ข้ามเวลาไปอดีต

ว่านฉีฉี ลูกสาวเจ้าพ่อจากเมืองเซี่ยงไฮ้ถูกส่งตัวไปเมืองปักกิ่ง เพื่อความปลอดภัยจึงต้องแยกจากพ่อของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลครองเมือง หญิงสาวเข้าเรียนสถาบันที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองปักกิ่ง และสถานที่แห่งนั้นทำให้เธอ ถูกนำกลับไปเมืองหลวงจี้ แห่งเมืองต้าเยียน ซึ่งกำลังถูกฆ่าล้างเมืองอยู่ในเวลานั้น หลี่เหวินฉาง แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมและอำมหิตผิดมนุษย์ ได้พบกับว่านฉีฉี ในวันคือพระจันทร์สีเลือด แม่ทัพหนุ่มนำลูกสาวเจ้าพ่อในยุคอนาคตมาเป็นสตรีบำเรอ โดยไม่รู้ว่าเธอมีพลังปีศาจของนางพญามาร และเขาคือแม่ทัพปีศาจแห่งเฉียนฉิน

อยู่ๆก็มาเกิดใหม่กลายเป็นสาวใช้ของ กู้เหยียนฉี ท่านอ๋องที่ผู้คนหวาดกลัวกันทั้งเมืองหลวง จินฝู จำต้องหาทางรอดชีวิตไปวันต่อวัน นางไม่มีความสามารถใดพิเศษนอกจากการกิน กินและกิน และไม่หวังในลาภยศอันใดทั้งสิ้น แต่สวรรค์ นางพยายามทำทุกทางแล้ว แต่เหมือนยิ่งเกลียดยิ่งเจอ สุดท้ายนางก็ต้องกลายเป็นสาวใช้คนสนิทของเขา แต่ทว่าเมื่อได้อยู่ใกล้เขา มันกลับทำให้นางได้เห็นอีกด้านหนึ่งของเขา เดิมทีนางคิดจะเป็นปลาเค็มนอนสบายๆไปวันๆ แต่ผู้ใดจะรู้ว่านางจะต้องร่วมเป็นร่วมตายกับเขาอยู่บ่อยครั้ง จนสุดท้ายก็กลายเป็นความรักที่แสนโรแมนติกในชีวิตของนาง

สาวน้อยเย่วเย่วเกินจากครอบครัวสายรองที่ยากจนที่มีย่าที่น่ารังเกียจคอยกดขี่ข่มเห่งรักลูกไม่เท่ากันพอบิดาของเธอทำงานไม่ได้ก็โดนขับไล่ออกจากครอบครัวใหญ่และไม่ให้อะไรติดตัวสักอย่างและตัวบุตรสาวที่ป่วยหนัก

คนอื่นทะลุมิติมาเป็นพระสนมพระชายา ทำไมเธอถึงทะลุมิติมาเป็นเมียคนสวนกันเล่า ในนิยายเธอเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ทำไมชีวิตถึงกลายเป็นคนไร้ค่า สวรรค์ไม่ต้องเมตตาลูกก็ได้ถ้าจะทำกันแบบนี้!!!

ชาติที่แล้ว...ในวันที่มู่เซี่ยหยางกำลังร่วมกราบไหว้ฟ้าดินกับสตรีอื่น กลับกลายเป็นวันที่ซูจู้เหยียนต้องตกเลือด สูญเสียทารกในครรภ์จนก้าวสู่ปรโลก เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้นางต้องตายอย่างอนาถในขณะที่เขากำลังมีความสุขกับสตรีอื่น ทว่าสวรรค์กลับเห็นใจให้โอกาสนางมีชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง.... เมื่อชีวิตของนางหวนคืนมาอีกครั้ง...นางไม่ขอเลือกเขาเป็นสามีอีก!

“ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ ความเชื่อ และการหักหลัง หญิงสาวผู้ไม่เชื่ออะไรเลย กลับต้องเดิมพันด้วยทั้งหัวใจ” “เมิ่งซิน ” หญิงสาวชาวจีน ผู้เปี่ยมด้วยความรู้และเหตุผล เดินทางมาเมืองไทยเพื่อเก็บข้อมูลวิจัย ณ ศาลเจ้าเก่า ร่องรอยประวัติศาสตร์ของราชวงศ์หมิงที่ปรากฎในไทย ที่นี่ถูกร่ำลือว่ามีพลังบางอย่างซ่อนอยู่ หากแต่เธอไม่เชื่อในสิ่งลี้ลับตามที่กล่าวขานจึงต้องการมาพิสูจน์ข้อเท็จจริงนี้ด้วยตัวเอง ทันทีที่เธอก้าวเท้าแตะบันไดขั้นแรกของศาลเจ้า พลันฟ้าฝนกลับคะนองปกคลุมศาลเจ้ากลางป่า สายฟ้าฟาดลงกระทบศิลาจารึก เสียงคำรามของฟ้าทำให้ทุกอย่างมืดดับ เมิ่งซิน ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งกลางป่าทึบ เสียงฝีเท้าหนักและเสียงดาบปะทะกันอย่างรุนแรงดังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มในชุดนักรบเต็มยศปรากฏตัวขึ้น เขาได้รับบาดเจ็บที่แขนและกำลังหนีการไล่ล่าจากข้าศึกที่ซุ่มโจมตีในป่า เขาตัดสินใจคว้าแขนเธอขึ้นหลังม้าแล้วกล่าวเสียงสั้น "หากยังอยากมีชีวิต...ไปกับข้า" เมิ่งซินช่วยดูแลรักษาบาดแผลที่แขนของชายหนุ่มแต่ไม่ทันได้เห็นใบหน้าเขาเลยแม้แต่ ทว่าเขากลับเห็นใบหน้าเธอชัดเจนในแสงจันทร์ใต้เงาไม้ เช้าตรู่ก่อนฟ้าสางชายหนุ่มจากไปโดยไม่เอ่ยชื่อทั้งคู่จะมีโอกาสได้พบกันอีกหรือไม่...

ชีวิตข้าแล้วที่จริงมิได้ต้องการสิ่งใด นอกเสียจากการได้เคียงคู่กับท่าน ข้ากลัวว่าหากหลับตาลงอีกครั้ง เรื่องราวทั้งหมดของข้ากับท่านจะกลายเป็นเพียงความฝันที่จะเลือนหายไปเช่นเดียวกับหมอกควัน เธอหลันซู่ถงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เห็นว่าเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตคือการหาเงิน กับถูกฟ้าผ่าจนทำให้ฟื้นขึ้นมาร่างของหลิวซู่ซู่ซึ่งมีหน้าตาเหมือนนางทุกประการในโลกต่างมิติ แถมพ่วงมาด้วยตำแหน่งฮูหยินน้อยของสกุลฉู่อีกต่างหาก ยังไงซะเธอก็ต้องหาทางอยู่ในมิตินี้ให้ได้ ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน หากแต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ยากที่สุดในการอยู่ในมิตินี้ให้ได้จะไม่ใช่แค่การปรับตัวเสียแล้ว แต่ปัญหาใหญ่สุดกับเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีของนางอย่าง ฉู่ฉางซาน บุรุษหน้านิ่งที่ไม่ชอบความวุ่นวายเป็นที่สุด

ยังไงคะ!!! ย้อนมาเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณแต่ไม่ใช่นักฆ่า ไม่ใช่เชฟ ไม่ใช่ดีไซน์เนอร์ แถมไม่ใช่แม่ศรีเรื่อนด้วยจ๊ะ แต่ฉันเป็นครูคณิตวันๆท่องสูตรคูณ แถมสามีก็ยังจะมาหย่าขาดอีก ไม่รอด! ตายกับตายเท่านั้น!!! เฉินเฟยเทียน x จางเจียวซิน “อย่าได้กล่าวอันใดให้มากความ ข้ายืนยันจะยื่นฏีกาขอหย่าขาดกับเจ้า” “ไม่หย่า ยังไงก็ไม่หย่า!” เหอะ! ขืนหย่าออกไปทั้งที่ทำอะไรไม่เป็นเช่นนี้มีหวังนางและหนิงเออร์ได้อดตายเป็นแน่ “น่ารำคาญเสียจริง” “ไม่หย่าได้ไหม..นะเพคะ..ขอเพียงสองหนาว ข้าจะหย่าให้ท่าน ระหว่างนี้ข้าจะมิทำให้ท่านต้องเคืองใจแม้แต่น้อย” เมื่อดื้อดึงไม่ได้ผลจึงหันมาขอร้องด้วยท่าทีน่าสงสาร “หึ เพียงเท่านั้นจะพอได้อย่างไร ข้าต้องการมากกว่านั้น” “แล้ว…ท่านต้องการสิ่งใด”

ชะตาชีวิตพลิกผันขึ้นลงตามแต่ใจท่านเทพจะลิขิตเพราะงั้นนางเลยได้มาอยู่ในยุคจีนโบราณแห่งนี้ เป็นเครื่องมือให้เหล่าผู้ต้องการอำนาจใช้ปีนป่าย จนไปต้องตาถูกใจคนผู้หนึ่งเข้า "หนึ่งสตรีแลกกับความสงบทั้งแคว้น"

ในวันที่คำพูดของนางเป็นเพียงลมปาก ถูกเขาเหยียบย่ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด่าทอสารพัด หยามน้ำใจ และไม่ให้เกียรติ กล่าวหาว่านางเป็นสตรีร่าน ต่ำทรามกล้าสวมหมวกเขียวให้สามีอย่างไร้ยางอาย ทั้งที่นางรักเขา...รักมากจนยอมยกทุกสิ่ง ยอมให้สตรีอื่นก้าวเข้ามาในเรือน นางยอมทุกอย่างเพียงเพื่อให้เขามีความสุข แม้ต้องแบ่งบุรุษที่เป็นสามีให้สตรีอื่น แต่สุดท้ายสิ่งตอบแทนที่ได้กลับเป็นความตายอย่างน่าสมเพช ไป๋ซูหนิงถูกบุรุษผู้นั้นสั่งลงโทษโดยไม่เคยถามไถ่ความจริง มิหนำซ้ำยังทำราวกับว่านางก่อความผิดใหญ่หลวง ทั้งที่นางบริสุทธิ์ใจต่อเขาถึงเพียงนี้ทว่าเซี่ยจวิ่นอี้กลับมอบผ้าขาวและยาพิษให้นางเลือก...เสแสร้งทำราวกับเป็นผู้มีเมตตาเสมือนเป็นบุญคุณก้อนสุดท้าย สิ่งที่เขามอบให้นั้นคือความตาย! ในคืนฟ้าฝนโหมกระหน่ำ นางสิ้นใจอย่างอนาถ พร้อมกับบุตรในครรภ์ที่ไม่อาจรักษาเอาไว้ได้ ทว่า…ฟ้ากลับให้โอกาสนางได้ย้อนคืนมา ชาตินี้ ภพนี้ ต่อให้ต้องดิ้นรนเลือดตากระเด็น นางจะไม่ข้องแวะกับบุรุษผู้นั้นอีก! ไป๋ซูหนิงสาบาน จะพาบุตรในท้องหนีไปให้ไกลจนบุรุษผู้นั้นไม่อาจเอื้อมมือคว้านางได้อีกแน่!