แฟนตาซี

หนึ่งพญางูยักษ์เกล็ดสีดำสนิทตัดกับดวงตาสีแดงเพลิงราวกับสีของทับทิมสยามอายุนับพันปีดุที่สุดในบรรดาอุรคทั้งสี่ทิศ ผู้ปกปักษ์ผืนพนาต้องห้ามติดกับเขตอุทยานแห่งชาติพนาดรทิศใต้ หนึ่งมนุษย์ที่เพิ่งผ่านพ้นเบญจเพสมาเพียงไม่กี่วัน ชื่นชอบการเดินป่าเก็บตราอุทยานแห่งชาติถูกสับเปลี่ยนเป็นเครื่องเซ่นสังเวยแทนชาวบ้านเผ่าชะนอที่ถูกเลือก หมู่บ้านชาติพันธ์ขนาดใหญ่ที่หลีกเร้นตัวอยู่ภายในผืนป่าต้องห้ามมานับร้อยปีเพียงเพราะหลงป่าแต่กลับมีชะตาตกฟากเดียวกัน โศกนาฏกรรมสัมพันธ์ในอดีตชาติเกี่ยวโยงชักนำให้คนทั้งสองหวนกลับมาเจอกันในฐานะคนแปลกหน้า ปริศนากลิ่นหอมของดอกราชาวดีบนเรือนกายชลทิตย์ที่มีเพียงนิลคีรีเท่านั้นที่สัมผัสได้ราวกับเคยสลักลึกในห้วงจิตวิญญาณ “กลิ่นหอมนี้กำลังล่อลวงข้าให้ลุ่มหลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเจ้ารู้ตัวรู้ไม่ ทำไมถึงเย้ายวนถึงเพียงนี้นะเครื่องเซ่นสังเวยของข้า”

หญิงสาวจากอนาคตฟื้นในร่างหญิงวิปลาสแห่งหมู่บ้าน ถูกโชคชะตาบีบให้แต่งกับชายลึกลับที่ตนช่วยไว้ เพื่อเปิดทางสู่เส้นทางหมอหญิงและความจริงของชาติกำเนิดที่ถูกปิดบังเอาไว้

บ้านเมืองแห้งแล้งมานานนักไม่มีฝนตกลงมาสักเม็ด จึงจัดพิธีบวงสรวงครั้งใหญ่ ทว่าผู้ใดจะคาดคิดว่าสรวงสวรรค์จะส่งเทพธิดาลงมาให้ ถูกใจเขาเสียจริง สวรรค์ส่งนางมาให้เช่นนี้ อย่าหวังว่าเขาจะส่งนางคืน

“สวิงของต้นกับอ้อ” ถูกเขียนขึ้นในวันที่ 10 เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ. 2555 โดยลงในเว็บไซต์ Sudswing ที่ปัจจุบันปิดตัวถาวรไปนานแล้ว แต่เชื่อว่ายังอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน ซึ่งหากนับเวลาแล้วก็ครบรอบ 13 ปี พอดี ณ วันที่กำลังเริ่มต้นลงฉบับพิเศษของนิยายเรื่องนี้ โดยมีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละตอนให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น รวมถึงการรวมตอนพิเศษและตอนที่หายไปเอามาไว้ในเรื่องนี้ สำหรับไรต์แล้ว “สวิงของต้นกับอ้อ” คือลูกคนโตและลูกรักที่นำพาให้ไรต์ก้าวมาเป็นนักเขียนอย่างเต็มตัวในนิยายสายอีโรติกแนวสวิงกิ้ง NTR, Cuckold, 3P, นิยายแนวเมียสาวเหงารัก รวมถึงแนวที่สามีอยากเห็นภรรยาของตัวเองไปมีอะไรกับชายอื่น ยังไงขอฝากนิยาย “สวิงของต้นกับอ้อ” ฉบับครบรอบ 13 ปีนี้ เอาไว้ให้นักอ่านได้ติดตามกันด้วย ขอบคุณสำหรับทุกการสนับสนุนที่ทำให้ไรต์ยังคงเดินต่อไปได้บนถนนสายตัวอักษรนี้ครับ

เลือกเอาจะคอมิดี้หรือดราม่า วันนี้นางหน้าพระพักตร์ที่รู้ใจฝ่าบาท มีหน้าที่จัดหานางในถวายตัวให้ฝ่าบาทในแต่ละคืน รู้ทุกเรื่องบนแท่นนอน เรื่องบนแท่นนอนของฝ่าบาทอยู่ในเงื้อมมือของข้าแล้ว ฝากนิยาย ที่นางเอกแอบร้าย เห็นแบบนี้ข้ารักเดียวนะ แค่เพียงสนุกชั่วครั้งชั่วคราว

บลสาวออฟฟิศธรรมดาได้สิ้นชื่อลาเพราะความประมาท เธอเดินตกท่อระบายน้ำระหว่างทางกลับบ้าน แต่เมื่อตื่นขึ้นมาเธอกลับพบว่าตนเองได้กลายเป็นตัวประกอบในนิยาย อนุตัวประกอบผู้แสนอาภัพ (จริงหรือ?) “ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ขอให้เมียแกไม่รัก ไม่สิ หากเป็นไปได้ขอให้หนิงเซียนมีชีวิตใหม่ แล้วให้แกตามง้อเธอ หลงเธอหัวปักหัวปำ เป็นเหมือนหมาที่ถูกเจ้านายจูงไปไหนก็ได้ สมควรแล้วที่ถูกพระเอกจับกรอกยาพิษตาย เฮอะ!!” ร่างบางทุบหมอนระบายความไม่พอใจ นึกโมโหชายที่ชั่วช้าเป็นตัวร้ายแบบเต็มขั้น แต่นักเขียนดันสร้างให้ดูดีรูปหล่อพ่อรวยมีชีวิตเลิศหรูอยู่สุขสบาย ในขณะที่ภรรยาต้องทนรองมือรองเท้าหมดประโยชน์แล้วก็เฉดหัวทิ้ง *เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้น ทุกตัวละครทุกเหตุการณ์ไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น*

อินชิงเสวียนประสบอุบัติเหตุรถชน เธอได้ข้ามมิติและกลายมาเป็นพระสนมถูกปลดในวังเย็นที่ยังไม่ทันแม้จะแต่งตั้งยศศักดิ์เสียด้วยซ้ำ แถมกลายเป็นแม่คนโดยไม่ต้องเจ็บต้องคลอดเองอีกต่างหาก หลังจากที่รับสืบความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมมา อินชิงเสวียนก็ตั้งมั่นว่าจะหาเงินหนีออกจากวัง และเลี้ยงลูกให้ก่อกบฎทวงบัลลังก์ ไม่มีอาหาร ไม่ต้องกลัว ข้ามาช่องว่างอยู่ในมือ ไม่มีเงิน ไม่ต้องกลัว มีของดีขายยังไงก็กำไรงาม อินชิงเสวียนอาศัยช่องว่างจนชีวิตในพระราชวังมีกินมีเหลือมีใช้ แต่ขณะที่กำลังจะดำเนินตามแผนการของตัวเอง ก็ถูกชายบางคนรั้งเอาไว้ "ข้าได้ยินว่าเจ้าจะให้ลูกข้าก่อกบฎ?" อินชิงเสวียนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน "ทำไม? ไม่ได้หรือ?" สีหน้าชายผู้นั้นเปลี่ยนไปทันที แววตาเต็มไปด้วยความลึกซึ้ง "ขอเพียงเจ้ากับลูกยอมอยู่ที่นี่ แผ่นดินเป็นของเจ้า ข้าก็เป็นของเจ้าเช่นกัน"

เพราะถูกแฟนหนุ่มและรุ่นน้องคนสนิทหักหลังทำให้อริสาตัดสินใจไปเที่ยวกับเดอะแก็งสมัยมัธยมจนพลาดพลั้งได้เสียกับศารทูลคู่ปรับหมายเลขหนึ่งทุกอย่างเหมือนจะจบแต่ไม่จบเมื่อเวลาผ่านไป2เดือน...เธอท้อง ยุ่งแล้วไง!!!

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

"หากอยากมีชีวิตใหม่ข้าจะให้เจ้า พร้อมของวิเศษหนึ่งอย่าง" นั้นคือพรที่ได้รับจากชายชราก่อนจะถูกส่งดวงวิญญาณมาอยู่ในร่างเกอน้อยนามว่า ซีเจียง ในยุคจีนโบราณ