นางเอกเก่ง

ฟางเมี่ยว : นางเคยได้ชื่อว่าเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจ ติดสุรา ติดการพนัน หลงผิดจนตัวตาย หลี่เยี่ยนเฉิน : เขาคือบุรุษที่รักนางที่สุด ยอมทุกอย่าง แต่ฟางเมี่ยวกลับใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อไปหาบุรุษอีกผู้หนึ่ง เย่จิ้นหยาง : เขาคือท่านอ๋องรูปงาม เก่งการรบ ฟางเมี่ยวหลงรักเขาจนหมดใจ แต่ใจเขาไม่เคยมีนาง จางเสวี่ยฮุ่ย : สตรีที่เย่จิ้นหยางรักพียงคนเดียวเท่านั้น ชาติแล้วนางหลงผิด รักบุรุษที่ไม่เคยมีใจให้นาง จนสุดท้ายนางต้องพบกับจุดจบที่น่าอนาถ แต่สวรรค์กลับเมตตาให้นางได้ใช้ชีวิตใหม่อีกครา ชาตินี้นางจะไม่ยอมเดินซ้ำรอยเดิมอีก นางจะต้องมีชีวิตที่ดี และมีชีวิตเพื่อบุรุษที่นางเคยผลักไส แต่ทว่าเขากลับไม่ใส่ใจนางทั้งที่เคยรักนางอย่างลึกซึ้ง ปฏิบัติการณ์เกี้ยวท่านรองแม่ทัพมาเป็นสามีจึงเริ่มต้นขึ้น

เขาเกลียดเธอที่เป็นต้นเหตุให้คนรักต้องตาย ส่วนเธอยอมเป็นเมียข้ามคืนเพื่อชดใช้บาปกรรมที่ไม่ได้ตั้งใจจนถักทอสายใยอีกหนึ่งชีวิตขึ้นมา

"เหนื่อยหรอ? ถ้าเหนื่อยก็ลาออกไปดิ ใครห้าม?" "อยากให้ออกก็จ่ายมาก่อน 3 ล้าน ค่าเงินเดือนล่วงหน้า ค่าโบนัส ค่าเสียเวลาหางานใหม่" "เธอมันหน้าเงิน...." "โลกมันหมุนด้วยเงินคุณไม่รู้หรอ?"

เธอคือ นิยามของคำว่า สวย แซ่บ เว่อร์ “หนูไม่สวยเหรอคะ ทำไมพี่หมอถึงชอบเมินหนู” ส่วนเขา คือผู้ชายที่เกิดมาพร้อมความเพอร์เฟคและแสนดี “หนูสวยมากครับ แต่พี่ไม่ได้ชอบหนู อย่าเสียเวลากับพี่เลยนะครับ”

เว่ยเหนียนเว่ยเหนียนเหยาหญิงสาวอาภัพรัก ถูกส่งให้มาอยู่ในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน เพื่อเติมเต็มสิ่งที่นางโหยหานั้นคือความรักและครอบครัว สามีหล่อล้ำ บุตรชายฝาแฝด ครอบครัวของข้า ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งนางมาในที่นี้ แม้ครอบครัวนี้จะยากจนไปสักนิด อดอยากไปสักหน่อย แต่หญิงแกร่งอย่างเธอจะปูทางความร่ำรวยให้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัวสุขสันต์ ปนมาม่าหน่อยๆ เรื่องที่แต่งเป็นจินตนาการ ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนทั้งนั้น

รวมเรื่องสั้นโรมานซ์-อีโรติก ที่จะมาพร้อมกับเรื่องราวที่นำไปสู่ความสัมพันธ์ที่แสนวาบหวาม *** นิยายผู้ใหญ่และผู้ที่มีความชอบเฉพาะกลุ่ม ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชน***

จู่ๆ ข้าก็กลายเป็นเครื่องบรรณาการให้แม่ทัพปากร้ายคนนี้! ลู่เจียวจูจะทำอย่างไรเมื่อเธอ ถูกเลือกให้เป็นเครื่องบรรณาการ สังเวยตนด้วยการแต่งงานกับอดีตศัตรูเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง

เรื่องราวของหนุ่มสาวที่เกลียดกัน แต่ต้องมาทำภารกิจร่วมกันคือการผลิตทายาท!

คนที่ชอบนัดข้าออกไปดูงิ้ว แต่กลับวางยาในน้ำชาจนข้าหมดสติไป ตอนที่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง อาภรณ์บนร่างข้าก็ถูกถอดจนเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ภาพเบื้องหน้ามืดสนิท แล้วยังมีมือหยาบกร้านของใครบางคนกำลังลูบคลำเพื่อตรวจวัดขนาดด้วย ข้าตั้งสติได้จึงส่งเสียงกรีดร้อง ทว่าปากกับถูกม้วนผ้าสกปรกอุดไว้ จึงส่งเสียงออกไปไม่ได้เลย สตรีที่อยู่ตรงหน้าคล้ายจำรำคาญจึงตบหน้าข้าสองครั้ง ความปวดแสบปวดร้อนแผ่ไปทั่วแก้มสองข้างทันใด สักพักหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นก็จากไป ข้าได้ยินเสียงอันคุ้นเคยดังมาจากห้องข้างๆ “ตรวจสอบแล้ว เป็นหญิงพรหมจรรย์จริงๆ รูปโฉมและเรือนกายก็ยอดเยี่ยมอย่างมาก สามร้อยตำลึงขาดตัว!” “ตกลง!”

"ถ้าพี่ต้องการแค่เพื่อนเที่ยวคงไม่นอนกับธาม ไม่พาไปเจอครอบครัว ไม่ต้องสนใจว่าพ่อแม่พี่จะคิดกับธามยังไง ไม่พามาที่ฮ่องกงด้วยกัน ไม่จำเป็นต้องให้ใครรู้ว่าธามมีตัวตนอยู่ในชีวิตพี่" ธามไทไม่จำเป็นต้องมีตัวตนเลยก็ได้ เพราะสถานะของเขามันก็แค่เด็กในปกครองของเธอ แต่เฮสเทียก็ให้สิทธิ์เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ รู้จักกับคนสำคัญในชีวิตซึ่งไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นเลยก็ตาม "ธามอาจจะคิดว่าพี่เห็นแก่ตัว แล้วใครบ้างที่มันไม่เห็นแก่ตัว ใครจะอยากเจ็บ ใครมันจะอยากทำร้ายหัวใจตัวเอง ถึงคนอื่นให้คำนิยามว่าพี่เป็นเจ้าแม่ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าพี่จะควบคุมทุกอย่างได้นะ" เฮสเทียเปิดเผยความรู้สึกทั้งหมดให้เขารับรู้ เพราะเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจอะไรผิด ๆ ว่าสิ่งที่เธอทำมันเป็นการให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ แก่เขา "ธามคิดว่าธามพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหรอ พี่เองก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันนะ"