เศร้าใจ

โดส หรือ ดลธี ลูกชายเคเดนกับเส้นด้าย (ในเรื่อง #พลาดรักคนเลว) ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ได้เข้ามาบริหารงานที่บริษัทของครอบครัว และได้เข้ามาดูแลผับ KAI กับน้องสาว . โดสมีนิสัยสุขุมแต่ดูเยือกเย็น เขาเป็นตัวของตัวเอง ชอบความตื่นเต้นท้าทาย ออกจะเป็นผู้ชายแบดบอย และยังไม่อยากผูกมัดกับใคร จึงเลือกที่จะขอซื้อกินหญิงสาวที่มาเสนอตัวเพื่อแลกกับเงิน . . เทียนไข หรือ เทียน เธอต้องกลายเป็นแม่คนด้วยอายุเพียงแค่ 19 ปี ซึ่งเป็นหน้าที่ ที่เธอจะต้องทำ การเลี้ยงเด็กคนหนึ่งไม่ได้มันไม่ง่ายสำหรับเธอเลย ฐานะของเธอก็ไม่ได้ร่ำรวย เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูกแม้แต่ต้องยอมขายตัว.. . "เทียนขอห้าหมื่น...แล้วเทียนจะนอนกับคุณ" "หึ สามพันก็มากพอสำหรับแม่ม่ายลูกติดอย่างเธอ" .

เขาจองจำเธอ ให้อยู่ในวังวนแห่งความเจ็บปวดด้วยคำว่าภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย อลัน ชายหนุ่มผู้เกิดมาเพรียบพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตา การศึกษาและฐานะ บุคลิกเงียบ ๆ แต่ซ่อนความอันตรายไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่ง "เธอเป็นคนของฉันแล้ว ฉันจะทำยังไงกับเธอก็ได้พระพาย..เธอจะต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดเหมือนที่ฉันต้องเจอ" พระพาย หญิงสาววัย 22 ปี กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก นิสัยร่าเริง จิตใจดี "พายไม่เข้าใจ..พายไปทำอะไรให้คุณอลันเจ็บช้ำน้ำใจคะ ทำไมคุณถึงใจร้ายกับพายนัก"

ตราบาปที่ไม่ได้ก่อจองจำชีวิตของเธอ 'โบตั๋น' อย่างไม่มีชิ้นดี เพราะความรักแรงโกรธเเรงของเขาเขมราชคนเดียวเลยแท้ๆ | เขม เขมราช อนันต์ธการณ์ | ประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษใหญ่ เขาดุ เด็ดขาด แต่อ่อนโยนกับหวานใจเพียงคนเดียว | โบตั๋น พิมพ์ชนก อุ่นวารี | สาวใช้แม่ลูกอ่อนของบ้านอนันต์ธการณ์ ลูกสาวชื่อน้องใบหม่อนที่เกิดจากความผิดพลาดของเธอเพียงคนเดียว "กล้าดียังไงมาประจบสอพลอจนแม่ฉันถึงกับต้องยัดเยียดเธอให้มาเป็นเมียฉันกัน" แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ!!!! "ยอมจริงๆเลยหว่ะ เธอเก่งจริงๆนะโบตั๋น!" เขาตบมือดังลั่นประชดประชันเจ้าหล่อนอย่างเย้ยหยัน "โบตั๋นไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดโบตั๋นไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยนะคะ!" หมับบบ!!!

"แม้ว่าองค์ชายจะได้กายหม่อมฉัน แต่ท่านไม่มีทางได้หัวใจ""ทั้งๆที่เจ้าเป็นพระชายาของข้าแต่เจ้ายังหวนคิดถึงบุรุษอื่นเช่นนั้นหรือ?หึข้าจะทำให้เจ้าลืมมันเอง" "ต่อให้ท่านฆ่าข้าให้ตายอย่างไรข้าก็ไม่มีทางลืม"

"ยอมเป็นสตรีของข้า อุ่นเตียงให้ข้า แล้วเจ้าจะอยู่รอดปลอดภัยในฐานะหญิงบำเรอของข้า" คำพูดน่ารังเกียจของคนผู้นี้ที่เอ่ยออกมามันช่างน่าชิงชังอย่างที่สุด นางไม่รู้หรอกว่าเขาและบิดาของนางมีบุญคุณความแค้นใดกันมาแต่หนหลัง แต่ก็ไม่ควรใช้ความรู้สึกที่มีต่อบิดามาข่มเหงรังแกกันเช่นนี้ เขาเกลียดชังนางถึงเพียงนี้เหตุใดจึงไม่ปล่อยให้นางตายๆ ไปซะ หรือการตายมันสบายไปสำหรับนาง จึงคิดจะเหยียบย่ำนาง ย่ำยีนางให้ตายทั้งเป็น "ข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ หวังว่าคืนพรุ่งนี้จะเห็นเจ้าแต่งกายงดงามรอปรนนิบัติข้าอยู่นะ"

คืนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความผิดพลาด ความเกลียดชังที่เขาสร้างไว้กลับพังทลาย เมื่อเขากลับ ‘ติดใจ’ ในตัวเธอจนยากจะถอนตัว

เพราะหน้าตาที่เหมือนกันราวกับแกะทำให้เธอต้องรับกรรมแทนพี่สาวฝาแฝด และเมื่อการแก้แค้นจบลงเธอก็ได้อิสระคืนแล้วจากไปพร้อมกับหัวใจดวงน้อยสองดวง "เขาเป็นลูกผมใช่ไหม" "เขาไม่ใช่ลูกคุณอย่ามาพูดจามั่ว ๆ" "จะไม่ใช่ได้ยังไงดูจากหน้าตาก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกใคร" "พ่อของเขาคือคนรักของฉันที่อยู่นอร์เวย์...ไม่ใช่คุณ" "งั้นคุณกล้าพิสูจน์ไหมละ" "คุณยังทำชีวิติฉันพังไม่พอใช่ไหมถึงต้องตามจองล้างจองผลาญกันไม่เลิก" "ผมก็แค่อยากชดเชยในสิ่งที่เคยทำผิดไปไม่ได้มีเจตนาไม่ดี"

ชีวิตของเขาถูกพันธนาการไว้กับความเป็นทาส วันใดหนอจะมีแสงสว่างช่วยให้เขาหลุดพ้นจากวังวน จบสิ้นวาสนากับคนผู้นั้นเสียที

'รินรดา' หญิงสาวผู้โหยหาความรักมาทั้งชีวิต แต่กลับไม่เคยได้รับความรักจากใคร แม้แต่พ่อแม่แท้ๆ ยังทิ้งเธอได้ลงคอ ทำให้เธอไม่ปรารถนาจะมอบหัวใจให้กับใคร เพราะเห็นความรักที่ไม่สมหวังของพ่อแม่ ขณะที่ สรวิชญ์ คนที่คิดว่าจะมาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป แต่เขากลับทำร้ายเธออย่างเลือดเย็น แล้วเธอจะก้าวผ่านอุปสรรคในชีวิตได้อย่างไร? หยาดน้ำตาจะเหือดแห้งลงได้หรือไม่? หรือจะมีแต่รอยน้ำตาตลอดไป

ความโหดร้ายของลุคส์ได้สร้างบาดแผลพร้อมกับสิ่งล้ำค่าให้กับปรางค์ปรียา การพบกันอีกครั้งทำให้เขาได้พบลูกชายที่ไม่เคยรู้มาก่อนหญิงสาวจะทำเช่นไรเมื่อเขาเรียกร้องความเป็นพ่อเด็กกับเธอ