รักสามเส้า

เริ่มต้นด้วยหน้าที่ จบลงด้วยความรัก.. เรื่องราวความรักระหว่างคุณหนูบ้านล้มละลายกับคู่แฝดโคตรbadboy เรื่องที่พวกเขาได้มาเจอกันมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ..

เมื่อแคว้นอวิ๋นฮวาล่มสลาย 'มู่ตาน' องค์หญิงรัชทายาทผู้สูงศักดิ์ กลับกลายเป็นเพียงเชลยศึกที่ไร้ค่าในจวนแม่ทัพศัตรู นางถูกส่งมาเพื่อปรนนิบัติ 'หลี่เฉียง' แม่ทัพพยัคฆ์แห่งแดนเหนือผู้จมดิ่งอยู่ในความโศกเศร้าจากการสูญเสียคนรัก และต้องอยู่ภายใต้สายตาที่จับจ้องของ 'อิงเฟิง' น้องชายผู้แสนดีที่ซ่อนคมเขี้ยวแห่งความอำมหิตไว้ภายใต้รอยยิ้ม แต่ในกรงขังที่งดงามนี้ มู่ตานกลับพบความผิดปกติ... เสียงพิณที่นางใช้บรรเลงเพื่อเยียวยา กลับกลายเป็นกุญแจไขสู่ความลับที่ถูกฝังกลบมานานนับสิบปี สตรีที่ควรจะตายไปแล้วกลับยังมีลมหายใจ... และคนที่ควรจะภักดีกลับกลายเป็นผู้ทรยศ! จากเชลยผู้ไร้ทางสู้ นางจำต้องผันตัวมาเป็น 'กุนซือ' เปลี่ยนเสียงดนตรีให้เป็นรหัสลับ เปลี่ยนกระดานหมากให้เป็นสนามรบ เพื่อปลุกพยัคฆ์ที่หลับใหลให้ตื่นขึ้นมาต่อกรกับอสรพิษที่แฝงกายอยู่ใกล้ตัวที่สุด "เมื่อคมดาบไม่อาจฟาดฟันความเท็จ... ข้าจะใช้เสียงพิณกรีดเปิดความจริง!"

หัวใจดวงนี้มันจะอยู่กับใครก็ได้ แต่มันต้องไม่ใช่กับเธอ ที่เป็นคนที่ทำลายมัน

เมื่อหมอสาวย้ายมาประจำที่โรงพยาบาลบนเกาะมาลาวี เธอต้องรักษาหญิงสาวมากมายที่เกิดอาการฉีกขาด หลังจากเข้าไปบำเรอนายหัวจอมเทพ ธนาอครวงศ์ ผู้ยิ่งใหญ่และอหังการ์ และความซวยของเธอก็คือ วันหนึ่งเธอต้องไปรักษาไอ้จ้อนของเขาน่ะสิ!!

“ถ้าเจ็บตรงไหนบอกผมนะครับ” หมอดนัยสอดนิ้วมือ 2 นิ้วเข้าไป “ค่ะ...อื้มมม คุณหมอขา อื้อ ๆ ” “เจ็บหรือครับ” คุณหมอตกใจที่เธอร้องครางแบบนั้น “เสียวมากเลย..อื้ม ๆ ลึกอีกสิคะ คุณหมอขา”

สวัสดีครับพี่สาวตัวน้อยของผม เราสองคนไม่ได้เจอกันมาก็นานแล้วนะ พี่คงไม่รู้ว่าปีนี้ผมก็สูงขึ้นอีกแล้ว แต่ผมรู้นะ ว่าพี่น่ะไม่สูงขึ้นเลยสักนิด พอถึงวันที่เราได้เจอกันอีกครั้ง พี่จะจำผมได้ไหมนะ **************** นี่คือเรื่องราวของรักข้ามรุ่นสุดยันเดเระ ระหว่าง วิศวะหนุ่มปีหนึ่ง(สุดคลั่งรัก) กับ สาวอักษรศาสตร์ปีสี่ รุ่นน้องหนุ่มที่แอบซ่อนความคลั่งรักเอาไว้ไม่ให้พี่สาวคนสวยรู้ จะสามารถเอาชนะใจรุ่นพี่สาวตัวจิ๋วได้หรือไม่ เขาจะมีกลยุทธสุดโรคจิต เอ๊ย พิสดารอะไรมามัดใจรุ่นพี่สาวให้อยู่หมัด เชิญติดตามได้ใน วิศวะ ซ่อน(คลั่ง)รัก

ผ่านมาเกือบสี่ปี แทบไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่คิดถึงเขา... กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่อ่านข้อความจากเขา มันเป็นข้อความสุดท้ายที่เขาตอบกลับมาหลังจากที่หล่อนทักไปหาเพื่อจะบอกเรื่องสำคัญ ไปรยาจดจำได้ทุกจังหวะความคิดและความรู้สึกในเวลานั้น หล่อนไม่เคยลืมมันได้เลย... พลันเสียงเจื้อยแจ้วที่แสนคุ้นเคยก็ดึงหญิงสาวให้ออกจากความหม่นหมอง 'แม่กุ๊บกิ๊บคร้าบ แม่กุ๊บกิ๊บอยู่หนาย คุณตาพาอชิไปซื้อขนมมาเยอะแยะเลยคร้าบ' สำหรับไปรยา ไม่ใช่เวลาหรอกที่ช่วยเยียวยารักษาแผลในใจ แต่เป็นเด็กชายอชิระผู้เป็นแก้วตาดวงใจของหล่อนต่างหาก --------------- “หนูอยู่บ้านนี้ใช่ไหม” “ใช่ครับ นี่บ้านของอชิ” “แล้วพ่อเราไปไหน” “อชิไม่รู้ครับ แต่อชิมีคุณตาตัวใหญ่ๆ ใหญ่กว่าคุณลุงด้วย อชิไม่กลัวคุณลุงหรอก” “พ่อเราหนีไป ไม่อยู่เลี้ยงเราใช่ไหม” เพิ่งรู้ตัวว่าตนใจร้ายเกินไปก็ตอนที่เห็นดวงหน้าเล็กนั้นเบ้ ทำท่าจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่ได้ไหลออกมา เพราะเจ้าตัวฮึบไว้ได้ทัน “อชิโป้งคุณลุง ไม่ให้คุณลุงมาบ้านอชิ”

ลองตายดูสิ...เผื่อฉันจะปล่อยเธอไป -TOXIC RELATIONSHIP- “เมื่อมีคนทรยศ...ก็ต้องมีคนรับผิดชอบ” “คุณมันคนสารเลว”

เส้นทางความรักระหว่าง นาตาเซียและลูคัส นั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้หวานชื่นดั่งคู่รักในเทพนิยาย เมื่อนาตาเซียหลบหนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่เธอเหมือนหนีเสือปะจระเข้เมื่อมาพบกับลูคัส ชายผู้สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ

พวกเขาเข้าหาเธอด้วยการล่อลวง กังขังเธอไม่ให้ไปไหน หัวใจดวงน้อย จะรับมือกับชายทั้งสองคนได้ไหม ติดตามต่อได้ในเรื่อง ถ้าวันนั้น ‘ผิงอัน’ ไม่ก้าวเท้าออกจากบ้าน เพราะเธอได้ยินเสียงร้องโอดครวญ ของความทรมาน ไม่ได้หยิบยื่นน้ำใจเข้าไปช่วย คาร์ลเตอร์ และ เคอร์วิน ชีวิตของเธอในตอนนี้ คงไม่ต้องมาถูกกักขังให้อยู่ใต้อาณัติของพวกเขา มาเฟียร้ายกาจที่ตกหลุมรักหญิงสาวธรรมดา พวกเขา ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมาอยู่กับพวกเขา ถึงจะต้องใช้โซ่ตรวนล่ามเธอไว้ก็ตาม…