แก้แค้น

ในวันเกิดของข้า สามีของข้ากรีดผ่าอกและเอาจินตานของข้าไป เพื่อช่วยชีวิตคนรักสมัยเด็กของเขา เขาโอบข้าไว้ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน ใช้มีดโค้งกรีดผ่าเปิดหน้าอกของข้า “ชิงอู๋ ขอแค่ได้กินจินตานของเจ้า โรคเก่าของชิงเหยาก็จะรักษาหาย ข้าจะได้อยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป” เขาไม่สนใจเสียงร้องอันโศกเศร้าทุกข์ตรมของข้า คว้านจินตานพร้อมกับกระดูกและเส้นเอ็นของข้าออกมา ข้าใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับแขนเสื้อของเขาเอาไว้ ขอร้องอย่างน่าสงสารว่า “ถ้าไม่มีจินตานเม็ดนี้ ข้าจะต้องตายนะ....” เขาจรดจูบบนหน้าผากของข้า กล่าวปลอบเสียงแผ่วเบา “อย่าพูดจาเหลวไหล เผ่าหงส์เพลิงของพวกเจ้ามีจินตานสองเม็ด ขาดไปเม็ดเดียวไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” เขาประคองจินตานของข้าเอาไว้ แล้วรีบร้อนจากไป แต่เขาไม่รู้หรอกว่า จินตานเม็ดแรกของข้า ถูกเอาไปช่วยชีวิตเขาตั้งแต่เมื่อหมื่นปีก่อนแล้ว สิ่งที่เขาช่วงชิงไป เป็นจินตานเม็ดสุดท้ายของข้าแล้ว ข้ากำลังจะตาย

ปีศาจเช่นข้าเลือกบุรุษมีเกณฑ์สามข้อ... หล่อเหลา ลีลาดี ไม่มีเมีย

เมื่อจิวซินนางเอกหน้าหวานของเราต้องยอมนำพาตัวเองมาเป็นราชบุตรเขยของไห่ตงหยวน แทนพีชายที่ไม่อาจหักใจจากคนรัก และแอบหนีหายไปทิ้งภาระทั้งหมดให้กับจิวซิน ไหนจะองค์รัชทายาทที่ไม่ชอบขี้หน้าเธออีก

เพราะความมักมากของพี่ชายร่วมสายโลหิต ทำเรื่องชั่วช้าทิ้งเอาไว้ ทำให้เธอต้องมารับเคราะห์ ในฐานะ ลูกชังของตระกูล ความเจ็บช้ำที่ได้รับ มันมากมายเกินจะรับไว้ เธออยากหนีให้ไกล ทว่าเพราะคำสั่งห้ามของคนในตระกูลทำให้เธอได้แต่ก้มหน้ารับผลในฐานะเชลย....ของเขา

“สวัสดีค่ะ ดิฉันนาราริน อาภารัตน์ จะทำหน้าที่บริการ....” เธอยังแนะนำตัวไม่ทันจบ ชายหนุ่มในชุดสูทหรูซึ่งนั่งหันหลังให้เธออยู่บนเก้าอี้ผู้โดยสารสุดหรู เขาถอดแว่นกันแดดออกแล้วเหลียวกลับมามองเธอ ด้วยสีหน้าชิลๆสบาย ๆ แต่มันทำให้เธอตะลึงไปหลายวินาที ‘หมอนี่!’ เขาเหยียดยิ้มมุมปากนิด ๆ ขณะไล่สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “ชื่อนารารินเหรอ?” “อืม...ค่ะ ดิฉันจะทำหน้าที่...” “ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด!”

#หมายเหตุ: ชื่อเมืองและสถานที่ไม่อิงประวัติศาสตร์ และเป็นเมืองสมมุติทั้งหมดค่ะ ไป๋เหยาถูกสามีชั่วและพี่สาวหักหลังจนถึงแก่ความตาย เธอย้อนเวลากลับมาเพื่อแก้ไขเรื่องราวไม่ให้ซ้ำรอยเดิม โดยมีมู่เฉิน น้าเล็กจอมปากจัดคอยช่วยเหลือเธอ เขาบอกว่าจะช่วยเธอเลือกสามีที่ดี และคอยปกป้องเธอ แต่ไม่รู้ว่าเขาปกป้องเธอด้วยวิธีแบบไหน ถึงไม่มีผู้ชายคนใดกล้าเข้าใกล้เธอสักคนเดียว เธอสงสัยมากจริง ๆ จึงตัดสินใจถามเขา "น้าเล็กคะ ไหนน้าบอกว่าจะหาผู้ชายดีดีให้ฉัน" "ฉันก็ช่วยเธอเลือกอยู่นี่ไง แต่ไม่มีใครเข้าตาสักคน" "คนนั้นก็ไม่ดี คนโน้นก็ไม่เข้าท่า แล้วฉันจะเจอผู้ชายที่ดีพร้อมตอนไหนคะ" "ผู้ชายที่ดีพร้อมอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ฉันเอง" ไป๋เหยา "..." ให้ตายเถอะ! นี่มันเรื่องอะไรกันคะน้าเล็ก!

เขาคิดว่าเธอคือความรัก แต่สำหรับเธอแล้วมันเป็นเพียงแค่การแก้แค้นเท่านั้น!!

นางที่ใบหน้ามีรอยแผลเป็นฝังลึกไม่มีวันหาย เขาผู้ที่ลักพาตัวนางไปเพราะต้องการดาบหลอมพิษ ส่วนอีกคนก็คือบุรุษหนุ่มสวมหน้ากากสีเงินลึกลับ ที่ไถ่นางในราคาห้าพันตำลึงทอง!!

เพราะชีวิตต้องรับภาระหนักอึ้งหญิงสาวจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อเงินแม้จะต้องปั้นหน้าโกหกหลอกลวงให้คนตราหน้าว่าเห็นแก่เงินก็ตาม ++ เขาคนที่ไม่คิดจะมีความรักแต่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดเมื่อมีหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มเข้ามาทะลายกำแพงในหัวใจมาเป็นเรื่องราวดีๆในชีวิตและเธอก็เป็นเรื่องราวที่เลวร้ายของเขาเช่นกันเพราะเธอเข้ามาด้วยต้องการแค่ประโยชน์จากเขาเท่านั้น

“เมื่อคืน ตอนที่ผมออกตระเวนแถวๆ ลำธารฝั่งตรงข้ามบ้านพักครู ..ผมเห็นวิญญาณตัวใหญ่ยักษ์ยืนคร่อมอยู่บนหลังคาบ้านครู” เธอตกใจตาโต “อะไรนะคะ!!” “เมื่อคืนครูเจออะไรแปลกๆ บ้างรึเปล่า” เธอกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ หันมองรอบกายด้วยความหวาดกลัว “ค่ะ ..มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้น ความจริง มันแปลกมาสองวันแล้วค่ะ” “ผมคิดว่าครูโดนของนะ ต้องรีบแก้ในเจ็ดวัน ไม่งั้น ครูจะหนีจากมันไม่ได้อีกเลย” เธออ้าปากค้าง ช็อคจนใจสั่น “โดนของเหรอคะ” “ใช่ครับ ของแรงซะด้วยนะ”