นางร้ายขอพลิกบทบาท

หยางซิ่วอิงบุตรสาวของท่านราชครูหยาง ผู้เป็นอาจารย์ของทั้งฮ่องเต้และสมาชิกราชวงศ์ทุกคน แม้จะไม่อำนาจไม่เท่าเหล่าเสนาบดีทั้งหลายแต่ท่านราชครูเป็นที่เคารพและเกรงใจจากทั้งฮ่องเต้เอง รวมถึงเหล่าราชวงศ์ทั้งหลาย จึงพลอยเป็นที่เกรงอกเกรงใจของเหล่าขุนนางทั้งหลายไปด้วย

หยางซิ่วอิงจึงใช้สิ่งเหล่านี้ขอร้องท่านพ่อให้ขอพระราชทานสมรสให้นางกับชินอ๋อง นางเห็นชินอ๋องครั้งแรกในงานเลี้ยงในวังหลวง นางตกหลุมรักเขาทันที ชินอ๋องมีใบหน้าหล่อเหลา ผิวพรรณขาวละเอียดเช่นเหล่าชนชั้นสูงทั่วไป รูปร่างองอาจผึ่งผาย สง่างามเป็นที่หมายปองของเหล่าคุณหนูในห้องหอทั้งหลาย

แต่มีอยู่ผู้หนึ่งที่ดูชินอ๋องจะพึงพอใจอยู่ไม่น้อย นางคือ หลิวอี้เฟย บุตรีเสนาบดีหลิว  นางเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเมือง แม้หยางซิ่วอิงจะมีใบหน้างามปานล้มเมือง รูปร่างอวบอิ่มกระทัดรัดน่ารัก ผิวพรรณนวลผ่อง ใครเห็นก็ชวนตะลึง แต่นางมีชื่อเสียงเล่าลือกันไว้ ร้ายกาจนักเป็นหญิงที่เอาแต่ใจ เพราะบิดาตามใจนางยิ่ง ด้วยเป็นบุตรีคนเดียว มารดาเสียชีวิตไปตั้งแต่นางยังเป็นเด็ก  จึงทำให้นางเคยชินว่าอยากได้อะไรก็ต้องได้ ตามใจตน

แม้มาหลงรักชินอ๋องก็ทำทุกวิถีทาง เพื่อจะให้ได้เขามา ตามราวีสตรีทุกคยที่มีทีท่าจะมายุ่งกับชินอ๋อง  ระรานหลิวอี้เฟยทุกครั้งที่มีโอกาส เพียงเพราะนางเป็นที่พึงใจของชินอ๋อง

ส่วนชินอ๋องนั่นแสนจะชิงชังนาง แม้นางจะสวยงามปานจะล่มเมืองแต่เขารังเกียจนิสัยใจคอของนาง แถมรำคาญเวลานางพบเจอเขาเวลาใดต้องมาคอยเคล้าเคลียทำตัวสนิทสนมกับเขา ยังมองเขาด้วยแววตาที่หยาดเยิ้มแสดงความหลงไหลชายจนออกนอกหน้า น่ารำคาญตาสิ้นดี เขาจึงพยายามหลีกเลี่ยงนางเสมอ

เมื่อหยางซิ่วอิงรับรู้ได้ว่าชินอ๋องพยายามหลบหน้านาง ไม่อยากพบเจอนาง เห็นนางที่ใด หรือรู้ว่านางจะไปที่ใดเขามักจะไม่ไป เพื่อจะได้ไม่ต้องพบเจอนางให้รำคาญใจ   นางจึงตัดสินใจขอร้องท่านพ่อให้ขอพระราชทานสมรสให้นางกับชินอ๋อง ท่านราชครูลำบากใจแต่ด้วยความสงสารบุตรสาวคนเดียวจึงตัดสินใจขอพระราชทานสมรสให้ตามที่นางต้องการ

ชินอ๋องเมื่อได้รับราชโองการ ก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง จะไปอาละวาดที่จวนท่านราชครูก็เกรงใจท่านราชครู ได้แต่ฮึ่มฮ่ำ ยินยอมทำตามราชโองการอย่างเสียมิได้ ตบแต่งนางเข้ามา ส่งเกี้ยวเก่าๆไปรับเจ้าสาว

จัดพิธีไหว้ทั้ง 4 ตามประเพณี ไม่แม้จะตกแต่งจวนด้วยสีมงคล ในจวนเหมือนไม่ได้มีการจัดงานอะไรเลย เมื่อเสร็จพิธีแม่สื่อรีบพาเจ้าสาวเจ้าไปรอเจ้าบ่าวที่ห้องหอ  เมื่อพาเจ้าสาวไปนั่งรอแล้วนั้น นางรีบกลับออกมา รำพึงในใจว่าไม่เคยเห็นงานแต่งงานที่ไหนเป็นแบบนี้มาก่อน ยิ่งเป็นราชวงศ์ด้วยแล้ว และเจ้าสาวเป็นถึงบุตรีคนเดียวของท่านราชครู จัดงานแต่งรวบรัดเหมือนเจ้าบ่าวไม่เต็มใจตบแต่ง แถมไม่มีงานเลี้ยงใดๆด้วยซ้ำไป เฮ้อ !!นางถอนหายใจออกมาแรงๆ แล้วรีบเดินกลับออกไปจากตำหนักแห่งนี้

ซิ่วอิงนั่งรอครู่ใหญ่ นางให้เหม่ยเอ๋อแอบจุดกำยานปลุกกำหนัดอย่างรุนแรง และแอบให้เงินบ่าวคนหนึ่งเอายาปลุกกำหนัดไปใส่ไว้ในน้ำชาของชินอ๋องจากนั้น นางก็เสี่ยงดูว่าเขาจะเข้ามาที่ห้องหอหรือไม่ สักพักเสียงฝีเท้าหนักก็เดินมาถึงหน้าห้องหอ

จากนั้นผลักประตูออกอย่างแรงเมื่อประตูเปิดผาง ร่างเจ้าบ่าวที่ยังใส่ชุดแดงก็ก้าวเข้ามาในห้องหอเหม่ยเอ๋อที่เฝ้ารอที่ด้านนอกหลังจากจุดกำยานแล้ว รีบปิดประตูห้องหอทันที ชินอ๋องตรงเข้ามาจับไหล่ทั้งสองข้างนาง

"เจ้าทำอะไรข้า "  ดวงตาเขาครึ้มไปด้วยเสน่หา จากนั่นกดตัวนางลงนอนบนเตียง กระชากชุดเจ้าสาวจนสาปเสื้อหลุดออกจากกัน มือหนาแหวกชุดออกจนหลุดลุ่ย จากนั้น อ้าปากดูดีดึงผลอิงเถาทั้งคู่ของนาง

ไล้เลียมันจนร่างบางสั่นระริก  อ้าปากดููดดึงทรวงอกเต้าใหญ่ของนางเข้าไปแทบจะครึ่งเต้า  ทำแบบเดียวกันทั้งสองเต้า จนร่างอวบแอ่นอกขึ้นจนโค้งด้วยความเสียวซ่าน นางครวญครางเสียงหวาน