หย่าร้าง

หลังจากงานแต่งผ่านไปได้เพียงไม่กี่วันอินทัชก็แทบบ้า เมื่อรู้ความจริงว่าผู้หญิงที่ตนเองแต่งงานด้วยคือ "เขียนฝัน" พี่สาวฝาแฝดของเขียนฟ้าคู่หมั้นสาว เพียงเพราะเหตุผลง่าย ๆ คือ "รักเขา" เลยสลับตัวแต่งแทน จากเดิมที่รู้สึกเฉย ๆ ทุกคราวยามเจอหน้า อินทัชสาบานได้เลยว่าตอนนี้เขาเกลียดเขียนฝันไส้ ในสายตาอินทัชเขียนฝันไม่ต่างจากพี่สาวที่อิจฉาน้องสาว เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อขอหย่าขาดจากเธอ...

“ชีวิตที่แล้วโง่บรม ดูแลพ่อแม่สามีเลี้ยงดูแลลูกและหาเงินส่งเสียสามีจนได้ดี สุดท้ายเขาตอบแทนด้วยความตาย ชาตินี้ฉันจะไม่ยอมให้เป็นเช่นเดิมจะเลิกเป็นคนโง่เขลาให้เขาหลอกลวงออกไปใช้ชีวิตหาความสุขให้ตัวเอง”

"จะไปไหนคะ"รสรินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เมื่อยังถูกลากมาตามทางเดิน อรรถไม่พูดอะไร เขายังพาเธอเดินไปเรื่อยๆ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้ม เมื่อสัมผัสถึงความเย็นที่เกิดขึ้นบนมือที่เขากุมอยู่ ไงล่ะยายโรสคนเก่ง แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ อรรถคิดเมื่อพาเธอเดินมาถึงห้องพักของแขกวีไอพี "คุณอรรถ!"หญิงสาวกรีดร้อง เมื่อเขาแตะคีย์การ์ดกับประตูบานหนึ่ง "คุณอรรถ! ปล่อยฉันนะคะ"ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ก่อนที่คนร่างสูงจะปิดประตูตามหลัง รสรินถอยหนี เมื่อชายหนุ่มปลดเนคไทออกจากคอ "ฉันจะกลับ!"เท้าบางยังคงถอยหนี เมื่อร่างสูงย่างสามขุมเข้ามา "ไงแค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถาม เมื่อสลัดเสื้อสูทราคาแพงออกจากตัว ตาคมเข้มมองไปที่หญิงสาวที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้า ไหนล่ะรสรินคนเก่ง คนที่จงใจมาฉีกหน้าเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายงั้นเหรอ สงสัยเขาต้องเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นสามีจากเธอซะแล้ว ปล่อยให้ลอยนวลมานาน ชักจะเหิมเกริมขึ้นทุกวัน "กรี๊ดดด!!!ปล่อยนะ"ร่างบางกรีดร้อง เมื่อร่างสูงกระโจนเข้าใส่ ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ เธอพลาดตรงไหนกัน เขาถึงได้เข้าถึงตัว

เจินจิ่วหรง ใช้เวลาห้าปีในฐานะภรรยาของเขา สามปีทบทวนความผิดของตนเอง แต่การเฝ้ามองเขากับผู้หญิงคนนั้นมันทรมานเกินไป นางเลือกจบชีวิตลง และตื่นขึ้นมาตอนอายุ 15 ก่อนพบว่าตนเองกำลังท้อง นางจะหนีไปให้ไกล !

เมื่อพ่อหม้ายลูกแฝดอยากมีรักอีกสักครั้งกับเพื่อนน้องสาว ทั้งคู่กำลังเริ่มต้นบ่มเพาะความสัมพันธ์ที่ดีแก่กันแต่ก็ต้องมาสะดุดเมื่อ ภรรยาเก่ากลับมาทวงเอาสมบัติเพิ่มโดยเอาลูกชายฝาแฝดมาเป็นตัวประกัน

"ยั่วอีกแล้ว" "ทำไมคะ เบลไม่สวยเหรอ" "สวย" "สวยแล้วทำไมไม่รักไม่ชอบสักที" ศิวะถอนหายใจเบาๆ ก่อนตอบ "รักไม่ได้" "รักไม่ได้? ทำไมถึงรักไม่ได้ล่ะคะ" เบญญาออดอ้อนเก่งจนเขาแทบบ้า พอถูกรุกหนักเข้าสุดท้ายศิวะก็ไม่อาจต้านทานไหว คิดว่าจะยอมโอนอ่อนให้ครั้งนี้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น แต่...ลืมอะไรไปหรือเปล่าคุณศิวะ มีครั้งแรกมันก็ต้องมีครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า... จากที่ว่าไม่รักแน่ๆ ให้ตายยังไงก็ไม่รัก รับรองได้เลยภายในสามเดือนนี้จะทั้งรัก ทั้งหลง ทั้งเอ็นดู จนโงหัวไม่ขึ้น

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

อยู่กินกันมาหลายปี มีลูกชายด้วยกัน1คน เขาเป็นบอดี้การ์ดให้เศรษฐี ส่วนเธอเป็นแค่แม่ค้าขายข้าวแกง วันหนึ่งTV เผยแพร่ข่าว ลูกสาวเศรษฐีพันล้านแต่งงาน เจ้าสาวสวยเจ้าบ่าวก็หล่อช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน นลินดายืนนิ่งราววิญญาณหลุดจากร่าง สายตาจับจ้องที่หน้าจอTV เจ้าบ่าวคนนั้นคือสามีของเธอเอง

เด็กหนุ่มเย่ซิวเรียนรู้เคล็ดวิชาจากอาจารย์ในหุบเขาและป่าลึก แต่ภายหลังกลับถูกหลอกให้จำใจต้องลงเขาไป ลำพังด้วยวิชาแพทย์ประกอบกับวรยุทธ์อันไร้เทียมทาน เขาก็สามารถบดขยี้คู่ต่อสู้และครองเมืองได้แล้ว

หญิงสาวนอนนิ่ง น้ำตาไหลด้วยความรู้สึกที่เจ็บไปทั้งใจ ขณะที่ร่างกายปล่อยให้เขาทำอะไรตามความต้องการ ไม่สู้ ไม่ขัดขืนแต่ก็ไม่ตอบสนอง... เขาทำกับหล่อนเหมือนเป็นเศษขยะ เศษคนที่ไร้ค่า ที่จะทำอย่างไรก็ได้ เหมือนกับหัวใจของเขาที่ตายด้าน มีชีวิตแต่ไร้หัวใจ ไม่หลงเหลือให้ใครอีก แม้แต่เรื่องราวแสนอ่อนหวานระหว่างกันเขาก็ทอดทิ้ง หลงลืม เพราะหล่อนเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในชีวิตของเขา เป็นเศษรักสีหวานที่จืดจางมากแล้ว เป็นเสี้ยวหนึ่งที่กำลังเลือนหายไปจากความทรงจำ... แต่ค่ำคืนแสนปวดร้าว เขาได้ฝากฝังหนึ่งชีวิตน้อยๆ ไว้ในร่างกายของหล่อน ก่อนที่จะตัดหญิงสาวออกจากชีวิตอย่างเลือดเย็น...