โหดร้าย

เพราะความเข้าใจผิด เพราะความจุ้นของพี่สาว และมันไม่ได้มีแค่ความรัก คนหนึ่งน่าสงสารจับใจ อีกคนเอาแต่ใจไร้เหตุผล

เธอคือ ผิง สาวน้อยไร้เดียงสาที่เกิดมาไม่เคยแม้แต่สัมผัสคำว่ารัก จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้พลั้งปากออกไปว่า "ผิงอยากเป็นเมียแด๊ดค่ะ" "แต่ฉันไม่ได้รักเธอนะ จะทนอยู่กับฉันได้จริงๆหรอ" แต่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นปีศาจอย่าง เวล มีหรือที่จะไม่สนองในสิ่งที่เธอต้องการ

นางแต่งงานกับเขาเพราะต้องการหลีกหนีคนชั่ว ส่วนเขาก็แต่งงานกับนางเพื่อลืมเลือนคนรักเก่า แต่แล้วสตรีผู้นั้นกลับปราฏตัวอีกครั้งเพื่อขอเขาคืน แล้วนางจำเป็นต้องยกให้หรือ? ในเมื่อตอนนี้เขาคือสามีของนาง!!

"แม้ว่าองค์ชายจะได้กายหม่อมฉัน แต่ท่านไม่มีทางได้หัวใจ""ทั้งๆที่เจ้าเป็นพระชายาของข้าแต่เจ้ายังหวนคิดถึงบุรุษอื่นเช่นนั้นหรือ?หึข้าจะทำให้เจ้าลืมมันเอง" "ต่อให้ท่านฆ่าข้าให้ตายอย่างไรข้าก็ไม่มีทางลืม"

“คุณปล่อยฉันไปเถอะ…ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ก้อนนั้นให้เอง" “ฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้นอีก” นัยน์ตาหวานวูบไหวระริก ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ “มันเอาน้องฉันจนท้อง ฉันก็เอาน้องมันคืนบ้าง เธอว่าเป็นไง”

อารมณ์หลากสี NC25++ จำเอาไว้เถอะ..ว่าความรักมันไม่มีจริง ถ้าเธอคิดว่าการที่มีเซ็กกับฉัน แล้วฉันจะรักเธอ ไม่มีวัน อินทรีย์ หรือเขื่อน อายุ 31 ปี ชายหนุ่มไทยลูกครึ่งจีน ผู้ถูกลิขิตมาให้มาช่วยรักษาอาการความต้องการของผู้หญิงทั้งหลาย ที่มีอาการทางเพศแตกต่างกันไป และแน่นอนว่าเขาจะต้องมีเพศสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับทุกคนเพื่อการรักษา จนทำให้ผู้หญิงหลายคนหลงรักเขา เพราะติดใจ ในรสสวาทที่เขามอบให้ รูปร่างหน้าตาที่ดูสมส่วนไปซะทุกอย่าง รวมถึงว่าที่การงานที่ดี จึงทำให้หลายครั้งผู้หญิงตบตีเพื่อแย่งเขา ถ้าจะถามว่าเขาเลือกใครได้ไหม ไม่หรอก มันช่างยากลำบากเพราะถ้าเขารู้สึกรักใครคนใดคนใดคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นจะต้องตาย ทางเดียวที่จะช่วยได้ก็คือสนองความต้องการว่าพวกเธอคนนั้นให้สำเร็จความใคร่ให้หายไปเท่านั้น แม้ถึงจะกลายเป็นคนเลวในสายตาของผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด ระริน สาวน้อยที่ต้องเข้าหยุดเรื่องทุกอย่าง กลับต้องเจอสิ่งที่ทำร้ายหัวใจจนไม่อยากจะเดินต่อ ยิ่งจะทำให้เรื่องมันจบแต่กลับผูกพันจนหาทางออกจากหัวใจผู้ชายใจร้ายคนนี้ไม่ได้สักที

ในตายสิทำไมร่างที่ฉันทะลุเข้ามาอยู่ในตอนนี้ถึงชั่วร้ายขนาดนี้กันนะ แม้กระทั่งลูกของตัวเองแท้ ๆ ยังรังเกียจและไม่เคยใส่ใจให้ความอบอุ่นตั้งแต่ลืมตาออกมาดูโลกฉันจะต้องทำการปฏิวัติใหม่จะเป็นแม่ที่ดีให้ได้

หนึ่งคนที่ทิ้งให้เธอเกือบตาย ส่วนอีกคนกลับให้ลมหายใจ...เป็นเธอ ๆ จะเลือกใคร ภาคินและจิรัชยา คู่สามีภรรยาเจ้าของแบรนด์เครื่องสำอางดัง ดูภายนอกเหมือนคู่รักเพอร์เฟกต์ รวยเร็วและประสบความสำเร็จมาก แต่ภายในชีวิตคู่กลับพังทลาย หลังแต่งงานได้เพียงสองปี จิรัชยาถูกสามีนอกใจ โดยคนที่เข้ามาแทรกก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเพื่อนสนิทของเธอเอง จิรัชยายื่นคำขาดและต้องการแยกทาง แต่ภาคินไม่ยอมหย่า เพราะเขาอาศัยฝีมือภรรยาในการบริหารธุรกิจ ส่วนตัวเขาเพียงใช้เงินเท่านั้น เธอจึงยอมแยกห้องนอนและไม่ห้ามหากเขาจะไปมีอะไรกับเพื่อนของเธอ ทว่าเธอกลับถูกสามีกดขี่ทั้งร่างกายและจิตใจอยู่ตลอด จนกระทั่งได้พบกับเตชิน นักธุรกิจหนุ่มที่ต้องการร่วมลงทุนกับแบรนด์ของเธอ ทั้งคู่บังเอิญต้องพักห้องเดียวกัน ทำให้ความผูกพันค่อย ๆ พัฒนาเป็นความรัก จิรัชยารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและคุณค่าของตัวเองอีกครั้ง เมื่อภาคินรู้ว่าภรรยาแอบนอกใจ เขาลงมือทำร้ายร่างกายเธอ แต่ครั้งนี้จิรัชยาไม่ยอมอีกต่อไป เธอต่อสู้และหนีออกจากบ้าน ระหว่างรอเตชินมาช่วย เธอกลับเจอกลุ่มนักเลงที่พยายามลากเธอไปข่มขืน ภาคินที่ตามออกมาเห็นเหตุการณ์แต่กลับเลือกรายงานตำรวจโดยไม่ช่วย และปล่อยให้พวกนั้นลากเธอไป

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อรุ่นลูกของ ป้าน่ะเมียผมนะ "ถูกใจไหมคะ" ดาราสาวหุ่นอวบอึ่มนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่ตรงหว่างขาของคอนเนอร์ สองมือของเธอจับตรงหน้าขาของเขาเพื่อเป็นหลักให้เธอกลืนกินเจ้าแท่งเนื้อยักษ์อย่างอร่อยและแสนจะถูกใจเธอเป็นที่สุด "อ้าส์ ดีมาก ต้องอย่างนี้ อ้าส์ ซี้ดดด" ปากหนาครางซี้ดซ้าดด้วยความถูกอกถูกใจในดาราสาวที่เพิ่งจะมาทำหน้าที่ครั้งแรก สายตาคมก้มลงมองร่างเปลือยเปล่าของเธออารมณ์ของเขาก็ยิ่งพลุ้งพล่านจนเผลอยกมือขึ้นมากดศีรษะของเธอ "อื้มๆ อื้อๆ" ร่างอวบอิ่มที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกาย ดิ้นฝืนแรงของคอนเนอร์แต่พองามให้เขาคลายมือออกและเธอก็จับท่อนเนื้อเข้าออกในโพรงปากของเธออย่างสนุกสนาน

“เธอ..เคยลองทำ..ในรถรึเปล่า” “คุณ..คุณพูดเรื่องอะไร” “หึ เธอไม่เข้าใจเหรอ? งั้น..ฉันพูดอีกครั้ง..ฉันอยากเล่นกับเธอในรถ” "!!" "อ้าส์~ มิลิน..ไม่มีใครตายจากการโดนกระแทกหรอกนะ เธอ..ต้องกลัว.." "กรี๊ดด!!" ✨ ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปทันที ที่ได้เจอกับมาเฟียหนุ่มอีกครั้ง 'เพราะเขาเพียงพร่ำบอกว่าเธอ.....เป็นของเขาเพียงคนเดียว✨ “วันนี้....ฉันมีเวลาไม่มาก” พูดจบมาเฟียหนุ่มก็ดูดเลียนิ้วมือที่เปอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำหวานของหญิงสาวอย่างหน้าไม่อาย “ระ..โรคจิต” “หึ ฉัน....มีเวลาชิมเธอแค่นี้ล่ะ” “ฮึก...ฮือออ” “ถ้าฉันว่าง..เดี๋ยวฉันจะมาหาใหม่” “!!”