ดื้อรั้น

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

“อือ...” หญิงสาวลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย ก่อนหันมองโดยรอบ ถึงได้รู้ว่ายังไม่สว่าง แต่ฝนหยุดตกไปแล้ว “โอยยยย...เจ็บไปทั้งตัวเลย” เธอผงกศรีษะขึ้นมองชายหนุ่มที่เธอนอนกอดอย่างสนิทแน่น เธอยิ้มบางๆ ขณะนึกถึงบทรักที่เขามอบให้อย่างไม่มีที่ติ อดไม่ได้ที่จะยื่นมือขึ้นไปแตะไรเคราของเขาอย่างเอ็นดู “เก่งจริงๆ เลยตานี่” เจ้าหล่อนจะละมือออก แต่ฝ่ามือใหญ่กลับรวบข้อมือเธอไว้ได้เสียก่อน...เข้มลืมตาขึ้นแล้วจ้องหญิงสาวด้วยสายตาหื่นสุดหื่น มันยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ติดใจล่ะสิ” “ใช่ นายเองก็ติดใจฉันเหมือนกัน”

เพราะการเงินที่ขัดสน ทำให้นักเขียนสาวตัดสินใจตอบรับคำขอของเพื่อนสนิท ที่ฝากให้เธอนั้นดูแลลูกติดสามีเพียงคนเดียว ระหว่างที่เจ้าตัวไปทำงานกับสามีที่ต่างประเทศเป็นเวลาหก เดือน ระหว่างนั้นก่อเกิดเป็นความรักที่ผิดและพลั้งเผลอทุกข้อในจิตใจ.. แม่จะเป็นเพียงลูกเลี้ยงของเพื่อนสนิทแต่ก็ทำให้เธอไม่อาจทนความรู้สึกไปได้ เพราะยิ่งเธออยากจะตัดใจไม่ถลำลึกลงไปมากเท่าไร หัวใจของเธอก็ยิ่งไม่รักดีมากเท่านั้น

"จูบหนู5,000ค่ะ" "อะไรนะ! แค่จูบ5,000เลยหรอ" "ค่ะ ถ้านัวเนีย7,000 มีอะไรด้วยกัน100,000นี่ยังไม่รวมค่าแทงเข้าแทงออกนะคะ" "โอ๊ย!!!นี่มันอะไรเนี่ย ฉันซื้อตัวเธอมาแล้วยังต้องเสียเงินกับเรื่องนี้อีกหรือไง" เรื่องนี้เป็นนิยาย set สามารถติดตามเรื่องในsetเดียวกันได้ 1. มาเฟียพลาดรัก [ฟิสซิส × เจ้าเอย] 2. มาเฟียติดสัตว(แพทย์) [ซาจิ × บลูเบลล์] 3. มาเฟียไซด์ไลน์ [ไลบร้า × วีนัส] เรื่องนี้

...เขา รักเธอแต่เลือกที่จะเก็บซ้อนความรู้สึกนั้นเอาไว้ เพราะมีความคิดที่ว่า เธอคือหลานสาวของเพื่อนสนิท เธอยังเด็กเกินกว่าที่คนแก่อย่างเขาจะคิดอกุศลกับเธอได้ ผิดกับ เธอ ที่รักเขาและแสดงออกชัดเจนมาโดยตลอดว่าเธอรักเขาในเชิงชู้สาว แม้ว่าเขาจะมีแฟนอยู่แล้วแต่เธอก็ไม่แคร์... ...ในวันที่เขาเผลอพลั้งมือทำร้ายเธอ เด็กดื้อคนหนึ่งก็ได้หายไปจากชีวิตเขานานนับหลายปี ทว่าในวันที่เธอกลับมา เธอกลับเมินเฉย ทำหมางเมินกับเขา จึงทำให้เขาเจ็บปวดใจเป็นอย่างมากกับท่าทีเย็นชาของเธอ...

“ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายน่ารังเกียจขนาดนั้น เธอก็ไปบอกพ่อกับแม่ของเธอให้ยกเลิกงานหมั้นสิ เธอคิดว่าฉันอยากจะได้ผู้หญิงปากดีอย่างเธอมาเป็นเมียหรือไง”

“เรติกา อ๊าส์” น่ารังเกียจ! น่าขยะแขยงที่สุดเลย “ใครอนุญาตให้แกครางชื่อฉัน ไอ้ชั่ว!” เธอพยายามประคองเสียงตัวเองไม่ให้สั่น ความรุนแรงที่เขามอบให้นั้นไม่สามารถทำให้คนถูกกระทำอย่างเธอส่งเสียงร้องครวญครางออกมา แม้แต่น้ำตาแค่หยดเดียวเขาก็ไม่สามารถรีดมันออกมาจากดวงตาของเธอได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอเองก็เจ็บปวดทรมานแทบขาดใจ เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ “หึหึ” มันส่งเสียงหัวเราะในลำคอเย้ยหยันเธออีกแล้ว โคตรเกลียดมันเลย “ถ้าเธอส่งเสียงร้องครวญครางออกมาบ้าง ฉันอาจเมตตาเธอก็ได้นะ”

รักต้องห้าม ของ ครูผู้ช่วย กับนักศึกษา ปี4 ที่เรียนไม่จบสักที จนพ่อต้องยื่นคำขาด ว่าต้องจบ ปีนี้ เธอที่อยากได้งานประจำ ต้องคอยดูแลเขา ให้เขามาเรียน ความรักที่มาผิดที่ผิดเวลา ทำให้เธอ ต้องห้ามใจตัวเอง เพราะเขาไม่ยอมถอยแน่นอน

สามปีที่ไม่ได้เจอกัน... นารีกลับบ้านเกิดมาด้วยความตื่นเต้น หัวใจเธอเต้นรัวไปหมดเมื่อรถตู้แล่นเข้าสู่ขนส่งของอำเภอ หากใครบางคนรู้ว่าเธอกลับมาแล้ว เขาจะรู้สึกยังไงนะ? ชายแก่คราวพ่อคนนั้นยังรอเธออยู่รึเปล่า ยังจำสัญญาที่ให้ไว้กับเธอได้หรือไม่ หากเขาได้รู้ว่าเธอกลับมาที่นี่เพื่อจะทวงสัญญา เขาคงแปลกใจและประหลาดใจไม่น้อย ในเรื่องของความรัก สาวสิบแปดสุดสวยกับชายแก่วัยห้าสิบสามปี มันคงเป็นไปได้ยากแน่ แต่หากเป็นเรื่องเกี่ยวกับเซ็กส์ เธอเชื่อว่ามันไม่ยากเลย

เพราะแม่หนีไปกับแฟนใหม่ และทิ้งเธอไว้กับพ่อเลี้ยง ความแค้นทั้งหมดของพ่อเลี้ยงจึงตกมาอยู่ที่เธอ รวมไปถึงหน้าที่บนเตียงก็เช่นกัน เธอมีหน้าที่แค่รองรับอารมณ์ฉัน แทนแม่ของเธอเท่านั้น