เศรษฐี

"คุณภพ" เธอเรียกเขาเสียงสั่น "กลัวเหรอ มินตรา" "คุณเรียกผิดแล้ว ฉันชื่อมันตราค่ะ" หญิงสาวย้ำ "ถ้าคุณคือมันตราจริง ก็ไม่ต้องกลัวอะไรเพราะมันตราเก่งเรื่องนี้อยู่แล้วจริงไหมล่ะ" มือของเขาเอื้อมมาสัมผัสใบหน้าของเธอเบาๆ นั่งนิ่งไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อไปแต่ก็ถอยไม่ได้อีกแล้วเพราะถ้าถอยหรือแสดงความกลัวมากไปกว่านี้กวินภพคงไม่เชื่อว่าเธอคือมันตรา

‘สักวันเราจะไปอยู่ตรงนั้นให้ได้’ ‘บนป้ายใหญ่ ๆ นั่นนะเหรอ?’ ‘อื้อใช่แล้ว’ ใบตอบรับผู้ที่ผ่านเข้ารอบออดิชั่นและผ่านการคัดเลือกไปเป็นศิลปินในสังกัดมีเพียงแค่ห้าคนจากผู้สมัครนับแสน หนึ่งในนั้นมีชื่อหวังอวี้เฟิง เหลียนฟางยังจำได้ว่าในวันที่ความฝันของอวี้เฟิงเริ่มต้นขึ้น วันนั้นเขาเองก็ร้องไห้ไปมากเพียงใด ทั้งดีใจแล้วก็…สับสน ที่ตรวจครรภ์ยังกำอยู่ในมือเหลียนฟางหลบมันเอาไว้ไม่ให้เขาเห็นมันขึ้นสองขีดไม่ว่าจะตรวจกี่ครั้งมันก็ยังขึ้นชัดเจนเหมือนเดิม เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วงของอวี้เฟิง เหลียนฟางจึงโกหกไปว่าตัวเองท้องกับผู้ชายคนอื่น ไม่รู้เลยว่าคำโกหกนั้นจะสร้างบาดแผลลึกและความเคียดแค้นให้กับเขา...

เธอเฉิ่ม เธอเชย และเธอเป็นเลขาของเขา หน้าที่ของเธอคือเลขาหน้าห้อง แต่หลังจากความผิดพลาดในค่ำคืนนั้นเกิดขึ้น สถานะของเธอก็เปลี่ยนไปจากเดิม จากเลขาหน้าห้อง กลับกลายเป็นเลขาบนเตียงแทน... “เวลาทำงาน คุณก็เป็นเลขาหน้าห้องของผม แต่ถ้าผมเหงา คุณก็ต้องทำหน้าที่เลขาบนเตียง...” “บอส...?!” “ผมรู้ว่าคุณตกใจ ผมเองก็ตกใจเหมือนกันกับสถานะของพวกเรา แต่มันเกิดขึ้นแล้ว จะทำยังไงได้ล่ะ” “บอสคะ...” หล่อนขยับตัวพยายามจะออกจากอ้อมแขนของเขา แต่ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อย “ว่าไงครับ” “แก้ว... แก้วว่าให้แก้วทำเหมือนเดิมดีกว่าค่ะ หรือไม่ก็ให้แก้วลาออกไป...” “ผมให้คุณลาออกไม่ได้หรอก คุณเป็นเลขาที่รู้ใจผมที่สุด อย่าลืมสิแก้ว” “แต่แก้ว...” หล่อนอยู่ในฐานะนางบำเรอของเขาไม่ได้ หล่อนทะเยอทะยานต้องการมากกว่านั้น แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีวันจะได้สิ่งที่หวังมาครอบครอง “ทำตามที่ผมบอก ไม่มีอะไรยากเย็นเลย”

เมื่อผู้ชายที่เธอเพิ่งจะวันไนต์กับเขาเมื่อคืน! ดันเป็นศัตรูทางธุรกิจของตัวเอง

เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งถูกขายให้กับพ่อเลี้ยงผู้เย็นชา...เธอจะหนีจากพันธะสัญญาซื้อขาย(รัก) นี้ได้อย่างไร?

มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงามเจ้าของธุรกิจนำเข้ารถหรูและผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ วัย 30 ปี หนุ่มโสดในฝันของใครหลายคน มีความคิดที่อยากจะมีครอบครัว แต่มันยังไม่เจอใครที่โดนใจ แม้จะมีสาวสวยลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่อกับแม่เขาคอยตามตื๊อเขาก็ไม่เคยชายตามอง ถือคติที่ว่าคนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ต่อให้พยายามแค่ไหนก็ไม่มีผลต่อหัวใจ จนกระทั่งโชคชะตาได้นำพาคนที่ทำให้ใจเต้นแรงมาพบกันกับเขา

เขาและเธอมีความสัมพันธ์กันเพราะความเมา เธอ...ชอบรสสวาทที่น่าตื่นเต้นของเขา เขา...ชอบความเผ็ดร้อนของเธอ ...เขาและเธอจึงสร้างกฎขึ้นมา... และกฎมีอยู่ว่า ห้ามรัก ห้ามท้อง ห้ามเป็นเจ้าของกันและกัน… "ใครใช้ให้คุณคุยกับมัน ปากนี้เป็นของผม ตรงนี้ ตรงนี้ ก็เป็นของผม" ชายหนุ่มพูดพลางเลื่อนมือจากริมฝีปากผ่านลำคอระหงแล้วมาหยุดอยู่ที่หน้าอกอวบก่อนจะบีบเคล้นหยาบโลน

พราะCEO คนใหม่สั่งยุบแผนกชุดว่ายน้ำที่หล่อนเป็นผู้จัดการอยู่ ทำให้สาวเฉิ่มอย่างการะเกดต้องบากหน้าไปขอพบเขา แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่อนุญาตให้หล่อนเข้าพบเสียที ก็ในเมื่อขอเข้าพบดีๆ ไม่ได้ หล่อนก็ต้องใช้วิชามารกันล่ะ! แต่ใครจะรู้เล่าว่า การเผชิญหน้ากับนิคาซิโอในครั้งนี้มันจะเปลี่ยนแปลงสาวเฉิ่มเชยอย่างหล่อนไปตลอดกาล เมื่อเขาต้อนรักหวานฉ่ำจนหล่อนไปไหนไม่รอด ต้องยอมเป็นทาสรักลับๆ ของ CEO รูปหล่อไปชั่วนิรันดร์

คุณอาหนุ่มผู้สุขุม นุ่มลึกกับหลานสาวสุดแสบแถบขี้ยั่ว สิบปีที่ไม่ได้เจอกัน นี่หนูแก้มใสโตเป็นสาวแล้วเหรอเนี่ย สวยซะด้วย แล้วคุณอาของเราจะทำยังไงกับหลานสาวคนนี้ดีนะ

“ประกาศออกไป...ใครทำให้ยัยนั่นมาสยบแทบเท้าฉันได้ ฉันจะรับเข้าแก๊งตำแหน่งที่หก...” เวกัสประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลุยส์ถึงกับผิวปากตอบรับทันที “หัวหน้าเอาจริงว่ะ” “มันถึงเวลาแล้ว...ที่เราควรจะจัดการกับยัยนั่นให้สาสมสักที” โชนเสริม “แล้วแบบไหน...ถึงเรียกว่าสาสม” ริกเตอร์เอ่ย “จะแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แค่ให้ยัยนั่น...ยอมก้มหัวให้ฉันก็พอ”