สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์

بواسطة:  ม่อเยี่ยนمكتمل
لغة: Thai
goodnovel4goodnovel
9.8
300 تقييمات. 300 المراجعات
1540فصول
674.9Kوجهات النظر
قراءة
أضف إلى المكتبة

مشاركة:  

تقرير
ملخص
كتالوج
امسح الكود للقراءة على التطبيق

อินชิงเสวียนประสบอุบัติเหตุรถชน เธอได้ข้ามมิติและกลายมาเป็นพระสนมถูกปลดในวังเย็นที่ยังไม่ทันแม้จะแต่งตั้งยศศักดิ์เสียด้วยซ้ำ แถมกลายเป็นแม่คนโดยไม่ต้องเจ็บต้องคลอดเองอีกต่างหาก หลังจากที่รับสืบความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมมา อินชิงเสวียนก็ตั้งมั่นว่าจะหาเงินหนีออกจากวัง และเลี้ยงลูกให้ก่อกบฎทวงบัลลังก์ ไม่มีอาหาร ไม่ต้องกลัว ข้ามาช่องว่างอยู่ในมือ ไม่มีเงิน ไม่ต้องกลัว มีของดีขายยังไงก็กำไรงาม อินชิงเสวียนอาศัยช่องว่างจนชีวิตในพระราชวังมีกินมีเหลือมีใช้ แต่ขณะที่กำลังจะดำเนินตามแผนการของตัวเอง ก็ถูกชายบางคนรั้งเอาไว้ "ข้าได้ยินว่าเจ้าจะให้ลูกข้าก่อกบฎ?" อินชิงเสวียนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน "ทำไม? ไม่ได้หรือ?" สีหน้าชายผู้นั้นเปลี่ยนไปทันที แววตาเต็มไปด้วยความลึกซึ้ง "ขอเพียงเจ้ากับลูกยอมอยู่ที่นี่ แผ่นดินเป็นของเจ้า ข้าก็เป็นของเจ้าเช่นกัน"

عرض المزيد

الفصل الأول

บทที่ 1 คุณแม่จากต่างมิติ

“이대로 서명하시게 되면 임서율 씨는 앞으로 5년, 어쩌면 그것보다 더 오래 이곳으로 돌아오지 못하게 될 수도 있습니다. 그리고 회사가 개발한 물품 특성상 저희는 계약이 끝나기 전까지 임서율 씨의 신분을 철저하게 숨길 것이고 그 누구도 임서율 씨를 찾아내지 못하게 할 겁니다. 그런데도 서명하시겠습니까?”

“네, 서명하겠습니다.”

임서율은 단호한 얼굴로 서류 하단에 자신의 이름을 적었다.

“모든 절차는 10월 20일에 완료될 예정이며 완료 즉시 저희 측 직원이 다시 연락을 드릴 겁니다.”

임서율은 고개를 끄덕이며 휴대폰을 확인했다. 오늘은 10월 1일, 디데이까지 앞으로 20일 정도 남았다.

...

백화점 앞에 서 있던 임서율은 거대 스크린을 통해 흘러나오는 일주일 전 발표회 영상을 보고는 표정을 굳혔다.

“성운 그룹의 차주헌 대표가 웨딩드레스를 아직 입어 보지 못한 아내를 위해 3년이라는 시간을 들여 직접 웨딩드레스를 디자인했다고 합니다. 그 가격은 가히 숫자로 매길 수 없는...”

웨딩드레스 얘기가 처음으로 대외에 전해졌을 당시, 사람들은 차주헌이라는 남자를 가진 임서율이야 말로 인생 승자라며 너도나도 부러워했다.

돈 많고 잘생기고 거기에 로맨틱하기까지 한 남자는 희귀 동물처럼 매우 드물었으니까.

길을 거닐던 두 여자는 발걸음을 멈추며 부럽다는 눈길로 영상을 바라보았다.

“너 그거 알아? 차주헌은 자기 와이프가 어떤 걸 좋아하고 어떤 걸 싫어하는지도 다 알고 있대. 보통은 결혼에 골인하면 관심을 잘 안 가지잖아.”

“차주헌 공처가인 거 모르는 사람도 있어? 전에 와이프가 차 사고로 각막을 이식해야 할 수도 있었을 때 한 치의 망설임 기증 동의서에 서명했잖아. 다행히 수술이 잘 돼서 이식까지는 필요 없었지만.”

“어디 그것뿐이야? 꼭 특별한 날이 아니더라고 와이프 기분 좋아지라고 늘 선물을 사준다잖아. 그것도 매번 엄청 비싼 거로. 요즘은 사귀는 사이에도 기념일을 까먹는 남자들이 태반인데 차주헌 와이프는 어떻게 딱 차주헌을 골랐대? 부럽다. 부러워.”

임서율은 두 사람의 말을 들으며 코웃음을 쳤다. 그녀는 이런 얘기를 들을 때마다 차라리 귀가 안 들리던 때가 더 나을 뻔했다는 생각이 들곤 한다.

임서율이 청력을 잃게 된 건 대학생 시절, 차주헌이 친구와 치고받고 싸우다 의자로 맞을 뻔했을 때 그 앞을 막아서 대신 맞아줬기 때문이었다.

그 일이 있고 난 뒤 동기들은 임서율만 보면 귀머거리라 놀렸고 또 ‘남자 때문에 청력까지 잃은 미련한 애’라며 빈정거리기도 했다.

그런 상황에서 그녀를 지켜줬던 남자가 바로 차주헌이었다.

“임서율, 너 귀머거리 아니야. 앞으로는 내가 네 귀가 되어줄게. 네가 다른 사람 때문에 상처받지 않게 내가 언제나 곁에서 지켜줄게!”

그러나 영원할 줄 알았던 행복은 짧게 반짝이다 사라지는 불꽃놀이처럼 금방 사라져버렸다.

며칠 전, 청력이 기적적으로 돌아온 그 날, 임서율은 차주헌에게 이 소식을 전하러 갔다가 심장이 쿵 하고 내려앉는 듯한 광경을 목격해버리고 말았다.

그녀 말고는 무뚝뚝한 태도로 일관하던 남자가 꿀이 뚝뚝 떨어질 것 같은 목소리로 웬 여자와 통화하며 사랑을 속삭이고 있었다.

임서율은 그날을 떠올리면 아직도 피가 거꾸로 솟고 심장이 쿵쿵거렸다.

‘차주헌, 나는 널 붙잡을 생각 없어. 내 자존심을 짓밟아가면서 너를 붙잡는 짓, 나는 안 해. 네 세상에서 깔끔하게 사라져 줄 거야.’

임서율은 미리 준비해둔 이혼합의서를 고이 접어 예쁜 상자 안에 넣었다. 그러고는 흐르는 눈물을 닦아내며 이만 집으로 돌아가려 했다.

그런데 그때 익숙한 차 한 대가 그녀 바로 옆에 멈춰 섰다.

차주헌은 긴 다리를 뻗으며 차에서 내리더니 빠르게 다가와 수화를 써서 말했다.

“미안, 내가 좀 늦었지. 그런데 백화점 안에서 기다리라니까 왜 밖에 나와 있어. 안 추워?”

그는 속상하다는 듯한 얼굴로 임서율의 두 손을 꼭 잡으며 자신의 온기를 나눠주었다.

“빨리 차로 가자.”

임서율은 차주헌의 뒤를 따라가며 이를 꽉 깨물었다. 심장이 꼭 날카로운 무언가에 의해 찔린 것처럼 숨이 막힐 것 같았다.

그녀는 사랑이라는 게 생각보다 고결하지 않고 생각보다 빨리 식는 감정이라는 걸 그 사랑이 다 끝나가는 순간이 되어서야 깨달았다.

차로 돌아온 차주헌은 임서율에게 안전벨트를 매주다가 그녀의 무릎에 놓인 상자를 발견하고는 손으로 가리키며 물었다.

“그건 뭐야?”

임서율은 금방 터질 듯한 속마음을 애써 억누르며 평소와 다를 바 없는 목소리로 답했다.

“내가 준비한 우리 결혼기념일 선물.”

차주헌은 그 말에 미소를 짓더니 손을 뻗어 상자를 열어보려고 했다.

“잠깐만.”

그런데 그때 임서율이 그의 손을 덥석 잡으며 제지했다.

“지금은 안 돼. 이건 기념일 당일에 열어야 해.”

차주헌은 안에 든 내용물이 무척 궁금했지만 알겠다며 고개를 끄덕이고는 사랑스러운 생명체를 만지듯 그녀의 콧방울을 살짝 꼬집었다.

“알겠어. 기념일에 열어볼게. 그럼 이제 웨딩 사진 찍으러 갈까?”

“그래.”

“율아, 나는 드레스를 입은 네 모습이 얼마나 예쁠지 벌써 기대돼. 나중에 할머니 할아버지가 돼서 오늘을 떠올리면 가슴이 찡하겠다. 그렇지 않아?”

임서율은 아무 말 없이 그저 미소만 지었다. 두 사람에게 펼쳐질 미래 같은 것이 있을 리가 없었다.

‘차주헌, 그 상자를 열었을 때 어떤 표정을 지을지... 그게 더 궁금해.’
توسيع
الفصل التالي
تحميل

مراجعة كتاب

أحدث فصل

فصول أخرى

تعليقات

10
94%(281)
9
1%(2)
8
2%(5)
7
1%(3)
6
1%(4)
5
0%(0)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
1%(2)
1
1%(3)
9.8 / 10.0
300 تقييمات · 300 المراجعات
أكتب تعليقا
default avatar
Pizzie
อ่านแนวนางเอกเก่งมาหลายเรื่อง เรื่องนี้นางเอกฉลาดน้อย คนใช้ยังฉลาดกว่าในหลายๆเรื่อง บท น.อ.ฝืนโก๊ะให้ดูน่ารักดูตลก เช่นหลงทาง..แถมผช.ตกหลุมรักง่ายเว่อร์ เจอ2ครั้งไม่กี่นาทีใจเต้นแรง พัก อ่านต่อไม่ไหว
2025-04-24 00:41:11
2
default avatar
VersailleS
สนุกมาก ชอบตรง ตัวร้ายตัวแรกก็ร้ายมากแล้ว ตัวถัดไปร้ายยิ่งกว่า ซ่อนปมไว้ดีมาก ผูกตั้งแต่แรก ร้อยเรียงไปจนถึง ตอนหลังๆ
2025-03-04 23:00:07
1
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
ไรท์ขอตอนพิเศษค่ะ แคว้นดูดี อยากเจอเย่จิ่งหลานค่ะ
2025-01-13 00:59:28
1
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
อ่านทุกตอนจนจบ ลุ้นแทบแย่สนุกมากค่ะลงเอยด้วยดี แม้ มีการสูญเสีย แต่นะแคว้นดุดีเนี่ยให้ต่ออีกนิดก็ไม่ได้
2025-01-13 00:58:45
1
user avatar
Big-Bee Heroine
สรุปว่าจบบริบูรณ์แล้วใช่มั้ยคะ ใครอ่านแล้วบ้างเอ่ย
2025-01-10 18:48:06
0
user avatar
Wiraya
มีupdate หน้าฟีดแต่ข้างในไม่มีเนื้ออะไรเลย เป็นแบบนร้มา2วันแล้ว
2024-12-31 16:56:58
0
user avatar
Nantiwa Mahitdhiharn
เนื้อเรื่องควรจะจบไปแล้ว แต่ยังพยายามไปต่อเรื่อย ๆ
2024-12-30 19:22:35
0
user avatar
Yingluck Thalangdee
ทำไมอัพวันละตอน
2024-12-18 18:55:50
2
default avatar
Ladda Piyasakulchai
สนุกมาก แต่ปล่อยออกมาวันละบท เซ็ง
2024-12-13 16:52:12
1
default avatar
เจ้าหญิง เอาแต่จัย
มาน้อย แบบอ่านไป งง ไป
2024-11-21 19:04:16
0
user avatar
tyuiop
ฃออัพเดทมากๆ
2024-11-21 00:31:31
1
user avatar
อุษณีย์ กองศรี
ทำไมอัปเดทวันละตอนเอง เม่ือไหร่จะจบ
2024-11-20 19:45:05
2
user avatar
tyuiop
มันเริ่มไม่สนุกแล้วค่ะ
2024-11-15 09:08:06
1
user avatar
Chatree Sedakum
ขอบคุณครับ
2024-11-01 13:55:13
0
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
สนุกๆๆตื่นเต้นทุกตอน555เสี่ยวหนานเฟิงเก่งมาก
2024-10-24 17:30:57
0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 20
1540 فصول
บทที่ 1 คุณแม่จากต่างมิติ
เสียงฟ้าร้องดังกระหึ่ม มาพร้อมอัศนีที่เล่นโลดบนผืนนภาพายุฝนกระหน่ำสาดไปทั่วทั้งตำหนักวังเย็น ประตูไม้ที่แต่เดิมก็ปิดไม่สนิทอยู่แล้ว ชนกระแทกกันอย่างแรงจนเสียงดังสนั่น สาวใช้ในชุดเสื้อผ้าขาดเก่าๆ ใช้ร่างกายตนเองดันประตูไว้อย่างสุดชีวิต พร้อมกับน้ำตาที่ไหลหลั่งอย่างห้ามไม่อยู่เจ้านายใกล้จะคลอดเต็มที ทว่าสภาพอากาศตอนนี้กลับทั้งลมแรงทั้งฝนตกไฉนสวรรค์จึงใจร้ายเฉกเช่นนี้ยายเฒ่าที่ยืนอยู่ข้างขอบเตียงก็ดวงตาแดงก่ำเช่นกันพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้นว่า “พระสนม ศรีษะทารกใกล้ออกมาแล้ว ขอเพียงพระองค์ออกแรงอีกนิด ทารกก็จะออกมาแล้ว”บนเตียงมีหญิงสาวใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษผู้หนึ่งนอนราบอยู่ ใบหน้าสวยได้รูปเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ และท้องที่กลมโตก็เด่นสะดุดตาเป็นอย่างมากเธอใช้กัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรง นิ้วมือจิกกับขอบเตียงจนเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด เส้นเลือดบนหน้าผากก็ปูดโปนชัดเจนทว่าเพียงเสี้ยววินาทีหญิงสาวก็หมดแรงยายหลี่รีบจับมือเธอเอาไว้ และพูดอย่างยากเย็น “พระสนม โปรดพยายามอีกหน่อยเพคะ ขอเพียงคลอดพระโอรส บางทีพวกเราอาจจะได้ย้ายออกจากวังเย็นก็ได้ ใต้เท้าเองก็จะสามารถกลับเมืองหลวงได้แล้ว”หญิงสาว
اقرأ المزيد
บทที่ 2 พระสนมดูแปลกๆ
อินชิงเสวียนแก้มแดงด้วยความเขิน ตนเองยังไม่มีแม้แต่แฟนหนุ่ม อยู่ดีๆ บอกให้เธอให้นมทารก ไม่ว่าอย่างไรก็รู้สึกแปลกๆ แต่พอเห็นทารกน้อยร้องไห้จนหน้าแดงก่ำ ก็ทนใจร้ายไม่ลง เธอรับทารกน้อยมาด้วยความระวัง กลัวจะเผลอทำเด็กน้อยเจ็บ แต่วินาทีต่อมาก็ตกอยู่ในสถานการณ์น่าอึดอัดทันที เพราะเจ้าของร่างเดิมไม่มีน้ำนมเด็กน้อยดูดดุนไปสักพัก แต่ไม่มีอะไรเข้าปากเลย ทันใดนั้นมือน้อยๆ กำแน่นแล้วเริ่มร้องไห้ ขาเล็กๆ ทั้งสองเตะไปมาราวกับกำลังระบายความไม่พอใจที่มีออกมายายหลี่รีบอุ้มทารกน้อยกลับไป กล่อมเด็กน้อยไปพลางและพูดด้วยความร้อนใจ “ทีนี้ควรจะทำอย่างไรดี พระสนมไม่มีน้ำนม ผู้ใหญ่อย่างเราอดบ้างหิวบ้างไม่เป็นไร แต่องค์ชายยังเด็กขนาดนี้ จะทนไหวได้อย่างไรกัน”เด็กน้อยร้องไห้จนหอบเหนื่อย ทำให้อินชิงเสวียนก็เริ่มร้อนใจขึ้นมาด้วย แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าในช่องว่างมีภารกิจที่เก็บคะแนนได้ จึงพูดขึ้นทันที “อวิ๋นฉ่าย เจ้าไปข้างนอกเก็บต้นหญ้ามาให้ข้าต้นหนึ่ง”อวิ๋นฉ่ายชะงัก นี่พระสนมร้อนใจจนสับสนเสียแล้วหรือ เก็บต้นหญ้ามาจะมีประโยชน์อะไร?เสียงร้องเด็กน้อยดังสนั่น อินชิงเสวียนก็รู้สึกว้าวุ่นในใจตาม พูดด้วยเสียงที่ด
اقرأ المزيد
บทที่ 3 น้ำพุเซียน
พระสนมในอดีตเป็นคนอ่อนโยน แต่เจ้านายในตอนนี้ให้ความรู้สึกที่ค่อนข้างเย็นชา และที่พวกเธอไม่เข้าใจมากที่สุดก็คือ สิ่งของแปลกๆ เหล่านี้ได้มาจากที่ไหนอินชิงเสวียนเองก็ปวดหัวไม่แพ้กัน เพราะไม่คิดว่าเรื่องราวในนิยายจะเกิดขึ้นกับตัวเองตัวเธอยังเป็นแค่เด็กน้อยที่ยังเรียนไม่จบมหาลัยเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้นอกจากต้องเลี้ยงลูกแล้ว ยังต้องเอาชีวิตรอดในวังเย็นเช่นนี้ โจทย์นี้จะยากเกินไปสำหรับเธอแล้วหรือเปล่าโชคยังดีที่สวรรค์ยังมอบโกลด์ฟิงเกอร์*ในตำนานให้เธอ เพียงแค่นึกคิด เธอก็จะเข้าไปในช่องว่างอินชิงเสวียนใช้แรงขุดหลุมเล็กๆ จำนวนหนึ่ง จากนั้นก็นำเมล็ดข้าวสาลี แตงกวาและมะเขือเทศปลูกลงไป ทันใดนั้นก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอรดน้ำด้วยน้ำพุวิญญาณหรือไม่ไม่ต้องคิดมากกับคำถามนี้เลย เธอเลือกตอบตกลงทันที ทันใดนั้นน้ำจากน้ำพุวิญญาณก็ลอยมารดพืชที่ปลูกไว้อย่างแม่นยำ จากนั้นก็เกิดเรื่องที่ทำให้อินชิงเสวียนต้องตะลึงเมล็ดพันธุ์ที่เพิ่งปลูกไปเมื่อสักครู่งอกเงยและเติบโตให้เห็นกับตา และเพียงพริบตาเดียวก็กลายเป็นสวนเขียวขจีสมแล้วที่เป็นน้ำพุวิญญาณ!อินชิงเสวียนดีใจยกใหญ่ จึงรีบปลูกเพิ่มอีก และเลือก
اقرأ المزيد
บทที่ 4 เจ้าหมาน้อย
ยายหลี่รู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก โค้งตัวคำนับและพูดว่า "บ่าวทราบแล้ว แต่ว่าเราควรจะตั้งชื่อให้พระโอรสก่อนไหมเพคะ"เมื่อคิดถึงผู้ชายใจร้ายใจดำคนนั้น อินชิงเสวียนก็รู้สึกเย้ยหยัน"ชื่อว่าหมาน้อยแล้วกัน ชื่อหยาบเลี้ยงโตง่าย"อวิ๋นฉ่ายเอามือปิดปาก แล้วหัวเราะพรวดออกมา"พระสนม มีชื่อแบบนี้ที่ไหนกันเพคะ"ยายหลี่เองก็หัวเราะตาม ชื่อนี้ไม่น่าฟังมากเกินไปแล้วอินชิงเสวียนกลับเข้าห้องไปแล้ว อย่างไรเสียเด็กน้อยก็เป็นลูกของผู้ชายคนนั้น รอได้ออกจากวังแล้ว ค่อยตั้งชื่อใหม่ให้เด็กน้อยแล้วกันตอนนี้เธอก็ไม่อยากเสียเวลาคิดเรื่องนี้ด้วยกลับมาถึงห้อง อินชิงเสวียนก็เข้าไปในช่องว่างอีก เธอดื่มน้ำพุวิญญาณเล็กน้อย แล้วเริ่มเพาะปลูกต่อพื้นที่ในช่องว่างไม้ใหญ่นัก คงราวๆยี่สิบร่องแปลง แต่ละร่องแปลงอย่างมากสุดก็ยาวแค่ยี่สิบเมตร อินชิงเสวียนปลูกผักไปสองแปลง ส่วนที่เหลือเธอปลูกข้าวสาลีตอนที่กลับออกมา ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้วอินชิงเสวียนออกไปดูข้างนอก ก็พบว่ายายหลี่กับอวิ๋นฉ่ายนอนหลับไปแล้วเจ้าหมาน้อยก็เป็นเด็กดีเช่นกัน ตาคู่เล็กหลับพริ้มปิดสนิทตั้งแต่ที่ใช้น้ำพุวิญญาณชงนม เจ้าหมาน้อยก็เปลี่ยนแปลงไปมากเช
اقرأ المزيد
บทที่ 5 โชคลาภพิเศษ
เจ้าหมาน้อยได้ดื่มนมก็เงียบทันทีมือเล็กๆ สองข้างโบกไปมาด้วยความดีใจ เท้าเล็กๆ สีอมชมพูก็เตะเป็นจังหวะเมื่อมองดูเจ้าตัวเล็กที่หลับตาอยู่กำลังดูดจุกนมด้วยความพยายาม อินชิงเสวียนก็อดที่จะรู้สึกในความอัศจรรย์ของชีวิตไม่ได้เด็กตัวเล็กๆ แค่นี้ยังรู้จักพยายามเอาชีวิตรอด ตัวเองในฐานะแม่(ไม่เจ็บท้อง)ของเขา จะต้องพยายามให้มากยิ่งกว่าขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าเจ้าตัวเล็กน่ารักน่าเอ็นดูมาก สนุกกว่าหลานชายตัวเองที่อ้าปากเป็นร้องไห้เยอะเลยเธออยากจะอุ้มเด็กน้อย แต่ก็ไม่กล้านัก เธอรู้สึกว่าเด็กน้อยนั้นแขนก็เล็กขาก็เล็ก เปราะบางเกินไป รอให้โตกว่านี้อีกหน่อยค่อยว่ากันดีกว่ากลับมาถึงห้อง อินชิงเสวียนก็เริ่มครุ่นคิดขึ้นมาถ้าอยากออกจากวังก็ต้องมีเงิน มีเงินถึงสามารถผูกสัมพันธ์กับผู้คนและสร้างเครือข่ายต่างๆ ได้ แต่ตอนนี้เธอไม่มีแม้แต่แดงเดียว นี่เป็นปัญหาที่ใหญ่มากตอนย้ายมาวังเย็นเป็นเหตุการณ์ที่ฉุกละหุกมาก เจ้าของร่างเดิมไม่ทันได้เอาอะไรติดตัวมาเลย แม้แต่เสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนก็ยังไม่มี ดังนั้นอย่าพูดถึงของมีค่าเลย ถ้ามีวิธีที่แลกเงินได้ ก็ไม่จำเป็นต้องกินอาหารบูดเน่าทุกมื้อสิ่งที่เธอปลูกในช่อ
اقرأ المزيد
บทที่ 6 เลี้ยงลูกไว้ทวงบัลลังก์
อวิ๋นฉ่ายหัวร้อนขึ้นมาทันที ลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ไป๋เสวี่ย ทำไมเจ้ามาที่นี่อีกแล้ว เจ้าแย่งเนื้อของพระสนมไม่ได้นะ"เมื่อมองดูไป๋เสวี่ยที่กำลังเคี้ยวเนื้ออย่างเอร็ดอร่อย อินชิงเสวียนรู้สึกไร้คำจะบรรยายเอามากๆเจ้าสุนัขตัวนี้จมูกไวเกินไปแล้ว"มันจะกินก็ให้มันกินเถอะ เรายังมีเนื้ออีกตั้งเยอะ"อวิ๋นฉ่ายรีบปิดฝาหม้อทันที ป้องกันไป๋เสวี่ยกระโดดขึ้นมาแย่งอีกกลิ่นเนื้อหอมยั่วยวน ทำให้ไป๋เสวี่ยร้อนใจจนเดินวนเป็นวงกลม มันตัดสินใจนั่งลง แล้วเอามือประกบชิดกันเป็นท่าไหว้อินชิงเสวียนอินชิงเสวียนคีบเนื้อให้มันอีกชิ้นหนึ่ง หัวเราะพลางดุว่าไปด้วย "เจ้าตัวแสบ เจ้านายของเจ้าขาดเหลือสิ่งใดกัน เจ้าถึงต้องมาแย่งกินกับพวกข้า"อวิ๋นฉ่ายกินไปด้วย และพูดอ้ำอึ้งไปด้วยว่า "ต้องเป็นเพราะเนื้อที่ฝ่าบาทให้ไม่หอมเท่าของพวเราแน่ๆ เลย พระสนม มันอร่อยมากจริงๆ โรตีก็อร่อยเพคะ"เมื่อเห็นยัยหนูยิ้มจนตาหยี อินชิงเสวียนก็อารมณ์ดีมาก"วันหลังพวกเราจะกินของอร่อยทุกวันเลย"ทั้งสามคนกินด้วยตวามไวปานพายุ พริบตาเดียวเนื้อที่ต้มไว้ในหม้อเหลือเพียงไม่มากแล้ว ไป๋เสวี่ยที่อยู่ข้างๆ ก็พลอยได้ลาภปากไปน้อยเช่นกัน มันดีใจจนส่งเส
اقرأ المزيد
บทที่ 7 ช่องทางหาเงิน
ทุกคนต่างก็รู้ว่าเย่จิ่งอวี้รักสุนัขตัวนี้ เหล่าหญิงงามที่เพิ่งเข้าวังต่างก็พยายามเอาอกเอาใจมันเพื่อให้เป็นที่โปรดปราน แต่ไม่ว่าพวกเธอจะใช้วิธีอะไรหลองล่อไป๋เสวี่ย เจ้าสุนัขกลับไม่ยอมใกล้ชิดพวกเธอเลยและเพราะไป๋เสวี่ยมีขนาดตัวใหญ่มาก พวกเธจึงไม่กล้าเข้าใกล้มันมากเช่นกัน เพราะกลัวจะโดนมันกัด คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกล้าวาดเขียนบนหน้ามันแบบนี้ หากเป็นฝีมือของหญิงงาม เธอต้องตายแน่คนจำนวนไม่น้อยกำลังรอดูเรื่องสนุกซึ่งรวมถึงหลานสาวแท้ๆ ของไทเฮา ลู่จิ้งเสียน ด้วยซึ่งตอนนี้เธอถูกแต่งตั้งเป็นเสียนเฟย(สนมผู้พร้อมด้วยคุณธรรมปัญญา)แล้วแม้ว่าเธอไม่เคยถูกเย่จิ่งอวี้โปรดปราน แต่ในบรรดาหญิงงามที่มีอยู่เต็มพระราชวังแห่งนี้ เธอก็คือบุปผาที่โดดเด่นที่สุด มีทั้งฐานะและอำนาจ จึงเป็นบุคคลที่เหล่าหญิงงามแย่งกันประจบประแจงเมื่อได้ข่าวเรื่องนี้ ลู่จิ้งเสียนก็หัวเราะด้วยความเยาะเย้ย"ใครหน้าไหนกันที่ไม่ลืมหูลืมตากล้าสบประมาทไป๋เสวี่ยเช่นนี้ คิดจริงๆ หรือว่าทำเช่นนี้แล้วจะสามารถดึงดูดความสนใจของฝ่าบาทได้ ฝันไปเถอะ"ชุ่ยจู๋ที่กำลังนวดขาพูดทันทีว่า "นั่นสิเพคะ ฝ่าบาทออกคำสั่งแล้วว่าหากจับคนๆ นั้นได้จะโบ
اقرأ المزيد
บทที่ 8 ให้เขาอยู่สุขสบายเกินไม่ได้
อินชิงเสวียนเดินตามมาที่ประตูด้วย เธอซ่อนตัวแอบฟังอยู่ข้างๆยายหลี่ถามอย่างอดรอไม่ไหวว่า "พี่ชายหวังทั้งสอง ของขายไปแล้วหรือยัง?"หวังต้าหวู่พูดด้วยความดีใจอย่างปิดไม่มิด "ขายแล้ว พวกเจ้าไปเอามาจากที่ไหนหรือ?"ยายหลี่ว่า "เรื่องนั้นเจ้าอย่าสนใจเลย ส่งเงินเข้ามาเถอะ"เสียงขบฟันดังขึ้น ประตูวังถูกผลักเปิดเป็นช่องแคบเล็กๆ เงินถุงหนึ่งถูกส่งเข้ามาจากด้านนอกหวังเอ้อร์หวู่พูดตามหลังมาว่า "ยายหลี่ ของน่ะก็ขายดีอยู่หรอก แต่ราคาไม่ได้สูงอย่างที่เจ้าพูดมา ของสี่ชิ้นขายได้ทั้งหมดสามร้อยตำลึง เจ้าว่าได้ไหม?"ยายหลี่มองไปที่อินชิงเสวียนแวบหนึ่ง อินชิงเสวียนขมวดคิ้วบางเล็กน้อย แล้วพยักหน้ายายหลี่รับเงินมาแล้วว่า "ได้สิ ครั้งหน้าพวกเจ้าต้องขายให้ราคาสูงๆ หน่อย เพราะของๆ เรามีเงินก็ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ"หวังเอ้อร์หวู่หัวเราะ"เจ้าวางใจเถอะ ถ้ามีของอีก ข้ารับรองจะทำทุกวิถีทางช่วยเจ้าขาย"อินชิงเสวียนกลับเข้าบ้านไปแล้วของสี่ชิ้นขายได้สามร้อยตำลึงนับว่าไม่น้อยแล้ว ในยุคนี้เงินสามร้อยตำลึงมากพอให้คนธรรมดาอยู่ได้ห้าถึงหกปีแล้วแต่เมื่อเทียบกับที่เธออยากจะออกจากพระราชวังแล้ว มันถือว่าน้อยมาก
اقرأ المزيد
บทที่ 9 เจ้าบ้าหรือเปล่า
"สามหาว สามหาวจริงๆ"เย่จิ่งอวี้ผลักไป๋เสวี่ยล้มไปบนพื้น แล้วมองมือสีดำของตัวเอง ความโกรธก็แทบปะทุผ่านดวงตาออกมาเขาพูดอย่างโมโห "ตกลงใครกันแน่ที่บังอาจกล้าดีทำกับไป๋เสวี่ยได้เช่นนี้ หลี่เต๋อฝู เจ้าไปตรวจสอบมาหลายวันแล้ว สรุปแล้วคนที่ทำเป็นใคร?"หลี่เต๋อฝูคุกเข่าเสียงดังตึ่ง พูดด้วยเสียงสั่นเครือ "บ่าวไล่ถามแทบทุกคนในวังจนหมดแล้ว แต่ไม่ได้ยินเลยว่าท่านไป๋เสวี่ยเคยไปที่วังใดมาก่อน เหล่าหญิงงามที่มาใหม่มีความคิดที่จะเข้าใกล้ท่านไป๋เสวี่ย แต่ว่าท่านไป๋เสวี่ยของเรานิสัยไม่ดี พวกนางเข้าใกล้ไม่ได้เสียด้วยซ้ำ แม้แต่พระสนมเสียนเฟย ไป๋เสวี่ยก็ยังไม่ไว้หน้าเลย บ่าวเองก็ไม่ทราบจริงๆ พ่ะย่ะค่ะว่าใครกล้าบังอาจเช่นนี้"เย่จิ่งอวี้หรี่ตาเรียวลง ด่าทอด้วยเสียงต่ำ "ไม่ได้เรื่อง เรื่องแค่นี้เจ้าก็ยังตรวจสอบไม่ได้ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เจ้าคอยติดตามไป๋เสวี่ย หากตรวจสอบไม่ได้ เจ้าก็ไม่ต้องกลับมา""พ่ะย่ะค่ะ"หลี่เต๋อฝูรับคำด้วยใบหน้าที่เศร้าสร้อย และออกไปหยิบชุดรบของเย่จิ่งอวี้มาหมู่นี้พอฝ่าบาทอารมณ์ไม่ดี ก็มักจะไปตำหนักฉงหวู่ ทหารคู่ซ้อมก็พลอยได้รับเคราะห์ไปหลายนายเมื่อคิดถึงพวกเขาที่ถูกซ้อม
اقرأ المزيد
บทที่ 10 หาทางออกด้วยตัวเอง
เธอลุกขึ้นพร้อมกับเอามือนวดที่เอวไปด้วย แล้วไอกระแอมและพูดว่า "ข้าเป็นคนของหอฉงฮวา เพิ่งเข้าวังมาได้ไม่นาน แต่ไม่ระวังเดินหลงทาง รบกวนท่านพี่ทหารช่วยชี้ทางให้หน่อยได้ไหม"ตอนที่เดินมา เธอจำได้ว่าตัวเองเดินผ่านสถานที่แห่งหนึ่งที่มีชื่อว่าหอฉงฮวา ซึ่งเดินตรงไปตามทางนั้นก็จะไปถึงวังเย็นพี่ทหาร?เย่จิ่งอวี้หลี่ตาลง สายตาที่นิ่งลึกกวาดมองใบหน้าอินชิงเสวียนนึกไม่ถึงว่าในวังแห่งนี้ยังมีบ่าวที่ไม่รู้จักตนเองอยู่ด้วยน่าจะเป็นคนที่ติดตามพวกหญิงงามมาเขาหันไปทางทิศตะวันตก พูดด้วยเสียงเย็นชา "เดินไปสุดทางนี้แล้วเลี้ยวขวา จากนั้นเลี้ยวขวาอีกครั้ง ก็จะเห็นหอฉงฮวาแล้ว"อินชิงเสวียนฟังแล้วก็ชะงักค้าง ในยุคปัจจุบันเธอเรียกว่าเป็นจอมหลงทางเลย ขนาดมีจีพีเอสนำทางทางเธอยังสามารถหลงได้ เธอยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า "ท่านพี่ทหาร รบกวนท่านไปส่งข้าระยะหนึ่งได้ไหม?"แววตาเย่จิ่งอวี้ฉายแววเยือกเย็นลงขันทีหนุ่มคนนี้จะได้คืบเอาศอกมากไปแล้วเมื่อเห็นเขาทำหน้าไม่พอใจ อินชิงเสวียนก็เบะปากพิมพำเสียงเบา "ไม่ไปส่งก็ไม่ไปส่งสิ จะดุขนาดนี้ไปทำไม"เธอนวดเอวตัวเองพลางพูดว่า "เดินไปทางนั้น เลี้ยวขวาแล้วเลี้ยวขวาสิ
اقرأ المزيد
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status