วัยรุ่น

“ทำไมหนูต้องไปเป็นคู่หมั้นพ่อเลี้ยงด้วยล่ะ ไม่เห็นอยากจะเป็นสักนิด” “ไม่อยากเป็นงั้นเหรอ ฮึ! เสียใจด้วยได้เป็นแล้ว”

 "คิน...แพรท้อง" "ท้อง?? เธอท้องกับใครล่ะ" "ทำไมคินถึงถามแพรแบบนี้" "แล้วทำไมจะถามไม่ได้ในเมื่อเธอไม่ได้นอนกับฉันแค่คนเดียว" "คิน" "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมั่วกับใครบ้างทำอะไรอย่าคิดว่าฉันโง่ดิ" "พูดแบบนี้แปลว่าคินจะไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของแพรใช่มั้ย" "เออดิใครมันจะไปโง่รับวะ!!!" "ถ้าคินคิดว่าเด็กในท้องแพรไม่ใช่ลูกของคินแพร.....จะไปเอาเด็กออก" "ตามใจลูกเธอไม่ใช่ลูกฉัน" "ถ้าวันนึงคินรู้ความจริงวันนั้นคินจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต" "ไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน"

ปกป้อง ผู้ชายสุขุม รักสงบ ปากร้ายเป็นบางสถานการณ์ และเป็น ‘แฟนเก่า’ เธอคนนั้น ‘กูยังลืมนินไม่ได้ว่ะ…หากขอพรได้ กูอยากกลับไปรักนินอีกกูสัญญาจะรักษานินไว้ด้วยชีวิต’ และดูเหมือนพรข้อนั้นจะสัมฤทธิ์ผล ญาณิน สวย เก่ง และโชคร้ายที่ไม่ประสบผลสำเร็จด้านความรัก อาจเป็นใจเธอที่ไม่เปิดรับสิ่งใหม่ๆ เพียงเพราะ ‘ลืมแฟนเก่าไม่ได้’ ‘หากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะรั้งความสัมพันธ์เราไว้’

เรื่องราวของชายสองคน กับ ผู้หญิงหนึ่งคนพวกเขา...เป็นเพื่อนกัน เล่นกันมาตั้งแต่เด็กวิ่งแก้ผ้าด้วยกันก็เคยมาแล้วอาบน้ำด้วยกันก็เคยมาแล้ว แล้วทำไมพวกเขาจะ×××ด้วยกันไม่ได้ล่ะ?

มิกซ์ : ผู้หญิงเรียบร้อยคือผู้หญิงที่ผมรู้สึกขัดตาที่สุด เจอกับตัวมาเยอะแล้วครับที่เรียบร้อย อ่อนหวาน แต่สุดท้ายก็...ไม่ได้แรดหรอกเรียกว่า ร่าน เลยดีกว่า เจ้าขา :ฉันจำได้ว่าเวลาที่เห็นพี่คนนั้นตามงานกิจกรรมของมหาวิทยาลัยบ่อย ๆ พี่เขาดูเป็นคนดีมากในสายตาทุกคนและพอได้รู้จักก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่แสนดีจริง ๆ นั่นล่ะ...ดีเหี้ย ๆ

"คุณนนท์" ฉันเรียกชื่อเขา เขากำลังยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่พอเขาเห็นหน้าฉันเขาก็หันมาแล้วโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้น "มึงมาทำเชี่ยไรที่นี่" "ก็คุณนนท์ไม่ยอมกลับบ้านเลยปิ่นเลยมาตาม" "เป็นแม่กูเหรอห๊ะ ไป๊!!!!มึงจะไปไหนก็ไป" "ที่ปิ่นมาตามคุณนนท์ที่นี่ก็เพราะปิ่นมีข่าวดีจะบอกกับคุณนนท์ค่ะ" "ข่าวเชี่ยไรกูไม่อยากฟัง" "ปิ่นท้องค่ะ ท้องลูกของเรา" "ท้อง?? มึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงกูบอกมึงกี่รอบแล้วว่าอย่าลืมกินยาคุมฉุกเฉินแล้วมึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงห๊ะ" "ปิ่นขอโทษค่ะ คืนนั้นที่คุณนนท์เมาแล้วเข้ามาหาปิ่น ปิ่นไม่ได้กินยาเพราะเค้าบอกว่ากินมากไม่ดีมันอันตรายปิ่นก็เลยไม่กล้ากินยา" "มึงไปเอาเด็กออกซะ" ฉันไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา "อะไรนะคะ" ฉันถามย้ำเผื่อว่าตัวเองจะหูฝาดแม้ว่าน้ำเสียงที่เขาพูดเมื่อครู่มันจะเสียงดังฟังชัดขนาดไหนก็ตาม "กูบอกว่าใหัมึงไปเอาเด็กในท้องมึงออกซะ หูหนวกหรือไง" เขาตะคอกใส่ฉันเสียงดังมากจนฉันตกใจ

“เธอไม่ใช่ตัวจริงของเขา... แต่เป็นแค่ตัวสำรองที่พี่สาวยกให้เขาไว้เล่นชั่วคราวเพียงเท่านั้น”

"แอบรักเพื่อนข้างเดียวก็ว่าเจ็บแล้ว แต่รู้ว่าเพื่อนรักใครเจ็บยิ่งกว่า" ทั้งที่เธอทุ่มเททุกอย่างให้เขา แต่เขากลับเฝ้ามองใครอีกคนที่ไม่เคยแม้แต่จะหันกลับมา แต่สุดท้าย...เธอก็ยังเลือกจะยืนอยู่ข้างเขา ในจุดที่เจ็บ แต่ก็ยังรักอยู่ดี

พี่ขุน และน้องหมูแดง พระเอก-นางเอกที่สุดจะน่ารักน่าหยิก ภายใต้รั้วมหาวิทยาลัย ฉายาแต่ละอย่างที่พี่ขุนตั้งให้น้องหมูแดงของเราวอนโดนหยิกตลอด หมูปีศาจบ้าง หมู ๆ ทั้งที่คนเขาชื่อหมูแดง แต่ถึงพี่เขาจะกวนแต่คลั่งรักน้องหมูสุดหัวใจ สกินชิพขั้นสุด ตำแหน่งผัวของน้องหมูต้องเป็นของพี่เท่านั้น

คำว่ารักที่ต้องเก็บซ่อนมาตลอด ต้องมาโป๊ะแตกเพราะความเมา หญิงสาวจะทำอย่างไร ให้ความสัมพันธ์กลับมาเหมือนเดิม…

น้ำมนต์ลุกพรวดทันทีหลังจากข้าวปุ้นยืนยันแถมนอนยันเรื่องเกียร์ที่เธอแขวนมาตลอดสามปี แล้วเดินออกไปโดยที่ไม่อยู่ฟังอะไรต่อ... _____________________________ "เราแค่อยากรู้ มึงทำแบบนี้ทำได้ไงว่ะไอ้ชิน" "ทำไร. ! " ชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาจากตึกของอธิการพอดีดันเจอยัยน้ำเน่าเดินเข้ามาหาแถมพ่นวาจาไม่น่ารักให้ฟัง.. "สัสชิน ให้พูดจบก่อนเด้..!" "จะพูดอะไรก็พูดมายัยน้ำเน่า" "กูชื่อน้ำมนต์" "กูก็ชื่อดิน .." ต่างคนต่างมองหน้าสายตาประสานกันจ้องแบบว่า... น้ำมนต์เธอแค่ต้องการรู้ความจริง แต่อีกคนก็กวนบาทาชิบ... ‍ "ดิน..! แกเอาเกียร์ใครมาให้เรา "รู้แล้วเหรอ .." ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงตามสไตล์เขาก่อนจะเป็นหน้านิ่งๆ "อร๊ายอะไรยังไงรู้แล้ว ..." เธอไม่เข้าใจโว๊ย..! "โตแล้วกลับไปคิดเอง " แล้วก็เดินจากไปให้คนอีกคนยืนงงและไม่ได้คำตอบอะไรเลย...

"คิดจะจับเสืออย่างฉัน เหยื่อต้องเด็ดกว่านี้ป่าววะ" ธายุกร เหมบดินทร์....ยูตะ อายุ 22 ปี วิศวกรรมยานยนต์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 ลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ทายาทโชว์รูมรถหรูนำเข้า "คิดจะกินเหยื่ออย่างฉัน ก็ต้องเสือจริงๆไม่ใช่หมาป่าววะ" มิณาริน แก้วกาน...มิณ อายุ 20 ปี คณะบัญชี มหาวิทยาลัย A ปี 2

“ประกาศออกไป...ใครทำให้ยัยนั่นมาสยบแทบเท้าฉันได้ ฉันจะรับเข้าแก๊งตำแหน่งที่หก...” เวกัสประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลุยส์ถึงกับผิวปากตอบรับทันที “หัวหน้าเอาจริงว่ะ” “มันถึงเวลาแล้ว...ที่เราควรจะจัดการกับยัยนั่นให้สาสมสักที” โชนเสริม “แล้วแบบไหน...ถึงเรียกว่าสาสม” ริกเตอร์เอ่ย “จะแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น แค่ให้ยัยนั่น...ยอมก้มหัวให้ฉันก็พอ”

เขาคือผู้ชายอันตราย ที่คนหัวใจอ่อนแออย่างเธอไม่ควรเข้าใกล้ แม้เธอจะได้สถานะแฟนมาครอบครอง แต่กลับไม่เคยได้หัวใจของเขา

เขาไม่เคยคิดจะคบใคร แต่ทว่าดันสนใจผู้หญิงปากเก่งที่เอาแต่เมินเฉย และคอยกัดกันทุกครั้งที่เจอหน้า “ฉันมีแฟนแล้ว” “หึ ก็แค่แฟน ไม่ใช่ผัวสักหน่อย” **เรื่องย่อ** เพียงเพราะความเข้าใจผิดคิดว่าเขาคือคนที่มาจับก้นเพื่อนสนิท น้ำค้างจึงตัดสินใจวิ่งเข้าไปกระโดดถีบหน้าอกของฉลามจนล้มลงไปกองกับพื้นหวังจะเอาคืนให้เพื่อน แต่พอรู้ความจริงตอนเพื่อนเอ่ยกระซิบว่าผิดคน ทั้งสองสาวเลยพากันวิ่งหนีไป ปล่อยให้คนถูกกระทำยืนมองอย่างงุนงง ทั้งสองได้เจอกันอีกครั้งแล้วพบว่าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ฉลามจึงคิดแกล้งเข้าหาน้ำค้างเพื่อเอาคืนเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้เธอหงุดหงิดใจ แต่ทว่าพอพบกันบ่อยครั้ง เขาก็ดันแพ้ทางให้ผู้หญิงปากเก่ง ไม่ยอมคน และหลงรักเธอเข้าจนได้

"ฉันชื่อไต้ฝุ่น วิศวะเครื่องกลปีสาม จำไว้ให้ขึ้นใจด้วยนะ" "ผู้หญิงอย่างเธอ ระวังจะได้เจอกับไอ้คนปากปีจอ"

คนที่แอบชอบหายไปจนลืมหน้าคร่าตา แล้วเธอจะเลือกใครในเมื่อพวกเขากลับมาอีกครั้งพร้อมกันตั้ง 3 คน

"หวานขอโทษนะต่อไปหวานจะไม่มีวุ่นวายกับพี่อีก" ฉันก้มหน้าพูดออกไปทั้งที่ไม่รู้ตัวเองจะทำได้อย่างที่พูดหรือเปล่า ขณะที่ฉันกำลังจะหันหลังกลับ จู่ๆ เขาก็กระชากตัวฉันให้เข้าไปชิดติดกายและก้มลงมาจูบฉันอย่างรุนแรงและเร่าร้อน "อื้มมมม" ฉันรับสัมผัสของเขาอย่างยินยอมพร้อมใจ เรายืนจูบกันตรงนั้นสักพัก เขาก็ถอนริมฝีปากและพูดกับฉัน "อยากเป็นผู้หญิงของพี่จริงๆ ใช่มั้ยตาหวาน" ฉันพยักหน้าเป็นคำตอบ "แล้วรู้มั้ยว่าผู้หญิงของพี่ต้องทำอะไรบ้างนอกจากยืนจูบกันแบบนี้"

เมื่อการกลับมาของเธอทำให้ใจเขาเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง ทั้งๆที่ผ่านมาเขาคอยบอกมันอยู่ตลอดว่า "ไม่รัก ไม่เจ็บ" และเขาจะทำยังไงกับใจที่มันไม่รักดีของเขา -------- "ผู้หญิงคนนั้นตายไปนานแหละ" ธานินทร์ อัศวดิศร....ธาม อายุ 22 ปี วิศวกรรมซอฟต์แวร์ มหาวิทยาลัย A ปี 4 หล่อ นิ่ง สุขุม ใจเย็น เย็นชา พูดน้อย "ถ้างั้นเราคงไม่เคยรู้จักกันซินะ" รังศิตา ตรีทรัพย์...โรส อายุ 22 ปี เรียนบริหาร มหาวิทยลัย A ปี 3 สวยสไตล์หวาน สดใส น่ารัก ยิ้มเก่ง

“พี่ไม่คิดที่จะชอบเธอหรอกนะ! พี่ไม่ชอบคนอ้วนน่ะเข้าใจไว้ด้วย ลองคิดดูสิว่าจะหน้าอายแค่ไหนที่ต้องเดินคู่ไปกับคนอ้วนๆแบบเธอ พี่ทำใจยอมรับไม่ได้หรอกนะ”