ตั้งครรภ์

"เรียกพี่สิครับ ไม่เรียกจูบนะ!" "ฟางไม่กล้าเรียกหรอกค่ะ" "ทำไม พี่อนุญาต ไม่เรียก..จูบจริงๆนะ"

"ในเมื่อเขาได้ร่างกายอันหอมหวานของสาวเจ้ามาครอบครอง แต่กลับไม่ได้หัวใจเมื่อเป็นดั่งนั้นมันไม่คุ้มค่าสำหรับเขาเลย ผู้ชายที่เธอเกลียดนี่แหละ จะทำทุกอย่างเพื่อพิชิตหัวใจของเธอมาครอบครองให้จงได้"

เธอตกที่นั่งลำบากกำลังจะถูกป้าแท้ ๆ พาไปขายให้กับซ่องโสเภณีหวังนำเงินมาใช้หนี้พนัน เขาคือคนผ่านทางดันบังเอิญมาเห็นเข้า ก่อนจะยอมจ่ายเงินก้อนโตแลกกับตัวเธอ “พิมพ์ดาว” “ประชุมวันนี้เหนื่อยไหม” ฝืนถามทั้งน้ำตา “พิมพ์ดาวกลับไปก่อนเถอะ ไว้ค่อยคุยกัน” เขากลัวนิรินจะเข้ามาเห็นพิมพ์ดาว “ฮึก ทำไมแต่งงานแล้วไม่เชิญเพื่อนอย่างฉันเลย” เอ่ยถามด้วยเสียงสะอื้น “กลับก่อนนะพิมพ์ดาว เชื่อฉันเถอะ” “กรี๊ด!!” เสียงกรี๊ดกร๊าดของนิรินดังแทรกบทสนทนา ก่อนเธอจะมาหยุดข้างกายคิลเลียน “แกจะมาพังงานแต่งของฉันกับพี่คิลเลียนเหรอ” นิรินตะคอกถามเสียงดังสนั่น จนผู้คนภายในงานหันมามองเป็นตาเดียวกันด้วยความสนใจกับสถานการณ์ตอนนี้ “นิรินใจเย็น ๆ” “พี่คิลเลียนจะให้นิรินใจเย็นยังไง มันจะพังงานแต่งของเรา ที่ผ่านมานิรินรู้มาตลอดว่ามันเป็นนางบำเรอของพี่ แต่ตอนนั้นนิรินยอมให้พี่อยู่กับมันแต่ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้ว นิรินจะไม่ยอมอีกต่อไป” จบคำพูด นิรินหมุนตัวเดินไปหยิบแก้วน้ำส้มก่อนสาดใส่หน้าพิมพ์ดาว “หยุดนะนิริน”

เรื่องราวความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท ระหว่างสาวสุดจี๊ดที่แสนจะบอบบาง กับเพื่อนชายสุดหล่อปากแซ่บ ที่ความสัมพันธ์นี้จะไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนตลอดไป...เมื่อทั้งสองเกิดพลาดท่าเสียทีเกินเลยมากกว่าคำว่าเพื่อน "ซุน อย่างี่เง่า ถ้าเป็นเรื่องที่กูพูดเมื่อคืนกูขอโทษ คือกูไม่ได้จะหมายความแบบนั้น...คือกู..." "คืออะไร คือมึงอายว่างั้น มึงอายที่นอนกับคนแบบกูใช่ป่ะ?" "เปล่าไม่ใช่แบบนั้น คือ... คือกูแค่สับสนไม่รู้จะบอกคนอื่นยังไง มึงคิดดูนะเป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปี อยู่ ๆ จะมาเปลี่ยนสถานะเนี่ยนะ" "กูไม่เห็นแคร์!" "มึงอย่าบอกนะเว่ยว่ามึงชอบกูจริง ๆ อ่ะ?" "แล้วถ้าใช่ล่ะ" "......" "ถ้ากูบอกว่ากูชอบมึงล่ะ ชอบมึงมานานแล้วด้วย" คนตัวเล็กถึงกับเงียบ เธอพูดไม่ออก ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ "ตะ แต่ เราเป็นเพื่อนกันนะ"

ซ้อนรักเมียเก็บ เขียนโดย ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว) การที่เธอเป็นเลขาให้กับเขามันไม่ได้หมายความว่าเธอนั้นอยากที่จะเดินเข้ามาเป็นผู้หญิงที่เรียกว่ามือที่สามของคนอื่น แต่ใครจะไปรู้ว่าการที่เธอ เดินออกมายืนที่ที่เธอคิดว่าเป็นของเธอกลับเป็นที่ที่มีอีกคนยืนอยู่ก่อนแล้ว “ถ้าการที่คุณเอกจะให้ วดีเดินออกไปจากตรงนี้มันคงเป็นสิ่งที่นะคะ” “คนอย่างเธอรู้จักฉันดี เธอคงรู้ว่าฉันทำอะไรได้บาง” “ไปเอามันออก…” “แต่เขาเป็นลูกคุณนะ” “ใช่ลูกฉัน แต่คนที่สามารถจะมีลูกให้ฉันได้มีแต่เอมเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์” “เมื่อไหร่…เมื่อไหร่จะปล่อยวดีไป” “……” “ผู้หญิงแพศยาแบบเธอนี้เอง…รู้อะไรไหม ถ้าการเดินเข้ามาเป็นเลขาให้เอกแล้วหวังจะขึ้นมาเป็นเมียเขา ฉันว่าเธอคิดผิดนะ ราชาวดี…ผู้หญิงอย่างเธอ เป็นได้แค่อีตัวให้เอกเขาปลดปล่อยเท่านั้นแหละ” “แล้วต้องเป็นผู้หญิงแบบไหนกันคะที่คุณเอกยอมแต่งงานด้วย แต่ไม่ยอมนอนด้วย” “ราชาวดี…นักแพศยา แกมีสิทธิ์อะไรมาพูดจากับฉันแบบนี้” “แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันก่อนละคะ”

เพชรน้ำบุษ ลูกสาวผู้แสนเพียบพร้อมของผู้ทรงอิทธิพลอย่างพ่อเลี้ยงณัฐ เธอเปรียบเสมือนดอกไม้งามที่มีแต่คนหมายปอง ผู้เป็นบิดาหวงและห่วงเธอยิ่งกว่าดวงใจของตน ดวงใจของพ่อเลี้ยงณัฐ คือสิ่งที่เขากันต์ระวี หมายกระชากลงมาขยี้! ความแค้น ความลับ...และความหลัง ทำให้เขาต้องมาเป็นบอดีการ์ดของเธอ

แยม เด็กสาววัยสิบเก้าที่เติบโตมากับแม่ที่เคยเป็นเพียงสาวใช้ในบ้านเศรษฐี แต่โชคชะตาพลิกผันเมื่อแม่ของเธอแต่งงานกับพ่อของ ศรันย์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบเก้า หล่อ รวย และเพียบพร้อม ทั้งสองกลายเป็น “พี่น้องต่างแม่” ที่ครอบครัวอยากให้สนิทกัน แต่แทนที่จะได้ใกล้ชิด เขากลับมอบให้เธอเพียงคำพูดเสียดสี การกลั่นแกล้ง และสายตารังเกียจ แต่ยิ่งเธอหนี…เขาก็ยิ่งไล่ตาม จนเผลอพลาดมีสัมพันธ์ต้องห้ามในคืนหนึ่ง และมันไม่ได้จบเพียงครั้งเดียว ความผูกพันลับ ๆ ดำเนินต่อไปจนเธอไม่รู้ว่านี่คือรัก…หรือเป็นเพียงความสนุกชั่ววูบของเขา

ฟรานเชเซียส โบลาโกนี เจ้าพ่อค้าอาวุธสงครามรายใหญ่ของโลก คำรามกัมปนาทเมื่อได้ทราบข่าวจากลูกน้องว่ามีคนลอบเข้ามาล้วงคองูเห่าถึงในคลังอาวุธของตัวเอง ทันทีที่รีบรุดไปดูตัวถึงรู้ว่าเป็นแม่สาวใจกล้าตัวเล็กทว่าพยศเหลือใจ เจ้าพ่อหนุ่มเค้นคอจนจะปากเปียกปากแฉะ นางนกต่อก็ยังไม่ยอมคลายความลับออกมาว่าใครอยู่เบื้องหลัง แต่คนอย่างฟรานเชเซียสมีหรือจะยอมรามือ จากที่เค้นกันด้วยวาจาไม่ได้ผล เขาก็จัดการเด็ดปีก ฉีกแข้ง ฉีกขาจัดท่าตามแต่ต้องการแล้วก็ทำการล้วงควักทั้งตัว ให้มันรู้ไปว่าถ้าเขายัดเยียดความเป็นผัวให้เธอทุกวัน! ทุกที่! ทุกเวลา! แล้วแม่นกน้อยแสนสวยยังจะกล้าปากแข็งอยู่อีกไหม สารวัตรทวิชา แฟรงกลินต์ แม่สาวขาโหดประจำสน. ผู้ยืดอกอาสามาทำภารกิจลับให้กับกรมตำรวจ ฝีมือเก่งกาจสามารถของเธอใช้กับบุรุษหนุ่มผู้แสนกักขฬะ เย็นชาและเหี้ยมโหดไม่ได้เลย เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้คุมโรคจิตอย่างเขาเธอก็ไม่ต่างอะไรกับหนูตัวจ้อยให้พญาราชสีห์ตัวโตจอมตะกละขย้ำเล่นบนเตียง แต่สังสัยเจ้าพ่อหนุ่มจะขย้ำอย่างดุเด็ดเผ็ดมันและถึงพริกถึงขิงมากเกินไป พอถึงเวลาได้รับอิสรภาพแม่นกน้อยถึงได้บินถลาออกจากกรงทองของพญาราชสีห์พร้อมกับลูกนกตัวจ้อยที่อยู่ในอุทร

มาร์โบโล คอฟอร์ด ไม่ปรารถนาจะเหลือบแลตุ๊กตาดิ้นได้ที่ถูกนำตัวขึ้นมาประมูลบนเรือสำราญสุดหรูของตนเลยสักนิด มิหนำซ้ำยังแสดงท่าทีรังเกียจอย่างเปิดเผย ทว่าอยู่ๆ แม่สาวน้อยในชุดหูกระต่ายสีชมพูหวานแหววที่เขาปรามาสด้วยความสมเพชก็หล่นตุ้บลงบนตัก ครั้นจะไม่รับไว้ไอ้เพื่อนตัวแสบที่ยกให้กลับลอยหน้าบอกว่าจะมอบเธอให้แก่ผู้ชายกลัดมันทั้งหลาย ถึงแม้จะไม่พิสมัยสาวเจ้าสักกระผีก หากแต่มนุษยธรรมเล็กๆ ในใจกลับกระตุ้นให้เขารับเธอไว้เอง และนั่นก็ทำให้ ลักษณ์ณารา สุขวิมล รอดพ้นจากการเป็นโสเภณีเต็มขั้น ทว่าที่สุดเธอกลับได้รู้ซึ้งว่าตัวเองได้หนีเสือปะจระเข้เข้าเสียแล้ว เพราะในทันทีที่เขารู้ว่าเธอเป็นน้องสาวของผู้ชายที่เขา 'เเค้น' เขาก็ตอบเเทนเธอด้วยความ 'รักจอมปลอม' หลอกล่อให้เธอรักอย่างหมดใจ ก่อนจะเฉดหัวทิ้งให้สาสมกับความเเค้นที่อัดเเน่นในอก “อย่าทำอะไรบ้าๆ กับน้ำในที่ทำงานนะ” “ว้าย!” “จะทำอะไร! อย่านะ! ทำที่นี่ไม่ได้!” “เซ็กส์ไม่จำเป็นต้องเกิดในห้องนอนอย่างเดียวหรอกนะทูนหัว ขอเพียงกายพร้อม ใจพร้อม เราทำได้” “แต่น้ำไม่พร้อมนี่นา” “ผมจะทำให้คุณพร้อมเองทูนหัว”

เพราะว่ารักจึงยอม เพราะรักถึงรอ รอที่จะได้ยินคำว่ารัก รอวันที่เธอชัดเจน...