โรแมนติก

“ขอร้องนะคะคุณเกล ตะวันไม่ไหวแล้วจริงๆ คุณเกลอย่าทำอะไรตะวันอีกนะคะ” ภูตะวันขอร้องอ้อนวอนเสียงสั่น ชายหนุ่มยกมือขึ้นเช็ดหยาดน้ำตาบนใบหน้าสวย ตัดสินใจข่มความปวดร้าวทางร่างกายที่ยังตื่นตัวไม่มากลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับดึงเอาร่างของคนที่ร้องขอตามติดมาด้วย “ว่าไงล่ะตรีประดับ ไม่อยากรู้เรื่องเพื่อนแล้วหรือไง นี่ฉันลดข้อต่อรองลงให้แล้วนะ” เฟดเดอริโกถาม ขณะวาดไปตามความยาวของโซฟา “ว่าไงละ ถ้าเธอไม่อยากรู้ ฉันก็จะได้...” ชายหนุ่มแกล้งยันตัวลุกขึ้นยื

เมื่อกำลังจะได้หนุ่มเจ้าชู้เป็นพี่เขย น้องสาวสุดแสบจึงต้องออกตัวแรงเพื่อขัดขวางสุดความสามารถ...

เพราะอุบัติเหตุทำให้เธอเสียคนรักไปถึงสองคน ใครใครต่างก็กล่าวหาว่าเธอมีดวงกินผัว เธอไม่อยากสูญเสียใครไปอีกแล้วจึงปิดตายหัวใจ และยอมอยู่อย่างเหงาๆ จนกระทั่งชายหนุ่มรุ่นของที่เคยแอบชอบเธอเข้าในชวิวิตอีกครั้ง ความจริงใจของเขาทำให้เธอยอมเปิดใจอีกครั้ง และเขาก็ทำให้เธอตกลงไปในหลุมสวาทอันเร่าร้อนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น

แค่ชื่อเหมือนอย่าคิดเอาเองว่าฉันจะรักเธอ 'บัวบูชา' เพราะผู้หญิงคนเดียวที่ฉันรักคือ ใบบัว ไม่ใช่เธอ

ในคืนที่หัวใจแตกสลาย เธอใช้เงินหนึ่งล้านบาท ซื้อผู้ชายคนหนึ่ง…เพื่อ “ลืมเขา” แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เพราะชายคนนั้น...มีใบหน้าเหมือนณภัทร ผู้ชายที่เธอรักมาหลายปีทุกกระเบียดนิ้ว “ผมสามารถเป็นใครก็ได้…ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ” และเธอก็เลือกจะหลอกตัวเอง…ว่ารักเขาในแบบที่เขาเป็น แม้ในใจจะรู้ว่า…เขาไม่ใช่คนเดิม เมื่อความจริงเปิดเผย ทั้งคู่คือ “ฝาแฝด” ที่ถูกพรากจากกันตั้งแต่เกิด หนึ่งเติบโตในเกียรติยศ อีกหนึ่ง...ในความเจ็บปวดและความอัปยศ ในที่สุด มีนาจะเลือกใคร?

"อย่ายุ่งกับผู้หญิงของกู" "ทำไมจะยุ่งไม่ได้ ก็นั่นเมียกู!" รักครั้งใหม่กำลังจะไปได้ดี...แต่รักครั้งเก่าที่ยังลืมไม่ได้กลับตามราวีไม่เลิก ...ถ้าเป็นคุณล่ะ...คุณจะเลือกใคร?

‘นิชชา’ หญิงสาวที่มีความหลงใหลให้กับคนที่ไม่คู่ควร ทว่า... หากใจมันหลงไปแล้ว หล่อนจะทำยังไง ถอยห่าง หรือ ก้าวเข้าหา ในเมื่อหัวใจร่ำร้อง และ กายเนื้อต้องการ +++++ ‘นีรนุช’ ลูกสะใภ้ตระกูลใหญ่ที่สามีไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่หล่อนก็พยายามเป็นสะใภ้ เป็นเมีย และแม่ที่ดีของลูก ทว่าสิ่งที่พลาดไปแล้วหล่อนกลับลืมไม่ได้ มันฝังใจ ลึกแน่น และพร้อมจะเรียกร้อง +++++ ‘นันทิยา’ ม่ายสาวไฮโซ ตั้งแต่สามีตายจาก หล่อนไม่คิดจะแต่งงานใหม่ เพราะไม่อยากให้ใครมาทำลายความทรงจำดีๆ ของหล่อนกับสามี แต่ความอยากที่ไม่ปรานีใคร ก็ทำให้นันทิยาร้อนรุ่ม +++++ ‘มีนา’ เข็ดกับรักครั้งแรกจนไม่คิดจะมีใครอีก แต่แล้วความรักก็หวนมาให้เจ็บแสบและซาบซ่าน และครั้งนี้ไม่ได้มาเพียง 1 แต่มาถึง 2 หล่อนควรทำอย่างไร ในเมื่อคนหนึ่งก็รัก แต่อีกคนก็หวั่นไหว

… บีเบลคนนี้มองเห็นวิญญาณ และฉันก็ช่วยมาตลอดตั้งแต่ฉันได้ความสามารถพิเศษนี้มาหลังจากประสบอุบัติเหตุเฉียดตายเมื่อสองปีก่อน ความตายมันน่ากลัวนะ วิญญาณพวกนี้ก็น่าสงสาร บางคนตายทั้งที่ยังมีห่วง บางคนโดนฆ่าตาย ไม่ได้รับความเป็นธรรม วิญญาณจำพวกนี้แรงอาฆาตแค้นสูงมาก และเป็นวิญญาณจำพวกที่ฉันไม่สามารถยื่นมือเข้าไปช่วยได้ เพราะอะไรนะเหรอ.. เพราะฉันจะถูกดูดพลังงานจากความแค้นที่วิญญาณเหล่านั้นมีนะสิ “อย่าเข้าไปยุ่งเลยเบล” เสียงของมูน เพื่อนชายที่บริษัทดังขึ้นในหัว มันชื่อ มูน ที่แปลว่าพระจันทร์ มันเองก็ดันสนใจเรื่องเร้นลับ แถมยังตามติดฉันต้อยต้อยหากรู้ว่ามีวิญญาณมาขอความช่วยเหลือจากฉัน บีเบลปิดม่านแต่สุดท้ายก็ต้องเปิด ภายใต้ความแข็งกระด้างกลับมีความอ่อนโยนแฝงอยู่ สุดท้ายร่างบางก็เดินออกจากตัวบ้านแล้วตรงไปหาดวงวิญญาณที่ร้องขอความช่วยเหลือ “…ให้ตายสิ อย่าทำให้สงสารจะได้ไหม” ‘ได้โปรด~ ช่วยฉันที~’ วิญญาณของหญิงสาวที่พลัดตกน้ำยืนร้องขอด้วยความเวทนา สีกายที่ซีดเผือดและใบหน้าที่ซีดราวกับปูนปั้นปลาสเตอร์

เมื่อคนที่แอบชอบกลับมา เขาที่คอยเฝ้าดูก็เลยอาสาจะพาเธอลงจากคาน ****** ถึงเขาจะไม่ใช่ชายในสเปก แต่เรื่อง S-E-X เขาก็ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใจของสามีมาครอบครอง แต่สุดท้ายกลับเป็นได้แค่นางร้ายในสายตาเขา

เมื่ออุบัติเหตุ ‘บนเตียง’ ไม่ใช่เรื่องของคนสองคน แต่มีหนึ่งชีวิตก่อเกิดขึ้นมาเป็นพันธะผูกรั้งเอาไว้ เขาจึงต้องทิ้งการแต่งงาน เพื่อมารับผิดชอบ ‘แม่ของลูก’ แม้เกลียดชังเธอเพียงใด แต่หน้าที่พ่อนั้นค้ำคอไว้ ทำให้เขาดิ้นรนหลีกหนีไม่ได้จริงๆ …

งานเลขาใครบอกว่าง่าย ไหนจะงานที่รัดตัว ไหนจะต้องจับแมลงให้เจ้านาย ไหนจะต้องจับงูให้เขาอีก เปลี่ยนยางรถยนต์ก็ต้องทำ คิดแล้วรติชาก็อยากร้องไห้ แต่เพราะงานเหล่านั้นทำให้เธอได้เป็นตัวของตัวเองแบบไม่ตั้งใจจนกระแทกหัวใจบอสสุดเพอร์เฟคเข้า บอสหนุ่มอย่างปิลันธน์จะขายขนมจีบเธอแบบไหน เพราะจะเข้าหาแบบสายเปย์เธอก็มีพร้อมหมดทุกอย่าง แถมรติชายังมีแผนจะย้ายประเทศอีก เขาจะรั้งหรือจะให้เธอได้ทำตามความฝัน

เพราะไม่รู้ว่า การหนีจากคนร้ายในวันนั้น เธอจะได้มาพบกับตัวพ่อที่ร้ายกว่าคนที่หนีมา ในตอนแรก เด็กสาวจากที่ห่างไกล กับความจำเป็นของครอบครัว ทางเลือกของเธอ มีแค่สู้ เผชิญหน้า และต้องรอด เพียงอย่างเดียว หนีจรเข้ มาเจอเสือร้าย ที่จ้องมองเธอ และพร้อมจะตะครุบกิน

“นิญาดา” ถูกหัวหน้างานกลั่นแกล้งไม่เลิก เธอจึงต้องเอาคืนให้สาสม และเขาคือเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้ “เตชิน” หนุ่มหล่อตัวท๊อป สาวน้อยไม่รู้เลยว่าเขา คือ “คราสโนวาตัวพ่อ!” เขาจะถูกเธอใช้เป็นอาวุธในการห้ำหั่นกับหัวหน้า หรือเธอกันแน่ที่จะถูกเขาจับกิน! “ไม่เป็นไรค่ะ ฉะ ฉันเดินไหว” นิญาดาตั้งใจแกล้งให้เหมือนคนเมาอย่างไร้สติที่สุด ทางเดินที่ทอดสู่อาคารพัก ปูด้วยหินภูเขาที่ถูกวางไว้เพียงหยาบ ๆ เท้าที่แกล้งเดินโงนเงนกลับสะดุดหินจริง ๆ ว้ายยยยย ! คนสะดุดหิน คะมำไปข้างหน้า ดีที่มือใหญ่คว้าไว้ได้ทัน ร่างบางจึงปะทะอกกว้าง แทนก้อนหินเบื้องล่าง ตาคมกริบ วาวโรจน์ ในเงามืด ร่างบางในอ้อมแขนแกร่งสั่นน้อย ๆ หัวใจหญิงสาวหล่นวูบลงไปที่ตาตุ่ม ดวงหน้าละมุน หลบสายตาคมกริบ มือเล็กดันอกแกร่งให้ห่างออก “ปล่อยค่ะ เดินเองได้” หญิงสาวเผลอขึ้นเสียง ลืมสนิทว่าตนเองต้องแกล้งเมา อาจารย์หนุ่ม มองคนออกคำสั่งให้ปล่อย เขายิ้มเย็นก่อนจะตวัดมือหนาช้อนร่างบางให้ลอยขึ้นจากพื้น

เมื่อมิเชลคุณหนูบ้านรวยผู้เพียบพร้อมไปหมดทุกอย่างดันมีปัญหากับที่บ้านจนต้องหนีพักเรื่องปวดหัวไปเที่ยวทะเลคนเดียวและได้เจอเข้ากับแดนดินที่เป็นพ่อหนู่มบาร์โฮสตัวท๊อปจนเผลอตัวเผลอใจไปมีวันไนท์สแตนด์กับเขา....แต่การเผลอใจครั้งนี้มันดันไม่จบแค่ครั้งเดียว

เธอฝันถึงงูตัวเดิมมาห้าปีเต็ม แต่ไม่เคยเจอเนื้อคู่กับเขาสักที ตกลงมันยังไงกันแน่ หรือเนื้อคู่เธอคืองูตัวนั้น...จงอาง!!!

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอ ให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. ++++++++++ “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง “แก้มน้ำแข็งหอมจัง” “พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย “ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง” “พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..” ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง +++

"ชเวย์...เรามาเป็นfwbกันไหม" "ที่พี่พูด พี่คิดดีแล้วใช่ไหม" "ใช่" "แล้วรู้ไหมว่ากฎของมันคืออะไร" "รู้สิ ใครรู้สึกก่อน คนนั้นแพ้" "พี่คิดว่าพี่จะแพ้หรือเปล่าล่ะ" "ไม่มีทาง" "งั้นผมก็จะเป็นให้"

“จะหย่าก็หย่าไม่ต้องอ้างว่าทำทุกอย่างเพราะรักบัวหน่อยเลย ความรักของพี่มันไม่มีจริง มันมีแต่ความเห็นแก่ตัว!” คนฟังรวดร้าวจนไม่อาจทนได้อีก วิธียุติคำพูดรุนแรงจากผู้เป็นภรรยาคือการจูบ รสจูบรุนแรงขมปร่าจุดไฟปรารถนาให้ลุกโชน เรี่ยวแรงถาโถมคล้ายลงทัณฑ์ในทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมันลงไป ทำอย่างเลือดเย็น หลอกลวงจิตใจให้เขาหลงใหลรักใคร่หัวปักหัวปำ ใช้เสน่หามารยาหญิงมัดใจให้เขายอมสยบทุกที เขารู้ซึ้งแล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันปราศจากความรักโดยสิ้นเชิง ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักเขา ระหว่างเรามันไม่มีความหมายอะไรเลย นอกจากเพื่อทวงคืนบริษัทและทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่เหลือใคร

**กินเด็กเขาว่าอมตะ** เธอหนีจากไฟที่แผดเผามาซบอกกว้างที่แสนอบอุ่น ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่ค่ำคืนแรก ทุกอย่างมันควรจะจบลงแค่นั้น.....ทว่าสัมผัสรักที่ทั้งคู่มอบให้แก่กันมันมีความสุขเกินกว่าจะตัดใจ ********* “อืม...แดน” ใบหน้าที่คมภายใต้ผิวขาวค่อย ๆ ใช้ปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงมาก่อนที่เขาจะจัดการกับเสื้อตัวบางที่ขวางกั้นเส้นทางที่เขาจะได้ใช้สองมือสัมผัสกับเนื้อนุ่มของอกอิ่มของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มในที่สุดอาภรณ์ทั้งส่วนบนและส่วนล่างก็ถูกถอดกองไว้ข้าง ๆ ก่อนที่แดนไตรจะสาละวนกับยอดที่ชูช่อแข็งตั้งรับสัมผัสของลิ้นอุ่นแสนหวานของเขา