แม่ทัพ

ว่านฉีฉี ลูกสาวเจ้าพ่อจากเมืองเซี่ยงไฮ้ถูกส่งตัวไปเมืองปักกิ่ง เพื่อความปลอดภัยจึงต้องแยกจากพ่อของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลครองเมือง หญิงสาวเข้าเรียนสถาบันที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองปักกิ่ง และสถานที่แห่งนั้นทำให้เธอ ถูกนำกลับไปเมืองหลวงจี้ แห่งเมืองต้าเยียน ซึ่งกำลังถูกฆ่าล้างเมืองอยู่ในเวลานั้น หลี่เหวินฉาง แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมและอำมหิตผิดมนุษย์ ได้พบกับว่านฉีฉี ในวันคือพระจันทร์สีเลือด แม่ทัพหนุ่มนำลูกสาวเจ้าพ่อในยุคอนาคตมาเป็นสตรีบำเรอ โดยไม่รู้ว่าเธอมีพลังปีศาจของนางพญามาร และเขาคือแม่ทัพปีศาจแห่งเฉียนฉิน

จากท่านหญิงธิดาอ๋องผู้สูงศักดิ์ ชะตาชีวิตผกผันจนต้องกลายเป็นนักโทษประหารทว่านั่นไม่น่าแปลกแต่อย่างใด ที่น่าแปลกกว่าก็คือ นางที่สมควรตายไปแล้ว กลับกลายเป็นสตรชนบท ทั้งยังได้สามีและลูกฝาแฝดมาอีกด้วย เรื่องราวความวุ่นวายที่ชวนหัวจึงบังเกิดขึ้น

อยู่ๆก็มาเกิดใหม่กลายเป็นสาวใช้ของ กู้เหยียนฉี ท่านอ๋องที่ผู้คนหวาดกลัวกันทั้งเมืองหลวง จินฝู จำต้องหาทางรอดชีวิตไปวันต่อวัน นางไม่มีความสามารถใดพิเศษนอกจากการกิน กินและกิน และไม่หวังในลาภยศอันใดทั้งสิ้น แต่สวรรค์ นางพยายามทำทุกทางแล้ว แต่เหมือนยิ่งเกลียดยิ่งเจอ สุดท้ายนางก็ต้องกลายเป็นสาวใช้คนสนิทของเขา แต่ทว่าเมื่อได้อยู่ใกล้เขา มันกลับทำให้นางได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา เดิมทีนางคิดจะเป็นปลาเค็มนอนสบายๆไปวันๆ แต่ผู้ใดจะรู้ว่านางจะต้องร่วมเป็นร่วมตายกับเขาอยู่บ่อยครั้ง จนสุดท้ายก็กลายเป็นความรักที่แสนโรแมนติกในชีวิตของนาง

เมื่อหลิวหลันเฟย นักเขียนนิยายในโลกปัจจุบัน ได้ทะลุมิติไปในโลกอื่น นางตื่นขึ้นมาอีกทีในคุกหลวงแถมยังต้องหาทางหนีออกจากคุกอีก ทำไมคนอื่นเขาทะลุไปเป็นเจ้าหญิงแล้วนางถึงได้มาเป็นนักโทษล่ะ

'พิมลนาฏ' ตายแล้วทะลุมิติมาอยู่ในร่างของตัวประกอบ ในนิยายที่เคยอ่าน เธอมาอยู่ในร่างของตัวประกอบ มีชื่อว่า เหอจินหนาน บุตรสาวบุญธรรมของตระกูลเหอ นางแต่งงานกับรองแม่ทัพเฝิงเหยียนที่อยู่ฝ่ายองค์ชายเก้า ทั้งที่ตระกูลเหอยืนฝ่ายองค์รัชทายาท น่าเศร้าที่นางดันไปเข้าตานางร้ายของเรื่องเข้า ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นสหายรู้ใจ จากที่อยากอยู่เงียบ ๆ ในที่ของตัวเองก็พบความไม่สมเหตุสมผลมากมายไปหมด แถมยังโดนแม่นางเอกส่งคนมาจับตามอง กดดันให้เขียนจดหมายรายงานความเป็นอยู่ในจวนราวนางคือสาวใช้มิปาน คนที่โดนกระทำแล้วตอบแทนกลับร้อยเท่าพันเท่าอย่างนางมีหรือจะอยู่เฉย ในเมื่อไม่คิดปล่อยกันไปนางก็จะลองสู้ดูสักตั้ง ไหนจะสามีของเจ้าของร่างเดิมก็หล่อเหมือนพระอกในดวงใจของนาง ดวงใจที่โอนอ่อนกับคนหน้าตาดีของนางจึงเกิดอาการหวั่นไหว คนอะไรหล่อเหลาชวนคนมองหัวใจวาย นางกลัวตัวเองห้ามใจไม่ไหวแล้วลากเขาขึ้นเตียงในสักวัน!!

รัตติกาลถูกย้อมด้วยเปลวเพลิง แผ่นดินสะอื้นครวญคร่ำร่ำไห้ โชคชะตาชิงชังกักขังข้าฯไว้ หนึ่งปรารถนาเพียงใจได้พบนาง หลินอวี่เหยา นักพฤกษศาสตร์สาววัย 25 ปีมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 ประสบอุบัติเหตุขณะค้นหาพรรณไม้โบราณที่คาดว่าสาบสูญไปครึ่งศตวรรษ เมื่อฟื้นอีกครั้ง เธอมาอยู่ในร่างสนมหลินอวี่เหยาผู้มีชีวิตแสนน่าเวทนาในตำหนักเย็น นี้ หญิงสาวใช้ความสามารถด้านพฤกษศาสตร์เปลี่ยนตำหนักเย็นให้กลายเป็นบ้านที่แสนน่าอยู่ หวังเพียงให้ตนเองมีชีวิต อยู่รอดตามคำสั่งเสียของบิดามารดา “มีชีวิตอยู่ให้ดีให้มีความสุข” ในค่ำคืนหนึ่ง บุรุษในชุดดำหลบหนีการตามล่าเข้ามาซ่อนตัวในตำหนักเย็น หลินอวี่เหยาแม้ไม่รู้ว่าคนผู้นี้เป็นใครแต่ก็ช่วยชีวิตของเขาไว้ ใครเลยจะรู้ว่า ด้ายแดงแห่งโชคชะตาจะนำพาเธอข้ามกาลเวลาเพื่อพบเจ้าของเสียงในห้วงฝัน และ ปลดปล่อยหัวใจจ้าวปีศาจที่โศกเศร้าอาดูรนับพันปี

ฉู่จางหมิ่นยืนนิ่งงันน้ำตารินไหลอยู่กับที่ เมื่อคนรักของเธออย่างเผยชางรุ่ยที่คบหากันมาถึงห้าปี บอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่าเขาไม่ได้รักเธออีกต่อไปแล้ว หลังจากที่เขาได้เจอลูกสาวของเจ้านาย ที่เพิ่งเรียนจบจากต่างประเทศ แต่ที่ฉู่จางหมิ่นคาดไม่ถึงก็คือ ผู้หญิงคนนี้จิตใจอำมหิตกว่าที่คิด เธอจึงถูกฆ่าปิดปากและทิ้งศพไว้ในห้องพักคอนโดหรู กลางดึกของคืนเดือนมืดในย่านใจกลางเมืองหลวง ก่อนจะหมดลมหายใจเฮือกสุดท้าย ฉู่จากหมิ่นได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู หลานรักบุรุษเช่นนี้อย่าได้เสียใจไปเลย จงกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ และเลือกคนที่จะรักมั่นเพียงเจ้าผู้เดียวด้วยตนเองเถิด ‘เฮือก!! ทำไมเธอถึงมาอยู่ในร่างเด็กน้อย ที่มีชื่อเดียวกับเธอไหนจะชีวิตแสนอาภัพจากคนในครอบครัวแท้ ๆ อะไรคือดวงขัดชะตาของบิดา มารดาและพี่ชายแท้ ๆ ยังหันหลังให้ คำพูดไร้สาระของพวกหมอดูปลอม ๆ กลับเชื่อเป็นจริงเป็นจัง แต่ก็ดีในเมื่อครอบครัวไม่เห็นค่าของลูกหลานตนเอง ต่อไปภายหน้าหากนางได้ดีมีชื่อเสียง อย่าได้บากหน้ากลับมาคุกเข่าอ้อนวอน ขอความช่วยเหลือจากนางก็แล้วกัน’

พลอย ไพลิน เพียงอยากมีชีวิตธรรมดา...หลุดพ้นจากกรงขังที่ครอบครัวสร้างขึ้น แต่โชคชะตากลับโยนให้นางทะลุมิติมาเป็นองค์หญิงไร้ค่าในตำหนักเย็น ‘ขนมไทย’ กลายเป็นสิ่งเดียวที่ยึดให้นางอยู่รอด ทว่า... “ข้าไม่อยากเป็นสตรีอันสูงศักดิ์...เหตุใดชะตาข้าถึงหนีไม่พ้น?”

รถที่เธอนั่งประสบอุบัติเหตุ จนเธอกระเด็นตกน้ำ แต่ก่อนที่จะหมดสติเธอนึกถึงตัวร้ายในนิยายที่ชื่อเหมือนเธอ และทั้งสองยังตกน้ำตายเหมือนกันอีก แต่หลังจากที่เธอฟื้นเธอกลับพบว่าเธอเข้ามาอยู่ในร่างของนางร้าย

เมื่อรักที่ทุ่มเทกลับถูกหักหลังในวันแต่งงาน เธอที่กำลังจะตายจากโลกที่แสนโหดร้ายนี้จึงหวังเพียงชาติหน้า หากมีอยู่จริง ...หากพระเจ้ายังพอมีหัวใจอยู่บ้าง ชาติหน้า...ขอเพียงชีวิตที่สงบสุขบ้างจะได้ไหม...ได้โปรด... “สายน้ำไม่มีวันไหลกลับมาที่เดิม ชีวิตก็เหมือนกัน เจ้าควรจำไว้ว่า วันนี้ก็คือวันนี้ พรุ่งนี้ก็คือวันข้างหน้า ชีวิตมีแต่เดินไปข้างหน้าไม่มีทางถอยกลับหลัง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเจ้าก็ต้องเดินไปข้างหน้า ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่ต้องเจอในวันพรุ่งนี้คืออะไร ไม่ว่าดีหรือร้ายเจ้าจะมีข้าที่อยู่ตรงนี้กับเจ้าตลอดไป”