั่วคืน

นับดาว เด็กสาวกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยป้าที่ติดการพนันงอมแงม จนต้องพาหลานที่แสนเกลียดชังไปแลกเงินก้อนโต ทำให้เธอโบยบินสู่อ้อมอกของพ่อเลี้ยงอัครา ชายหนุ่มผู้มีอิทธิพล เจ้าพ่อเงินกู้ที่แสนจะรูปหล่อ คราแรกเขาคิดแค่ว่าเธอก็แค่ของกินเล่น แต่พอได้กินแล้วก็อยากกินอีก เพราะติดใจความหอมหวานของสาวน้อยไร้เดียงสาแหละบริสุทธิ์ผุดผ่องจนไม่อยากให้ใครแตะต้อง

รสิตา เด็กสาวกำพร้าที่โตมากับยาย เธอย้ายที่อยู่มาสามครั้งแล้วเพราะถูกผู้มีอิทธิพลในเมืองบ้านเกิดสั่งเก็บ ลำพังเธอคนเดียวไม่เท่าไหร่ แต่เนื่องจากเธอต้องดูแลยายวัย 60 ปี เธอจึงต้องทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด และตอนนี้ที่ที่ปลอดถัยที่สุดสำหรับเธอคือบ่อนคาสิโนของมาเฟียผู้มีอิทธิพลในแถบนั้น เพราะคาสิโนแห่งนี้มีห้องพักสำหรับพนักงาน ซึ่งบุคคลภายนอกห้ามเข้าเด็ดขาด รสิตาจึงตัดสินใจสมัครเป็นพนักงานเสิร์ฟที่คาสิโนแห่งนี้ ในคืนหนึ่ง รณกร มาเฟียหนุ่มได้รับบาดเจ็บมา แต่ไม่ยอมไปโรงพยาบาล ความลำบากใจเลยตกอยู่ที่บรรดาลูกน้อง เพราะรณกรเป็นคนที่เวลาโดนทำแผลถ้าเจ็บเขาจะจัดการคนที่ทำแผลให้ ความซวยเลยไปตกที่รสิตา ที่เพิ่งเลิกงานและกำลังเดินกลับที่พักทางหลังร้านพอดี ตั้งแต่คืนนั้นมาก็รสิตาก็เหมือนคนที่หนีเสือปะจระเข้ มาร่วมลุ้นกันว่าเธอจะอยู่รอดปลอดภัยได้อย่างไร

ท้องแล้วหรือ...ช้าไปนะ พันธะของฉันกับเธอมันจบไปแล้ว..

หรงจือจืออดทนคุกเข่าไปแล้วสามพันขั้นบันได เพื่อขอโอสถวิเศษมาช่วยชีวิตผู้เป็นสามี กลับคิดไม่ถึงว่า เมื่อสามีกลับมาพร้อมชัยชนะ จะพาองค์หญิงจากแคว้นอื่นที่กำลังตั้งครรภ์กลับมาด้วย มิหนำซ้ำยังลดขั้นหรงจือจือจากภรรยาเอกเป็นแค่อนุ!   “ม่านหวาเป็นองค์หญิง ซ้ำกำลังตั้งครรภ์บุตรของข้าอยู่ เจ้าแค่ยกตำแหน่งภรรยาเอกให้นาง จะเป็นไรไป?”   “บุตรชายข้าไม่หย่ากับเจ้า แค่ขอให้เจ้าไปเป็นอนุ นั่นก็นับว่าเมตตาเจ้าแล้ว หากเจ้าออกจากจวนโหวไป ใครที่ไหนเล่าจะไม่รังเกียจดูแคลนเจ้า?”   “แม้ท่านพี่จะลดขั้นท่านจากภรรยาเอกเป็นอนุ ทว่าตราบใดที่ท่านยอมยกสินเดิมของท่านให้ข้าใช้เป็นสินติดตัวเจ้าสาว ข้าจะยอมเรียกท่านว่าพี่สะใภ้ก็ได้!”   “ในฐานะที่เจ้าเป็นสตรี ก็ควรจะเสียสละเพื่อสามี! ก็แค่ขอให้เจ้าเป็นอนุภรรยา แค่ขอสินเดิมของเจ้าเพียงเล็กน้อยก็เท่านั้น เจ้าจะโวยวายอะไรหนักหนา?”   ต้องเผชิญหน้ากับครอบครัวพรรค์นี้ หรงจือจือทำได้เพียงแค่คิดว่า ความทุ่มเทตลอดสามปีที่ผ่านมาของตนเอง ก็ถือเสียว่าโยนให้หมามันกิน ไม่ว่าอะไรที่ติดค้างนางไว้ พวกเขาต้องชดใช้คืนให้หมด!   นางตัดสินใจหย่าขาด ทำลายครอบครัวสามีเก่าให้พังพินาศ เอาสินเดิมทั้งหมดของตนเองกลับไป และนำโอสถช่วยชีวิตอีกครึ่งที่เหลือของสามีเก่า ไปมอบให้คนอื่น…   ภายหลัง สามีเก่ากลับกลายเป็นคนพิการอีกครั้ง ต้องกลายเป็นที่ขบขันของคนทั้งเมืองหลวง ส่วนนางได้แต่งงานใหม่กับขุนนางผู้มีอำนาจ กลายเป็นฮูหยินของท่านราชเลขาธิการผู้ยิ่งใหญ่ทรงเกียรติ แม้แต่ฝ่าบาทยังต้องยกย่องนางเป็นมารดาบุญธรรม!

มันควรที่จะเป็นขั้นตอนการทำเด็กหลอดแก้วตามที่ตกลงกันไว้ แต่ทุกอย่างกลับตลปัตรไปเสียหมด ต้นเหตุของปัญหาคือ นายท่านลุค ครอว์ฟอร์ด ทายาทแห่งตระกูลครอว์ฟอร์ด ชายหนุ่มเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุม เย็นชาไร้ความรู้สึกและปกครองแบบเผด็จการ หากเขาตั้งใจไว้แล้ว ไม่มีอะไรในโลกที่เขาทำไม่ได้! เบียงก้า เรย์นคิดว่าพวกเขาทั้งสองจะแยกทางกันหลังจากที่เธอให้กำเนิดลูก อย่างไรก็ตาม จากนั้นเวลาล่วงเลยมาห้าปี ชายคนนั้นพาลูกน้อยน่ารักทั้งสองมาคอยเธอที่หน้าหอพัก ท่ามกลางสายตาคนนอกทั้งหลาย! แม้ว่าจะมีสายตาคนนอกจับจ้องอยู่ จากสายตาของคนนอก คุณครอว์ฟอร์ดเป็นชายหนุ่มแสนเย็นชาและไร้หัวใจ แต่สำหรับเธอแล้ว เขา...

"เราหย่ากันเถอะหิน" ประโยคนั้นทำให้หิรัญตกใจเพราะคาดไม่ถึง เขาไม่เคยคิดว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่าง 'กัทลี' จะเป็นฝ่ายพูดมันออกมาก่อน แต่ก็ดีเหมือนกันเขาเองจะได้ไม่ต้องเอ่ยให้ลำบากใจ เราแต่งงานกันมานานมาก เจ็ดหรือแปดปีเห็นจะได้ จากความผิดพลาดในสมัยวัยรุ่น เขาทำเธอท้องในตอนที่เพิ่งเรียนจบมัธยมปลาย และครอบครัวของกัทลีก็ยื่นคำขาดให้เขารับผิดชอบไม่เช่นนั้นจะเอาเรื่อง บิดามารดาของเขาเกรงว่าลูกชายจะต้องโดนคดีพรากผู้เยาว์ เพราะว่าตอนที่เขาล่วงเกินเธอ กัทลียังอายุไม่เต็มสิบแปดดี เมื่อแต่งงานแล้วกัทลีเข้ามาอยู่ในบ้าน ในขณะที่ตัวเขาเองไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย เมื่อตัวห่างใจห่างและสิ่งใหม่ๆ ที่ได้พบเจอในชีวิตของนักศึกษาหนุ่มเนื้อหอม ทำให้ทั้งสองมีช่องว่างที่นับวันก็ยิ่งห่างไกล จากความรักของเด็กๆ ก็กลายเป็นอดีต ลูกที่เกิด ณ วันนั้นไม่ใช่สายใยที่จะทำให้เขาคิดหวนกลับมาหาหล่อนอีก ชายหนุ่มได้แต่ส่งของขวัญมาให้ลูกทุกวันเกิดและดูแลเด็กหญิงผ่านทางบิดามารดาของตัวเอง "ก็เอาสิ เธอพร้อมไปอำเภอวันไหนล่ะ" หิรัญยักไหล่ ได้เสมอตามที่เธอต้องการ ก็ดีเหมือนกันเขาจะได้โสดจริงๆ สักที

ปฐพี (ดิน) อายุ 41 ปี หล่อ นิ่ง เนียบ สุขุม ซึน สถานะโสดแต่อยู่ในโหมดคุณพ่อลูกหนึ่ง ไม่คิดหาแม่ใหม่ให้ลูกและไม่คิดมีเมียอีก (เป็นคนนิ่ง ๆ ซึน ๆ แต่ ดุ มาก) ปรีชญา (น้ำผึ้ง) อายุ 22 ปี น่ารัก ตัวขาว สดใส ขี้อ้อน สถานะโสดและเกิดมาไม่เคยมีแฟน แต่อยากมีแฟนก่อนเรียนจบ (เป็นวีเจไลฟ์สดที่ไม่เปิดเผยตัวตนในแอปแอปหนึ่ง) ----------------------- นิยายที่เกี่ยวข้อง (อ่านแยกได้) ❀ นางร้ายกลายเป็นคนใหม่แล้ว (รดาลูกสาวปฐพี) ❀ อาจารย์ปฐพี (ปฐพีพ่อของรดา) ------------------------