วัยรุ่น

“ประกาศออกไป...ใครทำให้ยัยนั่นมาสยบแทบเท้าฉันได้ ฉันจะรับเข้าแก๊งตำแหน่งที่หก...” เวกัสประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลุยส์ถึงกับผิวปากตอบรับทันที “หัวหน้าเอาจริงว่ะ” “มันถึงเวลาแล้ว...ที่เราควรจะจัดการกับยัยนั่นให้สาสมสักที” โชนเสริม “แล้วแบบไหน...ถึงเรียกว่าสาสม” ริกเตอร์เอ่ย “จะแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แค่ให้ยัยนั่น...ยอมก้มหัวให้ฉันก็พอ”

“เขาเด็กกว่า...แต่ลีลาดีกว่าผู้ชายทุกคนที่เธอเคยเจอ” ริสา อาจารย์สาววัย 28 ปี ตั้งใจจะมาแค่สอนพิเศษ แต่กลับโดนนักศึกษาตัวแสบอย่าง คราม ตามตื๊อไม่หยุด เขาร้าย เผ็ด เด็กเวร และจ้องจะงาบเธอทุกวินาทีที่ได้อยู่ใกล้ เธอผลักไสเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งแนบแน่น จากสายตาลุกวาว กลายเป็นริมฝีปากร้อนผ่าว จากแค่เด็กในห้องเรียน กลายเป็น "คนที่เธอเผลอครางชื่อ" บนเตียง... “รักต้องห้ามที่เธอห้ามใจไม่ไหว” ถ้าครามคือหมาเด็ก... ก็ขอโทษนะคะ เพราะเธอกำลังจะกลายเป็นเหยื่อที่เต็มใจโดนเขากัดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เชื่อจริงๆหรอว่าความรักที่มีอยู่ในตอนนี้มันไม่ได้มีความหลอกลวงอยู่ในนั้น เหมือนกับที่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากคำว่าของตายที่ยังหายใจ ในเมื่อรักมากก็ต้องยอมเจ็บปวดเพื่อแลกกับความรักที่ใครต่อใครก็ต้องการ "ฉันมีเขาแค่คนเดียว แต่เขากลับมีใครอีกหลายคน" รักนอกใจ...นิยามแห่งความเจ็บปวด

ลูก้าหนุ่มน้อยมัธยมต้นที่ค่อยตามจีบรุ่นพี่สาวมัธยมปลาย แต่จีบไปจีบมากลับตกหลุมรักไม่รู้ตัวจนหมดใจ เมเบลรุ่นพี่สาวที่ไม่ค่อยมีเพื่อน แต่เมื่อมีหนุ่มน้อยเข้ามาเติมเต็มในชีวิตนั้นมันก็ทำให้เธอหัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยจะได้รู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เมเบลจากสาวที่โดดเดียวก็กลายมาเป็นสาวคลั่งรักเด็กหนุ่มรุ่นน้องแบบไม่รู้ตัว ความรักของวัยรุ่นที่อายุต่างกันจะเป็นอย่างไรกันต่อนะ รอติดตามตอนต่อไปได้เลยจ้าา~ ขอค่าขนมเป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนตอนต่อไปด้วยนะคะ(≡^∇^≡)

เฟตัน สาวห้าว เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในคณะวิศวะ เรื่องวุ่นวายนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฝากติดตามด้วยคับบ

กฏของหอพักคือห้ามจ่ายค่าห้องเกินกำหนด เป็นกฏที่นักศึกษาชายย่อมรู้ดี "จ่ายมาซะดีๆ ก่อนที่เจ๊จะ..." "ลองดูสิครับเจ๊ อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้ลูกหอกลัวเจ๊กันขนาดนั้น" "พะ พอเถอะนะเต้ อ๊าย!!!"

...เมื่อเธอได้หายไปจากชีวิตของเขา เมื่อ 5 ปีก่อน ...และวันนี้เธอกลับมา...พร้อมกับบ่วงที่ติดมากับเธอ ...แล้วเขาจะทราบหรือไม่ ว่าบ่วงรักที่เขามอบให้เธอในวันนั้น คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง..

ความรักในช่วงมัธยมปลาย ในช่วงวัยไร้เดียงสา ผมไม่รู้ว่าเราจะเลิกกันทำไมในเมื่อทุกอย่างก็ไปได้ดี ถ้าไม่ใช่เพราะความงี่เง่าของผมเอง และในวันนี้ผมได้เจอเธออีกครั้ง ผมจะทำให้เรากลับมาคบกันอีก

วิ เทวิกา หญิงสาวลูกคุณหนู ท่าทีเรียบร้อย ขี้อาย แต่หารู้ไม่ว่าเธอถูกพี่ธีร์ ธีรดนย์ รุ่นพี่คณะแพทย์ฯสะกดหัวใจจนไม่อาจละสายตาไปได้เลย พี่หมอที่มีท่าทีหยิ่งกับคนทั้งโลก จนหญิงสาวต้องเข้าหาเพื่อทลายกำแพงหัวใจ โดยการเข้าไปวนเวียนในชีวิตของหนุ่มรุ่นพี่ รู้ตัวอีกทีหัวใจที่เต้นระรัวก็กลายเป็นรักไปซะแล้ว

ทุก ๆ คำพูดยังดังกึกก้องอยู่ในความทรงจำไม่เคยเลือนหาย สถานะที่รักได้ คิดถึงได้ แต่ไม่สามารถครอบครองได้ มันเป็นแบบนี้สินะ...

เธอเป็นคนสวยนิสัยดีแต่เข้าถึงยากและมีอดีตที่ค่อนข้างซับซ้อนทำให้เขาที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อนไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้จึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อตามจีบเธอ

มน กชมน หญิงสาวสวยแซ่บปีสี่ ที่ต้องมาฝึกงานในบริษัทของตระกูลกิจศิริวัชรโชติ โดยหารู้ไม่ว่าลูกชายของผู้บริหารแถมยังมีศักดิ์เป็นหัวหน้าของเธอ คือพี่มิล รามิล อดีตรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้ว แต่ก่อนเธอไม่ชอบขี้หน้าเขาเอามาก ๆ เพราะเธอเกิดคนเจ้าชู้เป็นที่สุด แต่เพราะเรื่องผิดพลาดในคืนนั้นดันฝากความรู้สึกที่ยากจะอธิบายฝังลึกในหัวใจของเธอไปเสียได้ นอ. สาวสวยแซ่บปีสี่ ที่ต้องมาฝึกงานในบริษัทของตระกูลกิจศิริวัชรโชติ โดยหารู้ไม่ว่าลูกชายของผู้บริหารแถมยังมีศักดิ์เป็นหัวหน้าของเธอ คือ พอ. อดีตรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้ว แต่ก่อนเธอไม่ชอบขี้หน้าเขาเอามาก ๆ เพราะเธอเกลียดคนเจ้าชู้เป็นที่สุด แต่เพราะเรื่องผิดพลาดในคืนนั้นดันฝากความรู้สึกที่ยากจะอธิบายฝังลึกในหัวใจของเธอไปเสียได้

“เรื่องอื่นฉันยอมเสียได้ แต่คนที่เป็นแสงสว่างในชีวิตฉันมาเป็นสิบปีอย่างเธอเข้ามาในชีวิตฉันแล้วคิดจะเดินจากไปง่าย ๆ ไม่มีทาง!!!”

เมื่อผู้ชายเพลย์บอยถูกเเม่บังคับให้เลือกคู่หมั้นเพียงคนเดียวจากผู้หญิงทั้งหมด 5 คน ที่อยู่ๆ ก็มาให้เขาเลือกถึงที่ เเต่ดูเหมือนจะมีเพียงคนเดียวที่คอยทำท่ารังเกียจเขาอยู่ตลอดเวลา เเต่กับผู้ชายคนอื่น….

"อุ๊ย...ผอมกว่าสวยกว่าแล้วยังไงสุดท้ายเขาก็เลือกฉัน! โฮโฮ่โฮ"(หัวเราะอย่างผู้ชนะ) *นางเอกอ้วน*

แม้ไม่มีอยู่แต่คงอยู่ในใจตลอดไป ผมชื่ออ๊อด บ้านอยู่ท้ายตลาดฝั่งขะโน้น เตี่ยผมเปิดร้านโอเลี้ยง ขายแก้วละครึ่งสลึง สักหกโมงเช้าคนจะเต็มร้านจนบางคนยังต้องยกเก้าอี้จากบ้านมานั้งเองเลยล่ะ ส่วนเธอคนนั้นชื่อนนน ไม่ใช่นะนะนะ นะครับผม ชื่อเธออ่านว่า นะ-นน หนุ่มน้อยลูกเจ้าของร้านถ่ายรูปในตลาด พ่อเธอดุทีเดียว ได้ยินว่าลุงแกพกปืนยาวเหน็บเอวไว้เวลานอน เวลานอนฝันร้าย จะสดุ้งชักปืนก่อนเลย

ตั้งแต่สูญเสียครอบครัวอันเป็นที่รักในวัยเด็ก เขาก็ปิดกั้นตัวเองและจมอยู่กับความเจ็บปวด จนมาเจอเธอ เด็กสาวผู้สดใส ร่าเริง โลกของเขาก็เปลี่ยนไป และเธอยังนำพาเขากลับสู่ความทรงจำที่หลงลืมไปหลายปีอีกด้วย

เพราะคำว่าสายเกินไปมันย้อนกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้! แม้กระทั่งความรู้สึกที่เสียไป สำหรับเขามันอาจตายไปนานแล้ว แต่สำหรับเธอมันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความเจ็บที่ย้อนกลับไปรักษาไม่ได้

"นายควรเลิกยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของนะ" "ถ้าเจ้าของมันไม่สนใจ ก็เท่ากับว่ามันไม่มีเจ้าของ"

วันหนึ่งเขาได้เจอนาฬิกาเรือนหนึ่งจากร้านขายของเก่าหลังจากนั้นชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไป...