แก้แค้น

“เพราะรักจึงยอมจนตัวตาย ชาตินี้เกิดใหม่ขอไม่รักใครนอกจากตัวเอง ดังนั้นหย่าให้ฉันซ่ะ!! ท่านนายพล”

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”

หวงจื่อหนิงนักโภชนาการสาวมืออาชีพ ผู้ทุ่มเทให้กับงาน และความรัก แต่แล้ววันหนึ่งหวงจื่อหนิงพบว่า บริษัทอาหารเสริมแห่งหนึ่งใช้สารอันตราย ในผลิตภัณฑ์ที่อ้างว่าช่วยลดน้ำหนักได้เร็ว แต่มีผลข้างเคียงที่ร้ายแรงต่อร่างกาย เมื่อพบเจอเรื่องที่เป็นอันตรายกับผู้บริโภค หวงจื่อหนิงไม่มีทางทำงานร่วมกับคนเหล่านี้อีก แต่หลักฐานที่เธอได้มายังไม่ทันได้ส่งถึงสือและตำรวจ ก็ถูกฆ่าปิดปากด้วยอุบัติเหตุเสียก่อน ทว่าความตายนี้กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นครั้งใหม่ เมื่อหวงจื่อหนิงรู้สึกตัวและลืมตา กลับพบว่าตัวเธอเองมาอยู่ในยุคโบราณ! มิหนำซ้ำยังเข้ามาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเดียวกันกับเธออีกด้วย เจ้าของร่างเป็นโรคขาดสารอาหารชนิดรุนแรงถูกใช้งานนางเยี่ยงทาส มารดาที่ถูกสามีทอดทิ้งหลังจากที่สอบได้จอหงวนก็ตรอมใจตาย “โอ้ยตายแล้วแม่นางน้อยผู้น่าสงสาร อดอยากจนป่วยตายร่างกายผ่ายผอมแทบจะมีแต่หนังหุ้มกระดูก เฮ้อออ แต่ไม่เป็นไรความรู้ที่ข้ามีอยู่ในหัวย่อมช่วยแก้ปัญหาได้แน่นอน” “เอ๋ ถ้าข้ามีขาทองคำให้เกาะล่ะ หนทางแก้แค้นบุรุษชั่วช้าให้พวกนางแม่ลูกก็มีหนทางแล้วสิ!!” “เหตุใดซื่อจื่อกับจื่อหนิงถึงไม่อยู่ที่เรือนหยางชู ทั้งสองคน หายไปที่ใดชางเซิ่งอีกคน”

การแต่งงานที่ไม่ได้ซึ่งคำว่า “รัก” สร้างความเจ็บปวดให้กับกรกวินทร์กับแพรวพรรณรายไม่น้อยแต่ทว่ามันเจ็บปวดกว่า เมื่อเขาและเธอมีแต่ความเกลียดชังที่มอบให้แก่กันและกัน “ปล่อยนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะคุณทัช คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ว้าย!” เธอร้องโวยวายเสียงดัง ก่อนที่เสียงอุทานตกใจจะดังตามมา เมื่อเขาเหวี่ยงร่างของเธอลงไปบนเตียง โดยร่างหนาคร่อมทับรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างด้วยมือใหญ่ของเขาเพียงมือเดียว “ทำไมจะทำไม่ได้ ในเมื่อเธออยากเป็นเมียฉันจนตัวสั่น ฉันก็จะสนองให้ สนองอย่างหนักให้ลืมโลกไปเลย” เขาพูดเสียงเยาะ “สิ่งที่เธอจะได้รับจากฉันไม่ใช่ความสุข แต่เป็นความทุกข์ต่างหาก ฉันจะทำให้เธอตกนรกเหมือนกับที่ฉันเป็น”

“อ๊า… นาย… หนูกลัว… ” เสียงของพิมพิศร์สั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ “ไม่ต้องกลัวน่ะ เดี๋ยวโดนสามดุ้นพร้อมๆ กันรับรองว่าเธอจะมันส์จนติดใจ” สิ้นเสียงของพ่อเลี้ยง พิมพิศร์ก็มีอันต้องร้องครางเพราะไอ้เดชที่งุดหน้าอยู่ตรงหว่างขา ลงมือจู่โจมส่วนเสียวของหล่อนด้วยปลายลิ้น ปาดเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสวาทสวยสด แผล่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เธอทิ้งเขาไปไม่ไยดี เมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เขาจึงตามเอาคืนให้สาสม...“จำเอาไว้! ชีวิตเธอ ร่างกายเธอ ทุกอย่างของเธอเป็นของฉัน ฉันจะปล่อยเธอเป็นอิสระเมื่อไหร่ ก็ขึ้นอยู่กับฉันเท่านั้น!!"

เมื่อเขาคิดว่าเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องร้าย ทำให้เขาลงโทษเธอและทรมานเธอ แต่ความรักที่มีทำให้เธออดทนแต่เมื่อความอดทนที่มีหมดลง มันเลยทำให้เธอต้องหนีไปเพื่อรักษาหัวใจตัวเอง

เขาเป็นบุรุษโง่เขลาในเรื่องรัก แต่งภรรยาชั่วร้ายไม่พอยังพาตระกูลพินาศล่มจม ส่วน ‘คุณหนูไป๋’ คือสตรีที่ปักใจต่อรักแรกเช่นเขา ในวันที่ผู้คนล้วนหันหลังให้ นางกลับไม่ทอดทิ้ง จะด้วยความดีที่ชายหนุ่มเคยกระทำหรือเทพเซียนเมตตาต่อหญิงสาวผู้เจ็บช้ำไม่ทราบ ตอนลืมตาอีกหน ‘โม่ซือเฉิน’ ถึงพบว่าทุกสิ่งคล้ายฝันตื่นหนึ่ง ราวกลิ่นและความหนืดข้นของโลหิตบนร่างกับความคับแค้นเป็นเพียงภาพมายา เมื่อได้รับโอกาสหวนคืนเพื่อแก้ไขจึงต้องเตรียมรับมืออย่างระมัดระวัง โม่ซือเฉินมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างซ้ำรอยแน่ “แต่งให้ข้า ให้ข้าได้ดูแลเอาใจใส่ ปกป้องคุ้มครอง ให้ข้าได้เป็นบิดาของบุตรชายบุตรสาวที่เกิดจากเจ้า ให้เราสองคนผูกผมร่วมกันและฝังร่างเคียงคู่ในยามความตายพรากจาก”

วันชาติจีน ดาวประจำโรงเรียนแต่งงาน เธอส่งข้อความเชิญเพื่อนร่วมห้องทุกคนไปร่วมงานผ่านแชทกลุ่ม ตอนแรกฉันแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น แต่เธอกลับแท็กชื่อฉันโดยตรง “เสิ่นเหยียน ถึงเธอจะชอบอ้างตัวเป็นลูกสาวเศรษฐีตอนที่เรียนอยู่มัธยม ฉันก็ไม่ถือสาอะไรหรอกนะ ฉันยอมให้เธอมาเข้าร่วมงานแต่งสุดหรูหราของฉันในวันพรุ่งนี้” จากนั้นก็มีเพื่อนร่วมชั้นเข้ามาส่งเสริมว่า “ดาวโรงเรียนของเราใจกว้างจริงๆ มิน่าล่ะถึงแต่งงานเข้าตระกูลลู่ได้ แม้แต่เสิ่นเหยียนที่ชอบอวดรวยจอมปลอมยังยอมให้อภัย!” “คนอย่างเสิ่นเหยียนคู่ควรจะเข้าร่วมงานแต่งในคฤหาสน์ของดาวโรงเรียนเหรอ? ไว้หน้าเธอเกินไปแล้ว” พอคนเริ่มด่าทอหนักขึ้น ดาวโรงเรียนก็ออกมาช่วยเกลี้ยกล่อม “ช่างเถอะ เรื่องมันผ่านมาตั้งนานจนฉันไม่เก็บมาใส่ใจแล้ว เสิ่นเหยียนทั้งจนทั้งขี้เหร่อยู่แล้ว พวกเราอย่าไปว่าเธอนักเลย” พอเธอพิมพ์แบบนั้น คนในแชทกลุ่มก็พากันเลียแข้งเลียขาเธอยกใหญ่ ชมว่าเธอแสนดีและใจบุญขนาดไหน ฉันแสยะยิ้ม ตอนนั้นเธอแสร้งทำตัวเป็นลูกสาวเศรษฐีหลอกคนในโรงเรียน แล้วยังใส่ร้ายฉันที่เป็นลูกสาวเศรษฐีตัวจริงว่าพูดโกหก ทำให้ฉันถูกคนทั้งโรงเรียนด่า ฉันเปิดดูการ์ดเชิญในกลุ่มแชท ก่อนจะเห็นว่าคฤหาสน์ที่จัดงานแต่งคือบ้านของฉันเอง เจ้าบ่าวที่อยู่ในรูปก็คุ้นตามาก นี่ไม่ใช่คนขับรถของสามีฉันหรอกหรือ? พอคิดได้แบบนี้ฉันก็ยิ้มแล้วตอบกลับไปว่า “ได้สิ ฉันจะไปร่วมงานแต่งของเธอแน่นอน!”

เด็กน้อยถูกตระกูลทอดทิ้ง เพียงเพราะไร้พลังธาตุทั้งที่ความจริงมีเบื้องหลังชั่วร้ายแอบแฝง แต่นางกลับได้รับพรจากสวรรค์ทั้งมีมหาเทพเป็นอาจารย์ แม้แต่สัตว์อสูรในตำนานสุดเก๋ายังยอมเป็นคู่หู ความฮาป่วนกวนล้นจึงบังเกิดไม่รู้จบ จากขยะของตระกูลกลายเป็นธิดาเทพผู้สูงส่ง เมื่อถึงเวลานางจะกลับทวงทุกสิ่งคืนอย่างสาสม กระทั่งจอมอหังการแห่งอาณาจักรยังทำทุกอย่างเพื่อพิชิตหัวใจของนาง